RPG Jongerencamping x Tijdmachine - Speeltopics

Een groep jongeren vindt een tijdmachine en gaat twintig jaar terug in de tijd, om schokkende gebeurtenissen te voorkomen die hun ouders hebben meegemaakt tijdens hun zomervakanties. Op deze manier hopen ze het leed in hun families te kunnen doen verdwijnen.

Personages

[ bericht aangepast op 5 dec 2013 - 12:14 ]

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik ben ook echt heel benieuwd hoe de anderen zijn. Lotte zag me aan voor mijn vader,' zei hij met een ongeruste blik.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Haloony grinnikte.
'Je lijkt ook ontzettend op hem!' Brian had dan wel geen tatoeages of piercings gehad, verder was de gelijkenis haast beangstigend.

[ bericht aangepast op 1 dec 2013 - 19:45 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ja.. Hopelijk wekt het geen argwaan, of zoiets.' Hij zuchtte. 'Wat nou als het ons allemaal niet lukt? Als we het niet kunnen voorkomen?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Haloony gaf hen een kus op zijn wang. 'Het komt wel goed. Als we niks kunnen veranderen, dan geeft dat toch niet? Het leven van je ouders is nu al zo, dus ze zullen er geen last van hebben. Toch?'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Je moest eens weten hoe veel last ze er nog van hebben. Dat vertellen ze ons alleen niet. We moeten gewoon ons uiterste best doen.'
Hij zocht zijn spullen bij elkaar en gooide die in een plastic tas. Hij hoopte niet dat June of Haloony moeilijk zouden doen als ze in elkaars buurt zouden komen. Hopelijk gedroegen ze zich een beetje normaal, al lag dat voor het grootste gedeelte bij June. Zij had nog steeds moeite met hun samenzijn. Hij begreep het wel, maar hij hield nu eenmaal van Haloony.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Ilses mondhoeken krulden omhoog. Nog een leuke jongen. Ze glimlachte naar de jongen met zijn getatoeëerde armen en was ervan overtuigd dat dit een hele leuke vakantie zou gaan worden.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Haloony knikte. Dat zou ze ook.
'Er staan al een hoop tenten bij, zeg. Iedereen is vast al op pad gegaan. Hopelijk kunnen ze ze een keer treffen als ze allemaal bij elkaar zijn.' Dat zou veel makkelijker zijn. Ze pakte Brians hand. 'Zullen we ook maar eens ontbijt scoren? Ik heb best trek. Misschien zien we daar anderen of - of die Steve.'

~ ~

Angel rekte zich uit nadat ze haar luchtbed had opgepompt en ze weer uit haar tent gekropen was. Er waren geen berichtjes meer van haar broers binnen gekomen en ze zette har telefoon uit. Tijd om mensen te ontmoeten!
Ze trok een stel goedkoper slippers aan en wandelde wat over het veld, dat een stuk groter was dan ze in eerste instantie had gedacht. Er stond zelfs een camper! Er liepen twee honden rond en er waren al wat groepjes gaan vormen die langzaam in beweging kwamen richting het strand. Angel had gelezen over een meer met rotsen en werd al enthousiast.
Gauw pakte ze een handdoek en zonnebril uit haar tent en sloot zich aan bij het groepje wat net rond de camper had gezeten.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Brian knikte, en zijn gezicht veranderde in een boze frons. Hij wist niet of hij voor zichzelf in zou staan als hij die gozer zou zien. Hij wist dat hij Lotte had verkracht, en zijn vrienden de andere meiden.
'Ik wil wel dat je een beetje op je hoede bent,' zei hij tegen Haloony. 'Als een lelijke jongen met een puistengezicht zich als Steve voorstelt moet je gewoon maken dat je weg komt. Hij is gevaarlijk.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ik red me wel, hoor,' antwoordde ze met een bemoedigende glimlach. 'Echt.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Brian streek even met zijn duim langs haar wang. 'Dat dachten zij ook, ja,' zei hij zacht. 'Beloof het me alsjeblieft. Steve is gevaarlijk.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Haloony had het idee dat ze de laatste tijd al een hele boel aan hem had beloofd. Misschien zelfs wel een beetje te veel. Zou hij het er onbewust toch nog moeilijk mee hebben dat ze met Archie was gegaan? Vertrouwde hij haar niet?
Ze wist niet of ze er goed aan deed om ondanks haar twijfel te knikken, maar glimlachte desondanks naar hem voor ze hem kuste en hem naar het winkeltje trok, omdat ze echt barstte van de honger.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Gelukkig,' zei hij dankbaar. 'Ik wil niet dat hij jou ook iets aan doet.'
Brian gooide een paar pistoletjes en een fles sinaasappelsap in het mandje en keek naar Haloony. 'Waar heb jij trek in?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

‘Ik heb prima geslapen,’ antwoordde Raphael kalm. Hij gluurde even naar zijn vader, die op een stoel zat en hen voorzichtig aankeek. Hij zag er heel anders uit, met een ongeschonden gezicht. Dat was echt er niet alles. Ook zijn innerlijk had nog geen ommezwaai gemaakt en hij treurde nog steeds om hetgeen er met zijn broertje was gebeurd.
Hij glimlachte voorzichtig, maar richtte zich toen toch weer tot Allison om niet onbeleefd te ogen.

-

Davey staarde zijn vader enkele luttele seconden aan. Hij herkende de man nauwelijks, ook al was hij niet eens zo heel erg veranderd. De schok was gewoon enorm.
Hij wilde zijn vader omarmen en stevig tegen zich aan drukken maar hij was te verbouwereerd om ook maar enige actie te ondernemen.
Slechts een paar weken geleden had hij zijn vader begraven en een afscheidsrede gehouden. En nu stond hij hier – oog in oog met de man die zijn vader was en geen flauw benul had wat de toekomst hem brengen zou.
Hij wist niet hoelang het duurde voordat de betovering verbroken werd, maar er kwam een moment dat Mosh grijnzend zijn hand uitstak en zijn naam noemde, al werd zijn aandacht vooral door de twee dames naast hem opgeslokt.
Davey murmelde eveneens zijn naam en tastte toen haastig naar zijn sigaretten. Pas toen hij diep inhaleerde, kwam hij een beetje tot rust.
Hij zag een andere jongen de camper uitkomen die zich even later voorstelde als Flynn. Davey ontdekte dat de jongens net van plan waren om naar het meertje te gaan en Davey hoefde niet terug te gaan om zijn zwembroek aan te trekken, want dat had hij vanochtend al gedaan.

Every villain is a hero in his own mind.

Haloony was, met haar eigenaardige ontbijtwensen, al op zoek gegaan naar iets wat op taart leek of waar slagroom op terug te vinden was en keek op toen ze zich over een koeling met zuivel had gebogen. Ze zag er onder andere yoghurt staan, maar herinnerde zich de keer dat haar moeder op dieet was en 's ochtends aan het ontbijt zat met een kom Griekse yoghurt en muesli.
'We moeten een kookstel kopen,' zei ze. 'Ik wil sowieso tosti's kunnen maken.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Met tegenzin trok Cyrith in de camper zijn zwembroek aan. Hij had niet verwacht dat het onmiddellijk na hun aankomst zo druk zou zijn rondom de camper en eigenlijk had hij even een momentje voor zichzelf nodig na zolang ingespannen achter het stuur te hebben gezeten. In tegenstelling tot zijn vrienden waren al die mensen nieuw voor hem en kon hij alle indrukken nauwelijks verwerken – dusdanig dat hij speet kreeg dat hij was meegegaan.
Hij zuchtte en kleedde zich om, terwijl hij hoopvol door het raampje keek of de anderen alvast zonder hem waren vertrokken maar dat was niet het geval. In tegenstelling, hij zag dat er een ander, blond meisje bij was komen staan en was daardoor geneigd nog dieper in zijn schulp te kruipen. Het liefste zou hij door een achterdeurtje naar buiten klimmen en alvast naar het meer gaan, maar helaas beschikte de camper maar over één deur, die min of meer werd geblokkeerd door vreemde campinggasten. Om het moment waarin hij zich weer zou mengen met de rest even uit te stellen, opende hij het koelkastje en begon hij een broodje voor zichzelf te smeren. Er was echter niet veel meer en ze zouden later op de dag nog wat boodschappen moeten doen.

Every villain is a hero in his own mind.