[RPG] YouTuber Christmas [speeltopic 4#] - Speeltopics

Het is bijna kerstmis. Er ligt op veel plaatsen sneeuw en de kerstbomen stralen in eigenlijk elk huis al volop. YouTube heeft samen met de BBC daarom iets heel bijzonders bedacht: De bekenste YouTubers zullen samen de hele kerst verschillende shows doen voor hun geliefde publiek over de hele wereld. Dit is zowel te volgen live vanaf YouTube, maar ook live op BBC1 radio en BBC3 op televisie. De YouTubers worden allemaal uitgenodigt om in een blokhuitjespark in een bos net buiten Aberdeen te blijven om vanuit daar hun programma's te maken. Hoe zal het lopen?

Alle bungalows beschikken over wifi, 3 slaapkamers, een badkamer en een keuken/woonkamer. Het is niet heel erg groot, maar wel erg knus. In de woonkamer staat een al opgetuigde echte kerstboom in zilver en rood en een openghaard waarvoor buiten genoeg hout ligt.
Het geboied eromheen ligt vol met een pak sneeuw van zo'n halve meter dik, waar paden doorheen zijn geschept. Er lopen ook echt herten en rendieren rond, en andere bosdieren die niet in winterslaap zijn.
Er is een hoofdgebouw waar alle YouTubers samen kunnen komen voor eten en gezelligheid. Dit heeft ongeveer dezelfde groote als een bungalow maar bestaat uit een grote zaal met ook eenzelfde openhaard en kerstboom, maar dan groter, vooral omdat er geen slaapkamers of keukens zijn, natuurlijk wel wifi en knusse banken en zitjes.

De uitzendingen gebeuren vanuit de huisjes zelf, of buiten als ze dat leuk vinden. De uitzendschema's komen per dag onderaan de pagina te staan.

YouTubers:
- Daniel Howell 'Dan' - KiliOfDurin
- Alexa Losey 'Lex' - Seaver
- Jackson Frayn Harries 'Jack' - Bonacieux
- Zoë Sugg 'Zoella' - Lifeisajoke
- Matt Greening 'Matt' - RabidKiller
- Carli Bybel 'Carli' - xkimx124
- Kennedy Bandit 'Bandit' - MASTERCHIEF
- Haley Nelson 'Nell' - Sasquatch
- Phillip Lester 'Phil' -
- Finnegan Harries 'Finn' - Ademir

Bungalow indeling(per 3):
Bungalow 1:
- Dan
- Jack
- Finn

Bungalow 2:
- Haley
- Zoë
- Carli


Rollentopic
Topic 1
Topic 2

Regels:
- Minimaal 8 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, ...
- Graag met leestekens en hoofdletters typen.
- OOC graag met haakjes; [] {} () - -
- Er mag best liefde tussen mensen die zelf verzonnen zijn en niet echt een karakter hebben maar natuurlijk ook tussen de rest van de schrijvers. Liefde kan niet binnen 2 uur van het ontmoeten van elkaar ontstaan. Dat groeit. Wees dus realistisch.
- Het blijft zo lang kerst als dat deze RPG duurt, misschien dat het rond Pasen of de zomer verandert in zoiets, maar vorlopig niet
- Reserveringen blijven 3 dagen staan.
- Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
- Geen Mary Sue's (perfecte personages)
- 16+ is geoorlooft.
- Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
- Alleen ik, Sylvestri, maak nieuwe speel en kletstopics aan.

[ bericht aangepast op 3 juli 2013 - 22:09 ]

---

Bowties were never Cooler

Daniel Howell 'Dan'
Er gebeurde voor mijn zatte hoofd veels te veel. Ik zag Zoë opkrullen op de bank, maar tegelijkertijd zag ik Finn mijn kant op komen. Ik viel neer omdat ik niet meer oplette op het staan. Ik had geen idee hoe ik moest opstaan. Ik voelde opeens twee handen onder zijn schouders. Ik strompelde met hem mee naar een bank en viel er letterlijk op, terwijl ik probeerde te zitten. Ik voelde iets zachts achter mijn hoofd verschijnen en mijn benen ook op de bank belandden. Ik probeerde uit te vogelen waar ik was en wat er gebeurt was, maar ik had echt geen idee. Finn's vraag duurde even voor ik door had wat hij zei, waarna het nog even duurde tot ik wist hoe ik moest andwoorden. "I drank and ate maltezers. I remembered I had to apologise and came here." zei ik weer met een zware dubbele tong. Als ik nog een biertje meer had gedronken was ik nu aan het kotsen geweest. "Sorry for ruining your night. Sorry for falling for you. Sorry Zoë for ruining your night." De zinnen kwamen langzaam, maar ze kwamen. En het was allemaal waar. Het spreekwoord klopte wel. Kinderen en dronkelappen spraken inderdaad altijd de waarheid. Ik draaide wat zwieberig mijn hoofd naar hen toe. Mijn nek leek wel van pudding. Mijn hoofd ging alle kanten op voor ik hen kon aankijken. Het deed pijn om hen zo te zien, maar zelfs dronken ik kon zien dat ik dit niet mocht verpesten, waardoor er tranen over mijn wangen gingen lopen.

---

Bowties were never Cooler

Zoë Sugg aka Zoella.

Finn was duidelijk even verward als ik was. Voor wat moest hij nu sorry zeggen ? Finn trok hem recht van zodra hij terug van mij was gekropen en legde hem naar op een andere sofa. Hij legde een kussentje achter zijn hoofd en kwam dan weer naast mij zitten. Ik weigerde om weer gewoon naast hem te gaan zitten, nog steeds met het idee in mijn hoofd dat Dan ons in een nogal intieme situatie had gezien. Finn daarin tegen trok hem niets aan en was verre van beschaamd. Hij nam mijn hand vast en trok me naar zich toe. Ik trok mijn kleren weer wat recht en haalde een hand door mijn haren.
"I drank and ate matlezers. I remembered I had to apologise and came here" legde Dan met dubbele tong uit nadat Finn had gevraagd wat er met hem was gebeurd. Ik kon hem amper verstaan, maar hij had net te weinig gedronken om helemaal onverstaanbaar te spreken.
"Sorry for ruining your night. Sorry for falling for you. Sorry Zoë for ruining your night". Ik was half gestopt met luisteren na de 2e zin. Je kon het op 2 manieren opvatten, maar ik wist zeker dat het niet de letterlijke manier was. Dan was verliefd op Finn ?
"I'll get you some water" zei ik wat in shock waarna ik recht stond en naar de keuken liep. Ik nam 3 glazen en nam een fles water mee. Ik had zelf ook nood aan een glaasje water en Finn, tja, ik wist zeker dat hij iets sterkers wou maar ik wou niet opgescheept zitten met 2 dronken mannen.

Finnegan Harries 'Finn'
Ik zag hoe Zoë nog steeds onwennig erbij zat toen ik haar hand vast had genomen, maar echt kon het me niet schelen. Het was Dan en Dan was tenslotte een vriend van me. Ik vroeg hem daarna wat er nu eigenlijk was gebeurd en zag vanuit mijn ooghoeken dat Zoë haar kleren weer wat rechter trok en een hand daar haar haren haalde. Ik nam haar hand wat beter vast toen net Dan eindelijk na enkele minuten begon te brabbelen. ‘I drank and ate Maltezers. I remembered I had to apologize.’ Ik keek hem enkel nog maar meer fronsend aan en toen ik net wilde vragen voor wat hij zich nu eigenlijk wilde excuseren, praatte hij verder. ‘Sorry for ruining your night. Sorry for falling for you. Sorry, Zoë for ruining your night.’ zei hij langzaam en met een dubbele tong maar om heel eerlijk te zijn had ik het einde niet meer gehoord. Sorry for falling for you. Sorry for falling for you. Sorry for falling for you. Dat zinnetje bleef de hele tijd in mijn hoofd rondspoken, had ik nu serieus het juist begrepen? Of was ik weer aan het dromen? Onmiddellijk liet ik Zoë’s hand los en keek geschokt voor me uit. Even hoorde ik helemaal niets meer tot mijn blik kruiste met de verdrietige blik van Dan. Tranen stroomden over zijn wangen. Hij had er kennelijk veel last mee. ‘Euh ..’ begon ik maar mijn stem stokte en klonk schor. ‘I’ll get you some water.’ Hoorde ik opeens Zoë naast me zeggen terwijl ze opstond en naar de keuken liep. Ik verborg mijn gezicht in mijn handen. Oké, wat moest ik nu doen? Enkele minuten bleef ik zo zitten terwijl ontelbaar veel gedachten door mijn hoofd stroomden. Dat bedoelde hij dus daarstraks toen hij zei dat zijn hart niet meer wist naar waar het moest. Vervolgens keek ik op toen Zoë binnenkwam en zag dat ze drie glazen en een fles water mee had. ‘Don’t bother.’ Mompelde ik waarna ik snel naar de keuken liep, een biertje uit de ijskast kwam en vervolgens rustig wandelde naar het raam waardoor ik met mijn rug naar hen toe stond en naar de sneeuw keek die buiten dwarrelde. Ik had niet de intentie om mezelf dronken te drinken, maar ik had gewoon enkel nu eventjes nood aan een biertje. ‘So euh, that was what you meant earlier?’ vroeg ik schor zonder me ook maar te verroeren. Hoe moest ik me hier ooit uitwerken? En Zoë? Ze moest zich waarschijnlijk nu nog ongemakkelijker voelen dan daarnet toen we 'betrapt' waren.

[ bericht aangepast op 9 april 2013 - 18:24 ]

---

Rise and rise again until lambs become lions

Daniel Howell 'Dan'
Het werd stil in de kamer. Ik snapte de situatie niet helemaal. Ik begon dus een vreemd liedje te neuriën, maar compleet uit het tempo en heel erg vals. Toen ik door kreeg wat Zoë had gezegd en wat het betekende was ze al weer terug. Ik pakte het glas van haar aan en probeerde zo goed en zo kwaad als het ging rechtop te zitten. Het ging heel slecht omdat mijn ruggengraat ook wel van pudding leek. Toen ik uiteindelijk zat probeerde ik te drinken, waarbij ik de helft mijn shirt in en over kiepte. Ik zette het glas op de tafel, maar het viel om en rolde een stukje om tegen een plantenpot tot stilstand te komen. Voor mij opeens hoorde ik Finn's stem ergens anders vandaan komen dan de bank. Ik wist niet eens dat hij daar weg was. Toen zijn vraag doordrong sloot ik mijn ogen en draaide ik me in de richting waar volgens mij het geluid vandaan kwam, dus ik begon tegen de kerstboom te praten. "Yes. That's why I'm sorry. I'll leave you two now. I'm sorry for bothering you." Ik krabbelde zo goed en zo kwaad als het ging op en liep heel zwalkend en wankel richting de deur. Ergens achter de bank waar Zoë en Finn op hadden gelegen viel ik weer neer. Ik probeerde op te staan, wat ervoor zorgde dat ik nog 2 keer viel. Ik kroop dus maar verder tot ik me aan de deurpost omhoog kon hijsen.

---

Bowties were never Cooler

Finnegan Harries 'Finn'
Toen ik me focuste op de sneeuw die voor me dwarrelde, nam ik nog een grote slok van het biertje om vervolgens te praten. Zoë was al de hele tijd stil maar ik had niet echt de neiging om één van hun gezichten nu te bekijken. Dan’s gezicht was waarschijnlijk nog steeds helemaal belabberd en vol met tranen en van Zoë’s gezicht zou enkel maar verschrikking te lezen zijn. Ik zuchtte diep en begon daarna schor wat te vragen aan Dan. Na enkele minuten antwoordde hij weer waardoor ik me omdraaide. ‘Yes. That’s why I’m sorry. I’ll leave you two now. I’m sorry for bothering you.’ Ik zuchtte diep en wreef daarna vermoeid in mijn ogen om vervolgens mijn blik op Zoë te vallen. Waarom was onze avond niet zoals daarjuist verder verlopen? Soms is het echt schokkend hoe een leuke avond opeens kan veranderen in enkele minuten kan veranderen in een nachtmerrie. Ik verplaatste mijn blik naar Dan en zag dat zijn shirt vol water hing. Die jongen was écht totaal niet nuchter. Ik nam nog een teug en volgde daarna met mijn ogen Dan zijn bewegingen toen hij opstond. Hij liep zwalkend naar de deur en viel daarna plat op zijn buik achter de bank. Vervolgens viel hij nog een twee keer en kroop daarna aan de deurpost omhoog. ‘Come here.’ Zuchtte ik licht geïrriteerd terwijl ik naar hem liep, hem vervolgens omhoog hees en op de bank liet ploffen. ‘I’m going to make some coffee.’ Mompelde ik terwijl ik het lege flesje met een plof op de salontafel gooide. Ook al voelde ik me nu erg ongemakkelijk met de situatie, Dan bleef mijn vriend en momenteel had hij hulp nodig. Hij zou het anders immers nooit zonder kleerscheuren in onze bungalow geraken.

---

Rise and rise again until lambs become lions

Zoë Sugg aka Zoella.

Dit kon ook enkel mij overkomen. Een van de beste vrienden van mijn vriendje is op mijn vriendje en dat moest hij persé op deze avond vertellen. Finn was helemaal van zijn melk en verbeet het om naar mij of Dan te kijken. Dan daarin tegen wist niet goed wat er gebeurde, liet de helft van zijn water op zijn shirt vallen en viel daarna zelf 3 keer op de grond na gezegd te hebben dat hij ons wel met rust ging laten. Finn was duidelijk een beetje geïrriteerd, zoiets kon ik ondertussen opmerken ook al was het niet zo duidelijk te zien, maar hielp Dan toch. Dan was en bleef een van zijn beste vrienden, die liet je niet zomaar vallen omdat er een vreemde situatie was voorgevallen.
"I'm going to make some coffee" mompelde Finn. Ik keek hem na en twijfelde of ik hem achterna moest gaan of niet. Waarschijnlijk zou ik gewoon afgesnakt worden, of ik kreeg niet eens 1 woord uit hem, dus besloot ik maar gewoon de glazen terug weg te zetten. Ik nam de glazen van tafel, de fles water en het lege flesje bier en stond op.
"I'm going to the kitchen for like, 5 minutes or something like that, don't die please" zei ik serieus naar Dan, op een traag tempo zodat hij het zeker verstond. Ik draaide me om en liep naar de keuken waar ik de glazen in de pompbak zette, het niet gebruikte glas in de kast, de fles water op het aanrecht en het lege flesje terug in de bak.

Daniel 'Dan' Howell
Weer hoorde ik Finn's stem ergens vandaan komen waar ik het niet meer volgde. Ik zwalkte toch maar met hem mee en liet me toen weer in het niets vallen, waar gelukkig een zachte bank stond. Zijn woorden drongen vaag tot me door. "Can I get fishticks 'n custard?" vroeg ik terwijl mijn hoofd van links naar rechts over mijn schouders rolde. Meer kon ik eigenlijk ook niet meer. Je zou toch zeggen dan alcohol snel wordt opgebruikt, maar een kratje blijkbaar niet. Ik keek op naar Zoë toen ze begon te spreken. Gelukkig deed zij het op een tempo dat ik het kon bijbenen, min of meer dan. "Not dying. Promise." zei ik tegen haar voor mijn hoofd nog een keer over mijn schouders rolde. Ik keek haar na en begon uit het niets de Doctor Who? themesong te zingen, maar dan wel heel erg uit de maat. Ook ging het steeds langzamer, want ik begon langzaam in slaap te zakken. Ik kon er maar weinig aan doen. Er waren twee dingen die ik meestal deed van alcohol dat waren 1: slapen en 2: dingen opbiegten die ik niet wilde opbiegten. Allebei had ik vannacht dus gedaan. Normaal zou Phil me of gewoon laten liggen of me aan mijn arm de trap op slepen naar onze hal of mijn slaapkamer en me daar op de grond, of als hij er de kracht voor had, op mijn bed laten liggen. Nu zou ik waarschijnlijk of hier of buiten wakkerworden. Het maakte toch weinig uit want het enige wat ik me nog zou herrinderen zou de omegle broadcast zijn en de hoofdpijn waarmee ik wakker zou worden.

---

Bowties were never Cooler

Finnegan Harries 'Finn'
Ik schudde mijn hoofd op Dan’s vraag of hij wat mocht eten. Vervolgens liep ik naar de keuken terwijl ik in mijn gedachten verzonken was. Was het de waarheid of was het gewoon Dan die wat liep te brabbelen omdat hij dronken was? Ik schudde mijn hoofd met de laatste mogelijkheid, ik wist dat het enkel en alleen maar de waarheid kon zijn. Dan vertelde altijd de waarheid als hij dronken was. En dat zeker in samenstelling met een zakje Maltezers. Ik voelde hoe ik het veel te warm had, en deed dan ook de knopjes van mijn hemd en gilet open. Vervolgens liep ik naar de wasbak, kletste wat water in mijn gezicht om vervolgens een natte hand door mijn haren te halen. Ik besloot om net enkele kasten open te maken op zoek naar koffiepoeder toen ik Zoë de keuken hoorde inlopen. Ik draaide me om en zag hoe ze met de glazen, het lege flesje bier en de fles water binnenkwam en deze vervolgens wegzette. Ondertussen had ik al alles in het koffiemachine gedaan en het toestel aangezet. Ik sloot even mijn ogen om van het druppende geluid van koffie te genieten toen ik vervolgens Dan zachtjes het themesong van Doctor Who hoorde neuriën. Ik opende mijn ogen en keek meteen naar Zoë. Het moest vast moeilijk voor haar zijn. ‘Wanna go outside?’ vroeg ik aan haar terwijl ik vervolgens merkte dat ik al makkelijk één kopje koffie kon inschenken. Ik nam een kopje, schonk het in en liep vervolgens naar de woonkamer waar ik een slapende Dan aantrof. Ik legde het kopje op de salontafel voor hem en liep daarna weer naar de keuken. ‘I’m going. If you want, you can always join me.’ Mompelde ik om vervolgens snel naar Zoë’s kamer te gaan omdat mijn schoenen daar nog lagen en om daarna de deur uit te lopen.

[ bericht aangepast op 11 april 2013 - 18:25 ]

---

Rise and rise again until lambs become lions

Tarsus schreef:
Haley Nelson
Jack glimlachte naar me, iets wat ik eigenlijk totaal niet verwacht had. Weer voelde ik een hele opluchting over mijn lichaam glijden, van mijn hoofd tot in het kleinste puntje van mijn tenen. Mijn tanden knarsten over het randje van mijn beker, dat onder een zacht gekraak een beetje omgeplooid werd en in mijn lip begon te snijden. Dus ik liet het bekertje zakken.
“I want too. But it’s so weird. I only know you for two days or so, but it feels like I’ve know you forever, you know?”
Ik knikte zacht. Was het nog maar twee dagen geleden? Het leek echt veel langer. Misschien maar goed. Ik wilde niet dat alles snel voorbij zou gaan. Dat zou verschrikkelijk zijn. Hoewel Jack nog een beetje nerveus leek te zijn, was dat bij mij helemaal verdwenen. Ik kon niets anders dan alleen maar dom te blijven glimlachen.
Jack nam nog een slokje van zijn punch en ik kan hem alleen maar glimlachend aan kijken, ook al wilde ik iets zeggen. Ik wist nog niet eens wat ik moest zeggen. Met een klap zette hij zijn bekertje neer, waardoor ik even geschrokken naar zijn hand keek. Met een grijns van hier tot in Tokio ging hij op één knie zitten. Wat ging hij doen? Was het niet wat te vroeg om te trouwen? Hij nam mijn smalle hand in de zijne, waardoor er een explosie van vlinders in mijn buik plaatsvond. De pretlichtjes in zijn ogen waren zo lief en aanstekelijk. “Dear Haley… Do you want to be my girlfriend?”
Ik zakte op mijn knieën zodat ik op gelijke hoogte voor hem zat en zette voorzichtig mijn bekertje op veilige afstand op de grond. “I do,” fluisterde ik en drukte een kusje op zijn lippen. Daarna stond ik op en trok ik hem recht. Mijn bekertje raapte ik ook terug en dronk ik in één teug uit. De dansvloer was waarschijnlijk een no go, aangezien we beiden nogal erg failden. “So, what do you want to do? Since everyone is gone and I am out of inspiration. You can choose.”

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Zoë Sugg aka Zoella.

Het was awkward om tegen een camera te praten, om te vloggen in een openbare plaats of om met gekke vrienden op stap te gaan, maar de stilte die in de keuken hing, puur omdat Dan net iets had gezegd in een dronken bui was het toppunt van alles. Afwezig staarde ik naar het eiland in de keuken. Het marmeren blad dat erop lag was niet zo interessant, maar dat was op dat moment het eerste waar ik naar keek.
"Wanna go outside ?". Ik was te ver in gedachten om ook echt te antwoorden, maar ik had het wel gehoord. Als een soort van echo eigenlijk. Vreemd hoe ik nu al half in shock was, gewoon omdat iemand had bekendgemaakt dat hij op Finn was. Ik begreep Dan wel, ik bedoelde, wie werd er nu niet een beetje gay door Finn ? Maar op 1 of andere manier was dit toch anders, echter. Het was ook gewoon echt, Dan was niet een beetje gay, maar was gewoon compleet voor Finn gevallen, zoals ik dus. Wat als Finn koos voor Dan ? Het kon toch, right ?
"I'm going. If you want, you can always join me" zei Finn toen hij terug was in de keuken. Ik bedoelde maar dat hij Dan bleef helpen. Hij had hem op de bank gelegd toen hij strontzat met zijn gezicht op de grond was gevallen. Ik beet op mijn lip en hoorde een deur dichtvallen. Dan's gezang was ook gestopt waardoor ik uitmaakte dat hij in slaap was gevallen. Ik ging terug rechtstaan in plaats van te leunen tegen het aanrecht en liep naar de gang waar ik een paar schoenen aandeed. Ik was deze nacht al eens in de sneeuw gelopen, dus zo erg kon het niet zijn. Ik deed de deur open en deed die terug achter mij dicht van zodra ik buitenstond. De rits van mijn jas trok ik omhoog waarna ik mijn haren samen nam en ze over mijn schouder legde.
"What are you gonna do ?" vroeg ik, op een iets luidere toon. Finn was al een stuk voor me uitgelopen, maar door het gebied werd het geluid van mijn stem ook nog eens versterkt. Ik bleef staan, gewoon kijkend naar de rug van Finn die was gestopt met stappen van zodra hij mijn stem hoorde. Grappig hoe een klein moment in je leven, een paar minuten, een situatie helemaal kon veranderen.

Finnegan Harries 'Finn'
De koude die door mijn hemdje ging, voelde echt goed. Het zorgde ervoor dat ik terug helderder kon nadenken. Ik liep het paadje af en besloot om maar al door te lopen. Als Zoë toch naar buiten zou komen, zou ze me wel vinden. Ik begroef mijn handen in mijn broek en lachte even cynisch om hoe ik er nu eigenlijk bijliep, helemaal strak in pak. Was het normaal niet de bedoeling geweest dat dit een leuke avond ging worden? Om eerlijk te zijn was deze avond verre van perfect nadat Dan zijn bekentenis had gedaan. Ik snoof even diep de koude lucht om en voelde hoe er een rilling liep over mijn rug. Perfect. Koud. ‘What are you gonna do?’ hoorde ik opeens een heel bekende stem. Een kleine glimlach verscheen op m’n gezicht. Ze was toch gekomen. Ik stopte met stappen en bleef gewoon stil staan. Blijkbaar dacht Zoë hetzelfde en bleven we even allebei zo staan. Na enkele minuten draaide ik me langzaam om en keek haar aan. Ik voelde me zo verward dat je het volgens mij zelfs van mijn gezicht kon aflezen. ‘What do you mean?’ vroeg ik schor terwijl ik naar de sneeuw onder mijn voeten keek. Een windvlaag kwam op en weer voelde ik de koude onder mijn hemd waaien. Dit voelde zo goed. Ik richtte mijn gezicht terug op en keek Zoë gebroken aan. ‘I really don’t know what to do. He’s my best friend.’

---

Rise and rise again until lambs become lions

Zoë Sugg aka Zoella.

Ik wist niet wat voor antwoord ik verwachtte, ik wist zelf niet waar de vraag op sloeg, maar ik had ze toch gesteld. Zonder erbij na te denken natuurlijk want dat was wel het laatste wat ik op dit moment ging doen, nadenken. Finn bleef even staan, net zoals ik. Onbeweeglijk. De wind en enkele vogels waren het enige geluid. Het deed wel goed, de koude voelen. Het hield je wakker, helder, liet je weten dat het serieus was en niet een soort droom. Een paar minuten verstreken totdat hij zich eindelijk omdraaide. Zijn gezicht stond vol verwarring, alsof alles opeens niet meer klopte. Alsof je net aan iemand hebt gezegd dat je geadopteerd bent.
"What do you mean ?" vroeg hij schor. Zijn ogen gleden naar de zijn voeten. Ik likte even over mijn lippen en keek rond. Een zachte zucht rolde over mijn lippen waarna ik mijn schouders ophaalde, ook al kon hij dat niet zien aangezien zijn blik nog steeds op de grond gericht was. Hij keek terug op, een gebroken blik in zijn ogen duidelijk te zien. Onmiddellijk voelde ik me slecht, minstens even slecht als hij, ook al was ik niet degene die in zijn situatie zat.
"I really don't know what to do. He's my best friend". Ik keek moeilijk om me heen, daarna naar de grond om uiteindelijk langzaam naar hem toe te lopen.
"It's pretty obvious that you should talk to him, when he's sober, but, I don't think that's really gonna help actually" begon ik, toen ik de helft van de afstand tussen ons had overbrugd. Ik keek terug op en keek hem aan, "I want to help you, really, but I can't really do a thing right ?". Ik zette nog een paar stapjes in zijn richting, zodat er nog altijd een kleine afstand tussen ons inzat.
"But I do know that I'm never gonna look at Dan the same as I did before all of this happend ...'.

Finnegan Harries 'Finn'
Ik zag hoe Zoë’s blik onmiddelijk veranderde in moeilijk waardoor ik me enkel maar slechter ging voelen. Ik wilde niet dat ze zich daardoor slecht zou voelen. Het was mijn probleem. Niet de hare. Vervolgens keek ze naar de grond om daarna langzaam naar me toe te lopen. Ik begroef mijn handen nog wat dieper in mijn broekzakken en snoof nog wat koude lucht op. ‘It’s pretty obvious that you should talk to him, when he’s sober, but, I don’t think that’s really gonna help actually.’ Begon ze terwijl ze net in de helft van de afstand die tussen ons was zat. Ik had echt de neiging om gewoon haar vast te nemen en er niet meer aan te denken. Ik keek haar aan terwijl ze weer haar blik had gevestigd op de grond. Daar stond ze dan. Mijn vriendin. Zoë Sugg. Alles leek perfect. Een zacht lachje ontsnapte uit mijn mond toen ik haar bestudeerde. Ze zag er echt schattig uit met haar pyjama en haar jas. ‘I want to help you, really, but I can’t really do a thing right?’ zei ze vervolgens terwijl ze nog wat stapjes in mijn richting zette zodat er nu nog maar sprake was van een kleine afstand. Ik zuchtte, ‘You just being here, helps me already.’ Ik zette nog wat stapjes dichter waardoor ik nu pal voor haar neus stond. ‘But I do know that I’m never gonna look at Dan the same as I did before all of this happened.’ Ik knikte bevestigend, ‘Me neither. But I can’t let him down. He’s my best friend. I just can’t ignore him or act different to him. I just have to be Finn like always. I don’t want him to feel bad about his feelings. He didn’t choose them.’ Ik zuchtte nog eens waarna ik een haar uit haar gezicht veegde, ‘And I don’t want things to become awkward between us.’

---

Rise and rise again until lambs become lions

Tarsus => Sixer

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Zoë Sugg aka Zoella.

Hij zuchtte, "You just being here, helps me already". Hij zette wat stapjes in mijn richting waardoor we nu weer gewoon pal voor elkaar stonden, zoals we meestal stonden. Eigenlijk altijd behalve dan. "But I do know that I'm never gonna look at Dan the same as I did before all of this happend" zei ik toen ik naar zijn gezicht keek. Zoals altijd moest ik wat omhoog kijken. Het nadeel aan klein zijn, maar ja. Hij knikte bevestigend, "Me neither. But I can't let him down. He's my best friend. I just can't ignore him or act different to him. I just have to be Finn like always. I don't want him to feel bad about his feelings. He didn't choose them". Hij zuchtte waarna hij een lok uit mijn gezicht veegde, "And I don't want things to become awkward between us". Ik lachte en schudde mijn hoofd, "Oh, come on Finn, we àre awkward, there's nothing we can do about that" zei ik op een lachend toontje. Ik voelde me genoodzaakt om de sfeer wat terug te brengen, puur omdat ik dat wou eigenlijk ... "But, Dan's drunk right ? Maybe he doesn't even know what he told to you if he wakes up again. What are you gonna do if he tells it a second time, when he's sober, just act like you're totally surprised, or are you're going to tell him that you know that he's in love with you, before he wants to tell it a second time ?".