Ik wist niet of ik het eerste deel ook moest kopieren, maar ik heb het toch maar gedaan..
DJ checkte voor de laatste keer haar tas. Had ze wel echt alles ingepakt?
‘Deej, de taxi komt over tien minuten!’ riep Francis, een van haar drie zussen, van beneden.
‘Ik kom eraan!’ DJ pakte haar tas en ging de trap af. Haar ouders stonden al te wachten en haar zussen zaten aan de keukentafel.
‘De taxi komt zo,’ zei Francis nogmaals.
‘Jeetje, Deej, we gaan je wel missen, hoor,’ zei Stephanie.
‘Ja. Heel erg,’ glimlachte Bridget.
‘Natuurlijk gaan we haar missen!’ lachte Karina, haar moeder. ‘Het wordt een lange zomer zonder je.’
‘Ach. Die drie weken zijn zo weer om.’
‘Voor jou, ja.’
‘Mam, hier hebben we het over gehad,’ antwoordde DJ en ze glimlachte.
Er werd getoeterd.
‘Oh, de taxi!’ zei Francis zenuwachtig.
‘Nou lieverd, heel veel plezier. En pas een beetje op, oké?’ benadrukte Karina.
‘Natuurlijk, mam.’
DJ omhelsde haar zussen en haar ouders. Ze liep naar buiten en overhandigde haar tassen aan de chauffeur.
‘Dag lieverd!’
‘Dag!’
DJ ging in de taxi zitten en toen de wagen wegreed, had ze het gevoel dat ze eindelijk vrij was.
De taxi zette DJ netjes voor het vliegveld af. Ze werd door iemand van het vliegveld begeleid. Haar moeder had erop gestaan en DJ had maar toegegeven. Ze zou het toch nooit winnen van haar moeder, wat dat betrof.
‘Kun je het verder alleen af?’ vroeg de vrouw, die haar begeleid had.
‘Ja, ik denk dat dit wel moet lukken,’ zei DJ en ze wist een glimlach tevoorschijn te toveren, al ging het moeizaam. Ze had geen zin meer in dit gezeur. Ze wilde weg, naar Griekenland. Ze had er altijd al heen willen gaan en nu ging ze! Ze vond het wel jammer dat ze haar vriendinnen drie weken niet zag, maar ze zou hopelijk wel nieuwe vrienden maken daar.
Ze gaf haar ticket aan de medewerker en liep door de slurf, die leidde naar het vliegtuig.
DJ zat naast een vriendelijke, oude vrouw. Ze schatte haar een jaar of zestig.
Ze kwebbelde er vrolijk op los en DJ, die zich altijd op haar gemak voelde bij oudere mensen, praatte geanimeerd terug. De vrouw, die zich had voorgesteld als Toos, was goed gezelschap. Toen Toos even naar de wc was, bekeek DJ rustig de mensen in het vliegtuig. Ze zag oude mensen, jonge mensen, kinderen, baby’s. Haar blik viel op een meisje, dat er lijkwit uitzag. Misselijk, dacht DJ. Daar had ze zelf vroeger ook last van gehad. Gelukkig was ze daar overheen gegroeid en dat was maar goed ook, want DJ ging behoorlijk vaak op vakantie. Haar ouders hadden een groot bedrijf en ze konden dus ook veel vakanties betalen. Ze had al veel landen gezien, maar Griekenland nog nooit.
Toos kwam terug. ‘Zo, meis. Wat heb ik gemist?’
Uiteindelijk landde het vliegtuig. DJ was toch wel blij dat ze weer op vaste grond stond.
‘Hier scheiden onze wegen,’ zei DJ teleurgesteld tegen Toos.
‘Nou, Donna Jo, niet zo sip, hè! Wij gaan elkaar nog zien! Desnoods kom ik een keer naar dat kamp!’
DJ glimlachte. Ze mocht Toos echt. ‘Veel plezier met je vakantie hier, Toos. En ik hoop dat we elkaar inderdaad nog gaan zien.’
‘Natuurlijk, meis. Jij ook heel veel plezier! En maak aantekeningen! Ik wil alles horen!’
‘Dat komt goed,’ grijnsde DJ.
‘Tot ziens DJ!’
‘Dag Toos!’ zei DJ grijnzend en ze zwaaide. DJ staarde Toos nog even na, maar keek toen om zich heen. Waar moest ze nu ook alweer heen? Tot haar grote ergernis zag ze iemand met een bordje Donna Jo Turner staan. Ze zuchtte hoorbaar en liep naar de vrouw, die haar waarschijnlijk zou begeleiden naar de bus. De vrouw bracht haar inderdaad naar de bus.
DJ probeerde vriendelijk te doen, maar irriteerde zich zo erg aan haar moeders bemoeizucht dat het niet echt lukte. Haar moeder met haar stomme bezorgdheid altijd. Ze hield heel veel van haar familie, maar ze werd af en toe letterlijk gek van haar moeder. Ze was overbezorgd. Stephanie had zich er ook altijd aan geërgerd, Bridget gaf er niet om en deed waar ze zin in had en Francis was altijd meer een vaderskindje geweest en bemoeide zich dus niet zo met haar moeder.
Ze ging in het midden van de bus zitten, bij het raam. Het was al behoorlijk warm buiten en ook in de bus was het benauwd. Ze drukte haar wang tegen het koele glas en zuchtte.
Even later reed de bus de camping op. De chauffeur gooide al de tassen en koffers eruit. DJ vond al snel haar tassen en koffer en liep met een grote groep naar de ingang. Ze moest door een hekje heen en stapte de koele receptie binnen. Het zag er mooi uit. Ze checkte zich in en ging naar haar kampeerveld. Het terrein was gigantisch.
‘Wauw!’ zei DJ zacht. ‘Het is precies zoals ik me had voorgesteld! Nog mooier zelfs!’ De brochures hadden niet gelogen. Ze voelde zich hier nu al thuis en sleepte enthousiast haar koffers met zich mee.
You were born with wings. Why prefer to crawl through life?
]
, ik ga het proberen. Maar ga niet raar opkijken alsikper ongeluk opeens dubble aanhalinds tekens doe