Niall Horan
Ik grinnikte zacht bij haar antwoord op mijn vraag en sloot rustig de deuren en de rolgordijnen, voor ik me weer heerlijk comfortabel neerzette in mijn stoel. Ik klopte kort op mijn schoot en wachtte tot ze erop kwam zitten. Ze had er nooit problemen mee gehad en nu duidelijk ook niet. Ik aaide zahct door haar haren en opende toen het tasje wat ze tussen mijn benen en tegen mijn kruis drukte. "Rustig aan, prinses, we hebben alle tijd." zei ik met een scheve grijns, voor ik achter haar de dingen op mijn bureau uitstalde. Sommige dingen wist ik nu al dat ik waarschijnlijk ging laten liggen, of dat we er heel voorzichtig mee moesten zijn. De naald vond ik nogsteeds veel te ver gaan, zeker als ik sober was, en met de tabasco wist ik uit ervaring van vroeger dat daar voorzichtig mee omgesprongen moest worden om infecties te voorkomen, toch had het wel iets en aangezien ik hier een wasbak had kon het wel. De kaars en de klemmen waren altijd leuk. "Zo, mevrouw dacht eens aan wat pittigs vandaag? Gaan we eerst eens kijken of het wel gaat." Ik opende met vaardige handen zonder pardon haar shorts en zette haar toen op het bureau naast de spulletjes, waardoor haar shorts op de grond voor me vielen. Hierna schoof ik mijn stoel wat aan, zodat ze haar benen op de armleuningen kon laten rusten, en ik mijn handen onder haar shirtje kon laten glijden. "Je hebt leuke dingetje meegenomen, dat zeker, maar veiligheid voor alles." zei ik, terwijl ik haar shirt uittrok en bij haar shorts op de grond legde, waardoor ze hier nu mooi in haar bh, boxer, kousen en schoen zat. Die veiligheid was niet alleen om te zorgen dat niemand iets vreemds aan haar opmerkte en hierachter kwam, maar ook omdat ik oprecht niet wilde dat dit meisje echt iets ergs hiervan zou krijgen, buiten striemen en spierpijn. Door haar BH heen wreef ik zachtjes over haar tepels. "Laat mij maar eens zien hoe klaar die tepeltjes van je klaar zijn op een voorbereiding voor wat zal komen. Of de kleine proefknopjes van je lichaam klaar zijn voor de eerste vuurproef." zei ik met een grijns. Tja, ik kon haar ook gewoon direct nemen, maar haar zien kronkelen en smeken door het spelen met haar lichaam, was nog veel leuker. Kijk, alleen normale seks kon ik zo heel af en toe ook van mijn eigen vrouw krijgen, maar dit, nee, nooit, en misschien wilde ik dat ook wel helemaal niet. Een verstandhouding als met Freddie wilde ik niet hebben met mijn vrouw. Toch was juist zij heel ver uit mijn gedachten verbannen nu ik met dit jonge grietje bezig was, of uberhaupt als ik aan seks dacht.
Kevin William Styles
Blijkbaar vond Jessie het heel normaal om te helpen, maar ik wist zeker dat hij het niet had gedaan als hij niet hard op zijn hoofd was laten vallen als kind, waardoor hij nu iets in me leek te zien. Ik vroeg hem naar het feest, terwijl ik doorwerkte, maar dat ging ook bijna mis bij zijn antwoord. Ik was er zo verbaasd over dat ik bijna de plaat uit mijn handen liet vallen en knalrood aanliep. Ik keek snel weg van hem en trippelde rustig verder terwijl ik zacht wat mompelde, maar niets verstaanbaar, noch samenhangend. Normaal verstopte ik me vaak als ik een compliment kreeg. Ik wist namelijk echt niet hoe ik erop moest reageren, en aangezien normaal was om op boze woorden je ver weg van iemand te verstoppen, verstopte ik me dichtbij als er iets liefs werd gezegd, maar zelfs die logica was ook pas van de laatste tijd. Daarvoor kroop ik gewoon een beetje in elkaar en verstopte mijn knalrode wangen in mijn handen terwijl ik onzin brabbelde. Toen ook dit stuk na even stond vroeg ik hem te helpen met het volgende, wat hij eigenlijk direct van me overnam, zodat ik de voorkant met de menukaart en de balie naar het hokje kon sjouwen. Weer bleef ik halverwege staan door zijn woorden, maar nu niet uit verlegenheid, maar puur uit nieuwsgierigheid. Natuurlijk vond ik het enorm spannend, ik was nog nooit op een date geweest, laat staan ergens heen. De pakkans was groot, maar toch wilde ik het toch ook heel graag. Het was een heel vreemd dubbel gevoel in mijn onderbuik wat ik niet kon plaatsen. Toch was het blijkbaar voor niets, want hij zei dat ik het moest laten varen, wat ik eigenlijk niet wilde. Ik bevestigde de laatste muur en keek even naar zijn werk, wat natuurlijk perfect was, hoe kon het ook anders, en dat was positief bedoelt. Ik keek even om ons heen, en toen ik niemand zag legde ik voorzichtig mijn handen op zijn wangen, zodat hij me moest aankijken, wat ging omdat ik op mijn tenen stond. "Wat wilde je zeggen? Ik weet niet wat ik van je voorstel vind voor ik het heb gehoord, maar het klonk eigenlijk wel leuk om een keertje iets te doen." zei ik met een kleine glimlach, voor de onzekerheid weer toesloeg, die ik rond hem toeliet, omdat ik ook mijn andere gevoelens toeliet. "Het hoeft niet als je niet wil, natuurlijk, dan gaan we gewoon verder met bouwen, dat snap ik ook wel, maar ik wil niet dat je iets wat je graag wil al per direct afschuift omdat je denkt dat ik misschien nee zeg, want misschien zeg ik wel ja." zei ik snel, terwijl ik nu mijn ogen wegsloeg en mijn handen weer liet vallen. "Sorry" zei ik zacht met mijn handen weer terug in mijn broekzakken geklemd rond mijn aansteker in de ene zak en mijn telefoon in de ander.
[ bericht aangepast op 19 jan 2015 - 22:50 ]
Bowties were never Cooler