RPG | Zoektocht naar macht. | 1 - Speeltopics

Rollen: [van elke god het liefst één.]
-[Kind van Aphrodite] | Ritual | Amaranthé Doreah Freylin 1,17
-[Kind van Apollo] | Sydrian | Lainey Desai 1,5
-[Kind van Ares] | Gawain | Damian Xifos Machon 1,15
-[Kind van Athena] | Chilaw | Sorena Meÿa Lastornh 1,16
-[Kind van Demeter] | Blutbad | Drew Dion Geller. 1,9
-[Kind van Dionysus] | Skull | Ophelia Chrysante Aedefos. 1,10
-[Kind van Hades] | DarkMark | Theseus Aiden Silverton 1,17
-[Kind van Hermes] | Ranger | Reyna Iphigenia Jefferson. 1,9
-[Kind van Poseidon] | Limits | Niamh ‘Nim’ Fennay. 1,5
-[Kind van Zeus] | Edgar | Jace Leonidas Sotir. 1,4

Saters:
- IsA20 | Leon Arrow.- 8


Regels:
-Minimaal vijf regels.
Dit kan moeilijk zijn, maak gebruik van gedachten, omgeving en gevoelens.
- Geen ruzie OOC, IC mag wel.
- Geen Mary Sue's of Gary Stu's.
Dit zijn perfecte personages.
- OOC tussen haakjes [] || () {}
- Als je vragen hebt, moet je ze gewoon vragen.
- Meld het als je voor een lange tijd niet kan reageren.
- Alleen ik, Delphi, of Limits maken nieuwe topics aan.




Iedereen is op de halfbloedheuvel. Het is zeven uur ’s avonds en iedereen heeft zich verdeeld in twee groepen, zo komen de monsters hen minder snel op het spoor. Voor communicatie moeten ze een mobiel gebruiken, maar ze hebben afgesproken dat ze zo min mogelijk contact houden. Om uit de onderwereld te komen heb je parels nodig, die door heel Amerika liggen. Daarom gaan ze allemaal opzoek naar de parels. Op de kaart staan twee locaties afgegeven, daar liggen de parels. Wanneer de teams allebei een parel hebben bemachtigt, komt de volgende plek op de kaart tevoorschijn. Voor Team 1 ligt de parel in het grootste warenhuis van Washington, en voor Team 2 ligt de parel in een pretpark in L.A.

Team één reist via de pegasi, en team twee bedenkt nog een paar opties, zodat ook zij van start kunnen gaan.



Team 1:
- Jace Leonidas Sonir.
- Drew Dion Geller.
- Niamh ‘Nim’ Fennay.
- Reyna Iphigenia Jefferson.
- Theseus 'Theo' Silverton.
- Lainey Desai.

Team 2:
- Sorena Meÿa Lastornh.
- Ophelia Chrysante Aedefos.
- Leon Arrow.
- Damian Xifos Machon.
- Amaranthé Doreah Freylin.

[ bericht aangepast op 18 aug 2013 - 13:41 ]

Leon Arrow ~ team 2

Als ik geen reactie krijg draai ik me weer om. 'Leon, Amaranthé en Ophelia. Schiet op, of we gaan weg zonder jullie.' hoor ik iemand roepen en ik huppel vrolijk naar Meÿa en Damian toe.
'We nemen de taxi van Graeae, omdat Da-Mi-An dat zo graag wilt.' zegt Meÿa. Ik haal mijn schouders op. Mij maakt het echt niets uit. Ik spits mijn oren als Meÿa iets mompelt.
'Te gay om te kunnen functioneren.'
Dat schiet bij mij in het verkeerde keelgat. Van mij mag je eigenlijk alles zeggen, maar discrim- ehm.. dat ene woord dat ik ben vergeten, vind ik echt niet kunnen. Ik loop op Meÿa af.
'Wat is er mis met gay zijn?' vraag ik verontwaardigd. Mijn hoeven schrapen zacht over de grond. Tot tien tellen, Leon. In mijn hoofd begin ik tot tien te tellen, wat snel uitkomt in een liedje. Uiteindelijk sta ik hard neuriënd op de halfbloedheuvel. Waar had ik het nou ook alweer over?

---

-

Jace Leonidas Sotir | Zeus | Team één | Halfbloedheuvel.
Jace hoorde Reyna vaag wat zeggen, maar het was te stil voor hem om het te verstaan, dus wierp hij haar enkel een dreigende blik toe. "Als ik niet slim was zou ik nu op dit moment niet hier zijn, maar in de onderwereld. Daarbovenop had ik ook ALLEEN kunnen schaduwreizen. En je weet dat dat ons doel is, en ik zal niet naast jou staan als we daar eenmaal aankomen. En als laatste wordt ik niet kalm, zeker niet op jou commando," brieste Theseus. Alweer rolde Jace met zijn ogen. Wat kon die jongen overdrijven. "Hé, dramaqueens!" riep Reyna kwaad. "Theseus is niet verantwoordelijk voor wat zijn vader doet." Jace trok een wenkbrauw op. Reyna, die iemand verdedigde? Kwam je niet veel tegen. "En jij, Jace," vervolgde ze. De man keek haar verwachtingsvol aan."Kan beter maar wat gaan proberen minder op de jouwe te lijken." De zoon van Zeus lachte humorloos. "Je bent het kind van je vader, of je bent het niet. Ook al is die een klootzak, ik vertegenwoordig 'm, niet?" Niamh was de volgende die commentaar gaf: “Heel laag van jou dat je zo tegen Reyna doet." Jace zuchtte in zichzelf. Kon ze niks origineels vinden? Jace gaat net nog een opmerking gemaakt over hoe laag het was om zo tegen Lainey te reageren. Er volgde een onverstaanbare conversatie tussen Theseus, Reyna en Niamh, iets waar Jace niet echt blij mee was. "Stelletje kinderen," mompelde hij geërgerd. Opeens doken de pegasi in een duikvlucht naar beneden. Het was een korte schok op het eerste moment, maar al snel had Jace de lucht in zijn hand en duwde daarmee tegen de pegasus, zodat die trager ging. "Ho, jongen. Rustig." Jace klopte op de flank van het dier en zorgde ervoor dat ze traag en veilig op de grond landen. Een eindje van de anderen vandaan, achter een grote boom. Hij kon Niamh wel vermoorden op dit moment. Jace was bijna zeker dat ze dat expres had gedaan om Lainey de stuipen op het lijf te jagen. Behendig sprong de man van de pegasus, om het meisje voor hem er ook af te helpen. Lainey was heel erg bleek en stond ze te trillen op haar benen. "Lains, alles oké? Het is goed nu, we staan op de grond." Hij wreef met zijn handen over haar armen om haar gerust te stellen, maar zag toen dat ze tranen in haar ogen had. "Kom hier." Hij sloeg zijn armen om Lainey heen en drukte haar tegen zijn aan, terwijl hij geruststellend over haar rug wreef.

---

kindness is never a burden.

Theseus 'Theo' Aiden Silverton

Ik volg het gesprek met de teugels in mijn handen geklemd. Ik grom af en toe als Jace iets zegt wat mijniet aanstaat, wat veel is. Ik ben zelfs lichtelijk verbaasd over Reyna als ze me verdedigd, maar ik laat het niet te lang in mijn hoofd zweven. "Stelletjes kinderen," mompelt Jace. "Dat. Hoorde. Ik." zeg ik met opeengeklemde kaken. Als we een duikvlucht inzetten, zet ik mezelf beter n het zadel en hang een beetje naar voren. Ik vraag me af hoe het voelt om met een gevechtsvliegtuig te vliegen. Net zoiets als dit, maar minder winderig, concludeer ik. Als we op de grond komen slaak ik een verlichtende zucht, hier was ik weer de sterkste. Ik voel de aanwezigheid van mijn vader door heel het terrein. Ik gluur naar Jace die voorzichtig Lainey aan de grond zet. Gods. Ik rol met mijn ogen, dit kan ik gewoon niet zien. Reyna is dapperder dan dat kind, ik kon er niets anders over zeggen. Ik loop naar de rest van de groep. "Iemand die daar ook ziek van wordt?" vraag ik bezwerend, mijn stemvolume zo dat het koppel het niet zou horen. Ik haal mijn boog van mijn rug en span hem licht op, alert op monsters.

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Lainey Desai || Apollo || Team één
Ik had gehoopt dat het angstige gevoel weg zou trekken zodra ik op de grond zou staan, maar ik sta nog steeds te trillen en ik ben er vrijwel zeker van dat alle kleur uit mijn gezicht is getrokken. Van de duikvlucht zelf staan er nog steeds tranen in mijn ogen. Ik ben niet vaak in doodsangst, maar dit was zeker één van die momenten. Ik was er vrijwel zeker van dat ik te pletter zou slaan op de grond. Bam. In één klap dood. Het is een moment dat ik zeker niet wil herbeleven.
'Lains, alles oké? Het is goed nu, we staan op de grond,' zegt Jace, terwijl hij over mijn armen wrijft. Ik haal enkel iets mijn schouders op en bijt op mijn lip. 'Kom hier.' Hij slaat zijn armen om mij heen en wrijft over mijn rug. Ik verstop mijn gezicht in zijn shirt en doe mij best om niet te gaan huilen. De rest zou dat alleen maar leuk vinden en ik wil Jace' shirt niet vies maken. De anderen zullen nu vast al helemaal denken dat Jace en ik een stel zijn, maar dat we zijn we niet en dat weten we zelf. Zolang wij het maar weten, mag de rest denken over ons twee samen wat ze willen.
Wanneer ik iets gekalmeerd ben haal ik mijn gezicht uit Jace' shirt. 'Als het zo door blijft gaan, dan ga ik echt weg, Jace,' zeg ik tegen hem. 'Als jij wilt blijven, dat moet jezelf weten, maar ik ga dan.'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Reyna Iphigenia Jefferson | | Hermes | | Team 1
"Ingeblikte moeraskikker," gromde Reyna zacht. Jace had het waarschijnlijk niet eens gehoord. Niamh knikte wanneer Reyna haar zei dat het best zou zijn als ze zouden landen.
"We gaan nu," waarschuwde ze voordat ze de duikvlucht inzetten. Vanaf de hoeven van Reyna's pegasus de grond raakten, steeg ze af. Ze was niet zeker of ze de teugels aan een boom moest knopen, of of het dier gewoon weer zou willen wegvliegen. Ze besloot om het niet te doen. Niamh zou hem wel terugroepen wanneer er iets gebeurde.
Ze negeerde alles en iedereen wanneer ze haar zwaard van haar rug geste, tegen de boom deed aanleunen en op haar rug eronder ging liggen. Ze bevonden zich op een open plek in wat Reyna vermoedde een bos was, dicht bij de waterkant. De dochter van Hermes was niet zeker of het van een meer was of van de zee, maar het water glinsterde in het licht van de zon die de horizonnen raakte. Die aanblik maakte haar week. Ze kreeg een krop in haar keel die zich met alleen heel veel moeite liet wegslikken. De laatste keer dat ze zoiets had gezien was met haar moeder geweest. Haar verjaardag, een dag voor het moment waarop ze een bezoekje kreeg van een sfinx en twee dagen voordat haar huis in de vlammen was opgegaan. Ze staarde naar de littekens op haar handen ende brandwonde die aan haar rechterarm onder haar trui vandaan piepte.
Die dag met haar moeder was er een van de weinige geweest waar ze volkomen onbezorgd en vrolijk was en een halve seconde lang geloofde ze even dat ze zich ooit weer zo zou kunnen voelen. Toen besefte ze zich dat zoiets onbegonnen werk was. Die hoop had ze al heel erg lang geleden opgegeven.
"Waarom kunt u er niet voor me zijn?" fluisterde ze naar de hemel. "Kunt u dan niet zien dat ik iemand nodig heb?" Het drong vaag tot haar door dat het haar eigen schuld was, dat ze niemand had. Haar koppige zelf vertelde haar dat het gewoon beter was zo, maar het feit dat Niamh en Theseus het vandaag voor haar hadden opgenomen, had haar echt wel geraakt, ook al bleef ze volhouden dat ze zich er enkel maar aan geïrriteerd had. Ze draaide zich op haar zij en staarde stilzwijgend voor zich uit. Ze was te moe om nog iets te kunnen doen, maar ze poneerde zichzelf desondanks wakker te houden.

(This is one really bad written post.)

---

help

[Olympus went Valdez]

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque

{Wat doen we trouwens nou met die twee mensen die maar niet willen reageren?}

Damian Xifos Machon

Ik en Mëya blijven geïrriteerd over het feit dat de twee dames en de sater nog geen aanstalten lijken te maken om te vertrekken. Als ze niet snel komen ben ik van plan ze eigenhandig mee te sleuren. Als we hier maar blijven staan, komen we helemaal niet verder. En eigenlijk blijf ik even uit de buurt van Mëya, die mij nou niet bepaald aardig lijkt te vinden, wat ervoor heeft gezorgd dat mijn eerdere sympathie voor haar op slag verdwenen is.
'Nou ja, kan ik het helpen,' sist ze nog naar me voordat ze wegloopt naar de andere drie. 'Leon, Amaranthé en Ophelia. Schiet op, of we gaan weg zonder jullie,' roept ze naar hen. 'We nemen de taxi van Graeae, omdat Da-Mi-An dat zo graag wilt.' De toon waarop ze dat laatste zegt staat mij helemaal niet aan, maar ik neem me aan om het maar verder te negeren. We hebben een belangrijke missie en ik moet me niet op de stang laten jagen door een dochter van Athena die denkt dat ze alles kan maken.
Dan draait ze zich weer naar mij om en mompelt iets naar mij, iets wat me al helemaal niet aanstaat: 'Te gay om te kunnen functioneren.' Ik voel dat mijn bloed begint te koken, maar ik probeer me nog even in te houden. Voordat ik kan reageren komt de sater naar ons twee toe gehuppeld. 'Wat is er mis met gay zijn?' vraagt hij. In een vaag moment tijdens mijn woede, die ik probeer in te houden, voel ik wat sympathie voor hem opkomen. Echter lijkt hij zich daarna terug te trekken en zal ik het in mijn eentje moeten oplossen.
'Hoezo gay?' val ik woedend naar haar uit en trek een van mijn zwaarden om haar te laten merken dat ik echt boos ben. Ik kan het echt niet hebben als mensen dat over mij zeggen en nu ook moet ik mezelf echt tegenhouden om niet haar naar haar keel te vliegen. En met dat zwaard in mijn hand zou ik haar nog serieuze schade kunnen aandoen.
'Omdat ik lang haar heb?' vraag ik haar, mijn blik vol haat op haar richtend. Vaker ben ik 'gay' genoemd vanwege mijn lange haar en nu doet het me weer wat pijn in mijn hart. Waarom moeten mensen nou altijd vooroordelen hebben?

[ bericht aangepast op 6 sep 2013 - 22:21 ]

Leon Arrow ~ team 2

Ik schrik op als ik zie dat Damian zijn zwaarden trekt.
'Hoezo gay?' vraagt hij boos. 'Omdat ik lang haar heb?'
'Ik vind lang haar cool' zeg ik. Ik bedenk me dat we het hadden over het feit dat Damian gay was en ik daar geen problemen mee had. In tegenstelling tot Meÿa.
'En wat is er mis met het feit dat hij gay is?'
Ik kijk Damian met een big smile aan met het gevoel dat ik eindelijk eens iets goed doe. Dan kijk ik -iets minder vriendelijk- naar Meÿa. Ik heb net besloten haar niet te mogen.

(I know. Very short one.)

---

-

Jace Leonidas Sotir | Zeus | Team één |
Lainey verstopte haar gezicht in Jace' shirt en sussend wreef hij over haar rug, tot ze gekalmeerd was. Hij wierp nu en dan een blik op de anderen en zag dat Theseus naar hen keek. Jace irriteerde zich mateloos aan die gast. Hij zond hem een dreigende blik toe die zei 'Als je ook maar één opmerking maakt, bliksem ik je neer.' Hij voelde Lainey kalmeren. Haar spieren ontspanden en ze haalde haar gezicht uit Jace's shirt. "Als het zo door blijft gaan, dan ga ik echt weg, Jace," zei ze zacht. "Als jij wilt blijven, dat moet je zelf weten, maar ik ga dan." Jace zuchtte en knikte,"Ik weet het. Ik zal me gedragen vanaf nu, maar ga niet weg. Ik overleef het niet met enkel die sukkels." Hij glimlachte mistroostig. "En we moeten de halfgoden helpen." Jace weet niet waarom hij daar steeds op terugkwam, want de halfgoden konden hem niet zo heel veel schelen. Ze hadden nog een team en team één leek hem niet echt nodig te hebben, maar hij wilde Lainey overhalen om te blijven.

[ bericht aangepast op 8 sep 2013 - 10:22 ]

---

kindness is never a burden.

IsA20 went xBoselfje

---

-

{Gawain ---> Delone}

- Ik schrijf me uit. -

---

kindness is never a burden.

Ik dan ook maar zeker?

---

help

Ranger schreef:
Ik dan ook maar zeker?

- Tenzij Reyna gezellig wil doen met Jace? :'D -

---

kindness is never a burden.

Edgar schreef:
(...)

- Tenzij Reyna gezellig wil doen met Jace? :'D -

Waarom niet? :') Als jij blijft, blijf ik ook.

---

help