• In een huis, diep in de bergen, wonen Gregory McEwan en Anna Sharp. Zijn zijn bereid om een aantal jongeren in huis te nemen die het nodig hebben om terug op de rails te komen, die extra aandacht nodig hebben, die niet in de maatschappij passen of gewoon jongeren die een break nodig hebben van de hele wereld. De vorige groep jongeren heeft besloten om samen te gaan reizen, dus is nu is het de beurt aan een heel nieuwe groep.
    Zullen zij net zo'n hechte groep vormen, of zullen ruzies en liefdesaffaires de groep uiteen drijven?'


    Lees alle regels even door, dat bespaart weer een hele hoop werk, commentaar, etc.
    Wij doen het namelijk net iets anders als alle andere RPG's.


    Alle regels:
    Regels RPG:
    -OOC plaats je tussen haakjes of iets.
    -16+ is toegestaan, maar maak het niet alleen daarom.
    -een minimum aan aantal regels is niet van toepassing, maar zorg wel dat het geen one-liners worden. Als je herhaaldelijk niet weet wat je moet posten, kun je tips vragen aan de rest.
    -Als je op vakantie gaat of langere tijd wegblijft, 'parkeer' je personage of geef iemand duidelijk toestemming om jouw personage te mogen bespelen. En geef dit ook door aan een van ons (MissAlice of Patholoog).
    -Als je wilt stoppen, of je komt langere tijd niet online zonder iets te melden, 'parkeren' wij je personage of verwijderen wij je personage van de RPG.
    Als iemand weg gaat, komt er weer een plaats vrij en kan iemand inspringen.
    -Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.
    -Locatie van je personage altijd naast de naam neerzetten.
    -Alleen MissAlice en ik(Patholoog) openen nieuwe topics. Pas als er na 12 uur niemand van ons online is geweest, mag je een topic openen, maar dan wordt de link in een reactie op de story geplaatst én er wordt een melding gemaakt in onze gastenboeken.
    -Al mag je zoveel doopnamen hebben, er wordt gebruik gemaakt van één voornaam, tenzij je echt een duidelijke tweeduidige naam hebt, maar dan wordt die naam met een streepje gekoppeld.
    -Vragen of tips (nodig), laat van je horen!

    Regels binnen het huis:
    (-je spreekt de begeleiders aan met meneer McEwan en mevrouw Sharp.)
    -het is geen vakantie en meneer McEwan en mevrouw Sharp zijn geen beulen, dus ten alle tijden voer je hun opdrachten uit. (Vandaar: 'Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.')
    -Het huis mag alleen verlaten worden onder toestemming van de leiding. Dus of je nu even voor een wandeling wilt gaan of naar het dorp, eerst toestemming vragen aan de begeleiding. En áls het mag, moeten jullie met minimaal twee personages zijn.
    -Als er iets is met je personage, áltijd naar de leiding komen, als is het maar voor een paracetamol.


    Het niet opvolgen van de regels resulteert in een ban van het RPG.

    Personages: (4/20 vrij)
    Docenten:
    -Gregor McEwan - MissAlice
    -Anna Sharp - Patholoog

    Jongens (10)
    -John Hunter Bell - KiliOfDurin
    -Ethan Brooks - Patholoog
    -Sam Davis - Emiko
    -Jeremy Devoné - Appelboompje
    -Tyler Jason Devoné - Roww
    -Thomas William 'Loki' Laufreyson - KiliOfDurin
    -Pete David Mikaelson - Roww
    -XXXX
    -XXXX
    -James Yaser - MissCastle

    Meisjes (10)
    -Melody Black - MissCastle
    -Rose Black - Patholoog
    -Dena Fields - Patholoog
    -Lizzy Franklyn - MissCastle
    -Delilah Gerson - MissAlice
    -Denise Kate Parks - Roww
    -Abigail Narelle Pierce - Appelboompje
    -Laurinda Tiana Pearl - Appelboompje
    -Yune van Therme - Enface
    -XXXX


    De groepen
    Groep 1:
    -Denise Parks
    -John Hunter Bell
    -Tyler Devoné
    -Dena Fields
    -XXXX

    Groep 2:
    -Ethan Brooks
    -Jeremy Devoné
    -Thomas 'Loki' Laufreyson
    -XXXX
    -Rose Black

    Groep 3:
    -XXXX
    -Abigail Pierce
    -XXXX
    -Delilah Gerson
    -Lizzy Franklyn


    Groep 4:
    -James Yaser
    -Melody Black
    -Pete Mikaelson
    -Laurinda Pearl
    -Yune van Therme


    De kamerindeling:

    Kamer 1: XXXX, XXXX, John Hunter Bell, Dena Fields.
    Kamer 2: James Yaser
    Kamer 3: Abigail Pierce, Yune van Thermen, Thomas 'Loki' Laufreyson
    Kamer 4: Tyler Devoné, Rose Black, Ethan Brooks, Sam Davis
    Kamer 5: Pete Mikaelson, Jeremy Devoné, Lizzy Franklyn, Delilah Gerson
    Kamer 6: Denise Parks, Laurinda Pearl
    Kamer 7: Melody Black, XXXX
    Kamer 8: Miss Sharp en mister McEwan..


    Het huis:
    Derde verdieping: Slaapkamer begeleiders + badkamer begeleiders.
    *
    Tweede verdieping rechts:
    -slaapkamer (2) 7
    -slaapkamer (2) 6:
    -badkamer
    Tweede verdieping links:
    -slaapkamer (4) met badkamer 5
    -slaapkamer (4) met badkamer 4.
    *
    Eerste verdieping rechts:
    -slaapkamer (2) 3
    -slaapkamer (2) 2.
    -badkamer
    Eerste verdieping links:
    -slaapkamer (4) met badkamer 1
    -bovenste deel bibliotheek
    *
    Begane grond rechts: woonkamer en eetkamer.
    Begane grond links: Bibliotheek en keuken
    *
    Kelder: zwembad.


    Praattopic.
    De story

    Veel plezier
    Vragen kunnen altijd gesteld worden.

    [ bericht aangepast op 10 feb 2014 - 13:55 ]


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Delilah Gerson
    "WHAT THE FUCK MCEWAN! IK SCHRIK ME DOOD! " gilde ik, terwijl ik naar de handdoek graaide, ok ik beschouwde hem als een vriend en als iemand die te vertrouwen was maar dit ging te ver, toen zag ik dat ie zijn handen al voor zijn ogen had geslagen, hahah oké hoe vreemd was dit? Een twintig jarige man die zn ogen bedekte bij een naakte vrouw! Ahaha


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    Abigail Pierce
    Terwijl ik de laatste hand aan mijn tekening leg luister ik naar wat hij verteld, "eigenlijk wel... het ging over mij.." en ik zie hoe hij een sigaret opsteekt. Ik slik een keertje gevolgd door een zucht. "Neehoor, een aapje" grinnik ik op zijn vraag terwijl ik het laatste stukje afteken van de onschuldige en vredige Loki op mijn papier waarna ik het blok naast me neerleg. "Je was onrustig, en toen ik bij je kwam werd je nog onrustiger... Je pakte me vast en vertelde me niet weg te gaan" Het deel waarin ik niet had geslapen maar hij in mijn plaats liet ik weg, ik zou vanavond wel lekker op tijd onder de wol kruipen. "Pas toen ik bij je kwam liggen werd je rustig." en ik wiebel wat ongemakkelijk heen en weer op het bovenste bed.


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    Pete Mikaelson
    Nadat ik John's naam gemompeld had krijg ik te horen dat hij het is en een glimlachje, zo goed en zo kwaad als dat me lukt, siert mijn lippen kleintjes.
    Dan stelt hij voor dat we terug moeten gaan omdat ik het hier niet lang meer ga uithouden en ik knik. Ik was al in slaap gevallen dus als dat nog een keer zou gebeuren dan word ik niet meer wakker denk ik. Met alle macht probeer ik me wakker te houden. Ik voel nog net hoe John en kus op mijn neus drukt, vervolgens trekt hij me omhoog. Met enige moeite verplaatste ik mijn benen in de richting die John op ging en luister naar wat hij zegt, het was niet ver weg had hij gezegd. Ik hoop dat hij gelijk heeft, want ik voel mijn benen bijna niet meer door de koude en hou het ook niet lang meer vol.. Mijn voeten slepen enkel over de grond, maar wanneer ik het huis tussen de bomen zie verschijnen gaat er weer wat adrenaline door mijn lichaam van opluchting waardoor het lopen een stuk minder moeilijk gaat.


    Little do you know

    (Hahah okee eigenlijk moet 'k verder met McEwan nu haha)
    Gregory McEwan
    ik sloeg mijn handen voor mijn ogen toen ik merkte dat ze naakt was.
    "WHAT THE FUCK MCEWAN! IK SCHRIK ME DOOD! " gilde ze zo luid dat de hele gang het gehoord moest hebben, ik trapte de deur , die nog open was dicht je wist maar nooit of er jongens langskwamen. ( zoals james , kuch kuch)
    "Kan ik terug kijken?" vroeg ik, ze maakte een hummend geluid, ik haalde voorzichtig mijn handen weg, en Delilah stond geirriteerd voor me .
    *pats* een klap in m'n gezicht.
    "Nou sorry hoor." mompelde ik.
    "Hoe kom je der bij McEwan?Ik dacht dat je betrouwbaar was!"
    "Lizzy, ze is hysterisch en je deed de deur niet open dus ik kwam binnen om je te halen en ja, de rest weet je zo wel." zei ik, haar gezichtsuitdrukking veranderde.
    "Oh mijn god, het spijt me!" riep ze nu,waarna ze vroeg of het wel ging met mijn wang.
    "Ja , ja , maar Lizzy is hysterisch dus hup, naar het zwembad jij!" zei ik lachend.


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    Lol, arme John maar Pete is degene die dood aan het gaan is cx


    Little do you know

    nou en dat verdient ie


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    Hahaha, Delilah in de handdoek naar het zwembad hahaha


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    VitaIncoluma schreef:
    Hahaha, Delilah in de handdoek naar het zwembad hahaha

    Jup hahahahah
    Lol Lizzy krijgt nog wat als Delilah haar dat vertelt, lol hahaha


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    Disneyy schreef:
    -Haha de arme stakker cx-
    Tyler Devoné
    Ik lag heerlijk in slaap tot ik plots rare dingen voelde, eerst deden mijn benen nog al raar en vervolgens voelde ik mijn gezicht worden, iets waar ik enorm van schrok en ik schoot in een klap wakker. Ik hoor iemand roepen dat ik wakker moet worden en kijk vragend op. Laurinda, leuk.
    Ik kreun geërgerd en kruip het bed op waarna ik haar vervolgens droog aan kijk. Als het me dan op valt dat ze blauwe plekken in haar nek heeft veranderd mijn moe en luiheid plots en ik ga meteen recht zitten met een boze blik in mijn ogen, tja ik ben nogal beschermend tegenover meiden.
    "Wie de fuck heeft dat gedaan?" vraag ik boos waarna ik naar haar nek wijs. Dit kan gewoon niet. En als het een jongen was dan vermorzel ik hem, net zoals hij bij haar had gedaan. Een meisje pijn doen zal ik nooit en daarom kan ik er ook niet tegen als iemand anders het wel doet.
    "Ik sla die persoon helemaal verrot als het een jongen is. Echt waar" mompel ik tussen mijn tanden door terwijl ik mijn kaken op elkaar druk, de woede suist als adrenaline door mijn lichaam heen en ik aangezien de drank nog niet helemaal is uitgewerkt is die adrenaline en woede nog een beetje erger dan normaal..



    Laurinda pearl

    Tyler schrikt wakker en kruipt op het bed met een geërgerde kreun en ik grinnik zachtjes. Ook fijn om jou te zien Tylertje. Zodra hij eenmaal zit kijkt hij me aan en wijst naar mijn hals met de vraag wie het gedaan had.. Ik was juist het pijnlijke gevoel een beetje vergeten, dankje Ty... zeer bedankt. "Niemand... Het maakt niet uit Ty.." Ik leek wel gek, ik ging Pete nog beschermen ook... "Jij gaat niemand slaan je moet je roes uitslapen Tyler..." en ik kijk hem aan. "Ik kon aan de andere kant van de kamer al ruiken dat je drank op had, dat zegt genoeg over de hoeveelheid die je naar binnen hebt gegooit" Vertel ik hem, en ergens hoop ik dat het zijn aandacht afleid van de plekken in mjin nek.


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    Loki Laufeyson
    Ik rookte gestrest en probeerde zo rustig mogelijk te blijven ademhalen. Ik keek naar Abby. Ik moest het wel vertellen. "Ik ben gewoon heel bang dat als ik je alleen laat James zal toeslaan en je echt zal mishandelden en verkrachten. Ik denk dat dat me in mijn slaap bleef achtervolgen." Ik stond op en liep naar haar toe. Ik keek in haar tekenblok en zag een tekening van een rustig slapend kindje. Een jongtje met bleke wangen en donkere haren. Pas na een paar seconden herkende ik mezelf. "Ben ik zo interessant om te tekenen, Abs." Ik drukte een kus op haar wang en leunde toen op mijn armen. De peuk wiebelde nogsteeds tussen mijn lippen terwijl ik diep inhaleerde en langzaam weer uitblies door mijn neus. De kamer vulde zich met een lichte zeem van rook tot de peuk tot aan het filter was opgebrand. Ik drukte het ding uit op mijn pols, waar genoeg littekens zaten. Het filter gooide ik in de prullenbak en ik legde mijn hoofd al staand op haar schoot. "Het komt wel weer goed. Als James zich gedijst houd gaat het langzaam over. Dat doet het altijd." zuchtte ik zacht. Ik stond zo wel lekker.


    Bowties were never Cooler

    John Hunter Bell
    Gelukkig liep Pete wel zelf mee. Hem slepen zou wel heel zwaar gaan. Toen het licht van het huis onze ogen binnendrong begon Pete beter te lopen en al snel stonden we weer voor de deur. Ik nam mijn briendje mee naar binnen en hielp hem uit onze jassen en zijn schoenen. Mijn schoenen deed ik ook uit voor ik hem voor het haardvuur liet zitten. "Zal ik thee maken, lief?" vroeg ik voor ik een klein kusje op zijn lippen drukte. Het vuur was heerlijk warm. Hopelijk zou hij dus snel weer warm worden. Onderkoeling was namelijk volgens mij geen pretje. Zelf had ik het ook steenkoud, maar hij had nog veel langer buiten rondgezworven dan ik en hij had een tijdje stil gezeten in de sneeuw. Dat zou vast ook niet goed zijn voor je lichaam. Ik hoopte nu gewoon dat hij er snel bovenop zou komen. Anders kon hij vanavonr ook bij mij komen liggen als hij het heel koud had. Dan kon ik hem misschien ookwarm houden. Ik deelde mijn kamer toch alleen met Dena, dus dat kon prima. Alleen hij mocht het wel zelf beslissen. Toch hoopte ik erg dat hij ja zei. Anders zou het niet zo zijn, jammer genoeg.


    Bowties were never Cooler

    Hihi John en Petey zijn weer cute bezig!


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    KiliOfDurin schreef:
    Loki Laufeyson
    Ik rookte gestrest en probeerde zo rustig mogelijk te blijven ademhalen. Ik keek naar Abby. Ik moest het wel vertellen. "Ik ben gewoon heel bang dat als ik je alleen laat James zal toeslaan en je echt zal mishandelden en verkrachten. Ik denk dat dat me in mijn slaap bleef achtervolgen." Ik stond op en liep naar haar toe. Ik keek in haar tekenblok en zag een tekening van een rustig slapend kindje. Een jongtje met bleke wangen en donkere haren. Pas na een paar seconden herkende ik mezelf. "Ben ik zo interessant om te tekenen, Abs." Ik drukte een kus op haar wang en leunde toen op mijn armen. De peuk wiebelde nogsteeds tussen mijn lippen terwijl ik diep inhaleerde en langzaam weer uitblies door mijn neus. De kamer vulde zich met een lichte zeem van rook tot de peuk tot aan het filter was opgebrand. Ik drukte het ding uit op mijn pols, waar genoeg littekens zaten. Het filter gooide ik in de prullenbak en ik legde mijn hoofd al staand op haar schoot. "Het komt wel weer goed. Als James zich gedijst houd gaat het langzaam over. Dat doet het altijd." zuchtte ik zacht. Ik stond zo wel lekker.



    Abigail Pierce

    Loki begon het uit te leggen, hij was zo lief... Hij had zelfs nachtmerries dat James me pijn zou doen. Dat gaf in ieder geval aan dat Loki wel werkelijk ergens om me gaf. En dat voelde goed, dat iemand bij me wou zijn.
    Hij loopt naar me toe en kijkt op mijn tekenblok waarna hij een opmerking maakt en een kus op mijn wang drukt en ik knik uitbundig. "Jij ben heel interessant" En dat meende ik, Loki had zoveel verschillende kanten, en die waren op papier ook allemaal verschillend af te beelden. Zodra hij zijn peuk uitdrukt op zijn pols en mijn hoofd op mijn schoot legt kijk ik hem aan. "Hou jij jezelf maar gedeist! Vind je dat normaal?" en ik pak zijn pols vast waarna ik hem voor zijn neus druk. Idioot! "Ik dacht dat jij mij vorige week iets had beloofd over zelfverminking Loki"


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    Loki Laufeyson
    Ik lag net lekker met mijn hoofd op haar schoot toen ze mijn arm pakte en heel overstuur reageerde op mijn actie. Ik was nu net weer kalm door de nicotine. Ik keek naar mijn arm die ze voor mijn neus drukte. Ik zag op mijn arm allemaal overlappende kleine rondjes staan van mijn peuken. Ik deed het eigenlijk zonder er bij na te denken. Zeker als ik me slecht voelde. Dan moest ik altijd wel erg opletten om het niet op mijn arm te doen. Het was na al die jaren een tik geworden.Ik keek bedusd naar mijn arm bij haar woorden. "Ik weet het, maar dit is gewoon een tik. Ik vergeet gewoon dat ik het doe en het doet ook eigenlijk geen pijn meer." Het was waar. Ik was op mijn rechter onderarm gewoon ongevoelig geworden. Zeker voor brandwonden. Sneeën deden toch nog echt wel pijn, maar zoiets al lang niet meer. Ik rookte al lang, vanaf een jaar of 12, om mijn stres, angst en pijn te onderdrukken. Ik kon dus de ene dag 2 pakjes oproken, terwijl ik de volgende maanden geen sigaret aanraakte. Maag goed. "Ik zal het proberen niet meer te doen." zuchtte ik, niet geheel naar waarheid. Ik zou het in elk geval niet bewust meer doen.


    Bowties were never Cooler

    Abigail Pierce
    Ik zucht bij zijn antwoord en kijk hem aan waarna ik mijn armen om hem een sla. "Echt niet doen, je hebt het beloofd..." Hij zat al met zijn ene arm in het gips, zijn andere arm nog erger verminken dan hij al was inmiddels dat moest er nog even bij komen... Ik hield geen Loki meer over op die manier. Eigenlijk hield ik überhaupt geen Loki over... Ik laat hem los en ga wat verder op het bed zitten in kleermakerszit. We zouden hier allemaal een keer weg moeten, en dan zou alles weer zo zijn zoals het altijd was geweest. Dan zou ik weer alleen zijn...
    Nu we hier zaten was alles leuk, en aardig, en we hadden het gezellig maar eenmaal thuis. Ik zou veilig zijn voor James, maar ik zou ook weer alleen zijn. Bij die gedachte bijt ik even zachtjes op mijn onderlip en zucht een keer. Ik had Loki nooit bij me binnen mogen laten dringen, ik had hem weg moeten drukken zoals ik al die tijd had gedaan bij iedereen. Maar dat deed ik niet. Inplaats daarvan was ik om hem gaan geven, en daar zou ik sn fenoeg de prijs voor moeten betalen..

    [ bericht aangepast op 4 feb 2014 - 22:07 ]


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign