[RPG] 21 Years later, Harry Potter. ~ Topic 2 - Speeltopics

Het tweede topic alweer! Het is ook tijd voor de speech van het schoolhoofd, en dan het feestmaal. @Dooddoenervo, aan jou de taak om de namen van de eerstejaars op te lezen voor de sorteerhoed Ga je gang.

Het is 21 jaar later nadat Harry Potter Voldermort heeft verslagen. Iedereen leeft weer vredig. Zo krijgen Harry en Ginny drie kinderen, Albus, James en Lily. Deze gaan ook naar Hogwarts, samen met hun 9 neefjes en nichtjes. Het jaar lijkt rustig te verlopen, toch heeft iedereen zijn eigen problemen. Albus baalt er nog steeds ontzettend van dat hij in Zwadderich zit en dat hij maar niet beter word met zwerkbal.
Er ontstaan liefdes, vriendschappen en vijanden. En natuurlijk is er weer een zwerkbalcompititie!

[ bericht aangepast op 12 okt 2013 - 14:23 ]

What do we say to the god of death? ''Not today.''

- Zijn er lessenroosters? -

kindness is never a burden.

[Nee]

What do we say to the god of death? ''Not today.''

- Oooohké -

kindness is never a burden.

Alexander Olgar Trädgårdsmästare ~ Ravenklauw ~ jaar 1

Met een bezweet lichaam schiet ik overeind, waardoor ik mijn hoofd stoot tegen de planken van mijn bed. Ik wrijf over mijn hoofd en probeer te bedenken waar mijn nachtmerrie over ging.
'Wattizzer?' hoor ik iemand slaperig mompelen. Ik zie een jongen slaperig in zijn ogen wrijven. George.
'Nachtmerrie,' mompel ik en sta op. Ik schuif het donkerblauwe gordijn opzij dat voor het raam naast mijn bed hangt. Een felle zonnestraal komt de kamer in.
'Aaaah! Dat brandt!' gilt George overdreven terwijl hij zich onder zijn dekens verstopt. De andere drie jongens worden ook wakker.
'Eerste schooldag,' zeg ik overdreven vrolijk. Ik verzamel een paar kleren en trek die aan.
'Weet iemand wanneer we de roosters krijgen?' vraag ik aan niemand in het bijzonder. Iedereen schud zijn hoofd en een kleine jongen met warrig rood haar stelt voor naar beneden te gaan.
Even later staan we met zijn vijven in een verlaten gang.
'Eh, weet je zeker dat dit de goede weg is?' vraag ik aan de jongen met het rode haar -hij heet Julian- die me onnozel aankijkt.
'Ik denk het...' zegt hij onzeker. Ik zucht en draai me om.
'Laten we maar omdraaien en de goede weg zoeken.' Er klinkt wat instemmend gemompel en we lopen de trap weer op. Ik klem me stevig tegen de reling aan als de trap opeens begint te bewegen.
'Wat is dit?!' roep ik met overslaande stem. De andere jongens kijken net zo geschrokken als ik. Zodra de trap weer tot stilstand komt rennen we naar boven, waar we opnieuw in een verlaten gang terecht komen.

-

James Sirius Potter

'Uhm, Kruidenkunde met Huffelpuf.' Zegt Mason en ik knik even. Les met Roxanne dus. Ik vind het altijd irritant om dezelfde les als mijn neefjes of nichtjes te hebben. 'Gaan we zo? Misschien gaat professor Lubbermans me meer mogen als we op tijd zijn.' Ik grinnik even, 'Ja is goed. Ik ben blij dat hij mij wel mag. Maar dat komt door mijn ouders. Ze waren vrienden. Professor Lubbermans was zelfs op kraamvisite!' Ik trek een raar gezicht en sta op. 'Kom Stafler! Alle leraren gaan ons waarschijnlijk weer bij onze achternamen noemen, dus ik begin lekker alvast!' Ik haal mijn hand door mijn haar en sta op. 'Kom! Let's go! Wij zijn brave leerlingen!' Ik grinnik even en spring op en neer.

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Albus
Nadat Maerwynn weg is kleed ik me snel aan. Daarna loop ik naar de badkamer. Ik kijk in de spiegel, mijn haar zit in de war. Ik zucht ik probeer het wat platter te krijgen met mij hand. Als het redelijk goed zit loop ik weer terug naar de slaapzaal. 'Schiet op Scorp, straks missen we de eerste les nog.' Ik grijns en wacht tot Scorpius klaar is. Ik ben zelf altijd best snel klaar omdat ik niet zo lang voor de spiegel sta en omdat ik gewoon op tijd wil zijn.

Mason
Ik grinnik even en loop dan met James naar kruidenkunde. We zijn als een van de eerste, wat echt heel raar is. Normaal komen we ergens midden in de les het klaslokaal binnen stormen, wat ons dan weer 20 punten aftrek oplevert. Professor Lubbermans staat bij een grote bak met een soort van bladeren er in. Alleen zijn deze slijmerig en maken ze een zeurend geluid. 'Gadver.' Mompel ik. Ik ga ergens achter in de klas zitten. 'Goedenmorgen, James en Mason.' Zegt professor Lubbermans vrolijk. Hij noemt ons dit keer niet bij onze achternaam. Ik ga achterover hangen en pak een stukje papier. Ik mompel een bezwering en laat het stukje papier, dat ondertussen in een vogeltje verandert, dor de klas vliegen. Ik laat hem een looping maken en ik laat hem op Roxanne en Zoey afvliegen, die een stukje voor ons zitten. Ik laat hem om Zoey's hoofd vliegen en die geeft hem boos een mep. 'Je bent de eerste les alweer irritant, Mason.' Zegt ze zuchtend. Er komen ondertussen meer leerlingen binnen.

What do we say to the god of death? ''Not today.''

James Sirius Potter

Als Mason en ik binnen komen is het verbazingwekkend hoe leeg het is. We zijn wel heel erg optijd zeg! Dit is helemaal niks voor mij. 'Goedenmorgen, James en Mason.' Zegt Professor Lubbermans en ik knik. 'Ik moest weer eens de groetjes van mijn ouders doen, meneer,' het was een soort grapje tussen mij en hem geworden. Altijd als ik of Mason te laat waren, zei ik dat en mochten we naar binnen. Ik loop Mason achterna en plof naast hem neer. Ik grinnik om Zoey's reactie en kijk naar de plantenbak naast me. Een vage plant met wortels aan de bladeren zwaait heen en weer. 'Mason, mijn vader vertelde ooit dat Professor Lubbermans heel goed kan dansen. Wat zou er gebeuren als we een liedje opzette? Zou hij gaan dansen?' Fluister ik grinnikend en ik kijk hem aan.

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Scorpius Malfoy
Scorpius trok snel zijn kleren aan en ging met zijn hand door zijn haar. Veel zin om er tijd in te steken had de jonge man niet. Met een washandje veegde hij de slaap uit zijn ogen en poetste zijn tanden. "Schiet op Scorp, straks missen we de eerste les nog," klonk Albus' stem vanuit de slaapzaal. "Ik kom al!" Scorpius liep de slaapzaal terug in en liep naar zijn hutkoffer toe, waar al zijn boeken in zaten. "Welke lessen hebben we eerst?"

[ bericht aangepast op 26 sep 2013 - 17:24 ]

kindness is never a burden.

-Eh, Teddy for Victoire? -

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Ellison schreef:
-Eh, Teddy for Victoire? -

kindness is never a burden.

Aurae schreef:
(...)

-Kijk in het praattopic, love. (':
Waar is ze? -

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Maerwynn Dacre
Ik loop wat verveeld door de leerlingenkamer wachtend op Scorpius en Albus, moest het nou zo lang duren? ik dacht dat jongens wel binnen 4 minuten klaar zouden zijn, en dan zeggen ze over vrouwen dat ze er lang over doen om zich aan te kleden en allerlei andere dingen achter de spiegel te doen.
Of Scorpius en Albus zijn stiekem vrouwen ik grinnik even bij het idee, of ze zijn weer in slaap gevallen, of ik heb gewoon geen geduld. ik kijk even naar de trap en een glimlach verschijnt even op mijn gezicht.

Teddy Lupin
Teddy liep met de stroom andere leerlingen de Grote Zaal uit en ging opzoek naar Victoire en Cat, waarmee hij Potions had. Hij vond hen al snel aan de trappen en versnelde zijn stappen om ze in te halen. "Goedemorgen dames. Klaar voor Potions?" Hij sloeg één arm om Victoires schouder en de andere om die van Cat, maar liet ze al snel terug los wanneer hij inzag hoe ongemakkelijk dat was.

-Sorry voor de kortheid. :x -

[ bericht aangepast op 26 sep 2013 - 18:16 ]

kindness is never a burden.

Mason
'Mason, mijn vader vertelde ooit dat Professor Lubbermans heel goed kan dansen. Wat zou er gebeuren als we een liedje opzette? Zou hij gaan dansen?' zegt James. Ik begin luid te grinniken waardoor Professor Lubbermans verbaasd omkijkt en ik snel een onschuldig gezicht trek. 'Goed, laten we maar beginnen.' zegt Professor Lubbermans vrolijk. Ik zucht geërgerd. Hij leest de namen op en ik zeg luid: 'Yo.' als hij bij mij naam komt. Ik ga ondertussen nonchalant achterover leunen. 'Goed.' Professor Lubbermans bergt de lijst met namen op en begint met zijn uitleg. 'Weet iemand wat dit zijn?' vraag hij waarna hij naar de slijmerige bladeren wijst en bijna niemand steekt zijn hand omhoog. Lubbermans lijkt teleurgesteld. 'Weet jij het, Stafler?' vraagt hij dan. Ik haal mijn schouders op. 'Geen idee. Maar ik hoop dat ik het niet hoef aan te raken.' Een paar leerlingen grinniken. Professor Lubbermans negeert het en gaat verder met zijn uitleg. 'Dit zijn Mucus-Folia's. Weet iemand waar ze goed voor zijn?' Roxanne steekt als enige haar hand op. 'Ja mevrouw Wemel?' zegt professor Lubbemans vrolijk. 'Uhm, volgens mij hebben ze genezende krachten of zoiets.' zegt Roxanne twijfelend. Profesor Lubbermans knikt trots. 'Heel goed. 10 punten voor Huffelpuf. De Mucus-Folia plant is bekend om zij bladeren. Hij groeit in een vochtige, donkere omgeving. Na een half jaar vallen de bladeren eraf en gaat de plant dood. De bladeren kruipen vervolgens in bomen en eten het hout op. De Mucus-Folia bladeren maken steeds meer slijm aan, en vervolgens worden ze gevangen. Het slijm heeft genezende krachten, en het geneest ernstige wonden waarvan het gevaarlijk is om ze met toverkracht te genezen. Jullie moeten straks in tweetallen het slijm van deze bladeren afschrapen met dit stokje.' Hij laat een stokje zien met een platte onderkant. 'En jullie moeten het in dit bakje doen. Maar pas op, ze bijten!' Professor Lubbermans loopt rond en geeft elk tweetal een bakje, een bak Mucus-Folia bladeren en twee stokjes. Ik kijk naar de bladeren. Het slijm drupt er vanaf en in het midden zit een piepklein mondje. Het geluid dat ze maken is vreselijk irritant. 'Ga jij maar eerst.' grijns ik tegen James en ik schuif de bak naar hem.

What do we say to the god of death? ''Not today.''

Eloise "Lois" Clarette Dubois || Gryffindor || Vierde jaar

'Ja hoor,' antwoordde ze mij, waarop ik ging zitten en om mij heen keek om te kunnen bepalen wat ik zou gaan eten deze morgen. Uiteindelijk koos ik maar voor toast met jam. Ik miste wel het franse ontbijt, maar engels ontbijt wat zeker ook niet slecht. 'Hoe heet je eigenlijk? Ik heet trouwens Cato, maar noem me Cat.' Ik vond de bijnaam Cat altijd wel leuk klinken, hoewel Cato al redelijk kort was, maar afkortingen en bijnamen had ik altijd leuk gevonden, dus ik begreep het wel.
'Mijn naam ies Eloise, maar mijn moeder, die Brits ies ien tegenstellieng tot mijn vader die Frans ies, noemt mij altijd Lois,' vertelde ik haar en ging weer verder met mijn ontbijt. Ik had het bijna op, toen Emma opeens naast mij kwam zitten. Mijn ogen dwaalden verder, tot ik een gepikeerde Lauren zag. Ik moest moeite doen om de grijns om mijn lippen te verbergen. Ik vond haar echt zo'n typisch Beauxbatons persoontje. Ze zou er een stuk beter hebben gepast dan ik, dat was mij nu al zeer duidelijk geworden.
'Hee Eloise, vind je het erg dat ik erbij kom zitten? Lauren gaat alvast naar Kruidenkunde. Dat Lauren,' zei Emma en ik zwaaide even naar Lauren, die mij een woedende blik toewierp, voor ze de zaal uit beende.
'Nee natuurlijk niet,' zei ik en ik nam de laatste paar happen van mijn toast, terwijl Emma zich voorstelde aan Cato. Toen ik mijn bordje leeg at, dronk ik de laatste paar slokken van mijn thee en richtte mij weer tot Emma. 'Meisschien ies het sliem als wij ook zo naar Kruidenkunde gaan. Anders komen we straks nog te laat.'

Happy Birthday my Potter!