Meespeelverhaal op een onbewoond eiland [verhaaltopic] 2 - Speeltopics

Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
- Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

Personages:
Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
Alex Keynes – 22 [Marjanne]
Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
Daniel Harlem – 27 [Maartje]
Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
Dolly – 20 [Marjanne]
Eden Steenwijk– 19 [Natas]
Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
Esau Konings – 20 [Jeffrey]
Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
Hugo Nieber – 20 [Natas]
Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
Jade Alastair – 19 [Lisa]
Killian Jones – 24 [Stefanie]
Kirito Barrow – 21 [Delano]
Laurens Oliver – 16 [Ellen]
Lillium Martell – 18 [Jilly]
Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
Nicole – 20 [Marjanne]
Piper Davis – 21 [Alicia]
Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
Sentis Oliver – 16 [Ellen]
Slade – 20 [Natas]
Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

Verwante topics:
Rollenstory.
Rollentopic.
Verhaaltopics: 1

[ bericht aangepast op 5 april 2014 - 17:34 ]

'Ik wacht liever tot het lichter is.' Hij onderdrukte een gaap. 'Ik doe nu ook heel even mijn ogen dicht...' zei hij zacht. Het was nog steeds erg koud, maar hij was te moe.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Toen Emma wakker werd, wist ze dat er iets niet klopte. Ze deed langzaam haar ogen open en keek om zich heen, waarna ze ontdekte dat ze tussen grote eieren had liggen slapen. Ze wou recht gaan staan, maar zakte meteen weer neer. Niet enkel haar arm, maar ook haar been was geschaafd. Ze vervloekte zichzelf zachtjes, terwijl ze voorzichtig richting een struik kroop. Ze slaakte een zucht toen het haar gelucht was en ze keek blij toen ze zag dat haar tas nog op haar rug zat. Snel pakte ze haar EHBO doos eruit en behandelde de wonden voor zover ze kon. Als ze straks een stroompje water tegen kwam, zou ze het dan beter kunnen reinigen dan dat ze dat nu kon. Ze pakte haar flesje water uit haar tas en nam er een flinke slok van. Ze besloot hier even te rusten en daarna verder te gaan, ze kon beter niet te lang alleen blijven en zeker niet op deze plek.

---

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

Neil begon zachtjes aan Maeve te schudden. Hij wilde haar niet wekken, maar ze moesten verder. 'Maeve,' fluisterde hij zacht.
_

Maeghan stond bij elk geluidje strak van de spanning, waardoor het niet moeilijk was om wakker te blijven. De dinosaurus hield hen nog steeds gezelschap en leek wel over hen te waken.

[Oké.. Zijn ze nu aangevallen door een fictieve dino én naar beneden gestort? En nu is het al avond, right?
Is iedereen nu in groepjes gesplitst, want ik volg d'r geen hout meer van. ]

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Maeve opende haar ogen en merkte de opkomende zon op. Ze had dus aan een stuk door geslapen en voelde zich erdoor wat beschaamd.
'We moeten maar eens verder, voor er iets ons vind.' merkte ze op en stond recht. Ze keek bezorgd naar Neil, aangezien hij zichtbaar last had van zijn been.
'Gaat het wel?' vroeg ze hem, waarna ze haar schouder als ondersteuning aanbood.

---

Hohenheim, zo is het ja. Zoals je kan aflezen in mijn tekst zijn we net op de morgen aangekomen. x stefanie.

---

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

[Ik zou natuurlijk ook doodkalm gaan pitten in een oerwoud. ]

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

[Ik kan me echt niet voorstellen dat mensen nu gaan slapen. Ze hebben net twintig uur liggen pitten in een vliegtuig en zijn waarschijnlijk doodsbang. Ik begrijp ook niet waarom er ook maar iemand bij de rest weggaat. Verder is het wel zo sociaal als we naar de volgende dag gaan als iedereen daar aan toe is, want niet iedereen heeft even veel tijd om te schrijven (: doorgaans besluiten we gewoon met elkaar wanneer een dag is afgelopen. ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hugo had zich door een jongen naar buiten laten helpen en ging bij de rest staan die zich daar had verzameld. Hij had geen flauw idee wat er gebeurd was, behalve dat het toestel opeens naar beneden was gevallen en overal dode mensen lagen. Hij had het doodsbenauwd en de tranen rolden over zijn wangen, want hij had echt gedacht dat hij stierf.

-
Ze stonden op een kluitje bij elkaar. Een deel van de mensen huilden en ook Eden was behoorlijk van de kaart. Ze wist wat ze net had gezien. Een dinosaurus die zo groot was dat het haar duizelde. Een diersoort die nooit ontdekt had, want ze wist dat de grootste carnivoor niet meer dan zeven meter hoog was en dit exemplaar was haast drie keer keer zo groot. Hij had hen allemaal kunnen opslokken.
‘We moeten hier weg.’ Ze probeerde het geschreeuw van de anderen de overstemmen, maar dat viel niet mee. ‘Luister!’ deed ze nog een vergeefse poging. ‘We moeten hier weg, oké! Waarschijnlijk zitten we in het territorrium van dat enorme beest. Hij kan ieder moment terugkomen. We moeten zoveel mogelijk spullen pakken en hier wéggaan.’
‘Ze heeft gelijk.’
Eden haalde opgelucht adem toen een jongen, die meer als een vrouw dan als een man was gekleed, twee koffers pakte en een rugzak op zijn rug hees. ‘Pak wat je pakken kan en laten we hier weggaan.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Slade was blij dat het roodharige meisje een nuttig voorstel had gedaan, want het leek alsof iedereen zijn verstand verloren had. Hij trok zijn hemd uit omdat het vreselijk warm was, ook al zorgde dat voor een reeks muggenbulten en veel schrammen. Niemand wist waar ze naartoe moesten, maar niemand leek er wat voor te voelen om bij het kapotte vliegtoestel te blijven, waarin dode mensen lagen die de aandacht van velen zouden trekken.

*

‘We gaan niet in een grot slapen,’ gromde Syn, die een dommere opmerking vandaag nog niet had gehoord. Daar sliepen al die monsters. ‘Misschien moeten we teruggaan naar de anderen. We kunnen hen nog gebruiken. We hebben voedsel nodig en onze spullen er nog. Straks gaan ze ermee vandoor, nu ze niet langer in een boom zitten. Als ze tenminste de val hadden overleefd.

*

Het zweet gutste over haar rug en haar haren kriebelden in haar nek. Het was bloedgeslagen heet, ondanks dat de avond al gevallen was. Ze trilde nog van top tot teen. Het had slechts een haar gescheeld of ze was dood geweest – vermorzeld onder het zware gewicht van een vliegtuig. Het was een wonder dat zoveel mensen die verschrikkelijke val hadden overleefd.
Ze beet op haar lip en dacht aan het monster dat ze had gezien. Een dinosaurus. Zou iemand dat ooit geloven? Normaal geloven zou ze het hebben willen aaien of knuffelen, maar dit ding was zo afschuwelijk geweest – zo angstaanjagend – dat ze er geen woorden voor had en dat het huilen haar nader stond dan het lachen. Ze hoopte vurig dat ze nog lang genoeg zou leven om vriendelijkere exemplaren tegen te komen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Piper was blij dat iemand een plan had gemaakt. Ze was blij dat ze buiten het vliegtuig was geweest toen het neerstortte, maar vond het eigenlijk ook geen pretje om het toestel nu achter te laten. Ze veegde het stof uit haar ogen dat was opgewaaid nadat het vliegtuig de grond had geraakt en liep naar de opening om ook spullen te zoeken. Hopelijk waren niet alle koffers weg. Extra kleren en voedsel zou hen namelijk een heel eind op weg helpen.
In het voorbijgaan liep ze langs een grote jongen, die zichzelf nog niet helemaal onder controle lek te hebben.
'Gaat het?' vroeg ze zacht en ze merkte dat haar stem ook nog steeds trilde. Het was stom om te vragen, want het ging natuurlijk met niemand. Iederen was bang en gedesoriënteerd, maar ze wilde gewoon laten weten dat ze hem hier heus niet alleen lieten en dat ze samen zouden proberen om hier vandaan te komen.

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Hugo wist niet wat hij daarop moest antwoorden. Ja, hij was bang dat hij nog leefde. Maar daarmee was dan ook wel alles gezegd.
‘Ik begrijp er allemaal maar weinig van. Waar is onze reisleiding? Hoe komen we hier vandaan? Is dit één of andere stomme grap? Ik ken wel genoeg mensen die het leuk zouden vinden om me zo te zien stuntelen, maar ik zou niet kunnen inzien hoe ze dit alles hebben weten klaar te spelen.’
Hij blikte om zich heen, om te zien of er nog camera’s waren, maar diep van binnen wist hij wel dat dat niet het geval was. Hij had dode mensen gezien.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Caleb liep als een zombie achter de rest aan. Voor het eerst had hij geen idee wat hij moest doen. Het was niet echt zijn plan geweest om op een eiland neer te storten. Het was zo warm, dat ook hij zijn hemd uittrok en in zijn rugtas stopte.

Wel als ze vermoeid zijn door pijn of in Maeve haar geval door haar ziekte

---

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

Marco had de hele weg afgelegd en hij kon nergens dat ene toestel vinden. De rook boven in de lucht was voledigd verdwenen, en nu zakte al zijn moed in de schoenen.
Marco besloot om terug te keren naar zijn hut, als hij bedenkt om eens wat hout bij elkaar te sprokkelen. Kleine twijgjes waren handig om als aanmaakhout te gebruiken en de dikkere stammen om het vuur aan te houden.
maar hoe maak je vuur, zijn aansteker was alang op en hij moest het doen met vuursteen, kleine takjes en een dun stukje touw.
Dit waren een van de dingen die hij gelukkig had geleerd tijdens zijn trainingen en jaren op dit eiland te hebben gezeten. Hij hoopte nu zo dat er geen wildebras zijn hut heeft ondekt en al zijn spullen heeft meegenomen.

(dat wordt nog eens wat als een paar mensen Marco ontdekken en schuilen in het kleine hutje. Dat word behoorlijk krap.)

---

Vampire + Servant = Servamp

[Ja, van mij mogen ze hoor. ]

---

Every villain is a hero in his own mind.