RPG - The House in the mountains [speeltopic] [14] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 10 feb 2014 - 13:55 ]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

idd niet x'D

ikke wel

Abigail Pierce
Terwijl mijn potloden over het papier bewogen keek ik af en toe opzij in het vredige gezicht van Loki waarna ik me verder richtte op mijn tekening. Het was in de eerste instantie niet de bedoeling geweest om dit te doen, maar hij lag er zo lief bij. Dat moest ik tekenen.... Dat hield dus ook in dat ik al ik denk anderhalf uur lang nu non stop bezig was met schaduwen, lijntjes, etc te maken. Of hij hier heel happy mee zou zijn dat wist ik niet.
Met een zucht leg ik het blok, met de on afgemaakte tekening naast me neer waarna ik rechtop ga zitten en nog een keer richting Loki kijk. Zou hij het merken? Vast niet, ik laat mijn hand onder de deken glippen en pak het pakje sigaretten uit zijn broekzak. Das baaln voor je Loki. Met het doosje in mijn hand spring ik van het bed af en uit mijn handtas pak ik een aansteker waarna ik het raam open zet, hij zou er geen last van hebben, van de kou. Ik plaats mezelf op de vensterbank in de opening van het raam en pak een sigaret uit het pakje waarna ik hem aansteek. Ik zou straks wel weer verder gaan, maar ik had nu even nood aan een sigaret, en ik neem een trek.

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

KiliOfDurin schreef:
Loki Laufeyson
Ik sliep rustig en zonder dromen verder met mijn knuffel dicht tegen mijn borst geklemd en geen enkele zorg op mijn gezicht.

[Ik kan niet heel erg veel meer...]

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

VitaIncoluma schreef:
(...)[/spoiler]

Hahaha

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Melody Black
"Uhm, doe maar koken, als jij wil?" besloot Yune. Ik knikte, koken was niet mijn favoriete ding, maar als zij het wilde dan deed ik dat. Ik liet niets van mijn ongenoegen blijken en stond op en liep richtingen de keuken terwijl Yune zei: "Trouwens, misschien kun je wel bij mij en James slapen tot jouw kamer weer oké is. We zijn toch maar met z'n tweeën."
Ik haalde mijn schouders op en zei: "Dank je voor het aanbod, maar ik denk dat ik toch maar eerst aan mevr. Sharp moet vragen hoe het nu verder moet."
In de keuken aangekomen kijk ik rond, in de ijskast, de diepvries en keukenkastjes. Ik draaide me om naar Yune en zei: "Heb jij enig idee wat we zouden kunnen maken? Er staan genoeg dingen."

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Appelboompje schreef:
(...)

serieus? Miriam zet altijd weet ik hoe lange stukken neer, en zet nu iets neer gewoon om het topic terug leven in te blazen, want een van jullie doet het ook niet.
En nu ga je moeilijk doen omdat het een one-liner is?

Doet het dan lekker zelf met ziijn allen

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Zij plaatst tenminste nog iets.

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Dan zal ik ook nog maar eens iets posten
Gregory McEwan
Rose zei nog iets van hoe lang ik nog had en vertrok toen met Delilah, zo, dit was een lekker lang dagje geweest.
Ik riep Lizzy 's naam en keek nog rond, ik liep nog even rond maar vond haar niet, na een halfuur zoeken moest ik wel terug, ik moest koken vanavond.
Na een wandeling van een kwartier kwam ik thuis ( en kwam anna tegen in de gang, ik vroeg haar of ze Lizzy gezien had)

Delilah Gerson
Ik liep achter Rose aan naar huis,was Lizzy toch achter me aan gekomen?
Toen we eenmaal aangekomen waren thuis, liep ik naar mijn kamer en claimde de badkamer, voor een lekkere hete douche.

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

hahahaha BOEM IEDEREEN IN DE AANVAL

iemand vrij voor Laurinda?

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Appelboompje schreef:
hahahaha BOEM IEDEREEN IN DE AANVAL

iemand vrij voor Laurinda?

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Pete Mikaelson
Bibberend van de kou had ik mezelf onder een boom neer gelegd, alleen had ik nooit door gehad dat ik langzaam in slaap gedoezeld was gewweest.
Ik had het pas door toen ik van ver een stem mijn naam hoorde zeggen. Langzaam open ik mijn ogen en kijk een beetje sloom naar de persoon boven mij, die er een beetje wazig uitziet waardoor ik niet goed weet wie het is. Door al het witte van de sneeuw is alles ineens zo fel waardoor normaal kijken moeilijk geworden is. Ondanks mijn dikke jas voel ik me nog enorm koud, en het zal me niet eens verbazen als mijn lippen blauw zijn van de kou hier. Ik vraag me trouwens ook al af hoelang ik hier gelegen heb..
"John..?" mompel ik zachtjes terwijl mijn zicht stukje bij beetje wat scherper word, langzaam komt het sillouet van John tevoorschijn, tenminste dat hoop ik. Het zou ook een hallucinatie kunnen zijn van de kou. Of ik ben inmiddels dood en ben in de hemel, het is hier toch zo wit.. Nee, dit is John en ik leef nog. Punt uit.

:]
-En btw, Ik heb Tyler half op bed liggend, benen op bed en bovenlichaam op de grond cx, voor Laurinda, als je wil-

Little do you know

Komt goed x'D

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Laurinda Pearl
Ik had de icepack inmiddels terug gelegd in de vrieskist, maar mijn hals deed nog altijd pijn. Met een zucht sta ik opnieuw op van de bank en loop naar boven, als ik de tweede verdieping voor de zoveelste keer vandaag heb bereikt denk ik terug. Had ik echt zin om bij een huilend meisje te zitten nu? Ik voelde mezelf een wrak... dus dat zou er nodig bij moeten komen.. Uit de andere kamer hoor ik wat gestommel, het was de kamer waar Tyler ook in sliep. Ik kon altijd proberen of hij aanwezig was nietwaar? Ik klop zachtjes op de deur waarna ik hem open doe en Tyler half op de grond zie liggen. Met moeite hou ik mijn lach in en loop naar het tafereel toe. Zijn benen haal ik van het bed af zodat hij in het geheel op de grond ligt en ik loop richting de badkamer waar ik een wat water in mijn handen laat lopen en snel terugloop naar Tyler en het over hem heengooi. "Ty wakker worden!" en ik kniel naast hem neer. Hij had duidelijk gedronken want de dranklucht kwam me te gemoed...

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

-Haha de arme stakker cx-
Tyler Devoné
Ik lag heerlijk in slaap tot ik plots rare dingen voelde, eerst deden mijn benen nog al raar en vervolgens voelde ik mijn gezicht worden, iets waar ik enorm van schrok en ik schoot in een klap wakker. Ik hoor iemand roepen dat ik wakker moet worden en kijk vragend op. Laurinda, leuk.
Ik kreun geërgerd en kruip het bed op waarna ik haar vervolgens droog aan kijk. Als het me dan op valt dat ze blauwe plekken in haar nek heeft veranderd mijn moe en luiheid plots en ik ga meteen recht zitten met een boze blik in mijn ogen, tja ik ben nogal beschermend tegenover meiden.
"Wie de fuck heeft dat gedaan?" vraag ik boos waarna ik naar haar nek wijs. Dit kan gewoon niet. En als het een jongen was dan vermorzel ik hem, net zoals hij bij haar had gedaan. Een meisje pijn doen zal ik nooit en daarom kan ik er ook niet tegen als iemand anders het wel doet.
"Ik sla die persoon helemaal verrot als het een jongen is. Echt waar" mompel ik tussen mijn tanden door terwijl ik mijn kaken op elkaar druk, de woede suist als adrenaline door mijn lichaam heen en ik aangezien de drank nog niet helemaal is uitgewerkt is die adrenaline en woede nog een beetje erger dan normaal..

Little do you know

WOOOOOOOOOOOOOOOOOOOW EASY TYLER!
Heb zin om McEWan Tyler te laten dwarsbomen ls ie werkelijk op vwraak gaat zinnen ghéhéhéhé

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing