• Kruistocht In Spijkerbroek

    Een vriendengroep gaat met school op bezoek naar een wetenschappelijk centrum. Als ze zich vervelen door het gezeur van hun leerkracht, besluiten ze zelf even op onderzoek te gaan. Ze sluipen weg en neuzen rond. Plots stuiten ze op een tijdmachine. Voor de grap beginnen ze op knoppen te drukken en drukt een jongen 1-2-1-2 in. Op dat moment stond de rest van de groep toevallig in de machine en voor hij het goed en wel beseft, waren ze weg. Terug naar 1212. Daar komen de jongeren terecht in een Kinderkruistocht. Ze moeten zich aanpassen en samenwerken om terug naar huis te geraken. Maar... wat als er geen weg terug is?

    Vriendengroep:
    Meisjes:

    – 1,1 - Rachel Ariana Gilles - LostMagic |stiefzus Thomas|
    – 1;4 - Hazel Aaron Hawthorne - Tolkien
    – 1;7 - Aislynn Mitchell - Seaver
    – 1,14 - Eden Celeste Lightwood - Gamgee
    -

    Jongens:
    – 1;7 - Ace Keegan Ross - Seaver
    – 1;4 -Jack Frederick Frayn Hayes - Tolkien
    – 1,7 - Thomas Finnegan Puckett - Ollivander |Stiefbroer Rachel|
    – 1,13 - Logan Garcia - WillNotLearn
    – 1;15 - James Johnsen - Shelob

    Kinderen uit kruistocht: (hebben geen achternaam)
    Meisjes:

    - 1,4 - Yarah - Firebolt |zus Norabel|
    - 1;2 - Norabel - Brookie |zus Yarah|
    - 1,3 - Yuniper - Jaimes
    - 1;4 - Katarina - Boira
    -

    Jongens:
    - 1,1 - Benjamin - LostMagic
    - 1,14 - William - Gamgee
    - 1,19 - James - WillNotLearn
    -
    -

    Rijke lieden:
    Volwassenen
    - 1,20 - Philip Robbert Boleyn - Ceremonials
    Kinderen
    - 1,4 - Amilia Megan Moore - LexLover

    Profeet: -1,19- Albert - Ollivander


    Regels
    - OOC tussen () [] {}
    - Geen oneliners
    - 16+ is toegestaan
    - Ik alleen maak de topics aan, als ik weg ben, vraag ik het wel iemand
    - Het RPG start als ze plotseling in 1212 zijn.
    - max 1 meisje per speler

    Praattopic
    RollenTopic

    [ bericht aangepast op 7 feb 2013 - 20:49 ]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    [ow ok :$]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    |Als ik het goed begrijp stonden Yuniper en James tot voor kort met Jack en Eden te praten?

    Albert komt eraan mensjen. :Y) |


    kindness is never a burden.

    Ollivander schreef:
    |Als ik het goed begrijp stonden Yuniper en James tot voor kort met Jack en Eden te praten?

    Albert komt eraan mensjen. :Y) |


    NEE. WACHT TOTDAT IK POST.

    Dan doe ik dat nu even snel. Jullie leiden me af. :/


    help

    Tolkien schreef:
    (...)

    NEE. WACHT TOTDAT IK POST.

    Dan doe ik dat nu even snel. Jullie leiden me af. :/


    |O.o Okay, sjojjie ): |


    kindness is never a burden.

    Gamgee schreef:
    Eden Celeste Lightwood
    Het meisje zegt tegen het jongetje dat ze het wel redt, en dat hij de soep best mag aannemen. Hierna kijkt ze naar Jack's tas. 'Hoe is die stof bewerkt? Ik heb nog nooit zulk soort materiaal gezien en al helemaal niet op die manier bewerkt.' Haar hand steekt ze uit en laat ze over de stof heen glijden. Jack trekt zijn tas iets terug. 'Het is een speciale techniek,van over zee,' antwoordt hij.
    'Waar vandaan, precies?'
    'De Britse eilanden?'
    'En wat is een fik?'
    'Een brand.'
    'En hoe konden jullie weten dat er een kinderkruistocht passeerde als je eerst een tijd op een boot hebt gezeten en geen dorp bent tegengekomen aangezien jullie die nog zoeken?' Haar vragen beginnen me zenuwachtig te maken, ook al is Jack degene die ze beantwoordt. Hij lijkt het aan zijn glimlach te zien echter wel amuserend te vinden. Ergens steekt het, dat dit meisje het zo gemakkelijk een glimlach op zijn gezicht weet te krijgen door simpelweg dingen aan hem te vragen, terwijl ik daar de hele dag al moeite voor doe, zonder ook maar enig succes. Mijn mondhoeken beginnen iets naar beneden te hangen.
    'En God zal zeker dichtbij jullie staan, als jullie in Hem geloven.'
    Het meisje bekijkt me nu uitgebreid en ik voel me steeds ongemakkelijker te voelen, daarom zeg ik tegen Jack dat ik denk dat het beter is als we teruggaan, zodat we met de rest kunnen overleggen wat we gaan doen. Hij kijkt me twijfelachtig aan en ik ben bang dat hij hier straks niet weg wilt. 'Ja... Ja, dat is misschien het beste idee.' Plots trekt hij me de bosjes in. 'Als we geluk hebben staan de coördinaten en het tijdstip nog steeds in de geschiedenis, als Sean niet nog op meer knoppen heeft gedrukt en het ding heeft doen exploderen of zo. Dan hoop ik dat ze niet zo idioot zijn om ons gewoon onze gang te laten gaan en hulp sturen of zo...' Ik kijk Jack iets paniekerig aan. 'M-maar straks heeft hij wel nog meer knopjes ingedrukt, of is de machine echt geëxplodeerd, dan komen we hier nooit meer weg!' Onzeker bijt ik op mijn lip. 'Ik wil hier niet voor de rest van mijn leven vastzitten, Jackie,' zeg ik zacht.


    Jack Frederick Frayn Hayes || Vriendengroep.
    Eden had erbij gestaan en ernaar gekeken. Ze zag er nogal ongemakkelijker uit wanneer het meisje haar uitgebreid leek te bestuderen. Jack kon het het meisje niet echt kwalijk nemen dat ze hen zo aanstaarde, zeker bij Eden.
    Meisjes met zulk blond haar en die ogen waren meestal rijke, adellijke meisjes. Zeker als ze er zo proper uit zagen. Wanneer Jack akkoord ging met Eden, trok hij haar mee de bosjes in en vertelde haar zijn idee van hoop.
    Waarschijnlijk was het niet echt perfect verwoord, want Eden keek Jack paniekerig aan.
    "M-maar straks heeft hij wel nog meer knopjes ingedrukt, of is de machine echt geëxplodeerd, dan komen we hier nooit meer weg!" Onzeker beet Eden op haar lip. Uit automatisme rolde Jack zuchtend met zijn ogen.
    "Ik wil hier niet voor de rest van mijn leven vastzitten, Jackie," zei Eden zacht.
    "Maak je maar niet druk," zei Jack wat zachter dan zijn gedrag van daarnet. "Dat ding is met één miljoen computers verbonden. Het zal heus wel iemand opgevallen zijn..." Jack twijfelde even, maar trok Eden toen - misschien ietwat ruw - in een knuffel. Hij voelde zich nogal schuldig met zijn gedrag van daarnet. Dat had hij altijd bij zulke dagen.
    Of hij het ging toegeven? Amen en nooit niet.
    "Het s-" Jack kapte zijn zin af. Het speet hem waarvoor? Ach, komaan idioot. Doe niet zo zelfingenomen. "Het spijt me van daarnet, trouwens..."


    help

    |Where are them precisely? (; |


    kindness is never a burden.

    [*they

    Eden en Jack staan in de bosjes volgens mij xd]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Gamgee schreef:
    [*they

    Eden en Jack staan in de bosjes volgens mij xd]


    Dat... Is dubbelzinnig.

    Ze staan trouwens voor de bosjes. xd


    help

    |I KNOW! Ik vind them gewoon leuker okay?! Urg, Cheryl. ;D

    Bij het bos? (; |


    kindness is never a burden.

    OH MY GOD! Ik zie het nu pas!

    Jack Frederick Frayn Hayes = Jackson "Jack" Frayn Harries


    kindness is never a burden.

    Ollivander schreef:
    |I KNOW! Ik vind them gewoon leuker okay?! Urg, Cheryl. ;D

    Bij het bos? (; |


    Aan de rand van het kamp bevinden zich dichte struiken en bomen, die naar de open plek leiden. Jack en Eden staan aan de kant van het kamp bij die struiken. ^^


    help

    Ollivander schreef:
    OH MY GOD! Ik zie het nu pas!

    Jack Frederick Frayn Hayes = Jackson "Jack" Frayn Harries


    SERIEUS, HEB JE HET NU PAS DOOR?

    Ik wil constant Harries schrijven. ><


    help

    Njah, ik ben dom. :x


    kindness is never a burden.

    Albert | Kruistocht.
    Albert wandelde door het kampement en glimlachte naar de kinderen die belangstellend naar hem opkeken. "Wanneer vertrekken we, Profeet?" vroeg een klein meisje en Albert knielde voor haar neer. "Wanneer God ons dat zegt." Haar mondje viel open, terwijl ze traag knikte en Albert met haar ogen volgde toen hij verder liep. Aan de rand van het kamp merkte Albert echter een groepje op. Hij fronste en ging dichterbij staan. Toen merkte hij dat het meisje van net bij de groep stond en een onbekende jongen een meisje in het struikgewas trok. Wat was er gaande? "Yuniper, James? Wat gebeurt er? Waarom zijn jullie niet bij de groep? En wie waren die mensen?"


    kindness is never a burden.

    Moet ik nu serieus beginnen wenen over een idiote Latijnse leestekst?

    Nja, Lucretia is wel zielig... En ik heb mijn regels. :/


    help