MSV - Zweinstein onder Voldemorts bewind [Speeltopic 2] - Speeltopics

Hier is het speeltopic!
We beginnen dat iedereen in de trein zit. Dit geldt niet voor de slaven, want zij hebben over het algemeen geen thuis meer. Hun ouders zijn gevlucht of gestorven.

Het idee

[ bericht aangepast op 28 aug 2014 - 20:01 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Amelia negeerde Castors eerste opmerking. Amelia dacht even na. Had hij ooit met hem geslapen? Een enkele keer dacht Amelia. 'Ja, een enkele keer,' beantwoordde Amelia zijn vraag.

That is a perfect copy of reality.

Nora merkte direct dat dit heel anders ging worden dan hoe ze eerder was behandeld. Portia had haar gezien als oud vuil, maar had haar ook nooit aan iemand uitgeleend voor pleziertjes. De straffen die ze gaf waren gemeen, pijnlijk maar niet vernederend.
Haar nieuwe meester daarin tegen leek vrij normaal, hoewel het Nora al duidelijk werd dat hij niet zonder reden voor een vrouwelijke slaaf had gekozen. Ze vond het vies, ze hield niet van contact en al helemaal niet onder dwang.
Toch deed ze wat haar gezegd werd en ging ze op zijn schoot zitten.

When time and life shook hands and said goodbye.

'Goed zo!' zei Juvenalis wederom, tevreden.
'Je zei dat je vrienden was met Onyx Victoire. Zij is van de tweeling, toch? Haar zus is Jasmijn? Ze is toch de slaaf van Van?' vroeg hij haar.
Hij was erg benieuwd wie van de twee er uiteindelijk gebluft had, en een goede connectie met Van's slaaf zou hem misschien hopen informatie op kunnen leveren.

Jack richtte zijn stok op de ketel zodat die aan stukken spatte en greep Jasmijn bij de keel
'Stomme teef! Je wil blijkbaar dat ik je straf, of niet?'
Hij duwde haar weer van zich af.
'Crucio.''

[ bericht aangepast op 23 aug 2014 - 22:56 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Het spijt me!' riep Jasmijn hard en ze dook uit angst in elkaar, zich schrap zettend voor wat zou volgen.

[ bericht aangepast op 23 aug 2014 - 23:18 ]

Nadat Zoë door haar nieuwe meesterterug naar de keukens was gestuurd begon ze een simpele tomatensoep te maken. Afwezig roerde ze in de pan terwijl de keuken volstroomde met de gekozen slaven. De soep was bijna klaar, Zoë schepte een lepel op en proefde voorzichtig. Misschien ietsje meer peper. In de kastjes zocht ze naar de pepermolen. Daarna strooide ze de peper in de pan, nu was de soep klaar. Ze veegde met een vinger over haar neus terwijl ze nadacht. Wie s die jongen die haar had uitgekozen? Ze kende hem van gezicht maar zijn naam wist ze niet. Ze haalde zichzelf uit haar overpeinzingen. De soep werd koud, hij moest opgediend worden. Zoë pakte de pan en liep naar de Grote zaal, keek even rond en besloot toen de pan op de tabel van Zwadderich te zetten. Ze liep tussen de banken door en zette de pan in het midden van de tafel. Daarna snelde ze terug naar de keukens om te wachten totdat haar nieuwe meeter klaar was met eten.

But Miss Everdeen, it are the things we love the most, that destroy us.

Jack richtte zijn stok op haar en keek hoe haar lichaam de lucht in gesmeten werd.

[ bericht aangepast op 23 aug 2014 - 23:46 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Jasmijn schreeuwde het uit en heel haar lichaam verkrampte van de pijn die ze overal voelde. Toen haar lichaam weer tegen de grond smakte verdween de pijn net zo vlug als hij gekomen was. Ze hield haar ogen echter nog steeds dichtgeknepen, bang dat er meer pijn zou volgen.

'Stel je niet aan,' gromde Jack, die het hierbij besloot te laten. Hij stapte over haar roerloze lichaam heen en liep terug naar de leerlingenkamer, benieuwd hoe zijn afdelingsgenoten het deden met hun slaaf.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Jasmijn kwam voorzichtig overeind en veegde snel de traan uit haar ooghoek. Ze bleef trillend in het midden van de kamer staan, opgelucht dat Jack weg was, maar bang dat hij al snel weer terug zou komen en dat hij dan vast weer iets op haar aan te merken had.

Jack duwde een eerstejaars uit een stoel en ging er zelf in zitten. Hij keek naar zijn medeleerlingen, die allemaal met hun slaaf in de weer waren of deze net hadden weggestuurd. Hij zag Van nog nergens, maar die zat vast op zijn kamer te kniezen, omdat hij de verkeerde slavin had gekozen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Nora haalde haar schouders op, ze had niet echt opgelet tijdens de sorteerceremonie en ze voelde er ook weinig voor om over de twee te praten in het bijzijn van haar meester.
"Ja, Onyx en Jasmijn zijn een tweeling. Ik heb alleen geen idee wie hun meesters zijn, ik was zelf al vrij snel weg." Reageerde ze kort terwijl ze hoopte dat ze snel op mocht staan.

When time and life shook hands and said goodbye.

Castor moest lachen om haar antwoord. Ze leek er niet echt van onder de indruk te zijn geweest.
"Wie was het?"
Hoewel het niet in Castor's aard zat om te straffen, moest hij wel iets gaan vinden om haar opmerking wat te gaan beperken. Hij irriteerde zich eraan.

When time and life shook hands and said goodbye.

'Dat wordt dan mijn eerste bevel. De volgende keer dat je één van de twee ziet, vraag je wie hun meester is. Ik wil weten wie wie gekozen heeft.'
Hij streek even met de rug van zijn hand over haar wang.
'Ik moet even iets gaan dan,' zei hij toen.
'Jij blijft hier. Je bent toegestaan om in mijn kamer en in de leerlingenkamer te komen, maar verder nergens. Bovendien val je onder mijn bescherming. Als iemand je wilt straffen, zeg je maar dat ze je fouten aan mij doorgeven. Iedereen blijft met zijn poten van je af. Als je straf krijgt, krijg je die van mij.'

'Een of andere sukkel, sorry. Howard heette hij, zijn achternaam wist ik niet,' zei Amelia toen.

----

Glenn was klaar met eten en nam zijn slaaf mee naar zijn kamer. Daar aangekomen beveelde hij haar om zich om te kleden en op de stoel te gaan zitten.

That is a perfect copy of reality.