RPG - The House in the mountains [speeltopic] [14] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 10 feb 2014 - 13:55 ]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Jeremy Devone
Ik wist nu al niet meer wat te zeggen en keek vluchtig naar de mensen naast ons. Pete en John, echt gesproken had ik ze niet, gezien wel, en hun namen kende ik ook. Meer wist ik eigenlijk niet, toch had ik respect voor wat ik daar zag. John die Pete een kus gaf. In het openbaar, het leek hem niks te deren wat anderen er van vonden. Ik richt me weer op Ethan, "dus... gaan we verandering brengen in ons niks doen?" Ik kon moeilijk de hele dag op mijn luie kont blijven zitten....

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Loki Laufeyson
Ik luisterde naar haar woorden. Ze woonde tenminste niet enorm ver weg. Eerst woonden we zelfs in heel erg dicht bij elkaar... Min of meer. "Ik woon in Manchester." zei ik vrolijk. Zo slecht was dat niet. Ik stelde voor om te gaan zwemmen. We verzonnen echt wel wat. Zo ver woonde ze namelijk gelukkig niet. Als ze nog in Liverpool zou wonen zou ik zo bij haar op bezoek kunnen. Abby vond het een leuk idee en klom van het bed om een bikini te zoeken. Zelf trok ik mijn zwemshorts uit de stapel en trok mijn shirt vast uit. Ze begon te klagen over het andere meisje wat bij ons zou komen liggen. "Vraag anders zo aan Dena of ze daarheen kan. Anders kan ze altijd nog bij Melody." zei ik terwijl ik mijn broek omwisselde voor mijn zwembroek onder de dekens. Ik was niet heel preuts, maar mijn vriend hoefde ze niet te zien, al had ze hem net wel gezien. Dat ging prongelijk. Ik keek toen ze twee bikini's omhoog hield. "De witte." zei ik voor ik van het bed sprong in mijn zwembroek. Ik pakte een handdoek uit de kast en schoot in mijn slippers. "Ben je klaar?" vroeg ik met een glimlachje. Ik had er best zin in.

Bowties were never Cooler

Abigail Pierce

Loki heeft zich ondertussen omgekleed onder de dekens.. slimme jongen, en besluit dat ik de witte aan moet trekken waarna hij zijn slippers aantrekt en een handdoek pakt. "Zie ik eruit alsof ik al klaar ben?" grinnik ik terwijl ik de paarse bikini terug opvouw en in de kast neerleg. "Of moet ik me ook hier gaan omkleden?" lach ik waarna ik zijn trui uittrek en hem in zijn gezicht smijt. Ik had onder de trui nog een t-shirt aan gehad, dus geen vrees.
"van Manchaster naar Dublin is nog wel een stukje zwemmen hoor.." merk ik op terwijl ik hem grijnzend aankijk. "Als je nu vast begint, dan kom je tegelijk met mij in Dublin aan over een aantal weken" vertel ik hem waarna ik een zomerjurkje uit de kast pak en de kamer uitloop richting de badkamer waar ik beide deuren goed op slot doe. Mijn opmerking van daarnet, sloeg natuurlijk nergens op, ik ging me echt niet omkleden voor de neus van Loki. Mijn kleding wissel ik om voor de witte bikini waarna ik er een rood zomerjurkje overheen trek zodat ik toch niet in mijn bikini alleen door het huis heen hoefde te lopen. Mijn kleding gooi ik in de wasmand, ik zou straks wel nieuwe pakken... En ik loop de badkamer uit waarna ik mijn teenslippers aantrek en een handdoek pak. "Klaaaaaaaaar"

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Ethan Brooks
'dus... gaan we verandering brengen in ons niks doen?' vroeg Jeremy toen. Wacht, wilde hij nu werkelijk wéér iets met mij gaan doen? Het voelde op de een of andere manier vreemd. Een zenuwachtig gevoel ging door mijn buik toen ik me realiseerde dat normaal nooit iemand iets met mij wilde doen, maar nu was er in een keer iemand die al een hele tijd met mij dingen wilde doen. 'Ja. Ja, natuurlijk,' bracht ik er stotterend uit. Ethan, waaaarom stotterde je! In mijn gedachten gaf ik mezelf een klap. Au. Wat zou Jeremy er wel van denken. Nogmaals Ethan, wat boeit jou de mening van die jongen! Maar, hij was de enigste die mij niet af wees. 'Het jij ideeën?' vroeg ik hem. Als hij geen ideeën had, had ik in ieder geval nu al langer de tijd om er over na te denken.

Rose Black
Aha. Het meisje, Abbigail, stond op en liep naar de kast waar ze twee bikini's uit pakte en ze omhoog hield. Ondertussen kleedde de jongen zich om onder het dekbed. Ze hadden dus nog niet samen geslapen. Die hypothese werd bevestigd doordat het meisje de badkamer binnen ging. Het licht ging aan en ik kon ook door dat raam heen kijken. Voor zover ik wist was ik hetero, maar dat wilde niet zeggen dat ik niet genoot van meisjes. Een brede grijns ging dan ook over mijn gezicht toen ze zich omkleedde. Ik nam de volgende keer zó mijn fototoestel mee.

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

kun je zo bij een badkamer naar binnenkijken? wtf?

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Appelboompje schreef:
kun je zo bij een badkamer naar binnenkijken? wtf?

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

(Moet ik nog ergens op reageren, want ik ben een paar daagjes niet online geweest, sorry)

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Patholoog schreef:
[Even kort een stukje met Sharp. Ik reageer morgen weer met de rest.]

Anna Sharp.
Ik wachtte op de gang totdat Gregor met Delilah weer naar buiten kwamen. Na een paar tellen klopte ik op de deur en opende hem. 'Lizzy?' vroeg ik toen. 'Mag ik binnen komen, lieverd?' Ik zette weer een stap verder, maar ik liet de deur geopend. 'Ik wil alleen maar even praten, verder niets. Je kunt me vertrowen.' Ik hief mijn handen in onschuld en keek haar series aan.

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

(Ik reageer straks als ik weet of ik nog met James of Melody moet reageren, goed?)

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Laurinda Pearl
Ik grinnik zachtjes en ga naast hem op de bedrand zitten. "Omdat jij ondersteboven lag lieve Tyler... " en ik grinnik zachtjes op zijn gekreun en zucht een keer. "Ik ga het je niet vertellen.. Ik heb hem zelf al geslagen oke... Laat het rusten, ik heb geen zin om daarover te praten." als ik dat wel zou doen, dan zou ik hem alles moeten vertellen wat er gebeurd was.
En ondanks wat Pete me had gedaan, en hoe kwaad ik ook was ik ging Tyler niet achter hem aan sturen en ergens kon ik het ook niet over mijn hart verkrijgen om zijn geheim zomaar rond te gooien. Als ik verderop op de verdieping mijn naam hoor weet ik direct wie het is en spring op. "Dat is Dena die me zoekt.. Jij moet je roes uitslapen Tyty... Ik kom straks terug" vertel ik hem waarna ik de kamer verlaat en de deur achter me sluit. "Denaaaaaa" roep ik grinnikend. "Thee heb je ook koekjes?" grinnik ik waarna ik de deur van mijn slaapkamer compleet open duw zodat ze er makkelijker in kan met het dienblad.

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Jeremy Devone
Ethan leek iets wat te schrikken van mijn aanbod en begon zelfs te stotteren... Misschien een soort autisme ofzo? Hij leek me uberhaupt erg verlegen, nog erger dan ik... En ik was erg. Hij vroeg of ik ideeën had en ik schud grinnikend mijn hoofd. "Nee, ergens had ik gehoopt dat jij wel wat in gedachten had" geef ik toe. Ik had echt geen idee wat te doen, ik deed normaal nooit echt iets met anderen, behalve met Tyler... maar die zou wel weer met een dronken kop op bed liggen zoals hij zoveel dagen deed... Eerst volzuipen, en dan met een dronken kop gaan slapen, vaak haalde hij het bed niet eens...

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Dena Fields
Vrolijk kwam Laurinda van de andere kant vliegen. 'Moet jij niet depressief zijn of iets?' vroeg ik haar verbaasd. 'Ik kwam je oppeppen, maar blijkbaar heeft iemand goed zijn werk gedaan.' Ik liep door de opengehouden deur. Een grote grijns ging over mijn gezicht. 'Bij wie was je net, Laurinda?' Wie sliep er aan de ander kant? Ik had eigenlijk geen idee. De thee zette ik op een tafeltje neer en ik wachtte op Laurinda totdat zij ging zitten. 'Koekjes, ja.' Ik sprintte gauw twee verdiepingen naar onderen en greep een doos koekjes. Snel sprintte ik naar boven. 'Dus.' De grijns kwam weer op mijn gezicht. 'Wie was het?'

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Ethan Brooks
Er was niet veel te doen hier. In de woonkamer stond een hele grote kast. Ik stond op en opende deze. De kast was helemaal gevuld met allemaal spelletjes. Ik keek weer terug om naar Jeremy. 'Misschien een spelletje,' antwoordde ik met een grijns. Eindelijk iets te doen in dit geisoleerde huis. Ik hield van spelletjes. Ik hoopte alleen dat Jeremy daar ook van hield. Mijn blik gleed weer terug naar de kast. Er waren zoveel spelletjes die we met ons allen konden doen. Uiteraard waren alle spellen in het Engels, anders snapte de meesten er niets van. Wow, ze dachten hier werkelijk aan alles. Zelfs tot aan de spellen toe! Monopoly, scrabble, mens erger je niet, twister en zo voort.

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Laurinda Pearl
Dena lijkt maar al te druk, en kan het, ofcourse, niet laten om direct te vragen bij wie ik was, maar voor ik antwoord kon geven was ze al weggesprint om koekjes te gaan halen terwijl ik mijn hand nogmaals over mijn nek laat gaan. De blauwe plekken deden nog altijd pijn. Dena kwam terug gesprint met koekjes. 'KOEKJES' en ik pak er direct een waarna ik hem in mijn mond prop en haar aankijk. Zodra mijn mond netjes leeggegeten is rol ik met mijn ogen. "Een dronken Tyler die ik van de vloer in bed heb geholpen en daarna met rust heb gelaten om zijn roes uit te slapen na dat we net zulke goede seks hebben gehad als jij met John" grinnik ik.

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Little do you know