• © JamesPotter & Sinistra



    Het is het derde jaar van Harry, Ron en Hermelien. Ron ligt in bed in de ziekenzaal en Harry en Hermelien staan op het punt met behulp van de tijdverdrijver Sirius te gaan redden. Maar... Het gaat iets anders... Ron, die nieuwsgierig is, staat op en loopt hinkend naar Harry en Hermelien toe. Hij struikelt, houdt zich nog net vast aan Harry en slaat perongeluk, maar erg hard, tegen de tijdverdrijver. Het zandlopertje begint te draaien en te draaien, verschrikkelijk hard. Elkaar verschrikt vasthoudend beginnen ze terug te gaan in de tijd. Jaren en jaren terug...

    Zo komen Harry, Ron en Hermelien terug op Zweinstein. Maar dan... In de tijd dat James, Sirius, Remus en Peter er op zaten. Krijgen ze met z'n drieën uitgelegd wat er is gebeurd? Komen ze er achter wie ze zijn. Blijven ze? Of willen ze zo snel mogelijk terug? En... Wordt dit vriendschap of geloven the Marauders hen niet en... gebeurd er iets vreselijks? Dit alles wordt in deze RPG beschreven.



    Regels
    - Minimaal 4 regels per post
    - Mensen met ervaring
    - Vermoord elkaar niet, vechten mag maar niet doden.
    - Geen afgesproken liefdes, niet gelijk verliefd worden in het eerste topic of iets dergelijks. Komt erg onwaarschijnlijk over.
    - Als je meedoet, weet zeker dat je goed kan meedoen en niet maar een paar posts
    - 16+ toegestaan, maar houd het netjes a.u.b.
    - Alleen ik en Rider openen nieuwe topics
    - Reserveren kan, rol binnen 24 uur invullen
    - Niet elkaars personage besturen
    - OOC tussen haakjes []+{}-()
    - HEB PLEZIER! het lijkt een grote lap regels, maar dit is echt alleen om het leuk en netjes te houden.




    Personages:

    Oude tijd

    James Potter - JamesPotter

    Sirius Zwarts - Wolfheart

    Remus Lupos - IsA20

    Peter Pippeling - Chocolet

    Lily Evers - Rider

    Lucius Malfidus

    Severus Sneep - DreamerN

    Bellatrix Zwarts - JamesPotter

    Narcissa Zwarts - Rider

    Alle andere personage's uit de oude tijd

    Zelfverzonnen personage's (vol)
    - Rosanne Shinerwood||Zwadderich - PindaDoos
    - Rose Anna Valearia Black||Zwadderich - Patholoog
    - Daniëlle Jane Westlize||Griffoendor||Jager - xxxHappiness
    - Jay Dave Broock||Zwadderich||Jager - Wolfheart
    - Aaron'All' Luuk Fred Moon||Griffoendor||Drijver - xxxHappiness
    - Jason Rick Broock||Zwadderich||Zoeker - IsA20


    Nieuwe Tijd

    Harry Potter - Sinistra

    Ron Wemel - Chocolet

    Hermelien Griffel - Limits

    Note:
    Hier was al een topic van, maar omdat die doodliep is hier een nieuw rollentopic. Als je mee wilt doen. Post dan regelmatig. Het is logisch dat je niet elke dag kan reageren, maar eens per week moet wel lukken. Als dat niet gaat, schrijf je dan gewoon niet in. Als je twee weken niet gereageerd hebt, stuur ik je een bericht, als je dan nog niet reageert dan komt jouw rol weer vrij. Ik ben hier best streng in, dus meldt het als je niet kan reageren.



    VEEL PLEZIER!

    [ bericht aangepast op 20 juli 2013 - 14:10 ]


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Lily Evers

    Ik zag de frons van Potter en bedacht mij, dat hij het besluit van Perkamentus waarschijnlijk net zo vreemd vond als ik. 'Hij had het over dat ik met genoeg uitvinders omging om die om hulp te vragen of zo en dat Banning had aangegeven dat ik dit wel kon en maar eens meer moest doen dan alleen kerstcadeautjes beheksen of zo. Het was vreemd,' verduidelijkte ik dus maar.
    'Moet ik je trouwens helpen met die poppen? Het is namelijk bijna tijd.' Ik keek op het klokje dat ik aan een ketting had hangen onder mijn kleding. Ah, flut. Hij had gelijk. Hoe lang had ik met Potter staan... uhm... tja... 'Sorry dat ik je ophoud.' Ik hoorde hem grinniken en schudde mijn hoofd. Als hij maar niet dacht dat ik nu opeens wel met hem uit zou gaan. Dan zou hij veel te arrogant worden en denken dat hij daadwerkelijk álles is.
    'Dat zou fijn zijn,' antwoordde ik en ik wees met mijn stok op de sneeuwpop. 'Het moeten dreuzels worden die Bellatrix aanbidden.' Ik sloot mijn ogen, concentreerde mij op de spreuk die ik gebruikt had om de goudvis van Slakhoorn in een lelieblaadje te veranderen en gebruikte die nu om de sneeuwpoppen om te vormen. Ik opende mijn ogen en bekeek het resultaat. Nieuwsgierig prikte ik de redelijk gewoon uitziende persoon in zijn zij. Een beetje sneeuw aan mijn vinger was het resultaat.
    'Waar is Peter eigenlijk gebleven?' merkte ik plots op, toen ik mij weer omdraaide naar Potter.

    [ bericht aangepast op 21 juli 2013 - 12:52 ]


    Happy Birthday my Potter!

    Rose Black

    'Heb je lekker geslapen?' vroeg Severus me, maar toen ging zijn aandacht naar een tafereel verderop. Het boeide mij eigenlijk niet zo. Gryffindors waren wie ze waren en wij hadden niet te doen met hen. Ik keek opzij naar Severus. Het was duidelijk te zien dat hij er wel een of andere interesse voor had, voor dit tafereel. Ik nam een plakje peperkoek en werkte het met moeite naar binnen terwijl ik de kan met water zocht.
    'Ja, ik heb wel lekker geslapen,' zei ik toen ik merkte dat ik Severus aandacht weer had. 'Je was zo gauw weg vanochtend dat ik nauwelijks mijn cadeautjes kon open maken, maar ach, mij boeien cadeautjes toch niet.' Ik opende een volgend cadeautje. Het was een knuffeltje, gekregen van mijn klein zusje. Ik glimlachte even. Het was een klein, paars olifantje. Het was een van de knuffels die in haar grote berg op de slaapkamer lagen en ik wist dat ze het nauwelijks over haar hart kon verkrijgen om er zo een weg te gooien of geven, en om dan zo'n knuffeltje van haar te kregen betekende veel van mij. Ik geloof dat hij 'Bubbel' heette. Mijn zusje zou me vermoorden als hij niet compleet terug kwam, dus ik besloot goed op hem te letten.
    'Wat is er aan de hand?' vroeg ik hem maar, want hij leek hem toch dwars te zitten.


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    James Potter

    'Hij had het over dat ik met genoeg uitvinders omging om die om hulp te vragen of zo' zegt ze en ik steek mijn handen in mijn zakken, waar ik de Sluipwegwijzer voel. 'en dat Banning had aangegeven dat ik dit wel kon en maar eens meer moest doen dan alleen kerstcadeautjes beheksen of zo. Het was vreemd,' ik kijk jaar even aan. 'Perkamentus ís vreemd.' Zeg ik lachend. Nadat ik voorstel of ik haar kan helpen zegt ze: 'Dat zou fijn zijn,' ik glimlach en ze wijst met de punt van haar stok naar een sneeuwpop.
    'Het moeten dreuzels worden die Bellatrix aanbidden.' Ik schiet in de lach. 'Geweldig plan.' Zeg ik lachend. Lily heeft ondertussen haar ogen gesloten en ik kijk haar aan. Heeft ze me echt gekust? Zachtjes raak ik mijn lippen aan. Ze zijn warm. Terwijl ik zachtjes voel kijk ik naar Lily's creatie. Ik glimlach, ze was hier echt goed in. Ze draait zich om en ik haal mijn vinger wan mijn lip. 'Waar is Peter eigenlijk gebleven?' Vraagt ze en ik kijk om me heen. 'Wormstaart? He, wormstaart!' Roep ik maar ik krijg geen antwoord. 'Waarschijnlijk teruggegaan.' Mompel ik. Ik bewonder Lily's kunstwerk nog even. 'Nu ik.' Zeg ik en ik pak mijn stok. 'Constues men' mompel ik. Het was een van de spreuken die je nodig hebt om een faunaat te worden. De werking was dat je dan weer in een mens kon veranderen. Misschien wist Lily dat wel, schiet er ietwat paniekerig door mijn hoofd. Ik kijk naar mijn geval. 'Tabent.' Mompel ik daarna en het poppetje beweegt. Hij lijkt best echt. Ik kijk Lily aan. 'Goed genoeg?' Vraag ik aan haar en ik glimlach even.


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    (Ik ging op Google zoeken naar het plaatje wat het meeste op de situatie leek:

    . (Denk Harry maar gewoon weg)Ik zag er ook een paar van hun zoenend, maar ik dacht: nehh.)


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Lily Evers

    'Wormstaart? He, wormstaart!' riep Potter. Die jongens hadden echt rare namen voor elkaar. Meestal gebruikten ze ze niet als er veel anderen bij waren, maar onderhand had ik al wel door dat Peter dus Wormstaart was, Remus was Maanling, Sirius was Sluipvoet en Potter Gaffel. Het was echt vreemd, de namen op zich sloegen werkelijk waar nergens op. 'Waarschijnlijk teruggegaan,' was Potter zijn conclusie en ik knikte. Ik liet de dreuzel even rondlopen en knikte goedkeurend. Misschien ging dit zelfs nog wel echt werken.
    'Nu ik.' Nieuwsgierig draaide ik mij om naar Potter, om te zien hoe hij het deed. 'Constues men.' Hé, dat was naar mijn weten een bezwering die gebruikt werd door faunaten toch? Grappig idee. 'Tabent.' Ook de omgetoverde sneeuwpop van Potter kwam nu tot leven. Lachend prikte ik ook deze en merkte dat hij nog steeds wel uit sneeuw bestond. 'Goed genoeg?' Vroeg hij en ik knikte vrolijk. Snel toverde ik de rest om en bedacht toen dat alleen het moeilijkste nog gedaan moest worden.
    'Oké, nu moeten we alleen nog Voldemort faken,' mompelde ik. Ik wist dat mensen de naam niet snel zeiden, maar ik hield mij daar na al die jaren getreiter van zogenaamde dooddoeners niet meer mee bezig. Ik zette mijn stok tegen mijn keel aan. 'Sonorum muto Voldemort.' Ik hield mijn adem even in en mompelde toen een zo zacht mogelijke 'Uhum.' Geschrokken keek ik naar Potter, toen mijn stem mannelijk en kil klonk. Blijkbaar had het dus toch gewerkt. Snel hief ik de spreuk op. 'Dat was gewoon eng,' zei ik en ik rilde even. 'Oké, nu moeten we alleen nog een spoor van voetstappen hierheen maken en ons verstoppen.'


    Happy Birthday my Potter!

    James Potter

    Lily knikt vrolijk en ik kijk haar tevreden aan. Ik kijk haar na als ze de andere sneeuwpoppen ook omtovert. 'Oké, nu moeten we alleen nog Voldemort faken,' zegt ze als ze klaar is. Mijn gezicht betrekt even bij het horen van die naam, maar ik probeer het niet te laten merken. 'Sonorum muto Voldemort.' Zegt ze en ik kijk haar nieuwsgierig aan. Zou het werken? 'Uhum.' Ik schrik me dood, spring een halve meter achteruit en kijk om me heen. O, het was Lily. 'Woow.' Zeg ik zacht en ik kijk Lily aan. 'Dat was gewoon eng,' zegt ze en ik knik. 'Oké, nu moeten we alleen nog een spoor van voetstappen hierheen maken en ons verstoppen.' Ik kijk om en loop achteruit het bos uit. 'Zoiets?' Vraag ik. Zodra ik achterom kijk, zie ik Bella. Snel hol ik terug. 'Ze komt!' Fluister ik gespannen. 'Laten we de boom inklimmen.' Ik hou mijn handen in een kommetje. 'Vlug.' Voeg ik er nog aan toe. 'Ik doe de stemmen van de dreuzels wel'


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Lily Evers

    Potter liep achteruit, tot hij het bos uit was. 'Zoiets?' vroeg hij. Ik knikte vrolijk. 'Perfect!' Hij kwam weer terug gerend en verbaasd keek ik hem aan. 'Ze komt!' fluisterde hij, waardoor ik wist wat er aan de hand was. Snel wiste ik alle andere voetsporen die er te zien waren uit. 'Laten we de boom inklimmen. Vlug. Ik doe de stemmen van de dreuzels wel.' Ik keek even naar het kommetje dat Potter gemaakt had met zijn handen, negeerde het, rende op de boom af en sprong soepel naar één van de takken, om mij hieraan op te trekken. Dat deed ik vroeger als kind ook altijd. Het ging mij altijd makkelijker af dat Tuuntje, maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik ongemerkt gebruik maakte van magie.
    Ik keek naar beneden en stak mijn hand uit naar Potter. 'Kom je nog,' fluisterde ik lachend.


    Happy Birthday my Potter!

    James Potter

    Lily negeert mijn handen en springt soepel in de boom. Ik grinnik even en klim in de boom. Ik grijp haar hand en trek me ook op. Voorzichtig ga ik naast haar zitten en wacht gespannen af. Hopelijk trapte Bella erin. 'Ze zijn hierheen!' Hoor ik Regulus roepen. Fijn, ze heeft haar Legioen mee. Als ze op de plek zijn, blijkt het dat alleen Regulus mee is. Ik kijk Lily even aan, terwijl de sneeuwdreuzels naar hun toelopen. 'Sonorum muto Charles Darwin.' Fluister ik zacht. Ik wist toevallig dat hij op een van de ponden stond. Bella wist dat 100% zeker niet. 'Oh, Bella, ik hou zoveel van jou!' Zeg ik en ik moet mijn lach inhouden als ik haar gezicht zie. 'Waar is Evers? O, en Potter en Moon als die ook meekomen.' Vraagt ze aan Regulus, die een van de sneeuwpoppen bekijkt. 'Dit lijken wel Dreuzels.' Mompelt hij.


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Lily Evers

    Potter klom snel na mij de boom in en ging naast mij zitten. Gelukkig net op tijd, want vrij rap daarna, hoorde ik Regulus zijn stem. Ik kreunde zachtjes. Als het niet werkte en we gesnapt zouden worden, waren we echt de sigaar. Met Regulus erbij waren we niet meer in de meerderheid en we zaten ook al in een lager jaar. Hoewel Potter wel uitblonk in zijn spreuk gebruik, voelde ik mij helemaal niet veilig. Verre van. Mijn ogen waren gefixeerd op de dreuzels, terwijl ik mijn toverstok alvast klaar had tegen mijn keel aan.
    'Sonorum muto Charles Darwin.' Ik moest moeite doen om niet te lachen om het feit dat hij de stem van Darwin gebruikte. 'Oh, Bella, ik hou zoveel van jou!' Het gezicht van Bellatrix zorgde ervoor dat ik een vuist in mijn mond moest stoppen om het niet uit de proesten en ons niet te verraden. 'Gebruik Lincoln,' fluisterde ik zachtjes naar Potter.
    'Waar is Evers? O, en Potter en Moon als die ook meekomen.' Hoorde ik Bella zeggen. Ik haalde mijn stok van mijn keel en laat wat mist opkomen, zodat we minder goed te zien zijn. Gewoon, voor de zekerheid. 'Dit lijken wel Dreuzels,' zei Regulus ondertussen, terwijl ik mijn toverstok op mijn keel zette en even naar Potter gebaarde dat hij niet moest schrikken en gewoon door moest gaan met de dreuzels Bellatrix te laten aanbidden.
    'Sonorum muto Voldemort,' fluisterde ik en ik slikte even voor ik begon te spreken.
    'Bellatrix! Regulus!' klonk het kil en hatelijk door het bos. 'Ja, ik ben het. En ik ben diep teleurgesteld. In plaats van dat jullie je bezig houden met belangrijke zaken, zijn jullie hier op zoek naar een onbelangrijk kind. Jullie zijn zo toch geen aanhangers van mij? Eerder knuffeltjes van die miezerige dreuzels, modderbloedjes en bloedverraders. Schaam je!' Ik keek even onzeker naar Potter, aangezien ik geen idee had was Voldemort allemaal zou zeggen.


    Happy Birthday my Potter!

    James Potter

    'Gebruik Lincoln.' Fluisterde Lily en ik knik. 'Sonorum muto Abraham Lincoln.' Fluister ik weer. 'Regulus, ik hou van jou. Laat Bellatrix maar lekker met Charles zoenen, dan kunnen wij ook zoenen.' Regulus kijkt op. 'Hey, hoor dat accent. Hij komt uit dat andere engelssprekende land. Aan de andere kamt van het water.' Bellatrix kijkt hem aan. 'Ierland?' Regulus schudt zijn hoofd. 'Nee dat grote land over de grote zee.' Ik rol met mijn ogen. Kennen ze het woord Amerika niet? Lily waarschuwt mij en ik knik. Ze gebruikt de spreuk en ik bereid me voor. 'Bellatrix! Regulus!' Hoor ik en ik krimp in elkaar. De twee kinderen onder ons kijken elkaar geschrokken aan. 'Ja, ik ben het. En ik ben diep teleurgesteld. In plaats van dat jullie je bezig houden met belangrijke zaken, zijn jullie hier op zoek naar een onbelangrijk kind. Jullie zijn zo toch geen aanhangers van mij? Eerder knuffeltjes van die miezerige dreuzels, modderbloedjes en bloedverraders. Schaam je!' Rillingen lopen over mijn rug. 'Zeg dat je niet weet of je hun nog wel als dooddoener wilt hebben.' Fluister ik zacht met mijn Lincoln stem.
    'Sonorum muto William Shakespeare.' Fluister ik weer. Hierna deed ik een meisje. 'Oh, laat Charles en Abraham maar praten. Ik hou veel meer van jullie. Kom, dan maken we een groepsknuffel!' Bellatrix en Regulus deinsen geschrokken achteruit en kijken om zich heen. 'Maar mijn heer, wij doen niks.' Fluistert Regulus zacht. Ik bijt op mijn lip, zouden ze de koningin kennen? Ach, ik doe wel een familielid. 'Sonorum muto Anne Windsor'
    'Jullie zijn mijn grote helden! Later wil ik net zo als jullie worden. Mag ik op de foto?' Ik sla mijn hand voor mijn mond om niet keihard te gaan lachen.


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Lily Evers

    Ik voelde Potter gewoon naast mij rillen. 'Zeg dat je niet weet of je hun nog wel als dooddoener wilt hebben.' Het klonk echt vreemd om hem te horen praten met een andere stem, maar toch knikte ik. 'Sonorum muto William Shakespeare.' Verbaasd keek ik naar Potter. Hoeveel dreuzel-kennis had die jongen wel niet? Zeker opgelet bij dreuzelkunde of zo? Hoewel het mij sterk leek dat hij echt opgelet had, maar oké. 'Oh, laat Charles en Abraham maar praten. Ik hou veel meer van jullie. Kom, dan maken we een groepsknuffel!'
    Met een grijns op mijn gezicht, keek ik hoe Bellatrix en Regulus langzaam bang werden. 'Maar mijn heer, wij doen niks,' piepte Regulus zachtjes. Ik knipoogde naar Potter. 'Nee, dat is nou juist het punt. Stelletje nietsnutten. Aan jullie heb ik toch niets? Als het zo doorgaat hoef ik jullie niet meer als dooddoener. Jullie brengen mijn naam alleen maar schande.'
    'Sonorum muto Anne Windsor' Oh, een meisje, dat kon nog wel eens leuk worden! 'Jullie zijn mijn grote helden! Later wil ik net zo als jullie worden. Mag ik op de foto?' Ik moet moeite doen om niet uit de boom te vallen, terwijl ik mijn lip haast stuk bijt, om het niet uit te proesten.
    'Ik houd van je James Potter,' wist ik zachtjes lachend uit te brengen met mijn Voldemort stem. Het klonk zo lelijk, dat ik haast weer uit de boom tuimelde.
    'En nou wegwezen en maak jezelf nuttig. Ik heb niks aan een stel tieners die hét voorbeeld van dreuzels zijn. Laat dit een duidelijke waarschuwing zijn.' Hopelijk zouden ze nu angstig wegrennen. Dan waren we daar ook weer vanaf.


    Happy Birthday my Potter!

    James Potter

    Lily naast mij schuddebuikt ook van het lachen. 'Ik houd van je James Potter,' zegt Voldemorts stem. O, mijn god. Zelfs jeweetwel hield van mij. Wacht, Lily was Voldemort. Hield ze van me? Ik kijk haar verbaast aan 'Dat klonk zo raar.' Mompel ik zacht. 'En nou wegwezen en maak jezelf nuttig. Ik heb niks aan een stel tieners die hét voorbeeld van dreuzels zijn. Laat dit een duidelijke waarschuwing zijn.' Ik doe mijn best om te blijven zitten, terwijl ik het half uitproest. Bellatrix lijkt te twijfelen. 'Sonorum muto Maggie Smith.' Fluister ik voor de laatste keer. 'Je mag ook hier blijven. Dan kunnen we paren en kinderen krijgen.' Zeg ik en ze rennen allebei geschrokken weg. De poppen geven elkaar een high-five en zodra ik zeker weet dat Bellatrix en Regulus het niet meer kunnen horen, spring ik uit de boom en barst ik lachen uit. Natuurlijk was er een reden voor dat ik al die dreuzels kende. Om indruk te maken op Lily natuurlijk. Ik heb ze vorig jaar allemaal uit mijn hoofd geleerd, maar ze kwamen nu pas van pas. Ik rol over de grond van het lachen en kijk Lily aan. 'Dat was geweldig.' Zeg ik met Maggie's stem. Houdt ze nou wel of niet van me? 'Hou je echt van me?' Vraag ik dan zacht en ik kijk haar met grote ogen aan. Ik hef de spreuk op en kijk haar met grote ogen aan.


    (Ik kon het niet laten om iemand van HP te doen:') )


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Lily Evers

    Ik zag de twijfeling op Bellatrix haar gezicht en kruiste mijn vingers. Alsjeblieft, ga weg, ga weg. 'Sonorum muto Maggie Smith.' Nieuwsgierig keek ik naar Potter, afwachtend wat hij ging doen. 'Je mag ook hier blijven? Dan kunnen we paren en kinderen krijgen.' Dat was precies wat de twee nodig hadden om hard weg te rennen. Ik haalde heel diep adem, wachtte een aantal tellen tot ze echt weg waren en barste toen uit in lachen. Ik merkte hoe ik uit de boom rolde en in de zachte sneeuw terecht kwam. Daar lachte ik verder, tot ik geen adem meer had en wel moest stoppen.
    'Dat was geweldig,' hoorde ik Potter zeggen die ook op de grond lag van het lachen. Met nog steeds een grote grijns op mijn gezicht knikte ik. Volgens mij had ik in lange tijd niet meer zo gelachen. 'Hou je echt van me?' klonk het vanaf Potters kant. Verbaasd keek ik hem aan. Wacht, had ik dat serieus tegen hem gezegd? Ow, flut. Wat moest ik nu tegen hem zeggen? Ik had werkelijk geen idee wat ik van dit alles moest vinden. Potter bleef een arrogante kwal, hoewel hij zich nu al bijna vierentwintig uur niet zo gedroeg.
    'Ja, ik houd zoveel van je Potter. Wordt alsjeblieft een dooddoener. Dan kunnen we voor altijd samen zijn,' zei ik dus maar lachend met de stem van Voldemort, om mijzelf uit deze hachelijke situatie te redden. Vervolgens hief ik de spreuk op en keek lachend naar Potter. Veel zin om op te staan had ik eigenlijk nog niet echt.


    Happy Birthday my Potter!

    James Potter

    Het blijft heel eventjes stil. 'Ja, ik houd zoveel van je Potter. Wordt alsjeblieft een dooddoener. Dan kunnen we voor altijd samen zijn,' zegt ze lachend en ik lach ongemakkelijk mee. Ik wist wel dat ze niet écht van me hield. Een vreemd gevoel zet zich uit in mijn maag. Teleurstelking, verdriet, maar wat had ik dan gedacht? Dat ze me echt leuk vond? Ik schud zacht mijn hoofd. Ik besluit het minder awkward te maken en kruip naar haar toe. Ik doe dit op een nogal vage manier waardoor mijn kont boven mij uitsteekt en ik me dan laat vallen. Alsof ik in een slaapzak ofzo zit. Als een... rups. Wauw, dit maakt het echt een stuk minder awkward. 'Die durven nooit meer in dit bos.' Zeg ik dan maar lachend terwijl ik naast haar ga liggen, te lui om op te staan. 'Ik vind sneeuw eigenlijk best romantisch.' Zeg ik dan zacht en kijk haar aan. 'Jij ook?' Ik weet het, gevoelig onderwerp, mmaar ik kan het niet laten. Ze gaat vast weg ofzo, maar dat doet er niet toe. Ze houdt toch niet van me, dus het boeit niet.

    [ bericht aangepast op 22 juli 2013 - 10:28 ]


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Lily Evers

    Potter schoof als een soort van rups in mijn richting, waardoor ik weer moet lachen. 'Oh, dat moet je vaker doen. Dan vallen je fans straks flauw omdat je er zo ontzettend hot uit ziet, dat ze het niet aankunnen,' bracht ik lachend uit. Ondertussen had hij de plaats bereikt waar hij blijkbaar wel in de sneeuw wilde liggen, naast mij.
    'Die durven nooit meer in dit bos.' Trots op mijzelf en Potter knikte ik. 'Inderdaad, dat hebben we goed gedaan. Geweldig teamwork,' beaamde ik dan ook meteen. Mijn blik bleef steken bij Potter zijn warrige haar, dat langzamerhand steeds meer vlokjes ving. Vervolgens dwaalde hij af naar zijn ogen, zijn warme bruine ogen, snel schudde ik mijn hoofd en keek naar boven, naar de prachtige sneeuw die op ons neerdaalde.
    'Ik vind sneeuw eigenlijk best romantisch,' zei Potter, alsof hij mijn gedachten leek te lezen. 'Jij ook?' Verbaasd draaide ik mijn gezicht weer in zijn richting, zodat ik hem weer aan kon kijken. Hij kon mijn gedachten niet lezen toch? Dan hadden we dus blijkbaar iets gemeen, hoe vreemd dat ook leek in mijn ogen.
    'Ja... ja ik ben dol op sneeuw,' zei ik daarom en mijn mondhoeken krulden zich in een kleine glimlach, terwijl ik Potter zo aan bleef kijken.


    Happy Birthday my Potter!