[RPG] The 125th Hunger Games || Speeltopic - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek
  • 29 nov 2014 - 17:25   deIeted is offline
    deIeted
    deIeted 7288

    Welcome to the 125th Annual Hunger Games
    And may the odds be ever in your favor


    Het is 50 jaar nadat de districten weer zijn overgenomen door het Capitool. In die 50 jaar zijn de districten alleen maar erger geworden. Er heerst een ernstig voedseltekort omdat het Capitool alles opeist. Dit jaar zullen de districten extra moeten boeten voor hun daden. Dit jaar zal elke tribuut die getrokken wordt iemand moeten kiezen die als zij sterven ook sterft. Maar wanneer je wint, zal dit persoon even veel eer en glorie krijgen als de winnaar.

    Wat doe jij wanneer je met één keuze alles zal bepalen?

    Welkom bij de vijfde Kwartskwelling!



    District 1:
    • Silver Rose Hale | Verityy | 1.1
    • Tyler Lucius Romano | Falahee | 1.2

    District 2:
    • Hazel Mae Farybey | Vivir | 1.5
    • Liam Costanza| Aureolus | 1.2

    District 3:
    • Amy-Lynn Samantha Ross  | Piaffe | 1.3
    • Gabriel Harrel Neglis | Rosea | 1.6

    District 4:
    • Lily Hanna Jones | Verityy | 1.2
    • Carew Fallon Sodany | Vivir | 1.4

    District 5:
    •
    • Jason Timothy Adams | Verityy | 1.7

    District 6:
    •
    • Finnick Jack McCloud | Luke_Pinguin | 1.7

    District 7:
    • Jacklynn King| Deers | 1.2
    • Maxwell Luke Parker | Luke_Pinguin | 1.5

    District 8:
    • April Juno Flow | Cissy | 1.7
    •

    District 9:
    • Nyss Denovan | DecemberRain | 1.6
    •

    District 10:
    • Wivina Tennes Copper | Gellert | 1.2
    •

    District 11:
    • Azealia Leila Salvatore | Falahee | 1.3
    •

    District 12:
    • Sydney Gardner| Aureolus | 1.3
    • Gesper Tax Rashing | Gellert | 1.6


    ________________________________________________________________________________________________________________

    De Arena:

    De hoorn: De hoorn ligt in het midden van de Arena op een eiland. De tributen staan er in een cirkel omheen. Zoals altijd liggen de meest waardevolle spullen het dichtstbij de hoorn zelf.
    Het eiland: Op het eiland staat de hoorn. Er is hier geen enkele beschutting of begroeiing behalve de hoorn zelf.
    Het meer: Het eiland waar de hoorn opstaat ligt ten midden van een groot meer. De enige manier om van het eiland weg te komen is een van de 12 boten te gebruiken of te zwemmen. Het water in het meer is zout, dus niet drinkbaar.
    Het strand: Aan de ene kant van het meer ligt een strand. Je kan vanaf deze plek goed vissen in het meer en er staan enkele palmbomen met kokosnoten.
    Het bos:Achter het strand is een groot bos, hoe verder je het bos in gaat hoe dichter de begroeiing wordt en hoe donkerder het word. Ook wordt het geleidelijk kouder na mate je het bos ingaat. In het bos is veel eten te vinden en er zijn een aantal drinkwater bronnen. Er zitten veel gemuteerde dieren in het bos.
    De rotsen: Aan de andere kant van het meer liggen grote scherpe rotsen. Het is bijna onmogelijk om zonder verwondingen langs de rotsen te komen.
    De heuvels: Achter de rotsen liggen heuvels. Hier staan enkele houten huisjes met eten en nodige spullen. De heuvels bieden weinig beschutting en je bent goed te zien.
    De bergen: Achter de heuvels liggen de bergen. In de bergen liggen kisten met heel veel spullen (denk aan medicijnen, eten, etc.). Helaas zijn de bergen erg moeilijk te beklimmen en is het er ook erg koud. Door de bergen loopt ook een rivier met drinkbaar water en zijn enkele warm water bronnen.


    Klik hier voor een grotere versie



    ________________________________________________________________________________________________________________

    Je kan beginnen met de stukjes van voor de Arena schrijven. De boete, de openingsceremonie, de trainingen, overleg met je mentor, etc. Ik wil dat nog niemand de Arena ingaat. Dingen over je district met je district partner overleggen (mentor, etc.) Ik wil ook niet dat iedereen een uitzonderlijk goede mentor, prachtige kostuums en veel fans heeft. Kortom: blijf realistisch. Ook wil ik niet dat iedereen voor vrienden of familie volunteerd, met uitzondering op de beroeps.

    Hierboven staat een omschrijving van de Arena. Maar niemand gaat de Arena nog in voordat ik zeg dat het mag! Je kan bondgenootschappen onderling afspreken. Ook kan je afspreken wie elkaar verwond. De moorden worden met mij overlegd net zoals de spullen die je bij de hoorn pakt.

    Veel plezier!


    Wilt iedereen mij een berichtje sturen wat hij/zij graag bij de hoorn wilt hebben en of hij/zij iemand wilt vermoorden. Bedenk wel goed of jouw personage in staat is om iemand te vermoorden!
    Praattopic
    Rollentopic
    Speeltopic


    Regels:
    - Hou het gezellig!
    - Minimale aantal woorden per post is 200, iets minder mag ook maar geen oneliners
    - Hou jongens en meisjes een beetje gelijk
    - Niet elkaars personages besturen zonder toestemming
    - Reservaties blijven 48 uur staan
    - Maximaal 3 personages per persoon

    [ bericht aangepast op 1 dec 2014 - 14:04 ]

    -

    2 dec 2014 - 13:56   deIeted is offline
    deIeted
    deIeted 7288

    Lily Hanna Jones • District 4
    "I'm nothing, I was always nothing"


    Lachend loop ik naar het podium toe.
    "Wat is je naam?" vraagt de Capitool vrouw gretig.
    "Lily Jones" zeg ik zacht met nog steeds een glimlach op mijn gezicht. Ik ga dit winnen. Ik heb hier al die jaren voor getraind. Ik ga dit winnen en Anna gaat beter worden. Anna heet eigenlijk Anne Fleur maar toen ze zichzelf tijdens onze eerste ontmoeting voorstelde verstond ik het verkeerd en sinds die tijd heb ik haar eigenlijk Anna genoemd. Ik kijk hoe de vrouw het het Capitool richting de bak met briefjes van de jongens toe loopt en er uiteindelijk eentje uitpakt.
    "Michel Andwersets" een zestienjarige jongen komt naar voren. Ik ken hem redelijk goed, hij is erg goed en zal veel kans hebben om te winnen. Hij wilt zich over twee jaar aanbieden. Het is best wel vreemd dat mensen in sommige districten bang zijn om getrokken te worden. Hier is het eigenlijk best wel simpel, als je niet mee wilt doen hoef je je geen zorgen te maken. Er zijn altijd wel mensen die zich willen aanbieden.
    "Ik bied me aan!" schreeuwt iemand, niet anders dan ik had verwacht. Ik zie dat het Carew is, van hem had ik het al helemaal verwacht. Hij wordt over een niet al te lange tijd achttien waardoor hij te oud is om aan de spelen mee te doen. Dit was zijn laatste jaar. Carew komt naar voren lopen en gaat naast me staan. Ik heb hem nooit gemogen, hij heeft altijd zo'n uitdrukking op zijn gezicht liggen alsof hij zichzelf tientallen keer beter vindt dan de anderen.

    -

    2 dec 2014 - 16:32   EASE is offline
    EASE
    EASE 14238

    Amy-Lynn Samantha Ross
    _________________________________________________________________________________________________



    _________________________________________________________________________________________________

    Jubelend gebaard onze escorte mij om naast haar te komen staan. Met mijn ogen op Elise gericht sat ik nu op het podium. "En meisje, wat is je naam?" vraagt onze escorte, Poppy, aan mij. Geintereseerd kijkt ze mij en mijn haar aan. Zich waarschijnlijk afvragen waarom ik niet gewoon bij hun in het Capitol kom wonend, waar het kleuren van je haar een dagelijkse activiteit is. Pas nu dringt het tot me door. Ik ben een tribute. En tributes moeten de arena in. Om te vechten voor hun leven. En dit jaar moet je iemand kiezen die hetzelfde lot als jou zal ondergaan. Binnen in mij word het veel. Ik ga waarschijnlijk mijn dood tegemoet. Voor de eerste keer in jaren vervloek ik het verven van mijn haar. Het valt natuurlijk veel te veel op als ik daar zo de arena in ga. Toch klinkt mijn stem zelfverzekerd en weet ik wel zeker dat mijn houding net zo zelfverzekerd is. "Amy-Lynn Samantha Ross." zeg ik tegen de vrouw. De vrouw knikt vrolijk. Alsof ze niet zojuist weer voor een dood heeft gezorgd. Geforceerd glimlach ik. Vervolgens glijden mijn ogen over de massa jongeren tussen de twaalf en achttien jaar. De groep lijkt nog groter vanaf hier en ik slik. Elise zie ik nu aan de zijkant staan, bijna vooraan. Ze is naar voren gedrongen. Ik zie tranen op haar wangen en merk hoe ze huilt. Het geluid vult de stilte, die niet lang meer duurt. "En de jongens tribute is… Gabriel Neglis." Wcaht, wat?! Godverdomme! Nopenopenopenopenopenope. Geen kans dat ik met mijn beste vriend die vervloekte kutarena in ga. Hardop scheld ik. Mijn ogen zoeken Gabriel, die zich nu naar voren dringt. Als hij het podium op komt kan ik me niet meer inhouden en vallen de tranen over mijn wangen. In mijn ooghoek zie ik dat Elise nog harder moet huilen. Met zijn drieën vormden we zo'n beetje het meest hechte vriendengroep wat er bestaat en nu gaan twee van ons de arena in. Voordat iemand me tegen kan houden spring ik van het podium af en omhels ik Gabriel terwijl de tranen van mijn wangen stromen. Ik wil dit niet. Ik wil niet met hem de arena in.

    take me back to the basics and the simple life

    2 dec 2014 - 16:51   Hephaestus is offline
    Hephaestus
    Hephaestus 5882

    Gabriel 'Gabe' Harrel Neglis • District 3
    _____________________________________________________________


    En ik loop over het pad, de tranen tegen proberen te houden. Niet huilen, niet huilen. Het feit dat de tranen over Amy's wangen stromen, helpt niet echt. Ook Elise staat nu te huilen, nog harder dan eerst. Zodra ik bijna bij het podium ben, springt Amy er vanaf en omhelst me. Zonder te aarzelen sla ik mijn arme ook om haar heen. Eén traan glijdt over mijn wang, maar echt huilen is het niet.
    Nog steeds in een halve omhelsing lopen we de trap op. De escorte kijkt alsof ze zojuist heeft gehoord dat ze promotie heeft gehad en naar District 1 mag voor de Boetes.
    'Oh, oh, een stelletje!' roept ze uit, terwijl ze ons het podium op loodst.
    Ik spreek haar niet eens tegen. Was het maar zo.
    Ondertussen klampen we ons nog steeds aan elkaar vast. Het maakt me allemaal niet uit; het enige wat ik wil is dat dit alles alleen maar een nachtmerrie is.

    “A queen will always turn pain into power.”

    2 dec 2014 - 18:59   Ameliorate is offline
    Ameliorate
    Ameliorate 6255


    Carew Fallon Sodany_District 4


    Ik loop naar het podium toe met een grijns die ik half een grimas kan noemen. Ik doe een stap dichter naar de microfoon als de vrouw uit het Capitool, Philomena als ik me niet vergis, om mijn naam vraagt.
    "Carew Fallon Sodany." Antwoord ik.
    "En Carew, voor wie kies jij?" Vraagt ze daarna nog. Ik hoef niet eens na te denken.
    "Roy Giovanni Sodany." Geef ik als antwoord. Ik moest hem wel kiezen. Anders zou hij over een aantal jaar hoe dan ook mee moeten doen van mijn vader. Die heeft allang duidelijk gemaakt dat hij niets anders verwachtte van zijn kinderen, en hij verwacht ook dat we winnen. Dat is Opal gelukt, maar dat mijn zus dat deed betekent niet dat dat ook geldt voor mijn broertje. Hij zou niet kunnen winnen. Hij kan niet goed overweg met alle wapens. Er is voor hem geen kans om te winnen, tenzij dit jaar, als ik win. Mijn vader heeft gezegd dat hij dan niet meer hoeft. Gelukkig dat hij deze kans krijgt, via mij. En ik ga winnen. Ik moet winnen. Ik ben er klaar voor.
    "En Lily, voor wie kies jij?" Exact dezelfde vraag, maar hij wordt aan haar gesteld. Hij haalt me ruw uit mijn gedachte.

    She was always looking for more..

    2 dec 2014 - 19:14   EASE is offline
    EASE
    EASE 14238

    Amy-Lynn Samantha Ross — District 3
    _________________________________________________________________________________________________



    _________________________________________________________________________________________________

    Nog steeds omhels ik hem, zelfs als we de trap van het podium weer oplopen. Eenmaal op het podium laat ik hem los en loop ik naar de andere kant van Poppy.Poppy straalt overigens extreme vrolijkheid uit. Alsof ze nu haar droombaan heeft ontvangen en zometeen op een regenboog eenhoorn door de lucht weg vliegt naar haar droombaan. "Oh, oh, een stelletje." In principe wil ik haar tegenspreken. Ik bedenk me, wanneer mijn mond al open hangt. Ik sluit snel mijn mond en bedenk een actie. Nog geen twee secondes nadat ik er aan dacht voer ik het uit. Ik voer de kabouterdans uit via de microfoon en iedereen, inclusief Poppy en de president doen mee. Heel Panem volgt mijn voorbeeld. Plan geslaag, panen gered van de games. Hehe. Nope. Ik pak de microfoon uit Poppy's handen en begin te praten. Te praten over wat de games zijn, over hoe onnodig het is. Over het feit dat onze president een slechte man is en hoe we Panem zouden kunnen verbeteren door de games af te schaffen en de rijkdom te verdelen over de dsitricts. Natuurlijk wordt ik, voordat ik uitgepraat ben, ruw onderboken door Peacekeepers, die me wreed naar binnen sleuren. Hier slaan ze me een aantal keer en laten ze me vervolgens alleen in een kamer achter met de woorden "Je familie en vrienden komen zo. Denk na over je keuze. " Ze lopen weg en een Peacekeeper lijkt nog naar me te glimlachen, maar dat zal wel mijn verbeelding zijn geweest. Ik zucht en leg mijn hoofd in mijn handen. Ik had die microfoon niet af moeten pakken. Nu gaan ze me zeker extra straffen. Als dat al kan tenminste. ik doe toch al mee aan die verdomde Games.



    Hehe, duivelse, inspiratieloze buien en te veel chocola hebben meegeholpen aan het schrijven van dit vage en verlepte stukje.

    take me back to the basics and the simple life

    2 dec 2014 - 19:15   deIeted is offline
    deIeted
    deIeted 7288

    Lily Hanna Jones • District 4
    "I'm nothing, I was always nothing"


    De vrouw uit het Capitool, Philomena zoals ze zich een paar minuten geleden had voorgesteld, vraagt aan Carew hoe hij heet.
    "Carew Falon Sodany" antwoord hij, weer zo'n typisch bewijs van narcisme. Hij vindt het nodig om er ook zijn tweede naam bij te noemen. Alsof dat iets uitmaakt als hij wordt vermoord.
    "En Carew, voor wie kies jij?" vraagt ze aan hem.
    "Roy Giovanni Sodany" geeft hij bijna gelijk als antwoord. Ik weet dat dat zijn kleine broertje is en ik vraag me af hoe ziek je kan zijn om een klein kind te kiezen. Alsof ze later niet genoeg kansen krijgen om te sterven.
    "En Lily, voor wie kies jij?" vraagt ze nu aan mij. Precies dezelfde vraag zoals ze net had gesteld aan Carew, alsof er even is teruggespoeld en de naam is vervangen door een andere.
    "Anne Fleur Blake" zeg ik en ik kijk Anna recht aan. De tranen stromen over haar wangen en ik heb nog nooit zo graag gewild dat ze dood was. Ik wil haar deze pijn niet aandoen. Ik wil dat ze dood is, dat ik dood ben. Dat ze allemaal dood zijn.

    -

    2 dec 2014 - 19:16   Josten is offline
    Josten
    Josten 2639

    LIAM COSTANZA. -- DISTRICT TWO.

    Zijn gedachten draaide overuren. Ephrya, de eerste naam die hij had uitgesproken toen hem werd gevraagd wie hij koos als slachtoffer wanneer hij zelf dood zou gaan. Hij had verwacht dat het de naam zou zijn van het meisje waar hij ruzie mee had tijdens zijn bezoek aan district tien, maar toen het haar zusje bleek te zijn kon Liam zichzelf wel voor zijn hoofd slaan.
          Niet dat er niets mis was met zusjes, maar het zou win-win zijn als hij Wivina zelf had gekozen. Als hij zelf dan mogelijk dood zou gaan viel er in ieder geval een extra slachtoffer. Nu was hij diegene die op zijn daden moest letten. Die trut had hem gekozen, als een van de beroeps of een ander bij het bloedbad haar neer zou halen was hij ook direct dood. Het was wel de bedoeling dat hij voorlopig nog even bleef leven.
          Het was niet dat hij naar erg veel terug kon. Zijn ouders waren nooit thuis en de mensen in zijn district kende hij amper, afgezien van Hazel. Hij had het meisje altijd als zijn kleine zusje gezien en wanneer zijn ouders voor de zoveelste keer op reis waren zonder hem, hing hij wel eens in haar buurt rond. Als Liam niet zou winnen zou hij er alles aan doen het meisje de arena uit te krijgen, al wist hij zelf ook wel dat ze dat zonder moeite te doen ook makkelijk zelf voor elkaar had gekregen.
          Winnen was voor hem eigenlijk alleen maar voor de aandacht die hij niet eens wilde. Het liefst bleef hij op de achtergrond, zoals hij altijd had gedaan. Gewoon een beetje vanaf de zijlijn toekijken en iedereen uitlachen die het minder deed. Zijn ouders hadden enkel aandacht voor hun werk en door zijn arrogante uitstraling waren er niet veel mensen die hem werkelijk aan wilde spreken. Vaak was hij alleen en werd hij door iedereen genegeerd. Liam wilde ook wel eens gezien worden door iemand, of dit nou op een goede of slechte manier was. -- En laat de spelen hier nou de perfecte manier voor zijn.
          Met een krachtige zwaai wierp Liam een mes vol in het bord voor hem. De woede van de afgelopen jaren die hij op had gekropt kwam er nu allemaal uit. De spieren in zijn armen waren gespannen terwijl hij elk bord vol in de roos tegen de grond sloeg met een mes voor ze überhaupt verschenen waren. Hij speelde op Expert, maar zelfs dat was nog te makkelijk. Ondanks hij altijd alle wapens had leren hanteren waren messen toch zijn favoriete wapen en hanteerde hij het perfect.
          Liam stapte van de mat toen hij klaar was, greep zijn messen bij elkaar en gooide die op de tafel met wapens. Er was niemand in de zaal rond dit tijdstip. Het was helemaal leeg op hem en wat dummy's na. Op zich wilde hij wel zwaardvechten, maar geen haar op zijn huid die er aan dacht idioot te gaan staan oefenen op een dummy. Hij wilde actie, een onvoorspelbaar persoon waar hij uitdaging in kon vinden. Meer leren zodat hij nog beter zou worden en deze spelen misschien wel zou overleven. Iets dat onmogelijk leek met een tribuut in het spel die zijn dood zou kunnen betekenen als ze zelf op gaf.

    And I'm nothing. You've always said you want nothing.

    2 dec 2014 - 19:21   deIeted is offline
    deIeted
    deIeted 7288

    Het lijkt me handig dat we de rest van de boete overslaan en direct door gaan naar het Capitool. Dus de trainingssessies, de interviews, etc. Anders blijven we denk ik namelijk te lang hangen bij de boete (:

    -

    2 dec 2014 - 19:25   Emeldir is offline
    Emeldir
    Emeldir 2457

    Verityy schreef:
    Het lijkt me handig dat we de rest van de boete overslaan en direct door gaan naar het Capitool. Dus de trainingssessies, de interviews, etc. Anders blijven we denk ik namelijk te lang hangen bij de boete (:


    Ben ik mee eens.

    "I would have followed you, my brother... my captain... my king."

    2 dec 2014 - 19:29   EASE is offline
    EASE
    EASE 14238

    Verityy schreef:
    Het lijkt me handig dat we de rest van de boete overslaan en direct door gaan naar het Capitool. Dus de trainingssessies, de interviews, etc. Anders blijven we denk ik namelijk te lang hangen bij de boete (:


    -I VOTE THIS-

    take me back to the basics and the simple life

    2 dec 2014 - 19:36   Bardugo is offline
    Bardugo
    Bardugo 2912

    [^Yepp ^-^ Ik wacht enkel nog wel even op een reactie van Luke_Pinguin ;3]

    I don't know if life is greater than death — but love was more than either

    2 dec 2014 - 19:43   deIeted is offline
    deIeted
    deIeted 7288

    Silver Rose Hale • District 1
    "I can't tell if it's killing me or it's making me stronger"


    Langzaam loop ik richting de trainingszaal, ik wil trainen op momenten wanneer er niemand is, dat doe ik eigenlijk mijn hele leven al. Ik open de deur van de trainingszaal en zie dat ik niet de enige ben die deze plannen had. Liam staat ook al in de zaal en hij is bezig met messen gooien. Ik moet toegeven dat hij erg goed is. Een tijdje blijf ik naar hem kijken totdat hij zijn messen weer op de tafel met wapens neerlegde. Ik loop de zaal in richting het rek waar een aantal speren liggen. Zorgvuldig kijk ik naar de glimmende punten. Als ik bij de hoorn snel een speer te pakken krijg kan ik daar veel mee doen, hoewel ik messen ook goed zou kunnen gebruiken.
    "Hey" zeg ik tegen Liam wanneer ik merk dat hij naar me kijkt. Ik draai me niet naar hem om maar pak een speer en loop richting een van de borden. Heel even sta ik stil en dan gooi ik de speer, midden in de roos. Ik glimlach tevreden. Eigenlijk wil ik meer uitdaging, ik kan hier wel messen blijven werpen en speren in de roos blijven gooien maar daar schiet ik ook niet erg mee op. Ik loop richting een tafel waar verschillende zwaarden op uitgestald liggen. Ik ben nooit goed geweest met zwaarden en na een tijdje heb ik het opgegeven waar ik nu best wel veel spijt van heb. Er zijn veel tributen die wel met zwaarden kunnen omgaan en dat is nu in mijn nadeel. Ik pak er een op en loop richting een van de dummy's, het voelt best wel dom om het nu op een van de dummy's te gaan oefenen maar ik denk niet dat Liam überhaupt de moeite wil nemen om tegen over me te gaan staan terwijl ik een zwaard vast heb. Ik hef het zwaard op en wil het door de borst van de dummy steken maar ik mis waardoor hij in zijn arm terecht komt. Ik sla een kreet van frustratie uit.

    -

    2 dec 2014 - 20:13   Coronam is offline
    Coronam
    Coronam 3113

    Maxwell Luke Parker ~ District 7


    Mijn ogen zijn gericht op de oefenpop, ik stond met een aangepaste bijl in mijn handen, in de trainingszaal, bij het Capitool. Het is de niet een bijl die ik gewend ben, niet eentje uit District 7. Steeds als ik terug aan thuis denken voel ik de heimwee al, mijn hart dat in duizend stukjes is gebroken door Claire, de Kings en Jacklynn. Toch let ik op haar, ze is mijn enige bondgenoot en mijn vriendin al sinds we kleine peuters waren. Veel kan ik niet meer herinneren over die tijd, ook omdat ik niet terug wil denken. Die vreselijk brand in ons district, waardoor ik mijn ouders ben verloren. En aan al die andere keren waar mijn dierbaren waren afgepakt herinner ik me dan wel weer beter. Mijn oom en tante die zijn meegenomen door de vredebewakers en sindsdien zijn verdwenen, Alan die tot een avox werd gemaakt toen hij een vredebewaker vermoord en Willow die werd geëlektrocuteerd. Ik merk niet dat ik sta te trillen van woede en verdriet terwijl mijn gedachten weer op hol slaan. Het enige dat me hier een klein beetje laat ontspannen is Jacklynn, maar zij is ook helemaal kapot geworden van de Boete. Ik bijt zachtjes op mijn lip terwijl mijn handen zich om het handvat van de bijl sluiten waarna met een schreeuw van de inspanning, de bijl neerkomt in de buik van de oefenpop. Geweldig. Ik loop richting de oefenpop en trek de bijl eruit waarna ik het wapen terug zet in de standaard om vervolgens naar het boogschieten te lopen. Ik moest mijn boogschietskills nog wat bijschaven, als ik een kans wil maken in de Spelen. Ik kan het wel, maar professioneel ben ik er ook niet in. Ik pak een gevulde pijlenkoker uit de standaard waarna ik die over mijn rug hang. Mijn hand glijd over het handvat van de boog terwijl ik wat aan het draad voel. Het is sterker gemaakt, steviger. Waarom moeten ze de wapens toch altijd aanpassen?

    [ bericht aangepast op 2 dec 2014 - 20:13 ]

    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

    2 dec 2014 - 20:30   Bardugo is offline
    Bardugo
    Bardugo 2912

    JACKLYNN KING -- DISTRICT 7
    _______________________________________________________


    _______________________________________________________


    De reis ging vrij snel. Gelukkig werd ik verlost uit de stoel zodra mijn mentoren binnenkwamen. Momenteel stond ik in het Trainingscentrum, middenin een simulatie voor messenwerpen. Ik speelde met een mes in mijn hand, en keek op toen de eerste gesimuleerde man op me af kwam rennen. Ik wierp een mes, wat zich regelrecht tussen zijn ogen plantte. De man viel neer, en de volgende vrouw met een zwaard kwam van achteren op me af rennen. Mijn gehoor daarentegen was haar te slim af, en ik draaide me razendsnel om, waarna ik een mes in haar keel wierp.
    De rest van de simulatie ging me makkelijk af, dankzij de precisie die ik van mijn moeder had geërfd. Toen de simulatie eenmaal was afgelopen stapte ik de kamer uit en keek om me heen. Ik zag Max staan bij het bijlendeel, maar zag hem toen weglopen naar de schietbaan. Ik wist dat ik hem momenteel beter niet kon storen. Ik kende hem al mijn gehele jeugd, en heb erg veel met hem doorgemaakt. Hij was als een broer voor me, maar verdere gevoelens voor de jongen kon ik me niet veroorloven.
    Ik keek om me heen, naar de verschillende categorieën. Ik zag het camouflage-onderdeel, en besloot maar een poging te wagen. Al wist ik zeker dat deze poging zou mislukken. Er lag een boekje met de verschillende soorten camoulages op de tafel, en ik bladerde het door. Ik besloot om eerst maar met de makkelijkste beginnen, wat volgens mij toch wel echt de boomprint was. Makkelijker was er niet te krijgen.
    Mijn ogen gleden over de potjes met verschillende kleuren verf. Ik besloot donkergroen met bruin te mengen, en wist er een fatsoenlijke boomkleur uit te krijgen. Ik pakte een kwastje vast en draaide me om, de nepboom - die overigens vrij echt leek - bestuderend.

    I don't know if life is greater than death — but love was more than either

    2 dec 2014 - 21:06   Hephaestus is offline
    Hephaestus
    Hephaestus 5882

    Gabriel 'Gabe' Harrel Neglis • District 3
    _____________________________________________________________


    Amy en ik lopen de lift uit, voor de eerste dag in training. De Gamemakers staan klaar met klemborden en pennen. Ik werp een bezorgde blik opzij, naar Amy. Waarom moest ze dat doen? Het is typisch iets voor haar, om de microfoon af te pakken en van alles te gaan schreeuwen naar het Capitol. Had ik haar moeten tegen houden ofzo? Alsof ze me had gelaten. Als Amy verdrietig is, uit ze het met woede.
    Het valt me op dat ze nogal vaag doet over de Arena. Wat mij betreft doen we alles samen en doen we alsof we een stelletje zijn -heel vervelend kughe kughe- wat Poppy -zo heet de escorte, ben ik achter gekomen- al suggereerde.
    Maar toen ik haar vroeg hoe ze het wilde doen, zei ze dat ze niet over de arena wilde praten. En elke keer als ik erover begin, shusht ze me. Natuurlijk wil ik ook niet over de arena denken, maar ik wil dat één van ons tweeën het overleefd.
    Het is niet dat ik Amy hoef te beschermen ofzo. Ze kan prima voor haarzelf zorgen, en ze zou niet willen dat iemand haar zou beschermen. Dan zou het nog eerder andersom zijn, Amy kennende.
    'Zullen we samen trainen?' vraag ik haar, terwijl we het trainingscentrum in lopen. 'Of wil je liever alleen?'

    “A queen will always turn pain into power.”




Index RPG Actieve Topics Zoek