Demigod Academy || Topic 1 - Speeltopics

Alle kinderen van stervelingen en onsterfelijke ouders, kinderen van Egyptische goden en Griekse goden. Komen allemaal samen op een school dat ergens diep in de bossen van Amerika ligt waar vrijwel geen een mens komt. Hier krijgen de leerlingen les in van alles, in dingen wat ze op een gewone school leren en dingen wat alleen halfgoden leren bev, boogschieten, paardrijden hun krachten onder controle houden, vechten/verdedigen en dat soort dingen. Een leven in de stervelingen wereld zonder enkele bescherming is gevaarlijk voor een halfgod voornamelijk als hij zich zelf niet kan verdedigen monsters ruiken ze op meters afstand.
Ze leren dus daar om zich te verdedigen en te vechten voordat ze tussen de stervelingen gaan leven.
Soms zullen de leerlingen op een soort van queeste gestuurd worden, die hun schoolhoofd dus uitzoekt en overlegt met elk laatste jaar van elk een god (dus bev een laatste jaar van de god Ra, een van de godin Athena etc. wie er op die queeste mag. Hier voor moet je wel minstens in de vierde/vijfde klas zitten.



Eerste jaars
-Phyllis Neith Heathrow-Anubis Roth
-
-
-Arthur Jasper Jones-Ares xAlways
-
-

Tweede jaars
Meisjes
-Haley Isabella Karenin-Nemesis Aevitas
-
-
Jongens
-Asar-Osiris LyraPhoenix
-
-

Derde jaars
Meisjes
-Damianne Abigail Stavros-Poseidon Barnowl
-Selini Photini-Ouranos Penthesilea
-
Jongens
-Buneb Khnum the Second-khnum DancingKing
\ -
-

Vierde jaars
Meisjes VOL!
-Zoey Dawson-Ihy Penthesilea
-Cadence "Cate" Alma Chandler-Iris Leidenschaft
-Lauryn Catherina Valentine-Athena xMeCrazyMofo
Jongens
-Jongen gereserveerd door Incedunt
-
-

Vijfde jaars
Meisjes
-Dawnelle "Dawn" Mykaela Levins-Zeus Luminis
-Raven Luna Bloodheart-Hades ZaynNiall
-
Jongens VOL!
-Dastan Howard-SetBarnowl
-Edward "Edy" Lucas Beckett-Hephaistos Aevitas
-Kendall Francis Jackson-Poseidon Kendizzzzle

Zesde jaars VOL!
Meisjes
-Caelis Elle Allegiant-Apollo Roth
-Sharony Arione Ash Darkmandel-Hades LacieChan
-Viviane (Viv) Loise D' Coeur-Poseidon Timelesss
Jongens VOL
- Caine Jonathan Temple-Athena Kerspatchico
-Damon - Damen - Alex Larmora-Erebus ZaynNiall
- Seth Noah Eblis Vapula-Anubis Inferno

Zevende jaars
Meisjes VOL
-Rhea Karly Carric-Nyx Aurae
-Carleigh Eralis Hallaghar-Tartaros Number
- Lilisane (Lil) Susan Reid-Apollo VladiFerr
Jongens
-Dean Matteo Lifeless-Hades LyraPhoenix
-Damian Xifos Machon-Ares Delahaye
-




Leraren;


.
Lessen



Spellen
Af en toe wordt er een spel gehouden bevoorbeeld Vlaggenroof, waar je vecht technieken en strategie extra goed kan oefenen.

Queeste
Voor als er een queeste komt.


rollentopic
rollenstory



Invullijstje:
Rol:
Naam:
Leeftijd: [11-18] leraren vanaf 26 jaar.
Jaar:
Geslacht:
Ouder:
Uiterlijk:
Karakter:
Herkomst:
Beste vak/Slechtste vak:
Vakken die je graag wilt volgen:
Vakken die je het liefst niet wilt volgen:
Extra:


Regels
ABN praten
Minstens 5 zinnen
Naamsverandering doorgeven
2 personages per persoon
Jongens en meisjes gelijk houden
Niet de personages van andere bespelen
Reserveringen blijven 2 dagen staan
OOC tussen []{}
Geen perfecte personages
16+ mag
Goden mogen ook gespeeld worden
Vragen stellen mag.


Je begint thuis, op weg naar school of waar dan ook, je loopt eigenlijk naar een kleine verlaten station, waar vele rode auto's staan, de bestuurders van die auto's brengen je naar de bos rand waar de school zich bevindt aangezien de bos verder niet toegankelijk is voor de auto's staan daar paarden met en zonder strijdwagen te wachten die je verder naar de school brengen.

[ bericht aangepast op 24 okt 2013 - 19:09 ]

Seth Noah Eblis Vapula - Sixth Year - Anubis
"Chique is deze, wij kennen ze bij ons thuis anders," sprak Kate. Noah volgde haar blik en zag dat ze naar zijn aansteker keek. Hij was best trots op dat ding. Op de voorkant stond een schedel van een gehorend dier, wat Noah aan de duivel deed denken. De randen waren versierd en op de achterkant stond er een korte tekst: We are each our own devil, and we make this world our hell. De woorden begonnen langzaamaan al te vervangen, aangezien de man het ding al eeuwen had en die nooit op ging.
      Noah nam de aansteker terug van Kate aan en stak hem weg in zijn jaszak. Hij nam een trek van zijn sigaret en blies de rook recht omhoog, waardoor die zijn haar aanraakte en terug naar beneden kwam.
      "Ik weet niet hoe het met haar andere kinderen zit," zei ze vervolgens en nam nog een trek. Als je het Noah vroeg rookte ze te snel. "maar ik doe het alsof ik aan een oneindige ketting zuig. Bij mij thuis doen we niet aan gezondheidsregels."
      Noah reageerde niet. Deels omdat het hem niet interesseerde en deels omdat hij keek naar een duister uitziend meisje dat net passeerde. Zijn blik kruiste de hare en ze glimlachte charmant, maar Noah ging er niet op in.
      "Heel erg interessant," zei hij vervolgens tegen Kate.
      "Welke muziek luister je?"
      Noah trok een wenkbrauw op. Die vraag kwam heel erg direct. Hij betwijfelde of het regenboogmeisje zou weten wat de groepen waren maar antwoordde dan toch maar: "Filter."

[ bericht aangepast op 24 okt 2013 - 8:06 ]

---

kindness is never a burden.

Lauryn Catherine Valentine

Ik zag dat de Poseidon-kinderen niks terugzeiden. Nou zeg, ben ik niet aardig of zo? Met mijn neus in de lucht loop ik naar de binnenplaats, waar zich een groot gebouw bevindt. Ik zucht en een kriebelend gevoel borrelt in me op. Hier sta ik dan. Alleen. Even voel ik me weer als toen ik hier voor het eerst kwam. Met Thunder aan mijn zij, niet wetend wat er ging gebeuren. Ik hoorde over de queesten en kon niet wachten totdat ik in het vierde jaar zat. En nu ben ik zover… En ben ik… Bang? Ben ik bang? Bang voor alles wat kan gebeuren? Nee, ik ben niet bang. Ik wil me toch bewijzen aan de leraren? Ik adem diep in en loop naar binnen.

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Lilisane Susan Reid - dochter Apollo. 7de jaars.

'Jaja, ik kom al,' lacht Damian. 'Ik ben ook echt blij om hier weer te zijn,' zegt hij en ondertussen lopen we naar binnen. Het is zoals gewoonlijk weer prachtig. De hoge muren namen de adem weg en je kon er alleen maar met open mond naar kijken.
'Laten we later maar vragen wat er met Dean aan de hand is,' zegt Damian. Verbaasd kijk ik langs hem heen en zie Dean. Hij staat al op en lijkt er beter uit te zien, maar zijn voet baarde me zorgen. Maar de lerares was er al bij geweest dus ik knik instemmend.
'Moet je kijken' zeg ik dan en ik stroop mijn mauw op. Ik had een simpel setje kleren aandamt bestond uit een witte blouse met een zwart topje eronder en een blauw skinny. Ook had ik zwarte gympen aan en dat was het. Ik liet een klein gouden staafje zien die aan mijn arm zat vastgegespt.
'Let op' grijns ik. Ik druk op een klein verborgen knopje en een kruisboog niet groter dan een leesboek komt tevoorschijn.
'Het heeft twintig pijlen,' zeg ik trots. 'Ik heb er echt de hele vakantie aan gewerkt.'
Ik druk weer op het knopje en de boog verdwijnt weer naar een klein staafje. Voorzichtig laat ik mijn mouw er weer overheen zakken.
Trots kijk ik naar Damian.
'Heb jij nog nieuwe wapens?' vraag ik.

---

"Rebellion's are build on hope"

[Mijn late topics

Ik had dit dus echt helemaal over het hoofd gezien, sorry

Mag ik een update?]

---

Spoiler alert: you will save yourself

(Iedereen is gewoon nog aan het aankomen/bijkletsen en stuff. Er is nog niet heel veel bijzonders gebeurd verder

Hier heb je trouwens ook een link naar het praattopic)

[ bericht aangepast op 24 okt 2013 - 11:11 ]

---

Happy Birthday my Potter!

Arthur Jasper Jones

Met een gaap loop ik de trap af, terwijl ik me zit te bedenken of er iets is dat ik ben vergeten. Vast wel. Ik kan me niet voorstellen dat ik helemaal niets ben vergeten. Eenmaal beneden zit Matt al te eten. ik schuif aan en eet rustig mijn ontbijt. Als ik dat op heb is het tijd om een rondje met Lux te wandelen. We lopen het gewoonlijke rondje en als we terug zijn ga ik even met hem knuffelen op de bank. Ik glimlach. Dit is de laatste keer dat ik deze dagelijkse routine uitvoer voor dit jaar. Ik ga nu naar mijn nieuwe school. Het voelt erg raar, aangezien het ergens anders is, en ik niet meer na school terug ga. Ook ben ik nu de allerjongste, en zit ik daar met kinderen van zeventien jaar. Ik ben het gewend dat ik de jongste ben, maar ja... Het voelt wel raar. Matt staat op, en in stilte stappen we in de auto. Het eerste wat ik wist dat in dit huis eigenlijk niet gepraat wordt. Alleen als het nodig is.

Na een tijdje rijden komen we eindelijk aan op het station. Maar er staan geen treinen. Ik kijk even rond, en net als ik naar Matt wil gaan om te zeggen dat ik niet weet waar ik heen moet, zie ik dat hij weg is gereden. In paniek zoek ik het hele station af, en mijn oog valt op een paar rode auto's. Ik loop naar de chauffeur van een van de auto's. 'Hallo meneer, ik ben op zoek naar de trein die me naar een acedemie brengt. Weet u misschien wanneer die komt?' De man knikt, en opent het portier. ' Stapt u maar in, Meneer jones, zoon van Ares.' Oke, hij weet mijn naam, en wie mijn vader is. Dan zal het wel goed zijn. Ik ben niet iemand die heel erg lang nadenkt over van alles. Dus stap ik in. De hele rit blijf ik stil, en luister ik naar de radio. Dit doe ik altijd in de auto, aangezien er meestal niemand is die echt zin heft in een gesprek ofzo.

Als we aankomen bij een bos, stopt de auto. Ik kijk de chauffeur aan. ' Stapt u maar in die strijdwagen, de paarden zullen u naar de acedemie brengen. Ik stap in de strijdwagen en glimlach. Dit wou ik altijd al doen. Vooral toen mijn moeder me in de zomervakantie heft verteld wie mijn vader is. ik schrok wel even toen ik erachter kwam dat Matt niet mijn echte broer is, maar mijn halfbroer. maar dat maakt nu niet uit. Het ritje is prachtig, en ik kijk mijn ogen uit. na een tijdje komen we aan bij een kasteel, en ik ben al meteen verliefd op deze plek. De paarden rijden naar hun stal, en ik stap uit. En nu. Omdat het een prachtige middag is, besluit ik maar bij het meer te gaan zitten, en de omgeving een beetje te bekijken.

[ bericht aangepast op 24 okt 2013 - 11:25 ]

---

Spoiler alert: you will save yourself

Kendall Francis Jackson- Poseidon:

'Ja, hij heeft me eigenlijk opgevoed toen ik nog maar een paar maanden oud was.' Zei ze. Volgens mijn komt het vrijwel nooit voor dat je opgevoed wordt door je goddelijke ouder, de meeste kinderen, sterker nog ik had nog nooit iemand ontmoet die niet opgevoed werd door zijn of haar sterfelijke ouder. "Serieus? Dat is best wel cool" Zei ik met een glimlach. "Dus, hoe is Poseidon in het echt?" Vroeg ik, ik had dat altijd al willen weten.

---

How far is far

Andrew Foster - Zoon Ares. Leraar boogschieten.

Ik zie al aardig wat leerlingen binnenstromen. Daar was ik gelijk blij mee. Ik vond het rappigheid om half broers en zussen tegen te komen. Ik loop naar buiten en speur er erf af. Ik trek een wenkbrauw op als ik een jongen zie die, vermoed ik, in het eerste jaars zit. Met stevige passen loop ik op hem af n ga ik naast hem zitten. Ik hoopte dat hij niet schrok. Om zomaar een man naast je te krijgen die drie keer ouder was dan jij was soms raar. Ik glimlachte en keek naar de jongen. En als bij toverslag weet ik dat hij ook een zoon van Ares is. Die blik in zijn ogen was niet te missen.
'Hey,' zeg ik. 'Mijn naam is Andrew en ik ben leraar ik boogschieten. En ik denk ook je half broer. Althans als jij ook de zoon van Ares bent.'
Ik glimlach vriendelijk want ik wou hem niet in verlegenheid brengen.
'Nieuw hier?' vraag ik.

[die jongen is Arthur van xAlways.]

---

"Rebellion's are build on hope"

Arthur Jasper Jones - Ares - 1e jaar

'Hey,' zeg ik. 'Mijn naam is Andrew en ik ben leraar ik boogschieten. En ik denk ook je half broer. Althans als jij ook de zoon van Ares bent.' Ik kijk omhoog en zie een man staan. Ik bestudeer hem even.
'Ja, dat ben ik. Ik ben Arthur.' Zeg ik, en ik sta op, zodat ik de man beter kan bekijken.
'Nieuw hier?' Ik knik. Het voelt fijn om hier meteen al echte familie te hebben, hoewel ik hem nog helemaal niet ken. Ik ben niet iemand die er problemen ee heeft een nieuw iemand te ontmoeten, en die te vertrouwen. Ik vertrouw hierdoor bijna iedereen, en ook diegenen die het niet verdienen.
'Leraar boogschieten hè? Maar, ken jij onze vader. Ik bedoel... Heb jij hem ooit gezien?' Ik ben boos weggelopen toen mam me probeerde uit te leggen wat mijn vader precies was en wat de regels waren enzo. Ik heb toen even op Ares gegoogled en dat was het.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Damianne Abigail Dacre
"Dus, hoe is Poseidon in het echt?" vraagt hij.
'Wel het is een erg aardige en toffe man, wel af en toe chagrijnig en voornamelijk als hij terug komt uit Olympus, wel hij kan ook soms wat te beschermend zijn en als je dan iets doet waar je mee in gevaar komt dan wordt hij woedend waardoor het wel drie dagen kan stormen op zee.' ik kijk hem glimlachend aan.

Cate Alma Chandler - Iris

Ik merkte dat zijn blik afdwaalde. Ik volgde en zag in mijn ooghoeken een meisje lopen. Ik lachte onmerkbaar binnensmonds, dit was iets waar ik aan gewend was. Het lukte mij op de een of andere manier vaak lastig iemands aandacht vast te houden. Misschien omdat ik altijd in gesprek raakte met degenen die het meest van me leken te verschillen. Ik kon ermee leven
'Heel erg interessant,' zij Noah vervolgens.
'Nee, niet waar,' antwoordde ik, één haar verwijderd van bot.
'Filter,' zei hij vervolgens als antwoord op mijn vraag.
Ik glimlachte waarbij ik mijn tanden een stukje ontblootte.
'Filter,' herhaalde ik en knikte erbij. 'Niet slecht. Niet precies mijn spul, maar beter dan ik om me heen gewend ben,' ik pauzeerde even en dacht na. 'Boze muziek, komt op gegeven moment altijd goed uit.'

---

Fuck the government.

Damian Xifos Machon - Ares - 7de jaars

'Moet je kijken,' zegt Lil tegen mij en meteen heb ik alleen nog maar aandacht voor haar en merk niet meer wat er verder om me heen in de hal allemaal gebeurd. Ze stroopt haar mouw op en een gouden staafje komt onder haar kleding vandaan tevoorschijn. 'Let op,' grijnst ze en nadat ze op een knopje heeft gedrukt komt er een kleine kruisboog vormt zich uit dat gouden staafje. Ik kijk half geobsedeerd naar de kruisboog, mijn obsessie voor wapens steekt weer eens de kop op.
'Het heeft twintig pijlen,' zeg ze en ik kan de trots in haar stem horen. 'Ik heb er echt de hele vakantie aan gewerkt.'
Ik leg mijn hand onder mijn kin en knik bewonderend. 'Awesome, daar mag je zeker trots op zijn, knap staaltje werk.'
Weer drukt ze op een knopje en nu verdwijnt de kruisboog en ze stroopt haar mouw weer naar beneden. 'Heb jij nog nieuwe wapens?' vraagt ze en ik knik van nee. Ik zou het graag willen, maar ik ben geen zoon van een multifunctionele god of van een smeedsgod. Op dit soort punten ben ik geheel afhankelijk van anderen en ik heb in de vakantie bijna geen halfgoden gesproken.
'Nee, jammergenoeg niet,' beantwoord ik dan haar vraag. 'maar ik heb wel meer dan genoeg tijd gehad om mijn vaardigheid met mijn huidige wapens te verbeteren,' eindig ik glimlachend. Ik was vaak genoeg naar een of ander verlaten veldje geweest om daar te oefenene met geesten die ik onderhand heb leren oproepen. Erg handig als je oefenmateriaalnoig hebt, maar niemand met wie je kan vechten in de buurt is.
'Heb jij nog problemen met monsters gehad of hebben ze je lekker met rust gelaten?' vraag ik haar dan. Monsters zijn altijd al een probleem voor ons halfgoden geweest, ook een van de redenen dat ik nooit lang op dezelfde plek heb gewoond. Op een gegeven moment weten ze je zo te vinden en dan kan je aardig in de problemen komen. Zelf ben ik deze vakantie maar één monster tegengekomen en het liet zich vrij makkelijk inmaken. Ik vond dat eigenlijk wel jammer, ik had op wat meer tegenstand gehoopt. Monsters zijn toch een stuk beter oefenmateriaal dan die suffe geesten.

---

Stenenlikker

Kendall Francis Jackson- Poseidon:

'Wel het is een erg aardige en toffe man, wel af en toe chagrijnig en voornamelijk als hij terug komt uit Olympus, wel hij kan ook soms wat te beschermend zijn en als je dan iets doet waar je mee in gevaar komt dan wordt hij woedend waardoor het wel drie dagen kan stormen op zee.' Zei ze. "Dat klinkt als een zorgzame vader" Zei ik glimlachend.

---

How far is far

Seth Noah Eblis Vapula - Sixth Year - Anubis
Kate glimlachte, tot Noahs verbazing, alsof ze wist wie Filter was. En inderdaad. Ze herhaalde de naam van de band en knikte erbij. "Niet slecht. Niet precies mijn spul, maar beter dan ik om me heen gewend ben."
      Noah vroeg zich onbewust af wat Kate 'haar spul' dan wel was. Klassiek? Jazz? Pop en alternatieve rock, misschien. Allesbehalve hardrock, punk en grunge in elk geval.
      "Boze muziek, komt op gegeven moment altijd goed uit," vervolgde ze.
      Noah's ogen rolden meteen na ze de eerste woorden had uitgesproken en hij wilde Kate wel wurgen. Filter boze muziek noemen, was net als zeggen dat alle emo's depressief waren en alle popliefhebbers hielden van boybands. Het was zo'n cliché, dat rockmuziek of grunge, werd geassocieerd met woede en geweld.
      Heel erg geërgerd, drukte de jongeman zijn peuk uit onder zijn zwarte Dr. Martens en draaide zijn lichaam naar Kate toe, maar zijn ene arm bleef op de leuning van de trap liggen. Zijn ogen stonden zowel intimiderend als uitdagend. Hij duldde geen tegenspraak, maar ergens wenste hij het wel, want dat zou alles interessanter maken.
      "Laat me het je uitleggen, want blijkbaar begrijp je het niet," zei hij nadrukkelijk en traag, alsof hij tegen een klein kind sprak. "Je kent me niet, je wilt me niet kennen en je gaat me ook nooit leren kennen, oké? En ikzelf heb al evenmin zin om over 'boze muziek' te praten met een kind van de regenboog, welke overigs niet eens weet waarover ze spreekt, en die denkt dat ze, door sigaretten te roken, plots heel erg stoer is geworden en denkt dat wij 'een perfect match' zijn."

---

kindness is never a burden.

Damianne Abigail Stavros
"Dat klinkt als een zorgzame vader" zegt hij glimlachend. ik glimlach terug. 'Dat is hij zeker, hij heeft me ook van alles geleerd behalve hoe ik moet zorgen dat het water niet op mijn emoties reageert maar goed daar heeft hij ook af en toe moeite mee volgens mij.' grinnik ik. 'Maar als je een keer mijn vader wilt ontmoeten ik kan je anders wel een keer mee nemen?' vraag ik en ik kijk hem nieuwsgierig aan ik hecht verder geen aandacht aan de leerlingen die binnen komen en hun koffers mee de trap op sjouwen.