MSV - Zweinstein onder Voldemorts bewind [Speeltopic 2] - Speeltopics

Hier is het speeltopic!
We beginnen dat iedereen in de trein zit. Dit geldt niet voor de slaven, want zij hebben over het algemeen geen thuis meer. Hun ouders zijn gevlucht of gestorven.

Het idee

[ bericht aangepast op 28 aug 2014 - 20:01 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Amelia onderdrukte de neiging om nogmaals haar gedachten uit te spreken door zo hard op haar tong te bijten dat er tranen in haar ogen sprongen. 'Sorry,' zei Amelia toen. 'Maar hoe moet ik je nou aanspreken? Castor? Meester? Deimos?' Amelia moest een grinnik tegenhouden. Het was onwaarschijnlijk dat Amelia hem Deimos mocht noemen, aangezien dat eerder gebruikt werd als iemand iets slechts over je ging zeggen.

That is a perfect copy of reality.

Juvenalis grinnikte.
'Zeker, ik heb de wikenweegschaar meerdere malen bijgewoond. Mijn punten zijn goed en ik zal later zeker op het ministerie gaan werken.' beantwoordde hij haar vraag.
'Verder nog iets?'

"Waarom heb je je vorige slaaf verdronken?" De vraag ging al een tijdje door haar hoofd heen en Nora stond ervan versteld dat ze het daadwerkelijk had gevraagd. Toch vond ze het ook goed van zichzelf, want mocht hij antwoord geven dan wist ze in ieder geval wat ze niet moest doen.

When time and life shook hands and said goodbye.

(sorry voor mijn afwezigheid in het verhaal)

River zette een fotolijstje neer met haar dochter die aan het schommelen was op een buitenschommel die aan een oude eik hing. Het was een mooie dag wist River zich nog te herinneren. Ze had genoten van die dag. Er werd geklopt op de deur,
'Binnen?' Alaine kwam om de hoek. 'Ow top, zou je mij kunnen helpen met het uitpakken van mijn koffers?'

"Dat heb ik nog niet besloten. Hou het voorlopig maar op meester, mocht je goed doen dan zal het wellicht veranderen." Zei hij terwijl hij nog wat happen van het eten nam.
"Dus, ik heb nog wat vragen. Wie was je vorige meester? En wat heb je geleerd?"

When time and life shook hands and said goodbye.

'Ik heb hem niet verdronken, ik heb hem slechts verteld een duik te nemen en toevallig kon hij niet zwemmen.'
Juvenalis haalde zijn schouders op.
'Hij was niet nuttig meer,' beantwoordde hij daarna haar vraag.

[ bericht aangepast op 23 aug 2014 - 19:56 ]

Alaine knikte.
'Natuurlijk,' zei ze met een glimlach en ze liep meteen naar de koffers toe, om er vervolgens één open te ritsen en de spullen die erin zaten op de juiste plekken te leggen.

Nora kon zichzelf niet voorstellen waarom zijn slaaf überhaupt akkoord was gegaan maar liet het onderwerp varen. Vervolgens keek ze hem met een grijns aan.
"Ben je nog maagd?" Was haar vraag, hoewel ze het antwoord er wel op dacht te weten. Toch vond ze het wel leuk dat hij zo eerlijk haar vragen beantwoorde. Het zorgde er even voor dat ze zich wat meer geaccepteerd voelde.

When time and life shook hands and said goodbye.

Juvenalis grinnikte wederom en haalde zijn schouders nogmaals op. Zijn privéleven ging haar, wat dat betreft, niets aan.
'Wat denk je?' vroeg hij toen, maar hij wachtte niet op antwoord.
'Volgende vraag.'

[ bericht aangepast op 23 aug 2014 - 20:02 ]

'Goed meester,' zei Amelia tegen Castor. 'En mijn vorige meester was iemand uit Zwadderich, hij is nu van school. Wat ik van hem geleerd heb? Niet heel veel eigenlijk, hij was vaak weg en zei niet veel tegen me. Wat ik wel geleerd heb is dat hij het niet zo leuk vond als ik zijn bevelen weigerde,' zei Amelia op zijn vragen.

[ bericht aangepast op 23 aug 2014 - 20:11 ]

That is a perfect copy of reality.

Nora grinnikte even om zijn vraag maar hield zich in om vervolgens haar hoofd te schudden.
"Wat wordt mijn dagelijkse routine?" Het was haar laatste vraag en ze baalde ervan dat ze hem stelde. Heel even had ze zichzelf gelijkwaardig gevoeld, maar dat moment was weer voorbij. Het moment was waarschijnlijk ook niet gewenst geweest, maar het had haar laten inzien dat het niet zo had hoeven zijn. Helaas was de realiteit nu eenmaal wel zo.

When time and life shook hands and said goodbye.

'Routine, ik houd niet zo van dat woord,' begon Juvenalis, 'al is je..routine, je taak simpel samen te vatten. Je doet wat ik zeg. Ik zal zorgen dat ik iemand vind die je..kan leren hoe je andere mensen..blij kunt maken. Je routine zal zijn om te doen wat mij het meeste oplevert.'
'Heb je verder nog vragen, Nora?'

Walgend keek Nora hem even aan maar zei niks. Ze wist alleen dat ze ontzettend haast moest gaan maken om iets te verzinnen. Misschien kon ze doen alsof ze een of andere ziekte had?
"Nee, dat was het."

When time and life shook hands and said goodbye.

'Goed dan,' zei hij.
'Dan heb ik nóg een paar kleine vraagjes en eerste bevelen voor je.'
Hij klopte twee keer op zijn schoot ten teken dat ze daar plaats moest nemen.

"Daar heb ik niks aan." Mompelde Castor in zichzelf. Zijn nieuwe slavin moest nog in vorm gekneed worden en Castor had weinig zin om dat zelf te doen.
"Geen enkele meester vind het leuk wanneer bevelen worden geweigerd. Heb je met hem geslapen?" De laatste vraag was van belang voor hem.

When time and life shook hands and said goodbye.