• Jaren zijn voorbij gegaan.. Jaren vol Drama, Liefdes en Geluk.. Ook zijn onze bekende gleeks afgestudeerd, en hebben nu hun eigen leven.. Kennen ze elkaar nog? Vast wel. Maar genoeg over hun.. Het is tijd voor de nieuwe generatie om hun te laten zien op McKinley! Je leest het goed, de kinderen van onze gleeks gaan nu hun eigen tijd beleven. Lijken ze op hun ouders of niet.. Hoe zal hun schooltijd worden.. En wat word hún toekomst…


    Meisjes:
    - Stephanie Elize Smythe - Malino = Damon S. en Julia S.
    - Emily Lilly-Rose Hudson - Malino = Rachel B. en Finn H.
    - Julia Lotte Anderson - MissStoran = Kurt H. en Blaine A.
    - Eleana Amy Wynn - Jaux = Noah P.
    - Bailey Evaline Beth Fabray - LilAsskicker = Mike C. en Quinn F.
    - Katherine "Kath" Carlita Gomez - Malino = Stacy G. en Carlos G.

    Jongens:
    - Brad Aiden Smythe - Malino = Sebastian S. en Julie R.
    - Lorenzo Delaino - MissStoran = Tyler D. en Jordan D.
    - James Michelo Georgio - Malino
    - Julian Braden Smythe - Vlahos = Sebastian S. en Julie R.

    Ouders:
    - Rachel Berry - MissStoran
    - Lizz Sanchez - MissStoran
    - Sebastian Smythe - Malino
    - Damon Smythe - Malino
    - Kurt Hummel - Cherri

    Regels:
    - Geen one-liners!
    - Het is geen sneltrein
    - 16+ mag
    - Als je OOC praat, praat je met haakjes! ()-[]-{}
    - Geen ruzie OOC
    - Je sluit niemand buiten

    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 17 juni 2013 - 16:31 ]


    El Diablo.

    [Ik kan nu niet echt veel met Julian... :s Miss dat je eraan vast zet dat hij naar het ziekenhuis word gebracht? Dan kan ik hem daar wakker laten worden ^_^ ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [aangepast


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Julian

    Langzaam begin ik bij zinnen te raken. Ik hoor een regelmatig irritante piep door mijn hoofd gaan en beweeg daardoor iets met mijn hoofd heen en weer. Ik kom steeds wat meer bij en voel dat mijn keel schraal is als ik slik. Wat is er gebeurd?
    Ik murmel een aantal keer en open dan mijn ogen heel langzaam, door het licht dat me te gemoed komt knipper ik een aantal keer achter elkaar. Wanneer ik mijn hand beweeg merk ik dat iets iets in mijn hand ligt. Als ik goed voel, merk ik dat het een hand is. Langzaam draai ik mijn hoofd de kant uit en zie mijn vader zitten. Nu pak ik zijn hand stevig in de mijne en kijk hem aan.
    "Pap..." zeg ik met een schrale stem en kijk naar hem. "Wat is er gebeurd?" vraag ik zwakjes en hou zijn hand goed vast. Mijn keel doet zeer, en mijn vrije hand ook. Ik blik er even naar en zie dat er een infuus in zit. Nu wil ik echt weten wat er gebeurd is! Ik heb hoofdpijn, keelpijn, buikpijn... alles doet pijn.
    Ik kan me niet eens herinneren waar we waren, als we al ergens waren. Ik weet niet eens meer welke dag het is.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Sebastian Smythe.

    Ik merk dat ik aan het huilen was, en geloof me ik huilde echt nooit. Maar familie was mijn alles voor me, en dan met name mijn kinderen en vrouw. Ik zie zijn hoofd een klein beetje heen en weer gaan en kijk met grote ogen naar Julian. Hij murmelt wat en doet dan zijn ogen heel langzaam open wat mij een opgelucht gevoel geef. 'Juul gelukkig man' zucht ik opgelucht en veeg de tranen weg. Hij beweegt zijn hand en beetje en kijkt daarna langzaam naar me wat me doet glimlachen. Ik voel dat hij mijn hand ook stevig vast pakt en bemoedigend geef ik een klein knijpje. 'Pap' zegt hij schor. 'Wat is er gebeurd?' hij klonk zwak. Ik sta op 'Hier drink maar eerst wat water' zeg ik zachtjes 'Ik vertel het zo eerst goed drinken' de doktoren hadden me verteld dat hij nu veel en goed moest drinken om de pijn te verzachten. Alles wat hij naast zijn infuus binnen kreegt zou de pijn alleen maar meer verzachten. Voorzichtig help ik hem een beetje mee omhoog en rijk hem het rietje aan. Als hij klaar is met wat drinken zet ik het bekertje terug en wrijf voorzichtig over zijn hoofd door zijn haren. Ik zucht diep 'We waren op het feestje van Tyler en Lorenzo. Je kwam ineens naar binnen gestrompeld, je was helemaal bleek en je zweette en voor ik iets kon zeggen viel je bewusteloos. Ze hebben je maag leeg gepompt. Je had wat alchol in je lichaam en drugs. Maar ik geloof niet dat je het zelf ingenomen hebt. Ze vertelde me dat je slecht tegen drugs en drank kunt omdat je hart vaker bonkt dan een gemiddeld mens. Je moet veel drinken, dat helpt tegen de pijn' vertel ik hem en ga heen en weer over zijn hand


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Julian

    Pap staat op. "Hier, drink maar eerst wat water," zegt hij zachtjes en ik kijk naar hem. "Ik vertel het zo, eerst goed drinken," ik knik lichtjes en ben mijn vader dankbaar dat hij me overeind helpt om me te laten drinken. Rustig neem ik een paar slokjes. Als ik klaar ben haalt pap het bekertje weg en aait door mijn haar. Ik sluit even mijn ogen.
    "We waren op het feestje van Tyler en Lorenzo. Je kwam ineens naar binnen gestrompeld, je was helemaal bleek en je zweette en voor ik iets kon zeggen viel je bewusteloos. Ze hebben je maag leeg gepompt. Je had wat alcohol in je lichaam en drugs. Maar ik geloof niet dat je het zelf ingenomen hebt. Ze vertelde me dat je slecht tegen drugs en drank kunt omdat je hart vaker bonkt dan een gemiddeld mens. Je moet veel drinken, dat helpt tegen de pijn," vertelt pa en ik bijt op mijn lip. Drugs? Nooit dat ik dat zelf in zou nemen. Langzaam komt het weer naar boven en ik knijp mijn ogen even samen. Dan zie ik de beelden terug, hoe Lorenzo grijnzend met het glas cola terug kwam. Wat daarna is gebeurd weet ik niet meer.
    "Lorenzo..." zeg ik zacht en kijk pap aan. "Lorenzo heeft me drugs gegeven, in mijn cola. Ik weet het zeker!" zeg ik en ik schiet omhoog, meteen bonkt mijn hoofd hard en laat ik mezelf met een pijnlijk gezicht weer terugzakken. Ik leg mijn hand op mijn hoofd en kreun even van de pijn.
    "Ahh..." ik knijp mijn ogen even samen. "Pap... Lorenzo heeft het gedaan..." mompel ik dan weer. Ik slik een keer en probeer te ontspannen, want de pijn is nog lang niet uit mijn lichaam vandaan.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    (Wat een stilte ineens)


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [ik weet niet of k heb voor vaqndaag ook moet doen... en de dokter heeft aan mijn duim getrokken dusja-_-


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    (Oke...)


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [dus ik wil best hoor maar ze heeft er niet op gereageerd en mijn duim is nogal pijnlijk dusja


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    (Graag. verveel me dood namelijk.
    Morgen ga ik gelukkig zwemmen met vrienden)


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [hahah oke, zorry voor fouten maar mijn hand doet pijn door de duim

    Sebastian smythe
    "Lorenzo..." zegt hij zacht en hij kijkt me aan. Bozig knijp ik mijn vuist. "Lorenzo heeft me drugs gegeven, in mijn cola. Ik weet het zeker!" zegt hij en schiet overeind 'Rustig Juul rustig maar' zeg ik boos met mijn tanden op elkaar geklmed. Hij kreunt pijnlijk
    "Ahh..." hij knijpt zijn ogen samen. "Pap... Lorenzo heeft het gedaan' 'Shh ik weet het, denk er maar niet aan, ik kan een rechtzaak beginnen als je wilt, je had dood kunnen zijn. Ik wil dat je nu eerst kunt rusten, Juul. Wat wil je van thuis dan bel ik even de poetsvrouw dan moet zij het maar komen brengen, ik laat je niet alleen' zeg ik zo rustig mogelijk en adem even diep in om rustig te worden 'Alles komt goed, ik wist wel dat jij het niet ingenomen had want dat zou eerder Brad zijn' mompel ik in mezelf

    [sorry het doet echt pij


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    (Sorry dat ik gisteren niet gereageerd heb, mijn internet verbinding was erg flut.
    Ik ga nu naar Artis dus reageer vanavond)


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Julian

    "Shh ik weet het, denk er maar niet aan, ik kan een rechtszaak beginnen als je wilt, je had dood kunnen zijn. Ik wil dat je nu eerst kunt rusten, Juul. Wat wil je van thuis dan bel ik even de poetsvrouw dan moet zij het maar komen brengen, ik laat je niet alleen," zegt pap zo rustig mogelijk maar ik hoor dat hij best wel boos is. Wat ik ook wel snap. Lorenzo heeft mij bijna vermoord...
    "Alles komt goed, ik wist wel dat jij het niet ingenomen had want dat zou eerder Brad zijn." mompelt pap meer in zichzelf, maar ik hoorde het. Zachtjes knik ik en ik sluit mijn ogen even kort.
    "Ik wil graag kleren... mijn pyjama of zo, iets wat beter zit dan dit..." mompel ik zacht en kijk naar pap. "En ik wil een knuffel van je, ik ben de laatste tijd ook niet zo aardig," zeg ik gemeend en ik duw mezelf omhoog, ik kijk pap aan en houd mijn armen een beetje uit elkaar. Afwachten kijk ik naar pap.
    Zou ik een rechtszaak tegen Lorenzo beginnen? Nee, hij wist het niet. Hij wist niet dat ik niet tegen drugs kan, toch? Ik kan me echt niets herinneren dus het is moeilijk terug te halen.

    [Werd wel eens tijd dat ik reageerde :P]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Kort ga mn fiets hale
    sebastiaan Smythe

    "Ik wil graag kleren... mijn pyjama of zo, iets wat beter zit dan dit..." mompelt hij en kijkt me aan waardoot ik knik"En ik wil een knuffel van je, ik ben de laatste tijd ook niet zo aaedig' ik glimlach zwak en help hem wat omhoog waarna ik mijn zoon stevig tegen me aan druk. Behendig sms ik met een hand naar de werkster dat ze kleding mort brengen binnen vijf minuten. ' als je iets wilt zeg je het maar ze komt zo met kleding en laptop dusja. Ik zal mama even bellen straks dan kunnen hun ook nog even komen en kijk je maar wie hier bij je moet blijven.'


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Julian

    Pap helpt me omhoog en houd mij stevig tegen zich aan, ik houd mijn armen stevig om pap heen en sluit mijn ogen even kort.
    "Als je iets wilt zeg je het maar. Ze komt zo met kleding en je laptop dus ja. Ik zal mama even bellen straks, dan kunnen hun ook nog even komen en kijk je maar wie hier bij je moet blijven." zegt pap en ik laat hem los. Ik ga weer liggen en knik dan.
    "Dank je pap, maar ik denk dat ik jou hier wil hebben..." mompel ik zacht. Nog altijd gaat er in mijn hoofd om wat er is gebeurd, ik wil het weten! Straks heb ik dingen gedaan die ik niet wilde of zo... Lorenzo is onvoorspelbaar, hij zou zo dingen kunnen vragen van me als ik onder invloed ben.
    Ik kijk naar mijn hand waar het infuus inzit en ril even, naalden. Iets waar ik een grote hekel aan heb. Snel kijk ik weer weg en kijk pap aan. Voor het zelfde geld was ik hier niet meer geweest joh... Er komt een zucht uit mijn mond en ik bijt even op mijn onderlip.
    "Pap, ik ben eruit," zeg ik en kijk hem aan. "Na zoveel twijfels ben ik er zeker van dat ik op jongens val," glimlach ik lichtjes en bijt kort op mijn lip. Ik weet wel dat pap het accepteert maar het voelt gewoon zo raar...


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.