RPG | Zoektocht naar macht. | 1 - Speeltopics

Rollen: [van elke god het liefst één.]
-[Kind van Aphrodite] | Ritual | Amaranthé Doreah Freylin 1,17
-[Kind van Apollo] | Sydrian | Lainey Desai 1,5
-[Kind van Ares] | Gawain | Damian Xifos Machon 1,15
-[Kind van Athena] | Chilaw | Sorena Meÿa Lastornh 1,16
-[Kind van Demeter] | Blutbad | Drew Dion Geller. 1,9
-[Kind van Dionysus] | Skull | Ophelia Chrysante Aedefos. 1,10
-[Kind van Hades] | DarkMark | Theseus Aiden Silverton 1,17
-[Kind van Hermes] | Ranger | Reyna Iphigenia Jefferson. 1,9
-[Kind van Poseidon] | Limits | Niamh ‘Nim’ Fennay. 1,5
-[Kind van Zeus] | Edgar | Jace Leonidas Sotir. 1,4

Saters:
- IsA20 | Leon Arrow.- 8


Regels:
-Minimaal vijf regels.
Dit kan moeilijk zijn, maak gebruik van gedachten, omgeving en gevoelens.
- Geen ruzie OOC, IC mag wel.
- Geen Mary Sue's of Gary Stu's.
Dit zijn perfecte personages.
- OOC tussen haakjes [] || () {}
- Als je vragen hebt, moet je ze gewoon vragen.
- Meld het als je voor een lange tijd niet kan reageren.
- Alleen ik, Delphi, of Limits maken nieuwe topics aan.




Iedereen is op de halfbloedheuvel. Het is zeven uur ’s avonds en iedereen heeft zich verdeeld in twee groepen, zo komen de monsters hen minder snel op het spoor. Voor communicatie moeten ze een mobiel gebruiken, maar ze hebben afgesproken dat ze zo min mogelijk contact houden. Om uit de onderwereld te komen heb je parels nodig, die door heel Amerika liggen. Daarom gaan ze allemaal opzoek naar de parels. Op de kaart staan twee locaties afgegeven, daar liggen de parels. Wanneer de teams allebei een parel hebben bemachtigt, komt de volgende plek op de kaart tevoorschijn. Voor Team 1 ligt de parel in het grootste warenhuis van Washington, en voor Team 2 ligt de parel in een pretpark in L.A.

Team één reist via de pegasi, en team twee bedenkt nog een paar opties, zodat ook zij van start kunnen gaan.



Team 1:
- Jace Leonidas Sonir.
- Drew Dion Geller.
- Niamh ‘Nim’ Fennay.
- Reyna Iphigenia Jefferson.
- Theseus 'Theo' Silverton.
- Lainey Desai.

Team 2:
- Sorena Meÿa Lastornh.
- Ophelia Chrysante Aedefos.
- Leon Arrow.
- Damian Xifos Machon.
- Amaranthé Doreah Freylin.

[ bericht aangepast op 18 aug 2013 - 13:41 ]

{Cuthalion ----> Delahaye}

Ik volgde het gesprek geanimeerd en kon het niet laten af en toe te gniffelen.
"Dus iemand met een tijdelijk of niet tijdelijk rijbewijs sleept zijn of haar halfgoddelijke achterwerk de heuvel op en gaat het kampbusje halen," besloot Reyna haar tirade. Ik staarde haar grijnzend aan en trok mijn wenkbrauwen op. Ik ging vervolgens zuchtend met mijn hand door mijn haar en plots hoor ik een andere stem die zich nog niet gemengd had.
"Manticora's," klonk er ergens mompelend en toen luider, "Manticora's." Ik keek haar verward aan, " wat is daarmee?"
"Hellehonden zijn misschien ook een optie," zeg ik wijfelend, ik vertrouwde ze, maar wat dachten zij ervan.

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Leon Arrow

Ik draai me om in de lucht om te zien waar Sophos is. Hij hangt nog steeds stil op de plek waar ik van hem af ben getuimeld. 'Sophos, kom op!' schreeuw ik in gedachten. De pegasus lijkt uit een soort trance te ontwaken en vliegt naar me toe. Op dat moment voel ik een hand die me vastpakt. Ik kijk op en zie het gezicht van Jace. Ik wil net een bedankje mompelen als hij begint te schreeuwen. "Ik wist dat we je niet moesten meenemen! Je kan niet eens op je eigen pegasus blijven zitten!" Ik wil verontwaardigd tegensputteren, maar Jace onderbreekt me. Alweer. "De volgende keer dat je valt, vang ik je niet meer op." Ik onderdruk de neiging om hem een klap te geven en zie dan Sophos onder me. Jace laat me los, en ik kom neer op de rug van Sophos. ‘Het is niet dat jij hier de beste bent hé. Leon is met ons mee en daar moet je maar mee leven’ hoor ik naast me. Ik kijk op en zie Nim naast me vliegen. Ze helpt me op Sophos en ik mompel een bedankje. Ik zie dat Jace zijn pegasus aanspoort om weer hoger te gaan vliegen.
Ik aai Sophos over zijn vacht. 'Laat me niet meer zo schrikken, kleintje' zegt Sophos. 'Sorry' mompel ik. Ik begraaf mijn gezicht in zijn vacht en zo blijven we doorvliegen.

---

-

Damian Xifos Machon - Ares - Team 1

Het begin van de vlucht verloopt voorspoedig. Ik zit een beetje om me heen te kijken, maar niet recht naar beneden. Als ik dat doe, krijg ik sowieso last van hoogtevrees en wie weet wat er dan gebeurt. Ondertussen zorg ik dat mijn pegasus onder het wolkendek blijft. Als ik daarboven ga vliegen, krijg ik heel waarschijnlijk problemen met Zeus en daar heb ik echt geen zin in. Ik vraag me vaag af waar de pegasus met Jace en Lainey is gebleven, maar ik maak me er niet echt druk om. Jace is toch een zoon van Zeus, dus hem zal hier niks overkomen en verder is het zijn eigen probleem. Ik ga me niet druk om hem maken.
Plotseling word ik opgeschrikt door het geschreeuw van iemand. Als ik gauw om me heen kijk, zie ik Leon naar beneden vallen en de pegasus van Jace en Lainey die hem in een duikvlucht achterna gaat. Ik stuur mijn pegasus snel vooruit om nog iets voor Leon te kunnen doen, stel dat het Jace niet lukt om Leon te grijpen. Gelukkig heeft Jace Leon al snel te pakken en hij lijkt flink boos op Leon te zijn. Ik versta niet wat hij zegt, maar blij is hij zeker niet. Nadat Leon weer door Jace en Nim op zijn pegasus geholpen was, hebben Jace en Nim nog even een meningsverschil. Daarna vliegen we weer rustig verder.
Onze eerste tegenslag is al gebeurd en ik vermoed dat we er nog een hoop gaan krijgen. En als Leon zo onhandig blijft en Jace met Nim blijft bekvechten, dan gaan we denk ik niet ver komen. Zal ik er dan maar soms tussenkomen? vraag ik me in een ogenblik af. Nee, lijkt me niet zo'n goed idee. Waarschijnlijk gaan we dan nog meer ruzie krijgen. Jace en ik kunnen nou niet bepaald goed met elkaar overweg. Ik zucht diep. Deze queeste gaat nog wat worden.
Het begint onderhand langzaam aan donker te worden en beneden me zie ik de lichtjes van de steden. Hoe lang zouden we eigenlijk al onderweg zijn? Het zitten op de pegasus begint nu ook wat oncomfortabel te worden.
'Zullen we zo maar eens pauze houden?' vraag ik, hard genoeg zodat de anderen me verstaan.

Drew Dion Geller - Team 2 - Demeter

'Ik ga het kampbusje wel halen', deelde ik mee.
Ik ga echt niet op een Manticora of een Hellehond reizen. Sowieso heb ik het niet zo op magische wezens behalve de Pegasus. En aangezien een Manticora of een Hellehond heel goed in staat is om mij te doden of in ieder geval een paar extra gaatjes in mijn lijf te maken, ga ik liever met het kampbusje. Nu maar hopen dat het busje niet al te veel monsters aan trekt. En zowel dan weet ik wel wie die monsters mag bestrijden. Mevrouw het duurt te lang om een ander busje te regelen. Dan piept ze wel anders. Uiteindelijk vertrek ik op weg om het busje te halen. Ik hoop echt dat Reyna niet zo de hele weg blijft anders is het binnen de kortste keren ruzie.

[ bericht aangepast op 13 juli 2013 - 14:40 ]

---

Physics is awesome

Jace Leonidas Sotir | Zeus | Team 1 | Vliegend over Long Island.
"Jacie, lach me niet uit," zei Lainey met een gespeeld zielig stemmetje. Jace lachte zacht,"Ik lach je niet uit, hoor." Lainey prikte met haar vinger tegen zijn schouder en keek toen onschuldig in Jaces ogen. "Au?" vroeg die grinnikend. "Jij niet lief meer." Lainey klonk als een klein meisje die haar snoepje niet kreeg. De man kon niet anders dan opnieuw lachen. "Ik lach jóú niet uit. Ik lach met je manier van doen."
Niet veel later hoorde Jace het gegil van Leon en dook op de pegasus naar beneden om hem te redden.
"Het is niet dat jij hier de beste bent hé," bromde Nim nadat Jace naar Leon snauwde. "Leon is met ons mee en daar moet je maar mee leven." Jace rolde met zijn ogen. "Ik zou opletten als ik jou was, dochter van Poseidon. Ik kan je zo de lucht uit bliksemen. En als de Hephaistos kinderen dat wapen maken en Hades Olympus overneemt, mag jij aan mijn vader uitleggen hoe jij het leven van één héél erg domme sater belangrijker vind dan dat van de, laat ons zeggen, hele wereld." Hij glimlachte nep Nim. "Oh, en doe hem dan mijn groeten."
Lainey zuchtte zacht. "Zonder Jace erbij waren we allemaal allang van de Pegasi afgegooid." Jace glimlachte kleintjes. Hij was blij dat tenminste iemand hem verdedigde.
Jace spoorde de pegasus aan wat hoger te vliegen, maar het dier raakte in de war door iets. Jace rolde opnieuw geërgerd met zijn ogen. "En zou je willen stoppen met mijn pegasus te commanderen. Het dier raakt in de war." Vervolgens keek hij Nim niet meer aan en keerde zich naar Lainey.
"Ben je oké?" vroeg hij. Lainey knikte en glimlachte. "Zolang ik niet naar beneden val ben ik orde. Wil je naar wat muziek luisteren?" Jace knikte en verlegde zijn arm om Lainey's middel, aangezien die wat stram begon te worden en wat zakte. "Graag."
Het begon al aardig donker te worden toen Damian voorstelde om een pauze te houden. "Goed idee," mompelde Jace. Hijzelf was moe door de hulp die hij aan de pegasus moest verlenen, zodat het dier het gemakkelijker zou hebben en zijn pegasus, desondanks de man het dier met de lucht hielp, was waarschijnlijk even moe. Hij keek naar de grond onder hem en zag de flatgebouwen van New York City omhoog rijzen. "Ik stel voor dat we stoppen in Manhattan en daar kijken voor een hotel, of zo."

---

kindness is never a burden.

Lainey Desai
Ik bijt kort op mijn lip als Jace Niamh af begint te snauwen. 'Ik zou opletten als ik jou was, dochter van Poseidon. Ik kan je zo de lucht uit bliksemen. En als de Hephaistos kinderen dat wapen maken en Hades Olympus overneemt, mag jij aan mijn vader uitleggen hoe jij het leven van één héél erg domme sater belangrijker vind dan dat van de, laat ons zeggen, hele wereld. Oh, en doe hem dan mijn groeten.' Ik zucht even en zeg dat zonder Jace, we allemaal uit de lucht gegooid waren. Vervolgens voegt Jace er nog aan toe dat Niamh moet stoppen met zijn pegasus te commanderen.
Gelukkig besteed hij hierna geen aandacht meer aan Niamh en vraagt hij aan mij of alles goed is, waarop ik antwoord dat alles goed is zolang ik niet naar beneden val en vraag of hij naar wat muziek wilt luisteren. 'Graag.' Met mijn ene hand houd ik mijn tas stevig vast, en met mijn andere hand haal ik mijn iPod eruit, of beter gezegd iApollo, een cadeautje van mijn vader. Ik stop één van de oortjes in Jace' oor, en de andere in mijn eigen oor, waarna ik een liedje van Guns 'n Roses opzoek. Zelf ben ik er niet een ontzettende fan van, maar Jace is dat wel. Ik aarzel even voordat ik begin te praten, maar doe het uiteindelijk toch. 'Jacie, het is echt niet gemeen bedoeld, maar je moet echt wat aardiger zijn tegen Leon en Niamh. We hebben nog een lange reis voor de boeg en dan is het niet echt fijn om steeds ruzie te hebben,' zeg ik op een iets zachte toon tegen hem, omdat ik stiekem bang ben dat hij straks ook zo tegen mij gaat doen.
Niet veel later zegt Damian iets: 'Zullen we zo maar eens pauze houden?'
'Goed idee,' mompelt Jace. 'Ik stel voor dat we stoppen in Manhattan en daar kijken voor een hotel, of zo.'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

|Castamere naar diAngelo. |

---

kindness is never a burden.

Leon Arrow - Team 1 - Ergens boven Manhattan

Ik schrik op als ik de stem van Damian hoor. 'Zullen we zo maar eens pauze houden?' Ik onderdruk een zucht van opluchting en mompel instemmend.
'Ik stel voor dat we stoppen in Manhattan en daar kijken voor een hotel, of zo.' zegt Jace. Ik kijk naar beneden en zie in de verte Manhattan liggen.
Na een tijdje gevlogen te hebben landen we op het dak van een wolkenkrabber. Ik klop Sophos op zijn hals. 'Zo, wat gaan we nu doen?' vraag ik aan niemand in het bijzonder terwijl ik mijn broek en schoenen uit mijn tas haal. Ik ga zitten en trek met enige moeite mijn broek aan. Ik heb er echt een hekel aan om broeken te dragen. Ze kriebelen en zitten gewoon vreselijk. Schoenen zijn nog erger, want die blijven nooit zitten. Ik ga op de rand van het dak zitten en kijk naar het park. Het doet me pijn als ik zie dat er zo veel troep op de grond ligt.

---

-

[Tartarus => DarkMark]

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque

[MT]

---

Yeah, and people in hell want Slurpees.

Niamh ‘Nim’ Fennay || Team één.

Mijn gefluit weerklinkt door het bos en al snel komen de pegasi aanvliegen. Ik glimlach bij het aanzien van Nychta, die voorop vliegt. ‘Een enkeltje Washington?’ Denk ik lachend. Nychta hinnikt vrolijk. ‘Altijd.’ De anderen pegasi landen ook. Ik klik met gemak op Nychta aangezien ik dit al vaker heb gedaan. Ik maak mijn rugzak los en bekijk snel de inhoud: de map met de plekken van de parels erop. Ik had erop gestaan dat ik die zou meenemen, omdat ik verder niemand vertrouw. Ik heb geen idee waar het mobieltje is, waarschijnlijk heeft iemand anders die. We hadden afgesproken dat we die zo weinig mogelijk zouden gebruiken, in verband met monsters. Ik zucht even en spit dan verder. Nog wat eten en drinken, wat normaal geld maar ook gouden drachmen. Uiteindelijk vindt ik hetgene wat ik zoek; een klein souvenirtje. Het is een ketting met een schelp eraan. Wanneer je de schelp verder inklikt veranderd het in een drietand. Afwachtend kijk ik de rest aan. “Klaar?” roep ik naar team één.

[ bericht aangepast op 18 aug 2013 - 17:06 ]

Theseus 'Theo' Aiden Silverton.

Niamh laat haar beste taxifluitje horen en een hele groep pegasi komt op haar afgevlogen. Nychta, haar persoonlijke pegasus, vliegt voorop. We klimmen met z'n allen op de ruggen van de prachtige, elegante, gevleugelde dieren. Ik volg Nim met mijn ogen en zie haar rommelen in haar rugzak. Ik wend mijn blik af en speel met de ring rond mijn vinger. De zilveren slang die zijn eigen staart opat met ingelegde zwarte edelstenen en zonder vlees of ogen in haar hoofd, rust rond mijn rechter ringvinger. Ik haal hem van mijn vinger en verbind de edelstenen door er met mijn wijsvinger over te gaan. De ring klikt zacht en een seconde later houd ik een lange zwarte boog in mijn hand. Ik span de pees zacht aan en een zwarte pijl verschijnt. Ik laat de pees weer los en hij verdwijnt weer. Ik hang de boog over mijn schouder en bedenk met dat het er raar moest uitzien. Ik had een boog maar nergens pijlen. Ik schrik op uit mijn bedenkingen door een zwarte pluizige massa. Skia. De zwarte Maine Coon staat op mijn been, haar nagels in mijn broek. Ik til haar op en zeg: "Je weet me te vinden," en zet haar op de grond het moment dat Niamh klaar roept.

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque

| diAngelo -> Edgar |

---

kindness is never a burden.