RPG - The House in the mountains [speeltopic] [14] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 10 feb 2014 - 13:55 ]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

KLAINEISBACK schreef:
WOOOOOOOOOOOOOOOOOOOW EASY TYLER!
Heb zin om McEWan Tyler te laten dwarsbomen ls ie werkelijk op vwraak gaat zinnen ghéhéhéhé

Little do you know

Ahhaahha ook weer waar, pffft we vallen weer stil

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

[Ik ga ook straks reageren.]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

John Hunter Bell
Toen ik zijn stem hoorde was ik heel opgelucht. Zelfs bibberde ik nu dan wel van de kou, maar mijn huid was nog gewoon licht getint, terwijl die van hem letterlijk blauw was van de kou. Ik glimlachte bij zijn woorden. "Ja, ik ben het, Pete." zei ik tegen hem voor ik zacht over zijn wang aaide. Zijn huid was ijskoud. Hij moest nu echt terug. "Kom, dan gaan we terug. Je houd dit namelijk niet lang meer vol en ik krijg het ook koud." Ik drukte een kusje op zijn ijskoude neus en sjorde hem toen zo goed en zo kwaad als het ging voorzichtig omhoog. "Kom op, Pete. Zo ver is het niet." sprak ik hem moed in. Hij moest het redden. Dat moest gewoon. Nu had ik eindelijk een jongen gevonden die ik leuk vond, en hij mij ook, dan ging hij dood... Toch echt niet als ik er nog iets aan kon doen. Al zou ik zelf hier in alleen een t-shirt met een flanellen overhemd ook kou vatten, hij was al redelijk onderkoeld. Het belangrijkste was nu om hem warm binnen te krijgen. Daarna zagen we wel weer. Hier buiten blijven was alleen geen optie, dus ik begon hem zo goed en zo kwaad als het ging mee te nemen richting het huis.

Loki Laufeyson
Na een tijd geslapen te hebben werd ik langzaam wakker door de geur van mijn zware vol-teer sigaretten en de koele berglucht. Ik voelde me heerlijk rustig en uitgeslapen, wat heel vreemd was voor me. Ik ging rechtop zitten en keek naar de bron van de lucht. Ik zag Abby met mijn pakje sigaretten op de vensterbank zitten roken. Rustig klom ik uit mijn bed en ging naast haar zitten. Eerlijk gezegd had ik er helemaal geen behoefte aan om te roken, dus ik pakte alleen het pakje terug en stopte het waar het hoorde. "Ik dacht at je niet van vol-teer hield." zei ik met een glimlacht terwijl ik met een hand mijn nu wilde overal heen piekende haren haar achter wreef. Ik keek naar buiten en genoot stil van het uitzicht. De stilte was fijn, al was het ook heel fijn om niet alleen te zijn, ookal waren we hier in stilte. De aanwezigheid van een ander wezen maakte stilte toch veel aangenamer dan stilte als je alleen en verlaten was.

[ bericht aangepast op 2 feb 2014 - 17:56 ]

Bowties were never Cooler

ahw poor johnie :c

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Anna Sharp
Toen ik klaar was bij James benadrukte ik nogmaals dat hij niet mocht steunen op het been. Toen pakte ik mijn spullen en legde ze op mijn kantoor. Op de gang kwam ik Gregor tegen. Hij zag er koud uit. Ik legde mijn handen op zijn wangen en voelde dat ze koud waren. 'Heb jij Lizzy gezien?' vroeg hij me toen. Was hij buiten Lizzy gaan zoeken? Dat zou wel echt vreemd zijn. 'Nee, ik heb haar niet gezien, maar ik heb dan net een hele tijd James' been gezet, dus ik ben ook niet echt actief aanwezig geweest. Waar ben je nog niet geweest?'

Dena Fields
Het boek was ik aan het lezen was, was een klein beetje langdradig. Ik besloot het boek even neer te leggen en ik stak de bladwijzer er tussen, waarna ik hem op mijn nachtkastje legde. Ik schoof mijn tas vanonder mijn bed vandaan en constateerde dat ik nog maar weinig boeken had. Ik kon natuurlijk vragen of ze van thuis boeken stuurde, maar dat zou duur zijn. Bovendien had ik die allemaal al gelezen. Tijd voor een tochtje naar de bibliotheek dus. Ik klom uit het bed en liep stil naar de bibliotheek ingang op de eerste verdieping. Daar waren alleen al een heel aantal boeken, maar onder waren nog meer boeken.

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Abigail Pierce
Ik was bijna bij mijn laatste trek aangekomen toen ik Loki naast me zag zitten en ik blaas een teug vol met rook uit. "doe ik ook niet, maar ik heb wel behoefte aan nicotine en ik heb zelf geen sigaretten mee omdat ik gestopt was... Ik ben een stressroker" Opnieuw neem ik een trek van de sigaret waarna ik de rook grinnikend in Loki zijn gezicht blaas. "Ga terug slapen jij, ik was nog niet klaar" Het was zo, mijnt tekening had alle vormen, maar sommige details waren nog niet af, die zou ik nu ter plekke moeten verzinnen. De sigaret druk ik uit waarna ik van de vensterbank afspring in hem in de prullenbak gooi om vervolgens op het bovenste bed te klimmen en mijn potlood weer te pakken om zo mijn tekening van die lieve, onschuldige Loki af te maken. Ik kijk even op, "had jij door wat er ... en uur of 2/3 geleden gebeurt is voor je echt in slaap viel? " wachtend op zijn antwoord begin ik weer met mijn potlood over het papier te bewegen.

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Gregory McEwan
"Het bos, samen met Rose, we hebben Delilah gevonden, maar Liszy niet, en James been gezet? Is er iets gebeurd? "vroeg ik haar, het zat me dwars dat we Lizzy niet vonden.
"Waar ben je nog niet geweest?" vroeg ze, toen schoot het me te binnen.
"Het zwembad!" riep ik uit, en sleurde Anna zowat mee naar beneden.
"Lizzy? Zit je hier? " riep ik, hopend op antwoord van het verlegen meisje.

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

Lizzy Franklyn
Ik werd langzaam wakker, ik was blijkbaar toch nog in slaap gevallen na mijn flauwvalavontuur. Ik keek even rond wat mij wakker had gemaakt. Er waren geen mensen meer, alleen bij de deur en de stem zei: "Lizzy? Zit je hier?"
De schok, dat een volwassen man naar mij zocht, kwam snel. Ik kon het niet meer houden en begon keihard en keihoog te gillen en te schreeuwen.
"GA WEG! VIEZERIK! ALSJEBLIEFT! DOE ME NIETS!" Ik klom snel van op de strandstoel naar achter de strandstoel, dan had ik tenminste nog een beetje bescherming.

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Anna Sharp
'Lizzy, herinner je meneer McEwan. Hij is ook een begeleider. Hij doet je een kwaad,' probeerde ik haar te sussen. 'Probeer maar rustig aan te doen. Wat is er gebeurd Lizzy?' vroeg ik haar terwijl ik langs meneer McEwan liep. Ik hield toch afstand van Lizzy. Ze zou zelf dichterbij moeten komen of laten merken dat ze minder bang was van mij, want anders zou ik haar nog banger maken.

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

( Oeps had Patholoog haar post niet gezien) Gregory McEwan
"Lizzy? Lizzy gaat het wel?" vroeg ik, toen het meisje schijnbaar hysterisch achter een strandstoel wegdook.
Ze begon te roepen en leek niet voor rede vatbaar
Ze noemde me een viezerik!
"Nou, zo lelijk ben ik nou ook weer niet he Lizzy. " ik wierp haar een beledigde blik toe en keek Anna even aan met een blik die duidelijk maakte dat dit me kwetste en dat ik een beetje hulp wou hiermee, want alleen zou ik haar nooit hier achteruit krijgen, anna liep me voorbij en probeerde Lizzy duidelijk te maken dat ik maar gewoon een begeleider was en geen gevaar

[ bericht aangepast op 2 feb 2014 - 19:41 ]

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

Lizzy Franklyn
"Lizzy, herinner je meneer McEwan. Hij is ook een begeleider. Hij doet je geen kwaad. Probeer maar rustig aan te doen. Wat is er gebeurd, Lizzy?" vroeg de vrouw. Ze kwam korter bij en ik kroop verder weg van haar. Ik wilde dat ze weggingen, ik wilde alleen zijn met Delilah.
"Delilah." snikte ik. Ik durfde alleen dingen met haar erbij, nu was ik machteloos. Ik durfde niets en ik kon niets.
"Delilah." mompelde ik nog een keer. Het leek wel alsof ik gek geworden was, wat ik volgens mij ook was. De angst nam mij steeds meer over. Ik was mezelf al jaren niet en het voelde alsof het z'n toppunt bereikt had.

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Gregory McEwan
"Je wilt dat ik Delilah voor je ga halen? " vroeg ik, ze bleef de naam maar herhalen.
"Het is ok Anna , ik haal dr wel." mompelde ik, waarna ik naar boven liep, zacht klopte ik op de kamerdeur.
"Delilah? Kun je opendoen? " dit herhaalde ik twee keer, ze reageerde niet, ik opende dan maar zelf de deur net op het moment dat Delilah met een handoek rond r lijf de badkamer uitkwam, ze schrok zich rot, wat normaal is als er opeens een vent in je kamer staat, en de handdoek viel af.

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

KLAINEISBACK schreef:
Gregory McEwan
"Je wilt dat ik Delilah voor je ga halen? " vroeg ik, ze bleef de naam maar herhalen.
"Het is ok Anna , ik haal dr wel." mompelde ik, waarna ik naar boven liep, zacht klopte ik op de kamerdeur.
"Delilah? Kun je opendoen? " dit herhaalde ik twee keer, ze reageerde niet, ik opende dan maar zelf de deur net op het moment dat Delilah met een handoek rond r lijf de badkamer uitkwam, ze schrok zich rot, wat normaal is als er opeens een vent in je kamer staat, en de handdoek viel af.

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Loki Laufeyson
Ik luisterde stil naar haar en grinnikte zacht toen ze de rook in mijn gezicht blies. Ik was ook een stressroker, maar nu had ik echt geen stress. Ik trok een wenkbrauw op toen ze zei dat ik terug moest gaan slapen. Wat was dat nou weer? Wat had ik in mijn slaap gedaan? Ik had heerlijk geslapen, maar wat had dat er mee te maken? Ik volgde haar met mijn ogen en zag dat ze verder ging met iets tekenen terwijl ze me vroeg of ik nog iets wist. "Een of andere nachtmerrie. Ik denk niet dat je er verdere details van wil weten." zei ik met een zachte grom. Ik haalde nu toch mijn aansteker en een sigaret uit mijn kontzak en stak een sigaret op voor ik een stevige trek nam. Die droom haalde een boel negatieve gevoelens naar boven. De nicotine verdrong die langzaam weer. Ik keek weer naar tekenende Abby en glimlachte wat wrang. "Ben je nou mij aan het tekenen?" vroeg ik met een opgetrokken wenkbrauw. Dat zou alles kunnen verklaren.

Bowties were never Cooler