RPG Jongerencamping x Tijdmachine - Speeltopics

Een groep jongeren vindt een tijdmachine en gaat twintig jaar terug in de tijd, om schokkende gebeurtenissen te voorkomen die hun ouders hebben meegemaakt tijdens hun zomervakanties. Op deze manier hopen ze het leed in hun families te kunnen doen verdwijnen.

Personages

[ bericht aangepast op 5 dec 2013 - 12:14 ]

Every villain is a hero in his own mind.

[Ooh!! oeps , hehehe. Okay dan weet ik dat:P]

Allison hoorde de stem van Darwin en een grijns speelde nu op haar lippen. Bij de meeste mannen glimlachte ze, maar bij Darwin was het altijd een grijns geweest. 'Ik denk dat Shadow wel behoefte heeft om naar het strand te gaan' Shadow hoorde haar en even kwispelde hijmet zijn staart, hij blafte. Allison grinikte en liet hem even vrij bewegen. 'Ga maar spelen met Spencer' zei ze. Shadow blafte opgewekt en rende richting Spencer toe. Ze vertrouwde Shadow volkomen en wist dat ze op hem kon rekenen als het nodig moest zijn

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

‘Lijkt me een puik idee.’ Mosh kwam overeind. Het bekijken van meiden in bikini was uiteraard een van de hoogtepunten van de vakantie, al hoopte hij meer te kunnen doen dan alleen kijken. Hij blikte weer even op het knappe, blondharige meisje, die met een pomp in haar handen terugliep naar haar tent.

Every villain is a hero in his own mind.

DJ knikte. 'Ja, ik ben nog nooit eerder in Griekenland geweest. Het bevalt me in ieder geval nu al. Zijn jullie hier al wel eerder geweest?'

[ bericht aangepast op 29 nov 2013 - 22:05 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

June schudde haar hoofd. Haar ouders hadden niet gewild dat ze ook maar een stap over de grens van Griekenland zette, het land waar al hun ellende begonnen was.
‘Nee, maar het is erg mooi.’

Every villain is a hero in his own mind.

'Vind ik ook, ja,' glimlachte ze. 'Fijn dat ik in ieder geval al een paar mensen ken, nu. Waar komen jullie vandaan?' vroeg ze nieuwsgierig.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Lotte zakte in het gras neer toen haar tent overeind stond. Ze was doorweekt van het zweet, maar wilde eerst even uitblazen voordat ze andere kleren aantrek. Ze keek een beetje zich heen en zag dat verschillende groepjes zich al gevormd hadden. Bij een camper zat een groepje jongens dat haar aandacht wel trok en een tent verderop zaten twee meisjes en een jongen en-
Ze keek nog eens naar de jongen, die haar verrekte bekend voorkwam. Ze beende naar hem toe.
‘Jas?’ riep ze verbaasd uit.
Toen ze echter dichterbij kwam, zag ze dat het iemand anders was, al leek hij sprekend op haar beste vriend. Het enige wat ontbrak, waren zijn piercings.
‘Sorry,’ grinnikte ze. ‘Maar jeetje, je lijkt echt sprekend op een vriend van me!’

Every villain is a hero in his own mind.

Brian keek haar geschrokken aan en kleurde rood.
'O.' Hij lachte ongemakkelijk en keek naar Lotte. Hij wist dat de vergelijkenis op sommige momenten haast eng was en hoopte niet dat het meteen argwaan zou wekken. Hij vroeg zich tegelijkertijd af of Raphael en Abigail haar al hadden gezien en besloot straks meteen naar hen toe te gaan. Het was bizar om ook haar te zien, zo veel jonger dan ze nu waren.
DJ grinnikte om Brian en het meisje. Ze was wel een beetje nieuwsgierig geworden en stak haar hand uit naar het meisje. 'Hoi, ik ben DJ! Leuk je te ontmoeten.' June en Brian stelden zich ook voor aan Lotte en Brian zette onbewust een stapje achteruit. Hij wilde zijn moeder de gelegenheid geven Lotte beter te leren kennen. Ze zou tenslotte een van haar beste vriendinnen worden. Tenminste, dat was wel de bedoeling.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

‘Hé! Ik ben Lotte,’ stelde ze zich voor. Ze glimlachte even verontschuldigend naar de jongen, maar de gelijkenis was haast beangstigend. ‘Zijn jullie met elkaar bevriend?’
Het meisje dat zich als June had voorgesteld, schudde haar hoofd. ‘Nee, we vroegen of ze nog hulp nodig had.’
Even viel er een stilte en Lotte keek even naar haar tent. ‘Gaan jullie mee zwemmen? Ik vind het echt stikheet!’

Every villain is a hero in his own mind.

Grace had een goede nachtrust gehad, ondanks dat ze zich in een vreemd bed had bevonden en met Myrthe in dezelfde tent had gelegen. Ze wist niet goed wat ze vandaag verder wilde doen. In tegenstelling tot de rest had zij geen ‘missie’. Haar ouders zouden elkaar pas over vier jaar ontmoeten, al wilde ze voor die tijd voorkomen dat haar oom dood ging. Als ze haar daarvoor tenminste nog nodig hadden…
Wel hoopte ze Marit tot een steun te kunnen zijn, die de afgelopen tijd heel veel had meegemaakt en Grace wist dat ze de enige was die haar precies begreep. Marit was een echte vriendin voor haar geweest en nu Grace’ gevaar verdwenen was, had ze het tijd gevonden om iets voor haar terug te doen, ook omdat ze zich nog steeds schuldig achtte voor wat haar vriendin overkomen was.

Every villain is a hero in his own mind.

'Eh, ja. Leuk,' knikte Brian. Hij gaf June ongemerkt een stootje tegen haar elleboog. Het was tijd om ze even alleen te laten. Ze moest Lotte beter leren kennen, en ze zou vast haar andere vrienden nog tegen komen!
'Wij komen er aan.' Hij liep weg met June en zijn hele lichaam tintelde nog van spanning. 'Dit was echt - bizar,' zei hij. 'Ze lijkt ons wel te mogen, denk ik!' zei hij blij.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

June knikte, maar zei niet veel. Het zou vast niet lang duren voordat haar moeder daar anders overdacht, zeker als ze zo’n leuke, spontane meid als Lotte als vriendin kreeg.

[ bericht aangepast op 29 nov 2013 - 23:02 ]

Every villain is a hero in his own mind.

'Jij komt toch ook wel zwemmen?' zei Brian. 'De anderen komen vast ook als hun ouders daar heen gaan!'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Dat scheelt!' zei Ilse. 'Dan hoef ik ook geen moeite te doen om Engels te spreken, want mijn uitspraak is echt belabberd.' Ze glimlachte. 'Ik ben Ilse en dit is mijn vriendin Marije.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Het is inderdaad erg warm,' zei DJ tegen Lotte, toen Brian en June weer weg waren. Ze vond ze wel aardig! Lotte leek haar ook een vrolijke meid. 'Heb je een goede reis gehad?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

‘Ja, ik denk het wel.’
Ze had het immers ook erg warm, al zwom ze nooit ver nadat ze geprobeerd had zichzelf te laten verdrinken. Ze vertrouwde zichzelf niet en wist niet wat er zou gebeuren als haar stemming plotseling omsloeg.

-

Raphael begreep meteen waarom Davey zich zo terughoudend gedroeg: het was niemand minder dan de moeder van zijn zus!
‘Wij zijn Raphael en Davey,’ stelde hij zich aan de meiden voor. ‘Waar komen jullie vandaan?’

-

Lotte knikte. ‘Ja, maar het duurde wel lang. Ik moest drie uur wachten op Zurich, maar er leek echt geen einde aan te komen! Heb jij een rechtstreekse vlucht geboekt?

Every villain is a hero in his own mind.