Sebastian Smythe
Ik kijk grinnikend rond, het was stiekem best gezellig eigenlijk. We zaten met z'n alle in de mega hoekbank van Tyler en we hadden van alles op tafel staan. De een had water, de ander thee, koffie, bier, fris, prik of port. Drie keer raden wat ik dronk, port nee ik dronk koffie. Ik was ongelofelijk moe en ik kon wel wat cafeïne gebruiken. Ik hoor wat blij geschreeuw in de tuin en Tyler kijkt goedkeurend vanuit de tuindeur. Hij had ons net verteld dat het een vriendin van Lorenzo was van de basisschool. De deur gaat langzaam open en met een klap dicht waardoor ik op kijk. Julian komt lijkbleek binnen gestrompeld en bezorgd sta ik op. 'Juul?' "Pap... " mompelt hij en draait een paar rondjes en komt langzaam naar me toe. Hij pakt mijn arm op en ik frons mijn wenkbrauwen. Wat was dit? Hij had toch geen drugs gebruikt? Hij en ik wisten beide hoe slecht hij daar tegen kon. Waarom wisten we niet maar het was gewoon zo.
"Pap... ik voel me niet goed..." zegt hij en hij wrijft moeilijk door zijn ogen. Voor ik iets kan doen valt hij bewusteloos neer op de grond. Toch wel in paniek kniel ik bij hem neer. Normaal zou ik niet in paniek raken maar dit was wel mijn bloedeigen zoon en ik gaf veel om mijn kinderen. 'Juul? Julian!?" ik geef een zacht tikje, geen reactie. Snel voel ik aan zijn pols en ruik zijn adem. Een lichte biergeur maar meer ook niet. Hij had er geen zin in en hij dronk nooit zoveel dat hij dronken of zelfs aangeschoten werd. Het was een perfecte zoon. Ik bijt op mijn lip en gris naar mijn mobiel waarna ik naar de ambulancecentrale begin te bellen. Snel vertel ik het adres en leg uit hoe hij binnen kwam. 'Julian, hulp komt eraan oke jongen. Ik ben bij je' zeg ik en houd zijn hand stevig vast
~kleine 5 minuten later~
Ik zat in de ambulance terwijl ze mijn kleine jongen onderzochten. Uiteindelijk waren we er en ik spring mee uit. 'Ik ga mee' beveel ik ze en na een korte discussie mocht ik dan toch mee. Tsja veel geld was toch wel handig om om te kopen. Met honderd euro waren doktoren meestal al blij. Ze begonnen hem verder te onderzoeken. 'Jullie waren op een feestje zag ik wat heeft hij op?' ik dacht na. 'Hij voelde zich moe en hem kennende zou hij niet meer dan vier biertjes nemen' vertel ik. Ze gaan verder 'Hij heeft drugs in zijn lichaam, we pompen zijn maag leeg, hij kan er niet goed tegen' erteld er een en ze beginnen inderdaad zijn maag leeg te pompen wat er echt vetranzig uitzag. Hij kreeg een buis in zijn keel geduwd die een zuigend slurpend geluid maakte. Na tien minuten waren ze gelukkig klaar 'Hij heeft een verhoogde hartslag, zijn hart klopt een keer of 15 vaker en door drugs gaat hij alleen maar harder waardoor er van alles mis gaat' legt de dokter uit en ik knik. Ze leggen een infuus aan en brengen hem naar een kamer waar ik zijn hand vast pakt. Waarom had hij drugs gebruikt
[zo goed?
[ bericht aangepast op 17 juni 2013 - 20:11 ]
Change is for weirdos ~ Niall Horan
