Capaldi schreef:
(...)
Als flaptekst. Ik ben echt ontzettend slecht in flapteksten schrijven. Heeft er iemand misschien tips voor een goede flaptekst?
Flapteksten schrijven is echt één van de moeilijkste dingen bij het schrijven van een verhaal, vind ik altijd.
Wat ik sowieso zou doen, is de flaptekst schrijven vanuit een alwetende verteller, en niet vanuit het ik-perspectief, ook al is de rest van je verhaal dat wel. Je moet als het ware iets over je hoofdpersoon en plot vertellen, van 'bovenaf', als iemand die ernaar kijkt, niet iemand die het meemaakt. Wat ik altijd doe is de naam noemen van het hoofdpersonage (voor en achter), plus eventueel de leeftijd en ik vertel kort iets over de situatie waar hij/zij inzit, het conflict dat hij/zij tegenkomt (want een verhaal draait altijd om een conflict), maar niets over de uitkomst van dat conflict. Ik laat altijd zien dat mijn personage op de één of andere manier uit zijn comfort zone komt, en daardoor dat conflict krijgt (ofwel met zichzelf, ofwel met zijn omgeving).
Dit is mijn flaptekst voor mijn SOTY-verhaal:
In een wereld waar de wildernis is wedergekeerd en de natuur de regie uit handen van de mensen heeft genomen, heeft men zich teruggetrokken in gebouwen die hoger rijken dan de hoogste bomen, en 'Planeten' worden genoemd. Noah White is een vijftienjarige jongen met een bovengemiddelde intelligentie, maar extreme concentratieproblemen, en woont in Planeet CXI-009, zonder ooit een glimp van de buitenwereld opgevangen te hebben. Stiekem droomt hij van wouden, rivieren, zonsondergangen en vogels die met tientallen tegelijk synchroon dansen door de hemel, maar al het contact met de buitenwereld is verbroken, en iedereen wordt nauwlettend in de gaten gehouden. Als hij op zijn vijftiende verjaardag als bewijs van zijn volwassenheid net als iedere andere inwoner de sleutel ontvangt tot het gebruikmaken van de grote lift, die de burgers op plek van bestemming brengt in de Planeet, en voor de eerste keer in zijn eentje gebruik maakt van die langverwachte gelegenheid, brengt de lift hem op een andere plek dan aangegeven. Noah belandt in de ondergrondse verdiepingen, en maakt kennis met de eindeloze illusies waarop de samenleving in de Planeet al jarenlang rust. Hij raakt verscheurd door de onmogelijke keuze tussen gehoorzaamheid en veiligheid aan de ene kant en vrijheid en gevaar aan de andere kant, maar voordat hij het weet, is de tijd om te kiezen al vervlogen.
"No one is born in this world to be alone."~ (Saul, One Piece.)
