Het was erg warm toen ze uit de bus stapten. Marije pakte Ilses bagage en daarna haar eigen, waarna ze zich omdraaide en haar blik over de camping liet gaan. Op het eerste gezicht leek het groot, maar wel gezellig.
Ze kon nog steeds moeilijk geloven dat ze hier nu was. Dat Ilse haar over had weten te halen om zo halsoverkop toch te vertrekken. Ze wist niet of ze het wel zo lang zou gaan volhouden, zonder haar ouders. Het was dan ook een geluk dat Johan over twee dagen al met zijn vrienden zou komen.
Als het veel duurder was geworden, had Marije nooit ingestemd. Ze hadden echter hun vliegticket kunnen verzetten doordat Ilses vader contact had met iemand die daar werkte en er was ook nog genoeg plek geweest op de camping om die twee extra dagen te boeken.
Een liefdesbrief. Dat was waarom ze dit helemaal geregeld hadden. Nee, sterker nog, het was een liefdesmail. Marije vond het eerder eng dan leuk dat een onbekende blijkbaar wist waar zij op vakantie zouden gaan, maar Ilse was ontzettend enthousiast geweest. 'Als jij het kan regelen zonder dat het veel duurder wordt, vind ik het best,' had Marije gezegd.
Een grote fout, want Ilse had het kunnen regelen en daardoor was Marije verplicht geweest zich aan haar woord te houden. Maar goed, nu waren ze op de camping en kon ze van haar vakantie genieten. Ze was nu in Griekenland en dat was toch wel heel erg leuk!
Nadat ze bij de receptie waren geweest en een veld toegewezen hadden gekregen, begonnen Ilse en Marije met het opzetten van hun tent. Ze sliepen samen in een driepersoonstent en Johan zou met Thomas en Simon in hun vijfpersoonstent slapen. Marijes hart sprong over bij het idee dat Simon over twee dagen zou komen. Ze had het niet kunnen geloven toen Johan voorstelde om naar dezelfde camping te gaan als Ilse en haar. Ze had altijd goed met Johan kunnen opschieten, maar had niet verwacht dat het hem leuk zou lijken om naar dezelfde plek te gaan als zij. Het was natuurlijk een mooie camping, er was veel en in verhouding was het niet duur, maar toch had ze niet verwacht dat hij het zelf zou voorstellen.
Wat er voor had gezorgd dat Simon ook mee ging. Ze was ontzettend zenuwachtig, want ze was al jaren verliefd op hem, zonder ook maar een keer een normaal gesprek met hem te hebben gehad.
Haar gedachten werden ruw verdrongen door Ilse, die haar beval om twee stokken in elkaar te zetten. Het duurde een halfuur, maar toen hadden ze de tent - zij het wat krakkemikkig - in elkaar gezet.
If you want the rainbow, you gotta put up with the rain
