Speeltopic 1 | Bad Twins || One Direction. - Speeltopics

Rollen:

Bad Twins

Bad twin louis:Benjamin 'Ben' George Tomlinson Immence
Bad twin liam: Luke William Payne KiliOfDurin
Bad twin Niall:Logan Jake Horan|Microwave
Bad twin Zayn: Yassin Nadim Malik Sk8erBoy
Bad twin Harry: Percy Wade StylesSuperTOMMO

the boys

Harry styles: Tenacious
Liam payne|Kendizzzzle
Louis tomlinsonHybra
Niall Horan: Banned
Zayn Malik SuperTOMMO

The girls

Harry styles girlfriend: Lizz Marie Meadow Imagines
Liam payne girlfriend: Brunilde Demetria Rossini BarnOwl
Louis tomlinson girlfriend: Addison Jaylene Smith| justlovegood
Niall Horan girlfriend: Joelle Quinty Valentine SnowHeart
Zayn Malik girlfriend: Jenna Dianna 'JD' StylesKiliOfDurin

Extra rollen (zoals extra vrienden of klas genoten)

Invullijstje:


Regels

- Geen oneliners. Minimaal 6 zinnen. Dat zou moeten lukken en dat is makelijker voor de rest om te reageren.
- Graag met leestekens en hoofdletters typen.
- Reserveringen blijven 3 dagen staan.
- Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
- Geen Mary Sue's (perfecte personages)
- Naamsveranderingen doorgeven.
- Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
-Maximaal 2 personages per persoon.
-Het is geen sneltrein!
- Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het dan tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
- Meld het alsjeblieft als je voor langere tijd niet kunt reageren. Twee weken niet reageren zonder reden is zonder pardon eruit.
- Alleen ik maakt nieuwe topics. Behalve als ik een ander toestemming geef.
- Geen ruzie, alleen in het RPG is dat toegestaan.
- 16+ mag. Maar hou het deftig.
- Hoewel bromance's geweldig zijn liever geen bromance's in deze RPG. Daar heb je andere RPG's voor.

Verdeling


Benjamin 'Ben' George Tomlinson Immence || Brunilde Demetria Rossini BarnOwl
Luke William Payne HelloSweety || Lizz Marie Meadow Imagines
Logan Jake Horan Microwave || Jenna Dianna 'JD' Styles KiliOfDurin
Yassin Nadim Malik Sk8erBoy || Addison Jaylene Smith justlovegood
Percy Wade Styles SuperTOMMO || Joelle Quinty Valentine SnowHeart













Het begin.

Het is vrijdag iedereen moet nog 1 dag naar school (ze zitten op de zelfde school) en dan is het weekend. In de avond is er een feestje dat Harry Organiseert waar iedereen naar toe gaat. De bad twins zijn tijdens school al wat aan het bekok stoven wat ze hun broers gaan aan doen. En sommige mensen hebben het toch wel een beetje door dat er iets gaanden is.

(ik hoop dat het wat duidelijk is : ) veel plezier iedereen)

[ bericht aangepast op 29 dec 2013 - 16:34 ]

---

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

(Wat heb ik gemist?)

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Eum iedereen is aan het aankomen wat aan het praten over Harry's feestje en de bel gaat zo gaan

[ bericht aangepast op 16 dec 2013 - 15:41 ]

---

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

De twins zijn wat aan het zijken op hun broers en aan het bedenken hoe ze het feest kunnen verzieken

---

Bowties were never Cooler

Yassin Nadim Malik
Met snelle passen liep ik de school naar binnen toe, om mijn jas bij een brugsmurf in zijn handen te duwen en te mompelen dat hij deze op een goede plek moest leggen waar ik zo bij zou kunnen en niet eerst drie uur hoefde te zoeken. Ik keek zoekend om me heen, om gewoon weer door te lopen, want ik was redelijk aan de late kant, dus de andere vier jongens moesten hier al zijn. Het kon niet anders, want normaal was ik er ook al, maar een flashback ergens halverwege een doodstille straat had toch nog wat vertraging opgeleverd. Nou ja, wat? Ik moest zeggen dat het aardig lang had geduurd vergeleken met normaal en dat ik er ook een stuk slechter uitkwam dan de laatste keren, maar ik was nu alleen en ik had het met opdrogen niet over de rood doorlopen ogen en het feit dat ik er uitzag als een zombie. Een zwak glimlachje speelde wel rond mijn lippen, om niet door de mand te vallen bij andere. Zeker niet bij de jongens die in mijn gezichtsveld verschenen, waar ik me al heel snel bijvoegde. 'Morgen,' verliet mijn mond. 'Ik hoop dat ik niet stoor en sorry voor de vertraging,' mompelde ik erachteraan.

(Dankjewel ^^ En zeg maar als het niet klopt.)

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Luke William Payne
Ik was net mijn plan verder aan het uitdenken toen Yassin aan kwam lopen. Ik trok een wenkbrauw op, al was hij wel eens vaker laat. "Jou zocht ik, Yass. Loop je even mee?" Ik stond op en pakte mijn spullen voor ik naar de pakistaanse jongen liep. We moesten wel naar de les, maar we konden een omweg nemen. Ik pakte hem bij zijn arm en nam hem een stukje mee. Hij was toch wel degene die goed was met het helpen met plannen. "Ik heb een plannetje om onze duffe broers eens goed dwars te zitten op het feest vanavond." Ik haalde even een hand door mijn wilde krullen. "Jij vond die Addison chick toch leuk?" Ik wist het niet zeker en ik moest oppassen met deze jongen. Ik wiebelde toch even met mijn wenkbrauwen. Ik wilde geen blauw oog, maar soms vond ik het leuk om toch met hem te sollen, net als met iedereen. Met mensen hun emoties en gedachten kloten was een van mijn hobbies. Ik vond het gewoon heel erg leuk. Misschien was het wel een heel slechte eigenschap, maar fuck it. Ik wachtte op Yassin's antwoord. Ofwel ik kreeg een dreun, ofwel de waarheid, ofwel iets heel anders.

---

Bowties were never Cooler

Yassin Nadim Malik
Luke trok een wenkbrauw op bij mijn aankomst, die ik probeerde te negeren, niet wetend of hij me zou doorzien of niet. Het was wel eens het geval geweest, want die jongen had volgens mij alles door. 'Het is altijd goed om te horen dat ik nog bij iemand gewild ben,' zei ik met een lichte grijns, om mijn tas alweer op te pakken, als teken dat ik met hem mee zou gaan. Misschien dat hij nog ervoor kon zorgen dat ik me ook wat beter ging voelen, want ik had geen zin in nog een terugval. Zonder mopperen liet ik me dan meetrekken, om ondertussen lichtelijk nieuwsgierig naar de jongen naast me te kijken. ''Brand los,' rolde over mijn lippen, want ik wist wel dat ik geen spijt zou krijgen van mijn keuze om toe te stemmen, Dat hij me kon laten grijnzen. Nou ja, dat dacht ik tot de laatste woorden, want iedereen wist hoe ik over verliefdheid dacht. Na de laatste keer was ik er toch wel klaar mee, had ik het geleerd. Iedereen, die erover begon, zou dan ook een klap in zijn gezicht krijgen, maar van deze jongen kon ik nog wel een uitzondering maken. Ik kon van hem ook wel wat meer hebben dan van andere mensen. Toch nam dat niet weg dat hij nog wel op zijn hoede moest zijn, want ik kon ook uithalen bij hem, al reageerde ik me sneller op een voorbijganger af. 'Schat, je weet dat ik niet meer aan verliefdheid doe. Maar vertel wat je plan is, want misschien kan je me nog overhalen,' Het laatste kwam er zacht achteraan, wetende dat er wel iets heel goeds moest komen.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Joelle Quinty Valentine

'Jongens, ik ga weg, kijken of Niall al binnen is.' zei ik wat afwezig. Waarom kon ik hem niet vinden? Ik had al een perfecte outfit gekocht voor Harry's feestje en wilde die graag aan Niall laten zien, maar dat lukte niet als hij er niet was. Rustig liep ik weg, door naar de kantine, waar ik heel alleen aan een tafeltje ging zitten. Met mijn hoofd in mijn handen zuchtte ik. Toen ik even rond had gekeken, bleef ik maar gewoon zitten.

[Ik moest even snel doorlezen, wie zitten er allemaal in de kantine?]

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Luke William Payne
Ik wist hoe voorzichtig ik met Yassin en verliefdheid moest zijn. Gelukkig gaf hij me geen ram voor mijn hoofd, maar aan zijn stem merkte ik wel op wat voor een dun koort ik nu balanseerde. Toen hij zei dat ik mijn plan moest vertellen trok ik hem mee richting onze kluisjes. Beter dat hij die sloeg dan ik en daar was het altijd rustig omdat niemand er in de buurt durfde te komen. "Ik dacht zo. De chickies van onze duffe broers zien er niet bepaald slecht uit. Wat nou als we die eens van ze afnemen van het feest. Dat moet niet erg lastig zijn. Genoeg alcohol erin en je hebt ze zo in je armen. Die stumpers zullen niet weten wat te doen en hebben een gebroken hart. Wij kunnen die tutjes altijd nog dumpen als we willen, of ze gewoon als one-night-stand gebruiken. Alleen met Perc kan het lastig worden omdat we toch ook gaan kloten met de gevoelens van zijn zusje. Voor de rest zit er voor elk wat wils tussen volgens mij. Jij pikt vaak meisjes in de kroeg die lijken op Addison, Ben heeft graag Italiaantjes... Ik weet alleen niet of de rest hier ook wat in zal zien..." Ik keek naar de net wat langere jongen. Hopelijk was dit voldoende uitleg voor hem om me geen dreun te verkopen. Ik had geen zin in weer een hersenschudding. Zeker niet door een vriend. Dat was me iets te vaak gebeurt. Zeker omdat ik graag mensen uitdaagde en ondanks dat Yassin een van mijn beste vrienden was, was hij geen jongen om mee te spelen. Iets was me keer op keer toch weer ontschoot en me in een of andere benarde situatie holp. De andere jongens hadden veel langere lontjes, dus dat ging meestal wel.

---

Bowties were never Cooler

Yassin Malik
Ik liet me meetrekken door Luke naar de kluisje, maar had eigenlijk niet heel veel zin meer om te luisteren naar wat er zou komen. Ik wilde niets van verliefdheid afweten, al helemaal niet nadat ik een keer had toegeven dat ik iemand leuk vond. Niall, de broer Logan, was toch niet zo schattig en leuk als hij eruitzag, maar als ik mijn verstand had gebruikt, had ik het ook wel geweten. Het was een vriend van mijn broer, niet te vertrouwen dus, allemaal precies hetzelfde. Toch nam dit niet weg dat, met wat moeite, de woorden van mijn beste vriend toch tot me doordrongen. 'En waarom was ik ook alweer degene aan wie dit word voorgelegd?' mompelde ik, al moest ik wel toegeven dat het aantrekkelijk klonk. Ik zou alles doen voor zowel wraak op mijn broer als op mijn ex, want die zo ook nog lang niet van me afzijn. 'En als ik instem, moet je bij mij toch ook eerst een liter alcohol erin gooien,' vervolgde ik, wetende dat ik anders alsnog zou afhaken. Ik was iemand die het niet heel snel deed, mijn zachtere kant niet liet zien, net als mijn emoties, maar ik wist dat Luke me toch doorzag. Ik deed dan ook al lang geen moeite meer om mijn gedachten uit te spreken en liet hem ook zijn gang maar gaan. 'Zolang jij er bent om me weer een keer op te vangen als iets misloopt.' Mijn ogen sloeg ik neer, mijn wangen rood kleurende, denkend aan de keren dat het -het geval was. Ik wist niet wat het was, maar ik kon me op dat soort momenten, bij sommige mensen, niet anders voordoen, net als dat ik weer in een flashback was beland. 'Je bent trouwens wel geluk dat ik met jou weet hoe of wat.'

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Logan Jake Horan
'Morgen.' Verbaasd keek ik op. Yassin stond naast onze tafel. 'Ik hoop dat ik niet stoor en sorry voor de vertraging,' mompelde hij erachteraan. Gelijk schudde ik mijn hoofd, terwijl ik een grote grijns op mijn gezicht had.
'Natuurlijk niet!' Doordat Yassin iets met mijn broer had gehad, was het soms nogal vreemd tussen ons, maar ik probeerde het voornamelijk te vergeten en gewoon normaal te doen. Yassin was namelijk echt een goede vriend van me, die ik niet zomaar door mijn broer kwijt wilde raken. Daarbij waren we het nu over één ding eens, Niall was een klootzak, samen met zijn vrienden.
Voor ik echter een echt gesprek kon gaan voeren, stonden hij en Luke al weer op, omdat de laatste iets aan hem wilde vertellen of vragen. Fijn. Een tikje geïrriteerd stond ik ook op, ik moest toch ooit naar de les. Ik zei nog gedag tegen Percy, om daarna de gang op te gaan en naar mijn lokaal te lopen. In ieder geval had ik les met Luke, dus dan zou ik hem straks wel vragen wat zijn plan nou was. Op de gang zag ik de twee nog tegen een aantal kluisjes staan. Ik besloot maar, om niks te zeggen en gewoon verder te lopen. Ze wilde vast even iets bespreken zonder mij, anders hadden ze me wel meegevraagd.
Eenmaal bij het lokaal, bij het open doen van de deur, trok Lestrade alleen maar een wenkbrauw op en verder zei hij niks. Beter. Langzaam sjokte ik naar de plek achterin het lokaal, waar ik altijd zat en die ook nog netjes leeg was. Zuchtend ging ik zitten en pakte heel langzaam mijn spullen.

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

(IrishBoss -> Sk8erBoy)

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Luke William Payne
Ik grinnikte bij zijn woorden, maar zag in zijn ogen dat hij er wel iets in zag. "Omdat jij degene bent wiens oordeel erg waardeer en wie zelf ook nog wel eens met prima ideeen komt." Ik haalde een hand door mijn krullen. Bij zijn volgende woorden klopte ik op zijn schouder. "Komt voor elkaar. Maak je geen zorgen, ik neem zoizo een fles tequila mee en je weet hoe slecht je daar tegen kan." Ik zou anders echt niet naar dat vage feest zou gaan. Ik kon wel redelijk door mensen heen kijken en Yassin was geen uitzondering. Ik zag het precies en zei niets, al wist je vaak wel aan kleine hints dat ik alles wist en tegen je kon houden. "Zeker. Zoals altijd." Ik keek naar de jongen, bang voor kleine ruimtes. Zijn verleden was voor mij duidelijk, maar ik zou er niets mee doen, behalve hem helpen. Hij was namelijk een iemand aan wie ik loyaal was. Ik grijnsde bij zijn woorden. "Daar ben ik ook heel dankbaar voor. Laten we naar Bio gaan, voor we echt te laat zijn." Ik deed een klein stapje achteruit en begon rustig te lopen. Eenmaal bij de klas opende ik de deur en liep rustig naar binnen voor ik op de plek aan de andere kant van het gangpad van Logan plof, dan kan Yassin naast me zitten. Ik haalde mijn boeken uit mijn tas en pakte een potlood. Ik boog even naar Logan toe. "Waar zijn we?" mompelde ik naar hem. Zo zou ik wel een briefje schrijven met het plan voor hem, want praten bij Lestrade werd wel hard afgestraft.

---

Bowties were never Cooler

Yassin Malik
Ik hief mijn hand bij het gegrinnik van de jongen tegenover me, maar liet deze na een paar seconde op zijn schouder rusten. Ik was sowieso niet van plan om de jongen pijn te doen, dat kwam alleen als het echt heel ver, maar dan echt heel ver, ging. 'Dat is altijd goed om te horen en zorgt toch weer voor een glimlachje op mijn gezicht,' zei ik en liet het glimlachje toen zien. Niet dat het als een boer met kiespijn was en zeker niet na zijn volgende woorden. 'Je bent een schat, want dat weten we ondertussen allemaal wel,' zei ik en kon het niet laten om Luke in een knuffel te trekken. Niet zozeer door dit alles, al hielp het wel mee, maar ook omdat ik er gewoon even behoefte aan had. Dat van net zat me allemaal nog niet lekker en het duurde altijd eventjes voor ik weer helemaal de oude was. Tot die tijd zag je van mij ook een zwakkere kant. Ik sloot voor een klein moment mijn ogen, wetende dat ik hier, ondanks alles, wel veilig was. 'Dat neemt niet weg dat het fijn is om te horen,' Sommige woorden moest je vaker horen, om het echt te geloven, het tot je door te laten dringen. Zeker als je Yassin heette en in een situatie als mij zat, want dan vertrouwde je niet snel mensen. 'Ja, goed plan. Ik heb geen zin om weer in het nablijflokaal te belanden.' Het feit dat ik gisteren, door blinde woede, had geslagen, kwam toch niet helemaal goed aan bij de leraren. Toch had ik nog wel het geluk dat ik me hier vandaag nog kon melden, want ik wist anders precies hoe het af zou lopen. Ik liet de jongen los, om mee te lopen, een diepe zucht te laten horen bij aankomst in het lokaal en onschuldig in de richting van Logan te kijken. In tegenstelling tot zijn broer kon ik hem wel uitstaan, ook al liep het soms nog wat stroef. 'We moeten jou zo heeeeeel eventjes spreken,' rolde over mijn lippen terwijl ik naar Luke neerplofte, om mijn boeken uit mijn tas te pakken. Ja, ik stemde hier wel mee in, ondanks alles.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Luke William Payne
Plots werd ik door de jongen in een knuffel getrokken. Het voelde heel erg raar, maar toch ook weer vreemd goed. Ik kreeg maar heel weinig tot geen fysieke liefde en gedijde daar goed bij, maar soms was het best prettig. "Alleen voor jullie... En echt niet altijd, Nadim. Vergeet dat nooit." Ik was misschien niet erg gespierd en zag er vaak niet echt eng uit, maar als ik echt kwaad en kwaadwillig was was ik de wreedheid zelve. Ik mompelde zelf nog wat en luisterde naar zijn woorden, maar reageerde niet. Ik wachtte vooral tot hij genoeg gekalmeerd was tot hij me los zou laten. Dit was duidelijk belangrijk voor hem, maar oe langer het duurde, hoe ongemakkelijker ik er toch onder werd. Ik was niet goed met affectie. Hele kleine lichamelijke dingetjes konden me hard raken. Grote dingen kon ik koud en emotieloos ondergaan, zelfs misbruikten. Ik stelde uiteindelijk maar voor om naar de les te gaan. Hij stemde toch maar in en liet me gaan. Hij moest toch nog nablijven door het vechten van gisteren en ik doordat ik een brugger in de fik had gestoken. Er was niets gebeurt met de brugger hoor, alleen wat verschroeide kleren en haar, en heel veel emotionele schade. Ik liep met hem mee en liet me op een stoel achterin ploffen zonder een blik of woord. Ik pakte mijn spullen uit en begon mijn plan te kriebelen op een papiertje. Toen ik klaar was zei het dit:
Ik dacht zo. De chickies van onze duffe broers zien er niet bepaald slecht uit. Wat nou als we die eens van ze afnemen van het feest. Dat moet niet erg lastig zijn. Genoeg alcohol erin en je hebt ze zo in je armen. Die stumpers zullen niet weten wat te doen en hebben een gebroken hart. Wij kunnen die tutjes altijd nog dumpen als we willen, of ze gewoon als one-night-stand gebruiken. Alleen met Perc kan het lastig worden omdat we toch ook gaan kloten met de gevoelens van zijn zusje. Voor de rest zit er voor elk wat wils tussen volgens mij. Yassin pikt vaak meisjes in de kroeg die lijken op Addison, Ben heeft graag Italiaantjes... Ik weet alleen niet of jij er ook wat in ziet.
Ik schoof het Logan toe en ging toen verder met het overschrijven van de aantekeningen.

[ bericht aangepast op 19 dec 2013 - 22:07 ]

---

Bowties were never Cooler

Jenna Dianna Styles
Bij Engels verveelde ik me verschrikkelijk. We gingen opdrachten bespreken en stil verder werken. Ik kriebelde wat op mijn blaadjes, maar meer dan tekeningen kwamen niet op het papier. Een paar zwanen, balletschoentjes en bloemen. Ik haalde een hand door mijn haren. Ik liet het over een schouder naar voren hangen en kamde mijn handen erdoor. Daarna begon ik rustig mijn haar te vlechten. Met een visgraat zou ik de hele les bezig zijn. Ik begon rustig, plukje voor plukje. Het moest toch ook vast voor gym. Langzaam maar zeker begon de vlecht vorm te krijgen. Ondertussen keek ik uit het raam en droomde wat weg. Vanavond zou ik fijn met Zayn kunnen rondhangen op het feestje van mijn broer. Lekker samen in de grote stoel. Misschien mocht en wilde hij wel blijven slapen. Als mijn ouders het goed vonden. Hij bleef toch een paar jaar ouder. De lerares riep mijn naam en ik had geen idee waar we waren. "Sorry mevrouw. Ik moet beter opletten." Ze knikte en vroeg het nogmaals. Ik gaf het antwoord en het bleek goed. Ik ging verder met vlechten, maar stopte wel met dagdromen over vanavond. Anders had ik straks een probleem. Dqt wilde ik ook niet.

---

Bowties were never Cooler