RPG | Zoektocht naar macht. | 1 - Speeltopics

Rollen: [van elke god het liefst één.]
-[Kind van Aphrodite] | Ritual | Amaranthé Doreah Freylin 1,17
-[Kind van Apollo] | Sydrian | Lainey Desai 1,5
-[Kind van Ares] | Gawain | Damian Xifos Machon 1,15
-[Kind van Athena] | Chilaw | Sorena Meÿa Lastornh 1,16
-[Kind van Demeter] | Blutbad | Drew Dion Geller. 1,9
-[Kind van Dionysus] | Skull | Ophelia Chrysante Aedefos. 1,10
-[Kind van Hades] | DarkMark | Theseus Aiden Silverton 1,17
-[Kind van Hermes] | Ranger | Reyna Iphigenia Jefferson. 1,9
-[Kind van Poseidon] | Limits | Niamh ‘Nim’ Fennay. 1,5
-[Kind van Zeus] | Edgar | Jace Leonidas Sotir. 1,4

Saters:
- IsA20 | Leon Arrow.- 8


Regels:
-Minimaal vijf regels.
Dit kan moeilijk zijn, maak gebruik van gedachten, omgeving en gevoelens.
- Geen ruzie OOC, IC mag wel.
- Geen Mary Sue's of Gary Stu's.
Dit zijn perfecte personages.
- OOC tussen haakjes [] || () {}
- Als je vragen hebt, moet je ze gewoon vragen.
- Meld het als je voor een lange tijd niet kan reageren.
- Alleen ik, Delphi, of Limits maken nieuwe topics aan.




Iedereen is op de halfbloedheuvel. Het is zeven uur ’s avonds en iedereen heeft zich verdeeld in twee groepen, zo komen de monsters hen minder snel op het spoor. Voor communicatie moeten ze een mobiel gebruiken, maar ze hebben afgesproken dat ze zo min mogelijk contact houden. Om uit de onderwereld te komen heb je parels nodig, die door heel Amerika liggen. Daarom gaan ze allemaal opzoek naar de parels. Op de kaart staan twee locaties afgegeven, daar liggen de parels. Wanneer de teams allebei een parel hebben bemachtigt, komt de volgende plek op de kaart tevoorschijn. Voor Team 1 ligt de parel in het grootste warenhuis van Washington, en voor Team 2 ligt de parel in een pretpark in L.A.

Team één reist via de pegasi, en team twee bedenkt nog een paar opties, zodat ook zij van start kunnen gaan.



Team 1:
- Jace Leonidas Sonir.
- Drew Dion Geller.
- Niamh ‘Nim’ Fennay.
- Reyna Iphigenia Jefferson.
- Theseus 'Theo' Silverton.
- Lainey Desai.

Team 2:
- Sorena Meÿa Lastornh.
- Ophelia Chrysante Aedefos.
- Leon Arrow.
- Damian Xifos Machon.
- Amaranthé Doreah Freylin.

[ bericht aangepast op 18 aug 2013 - 13:41 ]

Jace Leonidas Sotir | Zeus | Team één | Halfbloedheuvel.
Jace ging zo op in zijn gedachten dat hij zich Lainey's aanwezigheid pas opnieuw opmerkte toen hij haar spieren voelde aanspannen en ze zich omdraaide. Verdwaasd knipperde Jace met zijn ogen en keek toen glimlachend in haar ogen. "-gewoon knock-out slaan of iets dergelijks?" vroeg ze. Jace grinnikte, ook al had hij het eerste stuk van haar zin niet begrepen. "Dan hoef ik de vlucht tenminste niet bewust mee te maken." Jace schudde zijn hoofd. "Je overdrijft; zo erg is vliegen niet, en trouwens, ik heb je vast en ik denk er niet aan je te laten vallen. Dus, nee, ik ga je niet buitenwesten slaan." Jace knikte in de richting van Reyna, Theseurs en Niamh. "Vraag het aan Reyna of Theseus." Nu hij naar het groepje keek, kon hij zelfs vanop deze afstand zien hoe gezellig Reyna was vandaag. Ze leek heel erg verveeld en moe. Jace vroeg zich af waar Drew bleef, de laatste van team één. Hij wilde niet lang meer op halfbloedheuvel staan, want hoe langer ze er bleven, hoe meer tijd Hades had om zijn wapen te maken en hoe meer monsters hen konden traceren. Jace had zin om er wat over te zeggen, maar hij wist Niamh's reactie al. 'We wachten op Drew. Hij is deel van dit team, bla bla bla.' Ze dacht dat ze de leider was. Hah! Alsof Jace dat ooit zou toelaten.

[ bericht aangepast op 22 aug 2013 - 14:03 ]

---

kindness is never a burden.

[It's Theo, Leno. :') Not Damian.]

---

help

Ranger schreef:
[It's Theo, Leno. :') Not Damian.]

| Darn it. |

---

kindness is never a burden.

Drew Dion Geller ~ Demeter - Team 1

Uiteraard ben ik lekker op tijd. Niks voor mij om zo laat te komen. Ik hoop maar dat ze nog niet weg zijn. Hoewel ik ze groot gelijk geef als ze al weg zijn. De meeste van mijn teamgenoten kende ik wel een beetje, sowieso van gezicht. Een van hen zal ook wel de map hebben. Dan zie ik ze eindelijk. Lainey en Jace zitten samen op een pegasi. Reyna heeft zo te zien een slecht humeur, dat belooft wat. Jace kijkt ook niet al te blij waarschijnlijk omdat ik zo laat ben. Dan pas valt het mij op dat de kinderen van de grote Drie allemaal in mijn team zitten. In ieder geval kunnen wij dan wel een aantal monsters verwachten.
'Sorry, dat ik zo laat ben', zeg ik.
'Gaan we per twee op een pegasi?', vraag ik voor de zekerheid.

[ bericht aangepast op 22 aug 2013 - 16:29 ]

---

Physics is awesome

[Eh, Niamh en Jace zitten niet samen op een pegasus, maar Lainey en Jace]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Sydrian schreef:
[Eh, Niamh en Jace zitten niet samen op een pegasus, maar Lainey en Jace]

[Ik heb het veranderd]

---

Physics is awesome

Niamh ‘Nim’ Fennay | Poseidon | Team 1

"Hallo," antwoord Theo vriendelijk. "Ik heb de mobiel, leek met het beste idee eigenlijk." Hij trekt een grimmig gezicht. “Dat is goed, ik heb de kaart.” Ik glimlach naar ze en vestig mijn blik dan op Reyna. "Nog volk. Wordt hier gezellig, niet?" zei Reyna. Ze maakt nogal een nerveuze indruk. Ik probeer geruststellend te glimlachend. 'Wees voorzichtig.' De pegasus van Reyna kijkt me aan. 'Altijd.' Ik knik en keer me om naar Drew, die aan komt lopen. 'Sorry, dat ik zo laat ben' verontschuldigt hij zich. 'Gaan we per twee op een pegasi?' vraagt hij dan. Mijn blik blijft even hangen op Jace en Lainey. 'Nee, alleen zij,' antwoord ik. Het lijkt me beter om nu geen kattige opmerking te maken, want als we nu al ruzie krijgen.. Ik plaats mijn middelvinger en duim in mijn mond en fluit weer zodat de verspreidde pegasi bij elkaar komen te staan. Ik sluit mijn ogen en keer Nychta wat meer naar hun toe. 'Washington.' Deel ik ze mee. Ik draay Nychta weer om en geef een rukje aan haar teugels. Ze begint te rennen en na een paar seconden vliegen we. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht.

Sydrian schreef:
[Eh, Niamh en Jace zitten niet samen op een pegasus, maar Lainey en Jace]

[Awkward :')]

---

help

Lainey Desai || Apollo || Team één
Doordat Jace wat verdwaasd met zijn ogen knipperde merk ik dat hij er niet helemaal bij was, ook al kijkt hij me nu glimlachend aan en grinnikt hij. 'Je overdrijft; zo erg is vliegen niet,' ja, hij heeft makkelijk praten, 'en trouwens, ik heb je vast en ik denk er niet aan je te laten vallen. Dus, nee, ik ga je niet buitenwesten slaan,' zegt hij, nadat hij zijn hoofd geschud heeft. 'Het is wel erg,' mompel ik zacht, al zal hij toch nooit snappen waarom ik er bang voor ben.
'Vraag het aan Reyna of Theseus.' Nu ben ik degene die lichtjes haar hoofd schud. 'Als ik het aan hun vraag slaan ze me nog in een coma, vooral Reyna.' Reyna lijkt me niet erg te mogen, ook al heb ik haar - zover ik weet - nooit iets kwaad gedaan, maar aan de andere kant: volgens mij mag ze niemand.
Ik wil net aan Jace vragen of er net iets aan de hand was, als ik een andere stem hoor. 'Sorry, dat ik zo laat ben.' Drew, eindelijk. 'Gaan we per twee op een pegasi?'
'Pegasus,' verbeter ik hem. 'Pegasi is meervoud.' Ik wil er nog aan toevoegen dat alleen Jace en ik samen op een pegasus gaan, maar Niamh is me voor. ' 'Nee, alleen zij.' Aan haar gezicht te zien is ze het totaal niet mee eens. Ik weiger te zeggen dat het is omdat ik bang ben voor hoogtes, dat hoeven ze niet allemaal te weten. Jace weet het en dat is genoeg.
Niamh fluit, waarop de pegasi beginnen te rennen. De eerste paar meter boven de grond is nog wel te doen, maar al snel gaan we hoger en keert mijn maag zich om. Ik druk met mijn nagels in mijn handpalmen en de kleur trekt uit mijn gezicht terwijl ik me probeer te concentreren op Jace die achter me zit. 'Zorg er alsjeblieft voor dat ik niet naar beneden kijk,' piep ik zacht, waarna ik me bedenk dat ik nog iets aan Jace wilde vragen. Ik vraag het liever face-to-face, maar ik durf me niet om te draaien uit angst dat ik er af val. 'Was er trouwens net iets aan de hand? Ik dacht iets in je ogen te zien...'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Theseus 'Theo' Aiden Silverton

Ik negeer Reyna's kattige opmerkingen, waarschijnlijk waait het wel weer over, ze is gewoon slechtgehumeurd. Nim zegt dat ze de kaart heeft. Ik knik kort en denk even na. Mijn gedachtengang wordt abrupt onderbroken door Drew, het laatste lid van onze groep. Ik rol met mijn ogen, natuuurlijk moest er weer iemand te laat zijn. "Gaan we per twee op een pegasi?" vraagt hij. Nog meer irritatie komt in me op. Deed hji nu zo? Of is hij altijd zo? Want anders heb ik zwaar medelijden met de rest van de Demeter kinderen.
"Nee, alleen zij," antwoord Niamh en kijkt naar Lainey en Jace. Het leek alsof ze een kattige opmerking wou geven, maar zich inhield. Op dat moment kwamen de Pegasi in beweging en stegen we op.

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Reyna Iphigenia Jefferson || Hermes || Team 1
Niamh keek Reyna even aan en glimlachte... geruststellend? Waarom zou ze geruststellend willen glimlachen? Het was niet alsof ze bang of zenuwachtig was of zoiets... Wel, ze voelde zich ongemakkelijk op een pegasus, maar dat wilde helemaal niet zeggen dat ze bang was. Hield ze zichzelf voor.
Theseus negeerde Reyna's opmerking en op dat moment voegde Drew zich eindelijk bij de groep.
"Ik dacht dat ik altijd degene was die een uur te laat kwam," mompelde Reyna tegen zichzelf.
"Sorry dat ik zo laat ben," zei hij, zonder enig excuus. Wat was zijn excuus? Hij mocht er ten minste één verzinnen, dat hij hen hier zo lang had laten wachten.
"Gaan we per twee op een pegasi?" Reyna wilde hem zeggen dat pegasi meervoud was, maar Lainey was haar voor.
"Pegasus. Pegasi is meervoud," zei ze. Ze leek er nog iets bij te willen voegen, maar Niamh sprak in haar plaats.
"Nee. Alleen zij," zei ze. Was het Reyna's verbeelding, of hoorde ze spot in Nims stem? Ze kon het niet laten even te grinniken, maar hield verder haar mond, al had ze doodgraag wel een opmerking gemaakt. Ze wilde alleen niet overkomen alsof ze had zitten wachten om er iets over te zeggen. Reyna wist niet of Lainey doorhad dat het zo eigenlijk nogal duidelijk was dat ze bang was. Of ze deed gewoon alsof om Jace bij zich te hebben, bedacht de dochter van Hermes zich. Ach, wat maakte het uit?
Eindelijk waren ze klaar om te vertrekken. Reyna duwde haar hielen zachtjes in de flanken van de pegasus, en was wederom verbaasd dat deze dieren bij zelfs zo'n lichte aanraking wisten wat van hen verwacht werd. Dat zorgde er natuurlijk niet voor dat ze zich op haar gemak ging voelen. Van zodra ze de lucht in gingen, speelde er zich een braakneiging op in haar keel. Ze slikte even, wat haar een vieze, bittere smaak in haar keel opleverde en een brandend gevoel. Ze zou het maar moeten uithouden totdat ze weer landden, wat hopelijk niet al te lang meer zou duren.
Ze gaf het toe aan zichzelf; ze durfde niet naar beneden kijken en greep de teugels zo strak vast, dat haar knokkels er wit van werden, terwijl ze haar gezicht in de plooi probeerde te houden.

---

help

Niamh 'Nim' Fennay.

Af en toe laat ik Nychta naar beneden vliegen om beter te kijken waar we zijn, maar Nychta wilt een pauze.. Ik werp een blik op de anderen en bedenk me dat we zo het beste kunnen landen en dan een motel op zoeken. Ik laat Nychta naar Reyna vliegen. Ze ziet er niet heel goed uit. Ik laat mijn rugtas van mijn schouder afglijden en zoek dan naar het flesje met Ambrosia. Eigenlijk word het alleen gebruikt voor wonden, maar een klein beetje helpt ook tegen misselijkheid. ‘Wil je wat?‘ vraag ik terwijl ik het flesje omhoog houd. Ik rits de rugzak weer dicht en hang hem om mijn schouder. Het flesje klem ik goed tussen mijn handen en de teugels in. Gaan we zo landen? Hoor ik Nychta ineens vragen. Over een kwartiertje, oke? Ik aai even over haar kop. Oké.

[ bericht aangepast op 25 aug 2013 - 17:09 ]

Reyna Iphigenia Jefferson || Hermes || Team 1
Reyna kon zichzelf niet ontspannen krijgen en betrapte zich er meermaals op dat ze haar adem inhield. Stel je niet zo aan, kind. Het is maar... heel hoog boven de grond. Die keer toen ze in het kanomeer was gevallen, dat was in de winter geweest, en ook al zorgde de magische barrière ervoor dat het droog bleef in kamp, dat maakte er de temperatuur niet altijd beter op. Het water was ijskoud geweest en ze was al haar gevoel van oriëntatie kwijtgeraakt. Ze was bijna verdronken geweest als één van de nereïden haar niet had geholpen.
Het had niet aan Reyna gelegen, het dier deed om de één of andere reden onrustig en iemand moest geprutst hebben met de singel van haar zadel, want die was losgekomen. Ze had nog altijd niet gevonden wie het was, maar ze verdacht er dat kind van de pegasusles van, aangezien zij de paarden had opgezadeld. Ach ja, Reyna moest zich er gewoon over zetten, al was dat niet zo makkelijk gegaan als ze had verwacht.
"Wil je wat?" Reyna schoot van het verschiet bijna van het paard, maar kreeg het voor elkaar om dat niet te laten zien. Ze keek opzij en zag Niamh naast haar vliegen. Ze hield een flesje nectar omhoog.
"Waarom zou je denken dat ik dat nodig zou hebben?" zei ze gepikeerd. "Trouwens, ik ben niet gewond of zo, dus ik wil niet in een hoopje as veranderen. We gaan het nog nodig hebben voor belangrijkere dingen dan... misselijkheid," gaf ze dan toch toe. Ze ademde even beverig in en weer uit, en terwijl ze dat herhaalde, leek ze toch wat gekalmeerd te raken.

---

help

Jace Leonidas Sotir | Zeus | Team één | Halfbloedheuvel.
"Als ik het aan hun vraag slaan ze me nog in een coma, vooral Reyna." Jace lachte om Lainey's zin. Ja, daar was Reyna wel in staat. Niet veel later voegde Drew zich bij de groep en verontschuldigde zich dat hij zo laat was. Hij vroeg ook of er per twee op een pegasus werd gezetten, waarna Lainey hem verbeterde, want hij zei pegasi en dat was het meervoud. Niamh antwoordde bot dat alleen Jace en Lainey op een pegasus gingen. Jace had veel zin om daarop te reageren, maar hij besloot zijn mond te houden. Enkel en alleen omdat Lainey toch zou zeggen dat hij beter zijn mond zou houden.
Niamh floot en de pegasi stegen op. Jace sloot zijn arm om Lainey's middel heen en nam met zijn andere hand de manen van het dier vast, zodat hij zelf niet zou vallen. "Zorg er alsjeblieft voor dat ik niet naar beneden kijk," piepte Lainey. Jace zou gelachen hebben, mocht hij Lainey niet zo respecteren als hij nu deed. "Kijk gewoon voor je. Kijk naar de zon die ondergaat."
"Was er trouwens net iets aan de hand? Ik dacht iets in je ogen te zien..." vroeg ze vervolgens. Jace sloot even zijn ogen en zuchtte zacht. Hij overwoog om Laineys alles te vertellen, van zijn moeder en Griekenland. Maar bedacht zich toen dat het nog niet de tijd was om alles boven water te halen en schudde zijn hoofd. Even later viel het hem maar in dat Lainey dat niet kon zien. "Nee, er was niks."
Jace zag Niamh trager vliegen. Ze spoorde haar pegasus aan om naast Reyna te gaan vliegen. Reyna zag er niet zo... goed uit. Jace grinnikte en kon niks anders dan ook trager te gaan vliegen om er een opmerking over te maken. Hij herinnerde zich die keer dat Reyna in het kanomeer had gevallen tijdens de winter.
"- gaan het nog nodig hebben voor belangrijkere dingen dan... misselijkheid." Hoorde Jace haar praten. Ze zag er helemaal niet goed uit. Een beetje bleek, zelfs. Ze leek moeite te hebben om rustig te blijven. Jace vond het de perfecte gelegenheid.
"Hee, Reyna! Kijk eens onder je!" Hij wees naar het water waarover ze vlogen. "Dit is heel wat anders dan het kanomeer."

---

kindness is never a burden.

Theseus 'Theo' Aiden Silverton

Stiekem genoot ik best van de reis. Ik bekeek de groep een beetje in stilte. Tot ik Niamh naar Reyna zag manouvreren. Het viel me voor het eerst op hoe slecht Reyna eruit zag. Ze was bleek, bijna groenig. Toen niamh haar een flesje nectar toestak schudde ze koppig haar hoofd. "Trouwens, ik ben niet gewond of zo, dus ik wil niet in een hoopje as veranderen. We gaan het nog nodig hebben voor belangrijkere dingen dan... misselijkheid," hoorde ik haar zeggen. Ik zag dat Jace een beetje naar haar toevloog. "Hee, Reyna! Kijk eens onder je! "Dit is heel wat anders dan het kanomeer." Roept hij haar toe. Ik voel een vlaag van razernij door me heen laaien.
"Jace, kappen! Ze heeft het al erg genoeg zonder jou geniale opmerkingen!" schreeuw ik woedend naar hem. Dan doe ik een zet die misschien niet in goede aarde zal vallen, maar het kon me niet schelen. "Zorg jij maar dat je 'partner' voor je blijft zitten," zeg ik en hou dan, tegen mijn zin, mijn mond voor er nog iets anders uitkwam.

[ bericht aangepast op 26 aug 2013 - 11:50 ]

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque