Why do I love you? X One Direction X Speeltopic 2. - Speeltopics

Harry, Louis, Liam Niall en Zayn (De punkversies.) maken al een aantal jaar duidelijk dat in de school hun regels gelden, en als je slim bent houd je je ook aan die regels. Ook al is vrijwel iedereen hun slachtoffer, ze hebben zo hun vaste groepje dat ze het leven extra zuur maken, een groep van vijf meisjes. Het getreiter is op een gegeven moment zo erg, dat de meisjes bijna niet meer naar school durven. Maar op een dag slaat haat over op liefde...

[ bericht aangepast op 10 jan 2014 - 22:51 ]

How far is far

Zayn Malik
Mijn ogen schoten vuurspuwend naar Harry bij zijn woorden. "Drukpunten." zei ik alleen maar, alsof het simpel was. Meer ging ik hem ook niet uitleggen. Niemand wist, of mocht weten, dat ik van iedereen om me heen informatie had over hun zwakke punten. Louis kon je alles laten doen voor een joint en Harry was tot nu toe je marjonet als je over zijn verleden begon. Je hoefde maar kleine dingen te weten... En die wist ik. Nu had Harry er een drukpunt bij: Tauriel. Ondertussen had hij me tegen de grond gewerkt en lag zijn vriendinnetje als een hoopje ellende in de sneeuw. Nu herkende ik ook wat ze aan had. Ik zag de blinde waas van woede in mijn vriend zijn ogen. Gelukkig had hij mijn benen en armen losgelaten om te stoten. Ik had nu zoizo een gebroken neus en een blauw oog, maar met een snelle beweging boog ik zijn hoofd zo ver naar achter dat ik weer de overhand had. Nu werkte ik hem tegen de grond en hield hem zo vast dat hij niets met zijn armen of benen kon, maar ik ook niet. Ach, dat kwam nog. Ik grijnsde. "Een wild middagje gehad, Hazza? Ben je daarom zo gehecht aan haar? Is ze jou kleine persoonlijke slet geworden? Heb je de kleren van onze kleine maagd afgescheurd? Waardoor ze nu jou kleren aan moet. Dan wil ik ook wel een ronde." Ik wist dat ik hem nu ontzettend aan het stoken was, maar op dit moment kreegn hij geen kant op en hoe bozer Harry was, hie meer fouten hij al vechtend maakte, dus hoe makkelijker het was om hem ereens goed van langs te geven. Ik spuugde in zijn gezicht. "Die is voor de slechte keus in je hoertjes en de gebroken neus." zei ik met een schuine sadistische grijns voor ik met een hand kort mijn neus zette. Een lichte grom van pijn klonk uit mijn borst voor ik hem weer compleet vast pinde. Nee, Harry mocht van mij hier nog wel een tijdje liggen woelen terwijl ik hem stevig op de grond hield. Dan hoefde ik hem straks alleen nog te vernederen...

[Duivelse Zayn...]

[ bericht aangepast op 18 jan 2014 - 23:52 ]

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik moest toegeven dat hij het slim speelde, dat deed hij altijd. Zelf was ik meer van de impulsieve acties, hij brak zijn slachtoffers gewoon mentaal op een manier die niemand begreep. Niet te geloven dat ik hem daar ooit zo voor bewonderd had. Al was het wel knap dat hij met één simpele beweging de rollen had omgedraaid en nu boven me hing. Ik kon letterlijk geen kant op. Hij grijnsde even en zijn woorden zorgden ervoor dat mijn bloed ging koken. 'Raak haar aan en je bent dood, Malik,' siste ik laag. Het was verschrikkelijk om hier zo weerloo te liggen terwijl de adrenaline door mijn lijf gierde, hoewel ik in een mooie hoek lag voor een goede kopstoot. Dit keer niet, dit keer zou ik zijn spelletje gezellig meespelen. Ik gaf geen kik toen hij in mijn gezicht spuugde en bleef hem alleen maar giftig aankijken. 'Ach, ben je nu blij? Nu je met mij kunt doen wat je wil? Dat gun ik je wel hoor, arme jongen.' Ik klikte even afkeurend met mijn tong. 'Zielig eigenlijk hè? Hoe je jezelf keer op keer moet verschuilen voor je vader. En de enige die om je geeft is een net zo zielige hond. Triest eigenlijk hoe stoer je -je voordoet, terwijl je niet eens zelf iets aan je familie kunt doen.' Ik wist heel goed dat ik me nu op glad ijs bevond, maar na zijn woorden kreeg hij het dubbel en dwars terug. Zayn wist waarschijnlijk niet dat ik dit wist, en gebruikte dat in mijn voordeel. Toevallig had ik ooit ergens op school opgevangen van een leraar, die ik nu erg dankbaar was.

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Malik
Het meisje bleek inderdaad een van zijn drukpunten te zijn geworden. Ik grijsde even. Hij bleef wel vrij stil liggen terwijl ik zijn giftige ogen me zag aankijken. Terwijl ik alles doordacht, was hij erg impulsief. Nu had ik de overhand... Tot zijn woorden uit zijn mond kwamen. Een lage grom klonk uit mijn borst. Hij had zich op dun ijs bevonden en was er nu doorheen gezakt. Ik pakte zijn bijde polsen en klemde die in een hand terwijl ik met mijn andere hand zijn keel dicht kneep. Ik had geen idee hoe hij het over mijn familie wist, maar hij was nu echt veeks te ver gegaan. Ik zou hem letterlijk en figuurlijk in miljoenen stukjes scheuren. Te beginnen bij zijn meisje. Een handels object van haar maken. Ik was tot erg veel in staat en dat wist hij ook. "Bek dicht, Styles. Of wil je dat ik je trutje hier voor je neus verkracht... Ach, misschien hoeft dat niet eens, want ze lijkt wel dood te vriezen. Hoe voekt dat nou, Romeo. Iemand om wie je geeft zo weerloos en bang te zien? Jij bent degene die ervoor kan zorgen dat haar niets gebeurt... Door netjes te doen wat ik zeg." Mijn stem was zacht maar dodelijk, als het gesis van de zwarte mamba. Ik liet zijn keel weer los zodat hij adem kon happen en nam in elke hand weer stevig een pols. Hij zette mijn thuissituatie in, dan ging ik hem laten voelen wat het was waar hij grappen over maakte. Jammer dat ik geen touw had, anders was dit veel makkelijker geweest.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Hij leek nogal tevreden te zijn met zichzelf, totdat ik sprak en hij laag gromde. Dat bevestigde gelijk voor mij dat het wel degelijk waar was, en ik ging het goed onthouden. Ik probeerde naar adem te happen toen hij mijn keel dichtkneep, wat natuurlijk nutteloos was. Zwijgend, omdat ik niet veel anders kon, luisterde ik naar wat hij te zeggen had en als het mogelijk was geweest had ik hem graag een knietje gegeven waardoor hij dagen niet meer zou kunnen lopen. Daarna liet hij mijn keel weer los en ik hapte naar de zuurstof als een vis op het droge. Ik zuchtte en besloot dat ik nu niet veel opties mee had. 'Wat moet ik doen?' vroeg ik met een hint van verslagenheid in mijn stem. Maar als ik de kans kreeg zou ik zo de rollen weer omdraaien, voor nu was het slim om gewoon te doen wat hij zei. Ik vond de vrijheid om mijn hoofd zo te kunnen draaien dat ik Tauriel bezorgd aan kon kijken. Ze had het echt ijskoud en ik vroeg me af waarom ze het niet allang op een rennen had gezet. Mijn blik gleed weer terug naar Zayn, die alle touwtjes in handen had. Hij kon me alles laten doen, waardoor ik benieuwd was wat zijn eerste marteling werd. Het enige dat ik wist was dat het sowieso pijnlijk ging worden, beide letterlijk en figuurlijk.

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Malik
Ik grijnsde toen hij naar adem hapte. Hij kon ook niet veel anders nu. Ik keek hem aan en naast de verslagenheid in zijn stem, zag ik in zijn ogen vechtlust. Ik keek net als hij even naar het kleine, koude en bange hoopje wat zijn vriendinnetje moest voorstellen. "Ik ben je goed gezint omdat je mijn vriend bent. Je mag dus kiezen: of je ondergaat zelf een afranseling zonder tegen te werken terwijl je vriendinnetje weerloos toekijkt, of zij ondergaat de afranseling terwijl jij weerloos toekijkt, of ik vernietig elk beetje status wat je hebt op school en laat iedereen die je tegen je in het harnas hebt gejaagd op je los." Mijn stem klonk nu zo zoet als honing, maar dit was valse zoetheid. Als ik klaar met hem was moest hij blij zijn als hij niet in het ziekenhuis hoefde te worden opgenomen. Ik ging net ietsje rechter zitten, maar hield hem wel in een ijzeren greep. "Of je vertelt me gewoon de waarheid. De echte volle waarheid. Dan komen jullie er allebei zonder verdere kleerscheuren vanaf." Nogsteeds was mijn stem mierzoet. Harry stond nu voor een keuze. Eentje die hij snel zou moeten maken, want door al die sneeuw werd ik zeker niet geduldiger dan normaal. En normaal was mijn lontje ook haast onzichtbaar klein tegenover de meesten. Door mijn hele thuissituatie was die ook zeker niet langer geworden en de vechtsportlessen, waar ik op zat sinds mijn 7e, en de uren in de sportschool maakten me olk zeker niet minder gevaarlijk.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Naar mijn smaak vond hij dit alles veel te vermakelijk, maar daar was hij Zayn voor. Qua dit soort dingen was hij sowieso twintig keer zo erg als ik. Zijn keuzes waren ook niet echt aanlokkelijk, uiteindelijk zou ik toch moeten kiezen. Optie een was nog niet zo erg, ik was het min of meer gewend. Optie twee was ondenkbaar, na alles wat ik al had gedaan om haar te beschermen. Optie drie zou ervoor zorgen dat mijn leven een hel werd, dus nee dank je. De laatste was ook niet bepaald prettig, aangezien ik dan zou moeten vertellen over het vraag en antwoord spel, en daar zou hij zeker op gaan doorvragen. Conclusie was dus dat de eerste het minst erg was. Ergens verbaasde het me dat hij niks gruwelijkers had bedacht, als je naar sommige verhalen luisterde die ik over hem hoorde. 'Kon je echt niks beters verzinnen?' mompelde ik even. Normaal als hij twee slachtoffers in een keer had stelde hij zijn marteling meestal daarop af. 'Maar als dit alles is ga ik voor het eerste.' Dat werd een rondje ziekenhuis, nou ja, het was niet zo dat ik daar niet meerdere keren heen had gemoeten. Geduldig wachtte ik af op de eerste klap, die zou toch een keer moeten komen. Zijn zoete toontje van net stond me ook helemaal niet aan, dat betekende meestal dat hij meer achter de hand had. Toch wist ik het nooit zeker met hem.

[ bericht aangepast op 19 jan 2014 - 11:11 ]

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Malik
Ik vond dit allemaal erg vermakelijk. Mensen zien lijden en smeken door mijn hand liet me sterk voelen. Thuis onderging ik het zelf. Harry bleef een tijd stil door de keuzes die ik hem gaf en ik werd vrij ongeduldig. Net voor ik hem een klap in zijn gezicht wilde geven trok hij zijn mond weer open. Ik liet een korte droge grinnik horen bij zijn woorden. Hij moest eens weten wat ik van plan was. Zijn antwoord verbaasde me eigenlijk niet. Hij was te beschermend tegenover het meisje, zijn reputatie en zijn geheimen dat dit de logische optie was. "Weet je het zeker, Hazza? Nou goed dan." Mijn stem was nogsteeds heel zoet, maar mijn ogen begonnen te gloeien als kooltjes en ik kreeg een sadistische grijns op mijn gezicht. Hij mocht straks blij zijn als hij zelf de ambulance kon bellen. Uit mijn jaszak haalde ik een rol ducktape en tapte eerst zijn handen en daarna zijn enkels aan elkaar. Zo kon hij in elk geval niets meer. Zijn mond liet ik open, want er was niets fijners dan gegil van je slachtoffers. Toen ik zeker wist dat het goed vast zat liet ik hem even liggen en liep naar zijn meisje. Niet voor ik Harry's mobiel had afgepakt. Ik was niet dom. "Kijk op, slet. Je moet wel zien wat je vriendje voor je over heeft." siste ik tegen het trillende en huilende meisje. Haar zette ik recht neer en tapete ook haar handen en voeten bij elkaar voor ik haar mobiel afpakte. Ze had inmiddels haar ogen neergeslagen. Dat leverde haar een klap in haar gezicht op. "Kijken trien, of jullie liggen straks samen op de intensive care." Door deze woorden keek ze wel, vooral smekend. "Goed zo. Nu blijven kijken." siste ik naar haar voor ik terug naar Harry liep en op zijn buik ging zitten. "Dus, Styles... Waar zal ik eens beginnen?" vroeg ik mer een sneer en een grijns op mijn gezicht.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik reageerde niet op zijn woorden, net zo min toen hij ducktape uit zijn jas haalde en daarmee mijn enkels en polsen vastsnoerde. Het zat achterlijk strak, zelfs voor tape, en ik wist zeker dat het de bedoeling was geweest. Helaas was hij nog wel slim genoeg mijn mobiel af te pakken en ging vervolgens Tauriel met de tape vastbinden. Ik gromde zacht toen hij haar sloeg, ze was verdomme gewoon bang. 'Blijf met je gore poten van haar af,' siste ik dreigend. Hij moest mij aanpakken, niet haar. Zayn liep weer terug naar mij en ging bovenop me zitten, niet dat hij zwaar was, maar alsnog. 'Het boeit me niet, schiet gewoon op.' Hoe sneller het begon, hoe sneller het over zou zijn. Stiekem was ik wel benieuwd naar zijn martelwijze, want dat was elke keer anders. Soms gewoon bruut met de vuisten, soms had hij een mes, een andere keer een knuppel. 'Je hebt al je drukpunten, waarom dit dan nog doen? Ik zou zweren dat we vrienden zijn, of waren.' Na dit wist ik het namelijk niet meer zo zeker, van alle jongens was ik met hem ook het minst close. Wist het minst van me, maar leek toch meer te weten dan ikzelf. Dat beangstigde me soms wel, maar ik dacht er verder niet zoveel over na. Had ik dat dan maar toch gedaan, dan zou ik begrijpen hoe hij dat alles wist.

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Malik
Harry bleef een hele tijd stil liggen... Tot ik zijn vriendinnetje een klap verkocht omdat ze niet meewerkte. "Moet ze maar luisteren." zei ik simpel voor ik terug naar hem liep en op zijn buik ging zitten. ik was zeker geen zwaargewicht, maar ik moest ergens zitten waar geen sneeuw was. Ik luisterde met een grijns naar zijn woorden. "Rustig aan, big boy. Je krijgt snel genoeg wat je hebt gekozen." zei ik bijna vrolijk. Ik wist dat het niet gezond was, maar ik genoot hiervan. Ik keek hem aan met mijn donkere ogen die gloeien als kooltjes in zijn felle groene ogen. "Waarom? Omdat jij dit hebt gekozen. Als je me had vertelt waarom je opeens zo close was met degene die je gister nog voor 3 uur in je kluisje had opgesloten was er niets aan de hand geweest. Ik wil gewoon weten wat voor een vlees ik in de kuip heb. Begrijp dat nou eens." Met mijn vinger gleed ik even over zijn kaaklijn. Ik grabbelde even in mijn kontzak en haalde er een zakmes en een aansteker bij. Ik hoorde het tutje achter me naar adem happen. "Laatste kans. Alleen omdat ik erg benieuwd ben en we toch soort van vrienden zijn." Echte vrienden had ik niet. Daarvoor moest je anderen namelijk vertrouwen en dat deed ik niet. Dat kon ik simpelweg niet. Daarvoor had ik te veel meegemaakt.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Zacht liet ik een verontwaardigd geluid horen voor hij weer naar me toe kwam en op me ging zitten. Hij vond mij woorden veel te leuk, wat hij terug zou krijgen zodra ik weer normaal zou kunnen bewegen. Al zou ik hier waarschijnlijk nog wel een tijdje liggen. 'Misschien ben ik er gewoon achter gekomen dat we meer gemeen hadden dan ik ooit had verwacht,' liet ik nonchalant vallen, maar viel stil toen hij met een vinger over mijn kaak ging. Mijn ogen werden groot toen hij een mes en aansteker tevoorschijn haalde, die was nieuw voor mij. Brandwonden, heel fijn. Die genazen zo moeilijk en langzaam, dat zou je nog weken zien. Ik schudde mijn hoofd toen hij me nog een kans gaf. Als hij ook maar een beetje had opgelet toen hij mijn polsen aan elkaar had vastgemaakt waren de sneden hem zeker opgevallen, die jongen had de ogen van een adelaar. Voor zover ik wist was niks dat ooit gebeurde op school hem ontgaan. Gefascineerd staarde ik naar het zakmes, het was me al opgevallen dat het eigenlijk een best mooi ding was. Niet zo mooi als de mijne, toch een goed mes. Hij leek me ook erg scherp, en bedacht me dat hij weleens het lemmet kon verhitten met de aansteker, en hoopte dat hij niet zo slim was. Want dan had ik een serieus probleem.

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Malik
Ik schudde mijn hoofd bij zijn woorden en ging met een vinger over zijn kaak. "Je hebt ook littekens, maar niet hetzelfde verhaal." zei ik zacht voor ik mijn zakmes en mijn aansteker uit mijn kontzak haalde. Ik zag hem staren naar het mes en grijnsde. "Kan je het zien?" vroeg ik voor ik een mooie snee onder de wenkbrauw van zijn rechter oog zette. Daarna hield ik het mes weer omhoig. Ik hield mijn aansteker er aan onder. Langzaam zag ik het bloed wegkoken. Ik grijnsde weer. Ik ging iets lager zitten om zijn jas open te doen. Daarna sneed ik met het gloeiend hete mes van de bovenkant van zijn borstbeen tot zijn riem. De rest van de stof scheurde ik open en ik keek naar de snee die dwars over zijn borst liep. Ondertussen maakte ik mijn mes weer heet met mijn aansteker. Nu niet de onderkant, maar de zijkant. Ondertussen was het meisje aan het piepen en me smeken te stoppen. "Eerst wat lol, tutje, dan verlos ik hem snel uit zijn lijden en bel ik de ambulance. Zo kon ik mooi vertellen hoe de twee door een vreemde waren aangevallen en ze aan het ijlen waren door de shock. Zo was ik vaker dan eens uit de problemen gekomen. Daarbij had ik nog wel zo redelijk wat compassie voor de jongen als ik klaar met hem was. Ik zou hem ook niet een coma in slaan. Daar had ik toch net iets te veel met hem voor meegemaakt.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Stomverbaasd keek ik hem aan, hoe kon hij dat in godsnaam weten? Niemand wist het, behalve Tauriel, en die ook pas sinds vandaag. Ik had het zo goed verborgen gehouden, niet goed genoeg dus. Het was ook vreemd dat hij leek te weten wat voor verhaal erachter zat, dat had ik nooit hardop uitgesproken. Ik beet op mijn kiezen en moest moeite doen het niet uit te schreeuwen van pijn toen hij een snee onder een van mijn wenkbrauwen zette, het enige wat mijn keel verliet was een gesmoord gegrom. Tauriel hoefde echt niet te weten hoeveel pijn het werkelijk deed. Zacht vloekte ik binnensmonds toen ik zag dat hij wel degelijk het mes aan het verhitten was met de aansteker. Het was foute boel toen hij wat lager zakte om mijn jas open te kunnen doen, en kon een schreeuw niet onderdrukken toen het bloedhete mes de huid aan het openrijten was. Ik beet hard op mijn lip, ik gunde hem de lol van mijn pijn niet. Toch gaf het enigszins verlichting toen hij de rest van het shirt kapot maakte en de koude lucht mijn borst raakte. Niet veel, want het brandde nog steeds als hellevuur. De pijn sloot me zo af van al het andere dat ik niet eens merkte dat Zayn het mes opnieuw aan het verhitten was en het zachte gesmeek van het meisje niet hoorde. Ik wist niet waaraan ik dit verdiend had, ik had Zayn nog nooit iets aangedaan. Later zou ik het welvuit hem krijgen, als hij ongewapend was natuurlijk.

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Malik
Ik genoot van zijn gegil. Het gaf aan dat ik toch echt de baas was. Dat de jongen met wie ik op school eigenlijk op een gelijk voetstuk stond, toch te overmeesteren was. Een blinde waas was inmiddels over me heen getrokken. Wie dit ook zou zijn, hij of zij zou dezelfde behandeling krijgen. Ook maakte het me niet meer uit dat dit eigenlijk alleen als een drijgement was bedoelt. Nu ik bloed rook was ik niet meer te stoppen. Ik maakte mijn mes nu aan de zijkanten heet en drukte die toen elke kant voor 10 seconde tegen een van zijn vier tepels. Vraag me niet hoe ik het wist. Door scherp te kijken en te luisteren wist ik dingen over iedereen, net als Harry's littekens en zijn trutje haar doodsangst voor haar ouders. Dingen die mensen geheim probeerden te houden. Toen ik klaar was klapte ik het zakmes terug in en stopte het met mijn aansteker samen terug in mijn kontzak. "Dit is een waarschuwing. Je weerhoud dingen niet zomaar van mij. Denk ook maar niet dat je het kan. Ij kom er wel achter en dan is dit nog niet voorbij." zei ik in een zacht gesis voor ik hem hard een knietje in zijn noten gaf. Plots werd ik door een zware warme kracht van hem af en tegen de grond gewerkt. Het was Harley, die nu mijn gezicht likte en ervoor zorgde dat de waas voor mijn ogen verdween en ik weer het stille teruggetrokken tekenende jongetje van achterin de klas werd.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Helaas herkende ik de waas die voor de ogen van de jongen hing maar al te goed, het betekende dat niets hem nog kon stoppen. Dit was nooit gebeurd als ik gewoon braaf in mijn eentje was gaan spijbelen en de stad ingegaan zou zijn, dan had ik ook nooit zoveel om Tauriel gegeven en was ze niet een van mijn zwakke plekken geworden. Ik hield mijn adem in toen hij het mes weer heet maakte waarna de verschrikkelijke veertig seconden van mijn leven waren, nu sprongen toch echt de tranen van pijn in mijn ogen en kon ik niet veel meer dan zacht piepen. Het bloed sijpelde nog steeds uit de brandende snede, wat ervoor zorgde dat het alleen maar meer pijn veroorzaakte. Ik wou reageren op zijn woorden die volgden, maar hij ontnam me nogal de adem. Volgens mij was ik nooit een dier dankbaar geweest, maar het kwam toch echt in de buurt toen Harley Zayn van me afduwde. Eigenlijk kon ik dit moment in mijn voordeel gebruiken, en dat had ik ook gedaan als ik niet verlamd was geweest door de verschillende plekken waar de pijn vandaan kwam. Wel kreeg ik voor elkaar de tape bij mijn polsen los te scheuren met mijn tanden, en draaide me hijgend op mijn buik zodat de koude sneeuw het brandende gevoel iets kon verminderen. Dit zou ik hem niet snel vergeven, en ik zou wel wraak nemen, alleen wel op het goede moment. Zwakjes keek ik op naar Tauriel, hopen dat ze niet al te getraumatiseerd was.

[ bericht aangepast op 20 jan 2014 - 0:13 ]

Because I love him, do I need another reason?

Tauriel Wendy Smith
Ik keek in doodsangst naar wat Zayn deed met Harry. Waarom deed Harry niets. Zijn gegil deed me smeken. Zayn was toch Harry's vriend?Waarom deed hij dit dan? Ik snapte er niets van. De tranen bleven over mijn wangen stromen terwijl ik Zayn smeekte te stoppen. Harry's gillen gingen door merg en been. Plots, als uit het niets, werd Zayn door zijn hond van Harry afgebeukt nadat Zayn zijn knie hard tegen Harry's kruis had gedrukt. Het ging voor mij wat snel om te bevatten. Niet veel later zat Harry naast me. De snee over zijn borst bloedde nogsteeds en was ondanks de sneeuwval goed te zien op zijn getatoeëerde borstkas. Ik keek hem aan. Ik had zoveel vragen, maar dit was daar niet de tijd voor. "Als je me losmaakt kunnen we naar het ziekenhuis om je dicht te laten maken." zei ik heel erg zacht. Ik durfde niet veel harder te praten. Voor Harry was ik nu echt niet bang meer. Ik snapte eigenlijk ook niet waarom hij dit voor mij was ondergaan. Als hij had gezegt dat hij me mee had genomen om te spijbelen en we toen dichterbij elkaar waren gekomen zou er niets gebeurt zijn. Nu had hij 4 brandwonden en een lange jaap over zijn hele romp. Ik legde mijn hoofd voorzichtig tegen zijn schouder. "Waarom heb je dit gedaan, mafkees? Je had hem gewoon wat moeten vertellen, dan was er niets gebeurt." zei ik lief. Ik glimlachte zwakjes en keek over Harry's schouder. Zayn was inmiddels weg, samen met Harley. Ik zuchtte opgelucht. Die zou nu ten minste niet meer schade aanrichten.

Bowties were never Cooler