• Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
    - Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

    Personages:
    Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
    Alex Keynes – 22 [Marjanne]
    Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
    Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
    Daniel Harlem – 27 [Maartje]
    Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
    Dolly – 20 [Marjanne]
    Eden Steenwijk– 19 [Natas]
    Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
    Esau Konings – 20 [Jeffrey]
    Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
    Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
    Hugo Nieber – 20 [Natas]
    Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
    Jade Alastair – 19 [Lisa]
    Killian Jones – 24 [Stefanie]
    Kirito Barrow – 21 [Delano]
    Laurens Oliver – 16 [Ellen]
    Lillium Martell – 18 [Jilly]
    Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
    Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
    Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
    Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
    Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
    Nicole – 20 [Marjanne]
    Piper Davis – 21 [Alicia]
    Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
    Sentis Oliver – 16 [Ellen]
    Slade – 20 [Natas]
    Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
    Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
    Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

    Verwante topics:
    Rollenstory.
    Rollentopic.
    Verhaaltopics: 1

    [ bericht aangepast op 5 april 2014 - 17:34 ]

    Jade zuchtte. 'Je kan ook als een kip zonder kop gaan rondrennen,' gromde ze. 'Maar we zijn tenminste beter af dan dat stel idioten dat niks heeft om zich te verdedigen.'

    [ bericht aangepast op 6 april 2014 - 19:18 ]

    'Het verschil is alleen dat hun levens mij niets waard zijn en mijn eigen me wel.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Sentis reactie werd niet beantwoord, maar dat maakte voor hem ook niet echt uit. Hij pakte zijn tas en haalde zijn hengel eruit. Even keek hij Laurens aan die twijfelachtig bleef staan, maar toch besloot om het hem mee te gaan.
    Sentis liep langs de rest van de pasagiers. Hij keek vanuit een van de deuren naar beneden en vroeg zich af hoe hij naar beneden zou komen. Vervolgens had hij niets in de gaten of het vliegtuig kieperde naar beneden en kwam met een enorme dreun op de grond terecht. Sentis zat gedraaid tussen de stoelen en zijn hengel was voor een groot gedeelte gebogen.


    Vampire + Servant = Servamp

    Jade haalde even haar schouders op en kon niet ontkennen dat het meisje daar gelijk in had. 'Dat is waar.'

    Mitchell was totaal niet blij met de waarneming van Jade. Als het vliegtuig werkelijk was neergestort, konden ze hier dus niet meer wegkomen. Met een ruk trok hij zijn spullen beter over zijn schouders en stampte chagrijnig verder. Die stomme trut was als enige blij met deze situatie. Hij griste vlug zijn flesje water tevoorschijn en nam er een slok uit, voordat hij het weer terug stopte.

    Maeve werd wakker doordat iemand haar naam steeds zei. Toen ze haar ogen opende, zag ze gras en bomen rondom haar. Ze was eindelijk het vliegtuig uit en veilig op de grond geraakt.
    'Maeve?' klonk een stem, als ze haar hoofd draaide zag ze Neil naast haar zitten en ze zette zich recht. Een pijnscheut ging door haar heen, haar rug drukte een beetje en het ademen was wat moeilijk, maar ze leefde nog dankzij Neil.
    'Je blijft me maar redden, ik weet niet wat er met me zou gebeurd zijn zonder jou.' zei ze, waarna ze Neil in een omhelzing trok en hem even vasthield.


    'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

    Nou, die chick kwam eindelijk tot het besef dat ze volledig screwed waren als dat vliegtuig werkelijk helemaal kapot was gegaan. Ze slaakte nog een diepe zucht en ging toen naast haar broer lopen. 'Krijgen we ook de mogelijkheid om leeghoofden te lozen?' zuchtte ze. Ze volgde zijn blik. 'Misschien is er een grot waar we ons vannacht kunnen verschuilen?


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Neil sloeg een opgeluchte zucht toen Maeve rechtop ging zitten en hem knuffelde. 'We hebben alleen elkaar. Niemand is te vertrouwen,' mompelde hij, terwijl hij even weigerde om haar weer los te laten. 'Maar we moeten hier snel weg. Er waren twee immense grote beesten, waarvan ik hoop dat ze niet snel terugkomen,' murmelde hij benauwd, terwijl hij haar overeind hielp. 'Laten we onze spullen pakken. Die liggen verderop.'

    [ bericht aangepast op 6 april 2014 - 18:54 ]

    Mitchell richtte zich even tot het meisje, wat net in discussie was met Jade. 'Nou, dat zou wel mooi zijn. Dat scheelt weer een idioot,' bromde hij chagrijnig.

    Nicole knikte alleen naar de jongen, maar negeerde hem verder. Ze was met Syn in gesprek.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Haar hoofd bloedde toen Dolly weer overeind krabbelde. 'Nou, die parachutes hebben we nu niet meer nodig!' Ze pakte haar hoofd vast en bekeek haar roodgekleurde hand. Daarna volgde ze Slade en Esau, die de knal beide ook vrijwel ongedeerd hadden overleefd, over levenloze lichamen heen naar de nooduitgang van het vliegtuig. Ze voelde zich een beetje misselijk bij het zien van al dat bloed, maar kon niet zeggen dat de dood van de mensen om haar heen haar veel deden. Ze was geen monster, maar ze had deze mensen nooit gekend en ze betekenden niets voor haar, al was het natuurlijk veel fijner voor ze geweest als ze niet waren gestorven om niks.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Uiteindelijk ging Alex ergens zitten. Hij sloeg zijn armen om zijn eigen lichaam en begon zich warm te wrijven. 'Dit wordt een lange nacht,' mompelde hij, toen hij zijn maag voelde knorren.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Caleb werd langzaam wakker van een stekende pijn in zijn hoofd. Toen hij merkte dat hji ondersteboven hing, begon hij wild te spartelen en klikte zijn riem los. Met een klap viel hij op het plafond van het vliegtuig. Gedesoriënteerd zocht hij naar een uitgang. 'JA JA, ik ben al onderweg naar buiten,' gromde hij chagrijnig. Toen hij iemand hoorde huilen, keek hij verschrikt opzij en zag een forse jongen in zijn stoel vasthangen. Hij kroop vlug naar hem toe en duwde tegen zijn buik om bij de riem te kunnen. 'Houd je buik in,' pufte Caleb. Toen de riem losging, viel de jongen met een klap uit zijn stoel.

    Maeghan nam naast hem plaats en vervloekte zich voor het aantrekken van een korte broek. 'Misschien kunnen we morgen het vliegtuig vinden,' zei ze hoopvol. Ze moesten hier gewoon zo snel mogelijk weer weg. Ze was niet van plan om opgegeten te worden.

    'Of misschien is er een andere uitgang. Misschien zit dit land ergens aan het vaste land vast.' Alex kon een gaap niet onderdrukken. 'Probeer maar te slapen. Ik blijf eerst wel wakker.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain