[RPG] YouTuber Christmas [speeltopic 4#] - Speeltopics

Het is bijna kerstmis. Er ligt op veel plaatsen sneeuw en de kerstbomen stralen in eigenlijk elk huis al volop. YouTube heeft samen met de BBC daarom iets heel bijzonders bedacht: De bekenste YouTubers zullen samen de hele kerst verschillende shows doen voor hun geliefde publiek over de hele wereld. Dit is zowel te volgen live vanaf YouTube, maar ook live op BBC1 radio en BBC3 op televisie. De YouTubers worden allemaal uitgenodigt om in een blokhuitjespark in een bos net buiten Aberdeen te blijven om vanuit daar hun programma's te maken. Hoe zal het lopen?

Alle bungalows beschikken over wifi, 3 slaapkamers, een badkamer en een keuken/woonkamer. Het is niet heel erg groot, maar wel erg knus. In de woonkamer staat een al opgetuigde echte kerstboom in zilver en rood en een openghaard waarvoor buiten genoeg hout ligt.
Het geboied eromheen ligt vol met een pak sneeuw van zo'n halve meter dik, waar paden doorheen zijn geschept. Er lopen ook echt herten en rendieren rond, en andere bosdieren die niet in winterslaap zijn.
Er is een hoofdgebouw waar alle YouTubers samen kunnen komen voor eten en gezelligheid. Dit heeft ongeveer dezelfde groote als een bungalow maar bestaat uit een grote zaal met ook eenzelfde openhaard en kerstboom, maar dan groter, vooral omdat er geen slaapkamers of keukens zijn, natuurlijk wel wifi en knusse banken en zitjes.

De uitzendingen gebeuren vanuit de huisjes zelf, of buiten als ze dat leuk vinden. De uitzendschema's komen per dag onderaan de pagina te staan.

YouTubers:
- Daniel Howell 'Dan' - KiliOfDurin
- Alexa Losey 'Lex' - Seaver
- Jackson Frayn Harries 'Jack' - Bonacieux
- Zoë Sugg 'Zoella' - Lifeisajoke
- Matt Greening 'Matt' - RabidKiller
- Carli Bybel 'Carli' - xkimx124
- Kennedy Bandit 'Bandit' - MASTERCHIEF
- Haley Nelson 'Nell' - Sasquatch
- Phillip Lester 'Phil' -
- Finnegan Harries 'Finn' - Ademir

Bungalow indeling(per 3):
Bungalow 1:
- Dan
- Jack
- Finn

Bungalow 2:
- Haley
- Zoë
- Carli


Rollentopic
Topic 1
Topic 2

Regels:
- Minimaal 8 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, ...
- Graag met leestekens en hoofdletters typen.
- OOC graag met haakjes; [] {} () - -
- Er mag best liefde tussen mensen die zelf verzonnen zijn en niet echt een karakter hebben maar natuurlijk ook tussen de rest van de schrijvers. Liefde kan niet binnen 2 uur van het ontmoeten van elkaar ontstaan. Dat groeit. Wees dus realistisch.
- Het blijft zo lang kerst als dat deze RPG duurt, misschien dat het rond Pasen of de zomer verandert in zoiets, maar vorlopig niet
- Reserveringen blijven 3 dagen staan.
- Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
- Geen Mary Sue's (perfecte personages)
- 16+ is geoorlooft.
- Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
- Alleen ik, Sylvestri, maak nieuwe speel en kletstopics aan.

[ bericht aangepast op 3 juli 2013 - 22:09 ]

---

Bowties were never Cooler

Daniel Howell
Ik werd de volgende ochtend wakker met knallende hoofdpijn en geen herrindering van iets wat was gebeurt nadat ik Carli had opgehaald om naar het feest te gaan. Leker dan. Ik had mezelf waarschijnlijk moed in willen zuipen en was neer gegaan. Gelukkig werd ik wel wakker in mijn eigen bed en had ik alleen de rest van de nacht gemist. Ik rekte me uit en merkte dat ik nog in mijn fancy kleren was. Snel wisselde ik ze om voor een paar schone skinnyjeans en een vrolijke trui. Ik liep de badkamer in op zoek naar asperientjes. Toen ik die vond nam ik er direct 3 in en ging toen mijn haar doen tot ze zouden werken. Toen ze werkten trok ik sokken en schoenen aan, voor ik met mijn dikke winterjas aan richting de grote zaal liep. Daar zou namelijk ontbijt staan, volgens het berichtje op mijn telefoon.Toen ik er aan kwam zag ik alleen nog Jack, Finn en Haley zitten. Ik schoof aan en begon zo geruisloos mogelijk, wat dus niet kan met cornflakes, cornflakes in de kom voor me te schudden. "Kunnen jullie zachtjes doen? Ik heb echt een gigantische kater." zei ik. Ik schrok een beetje van de extreme schorheid van mijn stem. Dat werd nog leuk straks op de radio. Toen er genoeg cornflakes in de kom zaten goot ik er wat melk bij en begon te eten, wat door het kraken ook pijn deed aan mijn hoofd. Ik wilde niet weten hoeveel ik op had en hoe dit zou voelen zonder die asperientjes.

[ bericht aangepast op 27 april 2013 - 19:15 ]

---

Bowties were never Cooler

Zoë Sugg aka Zoella.
Outfit.

Niet echt wetende hoe ik moest reageren als ik de zaal binnenkwam liep ik de deur uit. Het duurde niet lang voordat ik aan de zaal kwam waar iedereen gezamelijk ontbeet. Dan zou sowieso niet meer weten wat hij had gezegd of gedaan gisterenavond, Haley en Jack wisten er ook nog niets van dus ik en Finn waren de enigen die ervan wisten. Wat dat betekende ? Dat ik normaal zou moeten doen. Alle geluk dat ik 's ochtends sowieso al een ochtendhumeur had, dus echt spraakzaam was ik nooit. Ik trok mijn muts wat beter over mijn oren van zodra ik binnenkwam en liep door naar de tafel met eten. De stilte was voor elke andere persoon normaal, maar voor mij voelde ik gewoon 1 en al spanning. Dan zei iets over dat we moesten zacht doen omdat hij een enorme kater had, waardoor ik en mijn ochtendhumeur er niet aan konden doen dat mijn ogen een rondje maakten. Ik gooide wat random dingen op mijn bord en schoof naast Finn. Ik kon natuurlijk naast Jack gaan zitten, vanwege de eerste dag en zo, maar Jack zou alleen maar oog hebben voor Haley, en dan waren zowel ik en Finn vriendloos. Dan was voor het moment geen keuze. Normaal wel, maar tja, het is logischer om naast je vriendje te gaan zitten, dus ja. Ik zuchtte zachtjes en liet mijn bord op tafel neerkomen waarna ik ging zitten en mijn hoofd op Finn's schouder legde.

[ bericht aangepast op 29 april 2013 - 21:55 ]

[Ik ben vanaf straks tot vrijdag naar Londen ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Sixer schreef:
[Ik ben vanaf straks tot vrijdag naar Londen ]

[Oeh, have fun! ]

---

Rise and rise again until lambs become lions

[Thanks ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

|@Shana: I'm gonna miss you. (: |

---

kindness is never a burden.

Jackson Frayn Harries.
“Jij,” zei Haley ter begroeting toen ze de zaal binnen kwam. Jack grinnikte en smeerde een dikke laag Nutella op zijn broodje. "Jij," herhaalde hij. Haley wierp haar jas en muts op de stoel naast Jack en hij voelde dat ze naar hem keek. Jack draaide traag zijn hoofd om naar Haley toen die niks meer zei, maar kreeg toen een kusje op zijn wang. “Je mag blij zijn dat ik niet een enorm ochtendhumeur heb.”
Jack grinnikte alweer. "Geen ochtendhumeur zeg je. En wat was dat dreigement dan? Use those things one more time, and I’ll kill you. Nope, geen ochtendhumeur."
Haley liep naar de buffettafel, nam een bord en schepte zelf op. Ze plofte even later neer op de stoel naast Jack met een glas fruitsap en twee broodjes op har bord. “Ik vraag me echt af hoe je dat doet, zo vroeg opstaan. Smakelijk trouwens.”
Jack haalde zijn schouders op,"Finn snurkt." Dat was niet helemaal gelogen, want Finn kon wel snurken maar hij had het deze nacht niet gedaan en Jack had er toch nooit last van. "Nee, ik was gewoon helemaal klaarwakker rond een uur of 6. Ik heb echt geen idee hoe dat komt. En ook smakelijk." Hij drukte een kusje op haar wang en net op dat moment kwam Finn de zaal binnen.
"Muffin!" gilde Jack blij, maar hield snel zijn kop toen hij Finns serieuze gericht zag. Jack boog naar Haley toe en fluisterde,"Die heeft wél last van een ochtendhumeur." Zwijgend liep Finn naar het buffet, schepte op en ging voor Jack zitten. "Wat is er met jou aan de hand? Een kater opgelopen?"
De deur van de zaal ging een derde keer open en deze keer kwam Dan binnen. "Kunnen jullie zachtjes doen? Ik heb echt een gigantische kater," zei hij voordat Jack ook maar iets kon schreeuwen. Jack zuchtte,"Dit word nog een lange dag."
De deur ging voor de vierde keer open en Zoë kwam binnen. Zonder iets te zeggen liep ze naar de tafel met het voedsel. Ze schepte ook op en schoof naast Finn. Ze zuchtte en legde haar hoofd op Finn's schouder.
Jack keek de drie enkel geschokt aan. "Wat is er toch aan de hand met jullie? God, als het allemaal door een dom ochtendhumeur is..."

---

kindness is never a burden.

Finnegan Harries 'Finn'
Zonder enige reactie te geven op Jack’s begroeting liep ik meteen naar het buffet om me enkele minuutjes later voor hem te laten ploffen. ‘Wat is er met jou aan de hand? Een kater opgelopen?’ Ik mompelde iets dat op een nee moest lijken om vervolgens een flinke terug van mijn koffie te nemen. Vervolgens wou ik aan mijn croissant beginnen, toen ik de deur hoorde opengaan en Dan zag binnenkomen. Mijn humeur daalde onmiddellijk onder het vriespunt. Ik was echt niet kwaad op Dan maar het probleem was dat ik even niet wist hoe ik ermee om moest gaan. Ik hoorde hoe hij vroeg of we wat stiller konden zijn waarop Jack antwoordde dat het nog een lange dag zou worden. Ik besloot om er niet op te reageren terwijl ik daarna de deur voor de derde keer hoorde openen. Ik keek op, zag hoe Zoë binnenkwam maar richtte daarna mijn blik weer op het bord om vervolgens een hap van mijn croissant te nemen. Na enkele minuten hoorde ik dan ook hoe er een stoel naast mij verschoof en voelde hoe Zoë haar hoofd op mijn schouder legde. ‘Hey.’ zei ik schor waarna ik snel mijn keel wat smeerde met koffie. Daarna liet ik mijn hoofd stilletjes leunen op de hare terwijl ik wat met mijn croissant aan het spelen was. ‘Wat is er toch aan de hand met jullie? God, als het allemaal door een dom ochtendhumeur is ..’ Zonder mijn hoofd te verplaatsen, wierp ik een vluchtige blik op Dan om vervolgens Jack aan te kijken. Het was niet de bedoeling geweest om naar Dan te kijken, maar het gebeurde zonder ik er ook maar erg in had. Ik zag hoe Jack’s geschrokken gezicht ons alledrie aanstaarde. ‘What do you mean?’ vroeg ik nepverwonderd om vervolgens weer rechtop te zitten en nog een slok koffie te nemen. ‘There’s nothing wrong? I’m fine.’ voegde ik er daarna nog zelfverzekerd aan toe zodat iedereen zonder twijfel het ook zou geloven. Nu maar hopen dat Jack het ook geloofde.

---

Rise and rise again until lambs become lions

Haley Nelson
Jack haalde zijn schouders op en antwoordde op mijn vraag: "Finn snurkt. Nee, ik was gewoon helemaal klaarwakker rond een uur of 6. Ik heb echt geen idee hoe dat komt. En ook smakelijk."
Ik keek hem even met grote ogen aan. Meende hij dit nu serieus? Toen lag ik nog ergens diep in dromenland. Maar dan ook heel diep. “Gestoorde,” grinnikte ik terwijl ik een hap van mijn chocokoek nam. Dat zou ik echt niet kunnen. Jack drukte een kus op mijn wang, waardoor ik direct weer breed begon te glimlachen. "Muffin!" gilde Jack hij opeens, waardoor ik omkeek en een nogal gedrogeerde Finn binnen zag komen. Jack boog zich naar me toe. "Die heeft wél last van een ochtendhumeur." Ik grinnikte zachtjes, proberend Finn niet lastig te krijgen. Ik kende mensen met een ochtendhumeur. Ik had het enkel als ik net uit bed was en mensen al meteen hyperactief gingen doen. Ik had wat tijd nodig om terug op aarde te komen. "Wat is er met jou aan de hand?” vroeg Jack aan zijn broer. “ Een kater opgelopen?" Finn mompelde er enkel wat slaperige praat op, maar er viel niet veel verstaanbaars uit op te maken. Dus ik knikte alleen maar, hopend dat hij zonet geen schunnige vraag had gesteld.
Ook Dan kwam binnen, maar deze meldde al meteen: "Kunnen jullie zachtjes doen? Ik heb echt een gigantische kater.”
Jack zuchtte, duidelijk niet blij met het feit dat iedereen nogal fris voor de dag kwam. "Dit wordt nog een lange dag."
Lachend schudde ik mijn hoofd. “Don’t get all grumpy, mister Harries. A lot of things can happen in that long long day of yours.”
De deur ging nog een keer open en ook Zoë voegde zich bij de bende. Ze nam wat te eten en leunde daarna met haar hoofd tegen Finn’s schouder. “Hey,” mompelde Finn deze keer wel duidelijk tegen haar. Jack keek de drie enkel geschokt aan. "Wat is er toch aan de hand met jullie? God, als het allemaal door een dom ochtendhumeur is..."
“What do you mean?” vroeg Finn verwonderd. “There’s nothing wrong? I’m fine.”
“I think we have missed a lot…” mompelde ik terwijl ik nog een slok van mijn fruitsap nam. “Hey, if you need something for your headache, I have some painkillers.” Ik keek Dan aan en probeerde te glimlachen. Hij was volgens mij de enige waar ik nog niet echt mee gepraat had en nu leek me om eerlijk te zijn ook niet het beste moment, maar het kon alleen maar helpen, toch?

[Back Ik vergeet altijd dat het gesproken in het Engels is >.<]

[ bericht aangepast op 4 mei 2013 - 14:04 ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Sorry datk nie meer gereageerd eb, kben op reis sinds zondag en kwas het vergeten zeggen

Jackson Frayn Harries.
Finn mompelde een soort van nee en met opgetrokken wenkbrauwen keek Jack eerst zijn broer en vervolgens Haley aan. Finn nam een slok van zijn koffie en begon met eten. Haley knikte gewoon en Jack schoot bijna in de lach; ze had duidelijk niet verstaan wat Finn zei. Jack deed net hetzelfde wanneer hij niet begrijpt wat een andere zei; lachen en knikken en hopen dat het geen vraag was.
De deur van de zaal open en Dan zei slaperig,"Kunnen jullie zachtjes doen? Ik heb echt een gigantische kater." Jack mompelde dat het een lange dag ging worden en toen kwam Zoë binnen.
Jack hoorde Haley naast hem lachen en toen hij opzij keek schudde ze haar hoofd. “Don’t get all grumpy, mister Harries. A lot of things can happen in that long long day of yours.” Jack grinnikte en propte de rest van zijn broodje in zijn mond. Terwijl hij de grote hap weg slikte, zich bijna verstikte en dus een glas water moest drinken legde Zoë haar hoofd op Finns schouder. Jack hoorde zijn broer Zoë begroetten en hoezeer Jack ook 'awh' wilde zeggen hij was eerder geschokt door de staat van hun lichaam en geest.
"Wat is er toch aan de hand met jullie? God, als het allemaal door een dom ochtendhumeur is .." Jack stond op en haalde nog een broodje die hij besmeerde met een dikke laag choco. Toen hij terug aan tafel plaatsnam antwoordde Finn: "What do you mean?" Jack rolde met zijn ogen,"Don't you dare act like you don't know what I am, Finnegan Harries. You guys could be dead and there wouldn't be a different."
Finn ging rechtop zitten en dronk een slok koffie. "There’s nothing wrong? I’m fine."
Jack keek zijn broer cynisch aan,"Oh really, then why's your girlfriend's head on your shoulder and is she looking like someone just died?" Hij had geen idee waarom hij steeds de doden erbij betrok maar het kon hem niet veel schelen. Jack besefte dat hij langzaam kwaad aan het worden was maar hij wilde weten wat er aan de hand was.
“I think we have missed a lot…” mompelde Haley en Jack murmelde iets onverstaanbaars wat op 'no shit' moest lijken. “Hey, if you need something for your headache, I have some painkillers.” zei Haley tegen, waarschijnlijk, Dan.

|Ik moest vast wachten op een reactie van Dan en Zoë... :x Sjojjie. |

---

kindness is never a burden.

Daniel Howell
Ik zuchtte diep en at stil mijn ontbijt. Het gekraak van de cornflakes in mijn mond deed al pijn, laat staan het gepraat van de anderen. Toch luisterde ik wel en ik keek van gezicht naar gezicht. Finn en Zoe leken wel gestorven te zijn en Jack en Haley waren zo te horen vrolijk en dan zat ik er met mijn chaggie kater hoofd tussen. Jock leek blijkbaar ook gemerkt te hebben in wat voor een dodemans stemming Finn en Zoe waren want hij vroeg ernaar. Toen ik het andwoord verwachtte moest ik toch mijn aandacht naar Haley draaien. "I missed even more. Or at least, my memory does." zei ik. Mijn stem was heel schor en het voelde aan mijn keel of ik 3 dode beschimmelde mummy ratten had verorbert als ontbijt. Ik drnk rustig mijn sap en keek naar haar. "It would've been very nice if I hadn't already taken the maximum amount of painkillers a human may take a day." Ik zuchtte en glimlachte weekjes naar haar. Ze bedoelde het goed. Dat ik me nou als een zombie met een bijl is zijn hoofd voelde, daar kon zij niets aan doen. "Can one of you, or one of the couples take over my morning show? I will make it up to you, I promise, but I can't present like this." Ik keek de tafel rond en dronk het laatste beetje sap op.

[Is het zo goed?]

---

Bowties were never Cooler

Finnegan Harries 'Finn'
Het laatste stukje croissant verdween in mijn mond toen ik zag hoe Jack opstond voor nog een broodje te halen en vervolgens deze besmeerde met choco. Ik antwoordde op zijn vraag terwijl ik daarna zijn bewegingen met zijn mes volgde. Vervolgens keek ik hem aan en zag hoe hij met zijn ogen rolde, ‘Don’t you dare act like you don’t know what I am, Finnegan Harries. You guys could be dead and there wouldn’t be a difference.’ Ik keek hem nepverwonderd en beledigend aan terwijl ik zuchtte om het feit dat hij net mijn volledige naam had gebruikt. ‘There’s nothing wrong? I’m fine.’ voegde ik er zelfverzekerd aan toe zodat iedereen het ook zou geloven. Normaal gezien toch. Jack’s cynische blik keek me aan, ‘Oh really, then why’s your girlfriend’s head on your shoulder and is she looking like someone just died?’ Ik haalde mijn schouders op terwijl ik mijn hand even op Zoë’s hoofd legde en over haar haren streek. ‘What? Is there a law or something against putting your head on your boyfriends shoulder and just having a grumphy day?’ vroeg ik bot toen ik al snel begreep dat Jack langzaam zijn geduld verloor en kwaad begon te worden. ‘I think we have missed a lot..’ hoorde ik daarna Haley mompelen waarna Jack wat mompelde, waardoor ik met mijn ogen rolde net zoals Jack eerder had gedaan. Mijn hand gleed af Zoë’s hoofd en vervolgde zijn weg naar het kop koffie om vervolgens deze aan mijn lippen te brengen. ‘I missed even more. Or at least, my memory does.’ hoorde ik opeens Dan tegen Haley zeggen. Bij deze woorden draaiden mijn maag volledig om. Hij wist serieus niks meer. Mijn gedachten draaiden op volle toer waardoor ik de rest van de conversatie tussen Dan en Haley miste. Moest ik het hem zeggen? En wat moest ik met Jack doen? Vertellen? Of eerst praten met Dan? ‘Can one of you,or one of the couples take over my morning show? I will make it up to you, I promise, but I can’t present like this.’ hoorde ik opeens Dan zeggen waardoor ik onmiddellijk terug tot de realiteit kwam. Zonder erbij na te denken, antwoordde ik meteen, ‘Me and Jack will cover your show.’ Ik had gewoon echt de neiging om wat anders te doen en me niet meer zorgen te hoeven maken over dit en gewoon echt Jack en Finn te zijn. ‘If that’s fine by you, Jack?’

[Ik weet niet of 'k moest wachten maaarrr ik wilde gewoon even schrijven :'D Dus sorry!]

---

Rise and rise again until lambs become lions

(Ik was eigenlijk op jou aan het wachten (: )

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Haley Nelson
Jack rolde met zijn ogen. “Don’t you dare act like you don’t know what I am, Finnegan Harries. You guys could be dead and there wouldn’t be a difference.” Wat had Jack opeens. Mij kon het eerlijk gezegd niet schelen hoe anderen erbij liepen, zo lang ik er maar geen last van had en ze niet moeilijk gingen doen tegen mij. Jack dacht daar echter anders over. Finn keek hem tegelijk verwonderd en beledigd aan. “There’s nothing wrong? I’m fine.” Het klonk overtuigend, maar Jack leek er niet vrolijker op te worden. Dit begon nogal awkward te worden voor mij. Maar volgens mij ook voor Zoë. “Oh really, then why’s your girlfriend’s head on your shoulder and is she looking like someone just died?” Ik beet op mijn lip en keek Zoë aan. Oké, dus Jack had nu net gezegd dat ze er slecht uitzag. Lekker vriendelijk ook. Finn echter leek het weer niet echt te interesseren want hij haalde zijn schouders op en streek door Zoë’s haar. “What? Is there a law or something against putting your head on your boyfriends shoulder and just having a grumpy day?”
“I think we have missed a lot…” mompelde ik zacht en bedeesd, in de hoop de ruzie ietwat te bedaren. “No shit,” hoorde ik Jack langs me mompelen. Het was dat ik naast hem zat, anders had ik het niet verstaan. Ik draaide me richting Jack, keek hem beledigd aan en probeerde niet boos te worden. In plaats daarvan liet ik mijn hand richting de zijne glijden, nam hem vast en kneep er zachtjes in terwijl ik met mijn duim over de buitenkant van zijn hand wreef. Misschien bedaarde dat hem wat, het was in ieder geval iets wat bij mij altijd hielp als ik boos was.
“I missed even more. Or at least, my memory does,” antwoordde Dan tot mijn opluchting, zodat ik me buiten het meningsverschil van de twee kon houden. Ik maakte mijn opmerking over de pijnstillers, waar Dan op antwoordde: "It would've been very nice if I hadn't already taken the maximum amount of painkillers a human may take a day."
“Oh,” antwoordde ik. Het moedertje in me kwam alweer naar boven, ook al was het zijn eigen schuld. “Maybe a warm bath would help?” stelde ik met een glimlachje voor.
“Can one of you or one of the couples take over my morning show? I will make it up to you, I promise, but I can’t present like this.” Vroeg Dan opeens.
“Me and Jack will cover your show,” besloot Finn. Ik had nog steeds Jacks hand vast en wreef er nog steeds met mijn duim over. Ik draaide mijn hoofd in zijn richting en glimlachte naar hem. Het zou een goede kans zijn om het bij te leggen. Ook al snapte ik niet waar de ruzie eigenlijk om draaide. “If that’s fine with you, Jack?”

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov