[RPG] Unordinary People [Eén] - Speeltopics

In het warme Australië staat een groot strandhuis, waar elke zomer mensen naar toe komen voor een zomerse vakantie. De mensen die naar het strandhuis toe komen kennen elkaar niet, het zijn allemaal vreemden van elkaar dus ze moeten elkaar nog allemaal leren kennen. Zal dit goed gaan of niet? Ook kunnen er wat ‘rare’ figuren tussen zitten, misschien is een van de jongens wel een vampier.. of een van de meisjes wel een heks? Daar kom je allemaal zelf achter, des te meer je elkaar leert kennen..

Regels
- Off-topic berichten worden in het praattopic geschreven, niet in dit topic
- Als je je aanmeldt moet je zeker weten dat je echt gaat meedoen, anders wordt je verwijdert.
- Ga niet dood of vermoord niemand zonder het eerst aan mij te vragen! Gewond raken mag wel.
- Doe rustig met de anderen, niet meteen ruzie schoppen ofzo. Je kent elkaar nog niet.
- Minimaal vier volle regels per post
- Wie zich vijf keer niet aan de regels houd, wordt uit het RPG geplaatst.
- Nieuwe topics mogen door iedereen worden geopend
- Enjoy!

Invullen:
Volledige naam:
Bijnaam:
Leeftijd:
Innerlijk:
Uiterlijk:
Gewoon/ongewoon mens (wat dan):
Extra:


Meisjes:
- Julia Chanel Miller - 18 - zeemeermin - TheseWords
- Katherina Elena Flow - 18 - mens - Coockies
- Yuniper Lake - 17 - heks - Jaimes
- Jade Rachelle Brown - 18 - Earthling - HurtedHeart
- Ruby Aliana Emily Hastings - 18 - mens - Lizor
- Philomenia Amaris Kingsleigh - 18 - halfgodin - Tolkien

Jongens:
- Charles Oliver Skyes - 20 - vampier - Jolene
- Matthew Andy Dalmer - 20 - engel - Jolene
- Logan Garcia - 18 - weerwolf - WillNotLearn
- Lucas Alexander Enwright - 21 - communicator - mismi
- Ethan Willow Clarckson - 19 - mens - Nyan
- Seth Langdon - 19 - mens - Chapters

Kamerlijst:
Kamer1:
Julia Chanel Miller
Yuniper Lake

Kamer 2:
Katherina Elena Flow
Jade Rachelle Brown

Kamer 3:
Ruby aliana Emily Hastings
Philomenia Amaris Kingsleigh

Kamer 4:
Matthew Andy Dalmer
Lucas Alexander Ewright

Kamer 5:
Ethan Willow Clarckson
Logan Garcia

Kamer 6:
Charles Oliver Skyes
Seth Langdon


Hoe beginnen we
We beginnen dat iedereen aankomt bij de villa en via de kamerlijst hun kamer op gaat zoeken. Het is voor iedereen de eerste dag op vakantie, de één komt vroeger op de dag, de ander later

[ bericht aangepast op 10 feb 2013 - 10:16 ]

---

Keep your head up, keep your heart strong

Logan
'Hm, je bent wel een Alex, vindt je ook niet Logan? En ja, ik ben Yuniper.' Stelt ze zichzelf voor als Alex zichzelf voorstelt als Alex, ze wrijft langs haar kin en bekijkt Alex uitgebreid. Ze moet lachen, een sarcastische lach, wanneer ik zeg dat zij haar net zogoed weg had kunnen jagen. 'Yeah right, ik ben degene die zegt dat ik het niet gedaan heb,' zegt ze simpel en kijkt me uitdagend aan. Nadat ze nog wat tegen Alex had gezegt besloot ze naar het teras te gaan, zelf pakte ik de glazen op aangezien hij de fles wijn vast had en liep achter Yuniper naar buiten. 'Vertel eens moordenaresje, waar kom je vandaan?' Vraag ik haar dan en ga op een van de stoelen op het teras zitten en ze de glazen ondersteboven op het tafeltje.

---

Don't be like the rest of them, darling

Tolkien schreef:
Philomenia Amaris Kingsleigh || Halfgodin
Veertienjarige Philomenia Kingsleigh kon een tafereel als dit niet aan. Haar achttienjarige zelf ook niet. Nog steeds had ze het niet verwerkt... Hoe kon het ook? Niets was meer traumatisch dan je eigen ouders op de grond te zien liggen, vond ze. Dood. Verminkt.
Dit was niet zomaar een dood. Dit was de reinste moord.
Mia's droomzelf leek zich er vaag bewust van dat dit beeld niet echt was, dat de idiote zielige muziek die op de achtergrond speelde enkel een aangepaste herinnering was. Mia wist nog steeds de titel van het liedje.
Het was een feit dat die muziek gespeeld had. Op een oud cassettebandje. De klik die klonk wanneer het tot z'n einde kwam, was haast niet te horen door Mia's gejammer heen. Ze was op de grond neergezonken en had haar handen tegen haar oren geslagen, op haar knieën. Haast helemaal vooroverbuigend. Het leek alsof er een gigantisch gat in haar romp zat, dat zich nooit meer zou sluiten.
Mia was niet het type die dit zou willen vergeten. Ze vond dat ze het moest blijven herinneren, waardoor Comptine D'été één van haar meest gespeelde liedjes was geworden.
Ze kon het niet vergeten, ook al wilde ze nog zo graag dat het niet gebeurd was.

Philomenia woelde niet echt in haar slaap, ze zag er alleen uit alsof ze doodziek was. Haar huid was bleek en er stond een laagje zweet op haar voorhoofd. Misschien was ze toch beter in haar bed gaan liggen? Het kleine beetje van haar dat nog bij bewustzijn was, hoopte alleen heel erg dat het niemand zou opvallen.

Le dramatische stukje.

---

help

Philomenia Amaris Kingsleigh || Halfgodin
Na wat dagen leek te zijn werd Mia eindelijk wakker. De droom leek constant opnieuw te zijn begonnen. Het was een hel geweest.
Ze wreef even in haar ogen. De woonkamer was verlaten en ze hoorde van ver gitaarmuziek. Philomenia was nog steeds doodmoe, maar ze was niet echt het typje dat graag lang sliep, dus stond ze maar op en liep even naar haar kamer om lege partituren te gaan halen. Ze wist niet echt wat ze zou opschrijven, maar het was beter dan niets doen.
Het weer was nog steeds hetzelfde toen Mia naar buiten ging. Ze lette niet echt op wie er gitaar zat te spelen, daarvoor zat ze nog steeds teveel in haar droom. Philomenia had altijd het meisje willen zijn dat overladen werd met complimenten op haar tekenkunst, dat buiten ging zitten tekenen als ze zich verveelde en alles om haar heen en tien minuten op papier kon zetten. Het enige probleem was dat ze niet kon tekenen en nu ze de smaak van muziek schrijven te pakken had gekregen was ze tot de conclusie gekomen dat het complimentenvissers waren die zo buiten zaten om te tekenen.
Je zou verwachten dat de muziek van de gitarist haar concentratie verstoorde, maar dat was niet zo. Integendeel, het gaf haar zelfs meer inspiratie. Ze schreef en schrapte noten, neuriede zo af en toe een deuntje en verdiepte zich in het schrijven van een zoveelste liedje dat ze waarschijnlijk toch nooit meer opnieuw zou bekijken.

---

help

Lucas Alexander Enwright - Communicator
"Waarom zou iemand gedwongen willen worden?" Ik haal mijn schouders op. "Sommige mensen willen dat, ik snap het ook niet. Denk maar aan bdsm, is ook een soort van iemand dwingen en de sub staat het toe" Antwoord ik.
"Je mag de wijn niet bij zijn etiket beoordelen, Alex, dat zijn vooroordelen" zegt ze. Ik haal mijn schouders even op. "Ik ben ook maar een mens, ieder mens heeft vooroordelen, of hij of zij dat nou wil of niet" zeg ik dan. "En daarbij heb ik zo mijn voorkeuren qua wijnen en dranken" zeg ik terug. Ik laat maar in het midden dat ze zelf ook een vooroordeel over de wijn heeft, aangezien ze er zelf over begon, maar dat weet ze zelf ook. "En ja, laten we maar gaan, nemen jullie het mee?" zegt ze en loopt zonder op antwoord te wachten de keuken uit richting het terras. Logan pakt de glazen en loopt achter Yuniper en Logan aan, die ondertussen vraagt waar ze vandaan komt. Ik neem ook plaats op een stoel en haal de kurk van de fles. Ik buig een stukje naar de glazen toe en pak er eentje. Ik schenk wat wijn in het glas en zet hem bij Yuniper neer. Vervolgens vul ik de andere twee glazen ook en zet de fles in de schaduw onder de tafel. "Nou, op een goede vakantie" proost ik dan. "hopelijk smaakt de wijn" zeg ik er nog achteraan.

[ bericht aangepast op 3 feb 2013 - 22:53 ]

Yuniper Lake || Heks
'Zo zo, heb ik hier een oversekste jongen die aan pijnlijke bondage denkt?' zeg ik met een grijns. Ik vind het leuk om mensen op de kast te jagen. 'Dus als ik dat wil weet ik dat ik bij jou terecht kan?' Natuurlijk niet, ten eerste doe ik daar niet aan, want pijn en vastgebonden zijn is niet mijn ding, tenzij ik iemand anders pijn mag doen. Daarbij komt ook nog dat ik nou ook weer niet een slet ben die met elke jongen het bed in duikt. Zoenen oké, maar vrijen niet. Dan speelt Alex de goed heiligman uit door te zeggen dat hij ook maar een mens is. 'Een wel erg hypocriet mens dan,' zeg ik met een bedachtzaam glimlachje. 'Grapje,' voeg ik eraan toe. Logan en Alex nemen inderdaad de spullen mee, wat mij weer scheelt iets te doen. Ik ga op mijn gemak zitten op een stoel. 'Vertel eens, moordenaresje, waar kom je vandaan?' Ik wacht even met antwoord geven, want Alex schenkt een glas wijn voor me in. Ik pak die en hef het glas. 'Eh ja, een geweldige vakantie,' waarin ik mijn spreuken op mensen ga uitproberen. 'Proost.' Ik neem dan een slok en de wijn valt best wel mee hoe slecht die is. Dan kijk ik Logan aan. 'Well, Logie, ik kom uit de keuken vandaan,' zeg ik dan met een grijns op mijn gezicht. 'Volgens mij jij ook. Of niet soms?'

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

[kut, had ik een stukje getypt, is het weer weg..]

Seth Langdon
"Nee." Hoe minder hij van me wist, hoe beter. Dat ging op dit moment heel goed aangezien hij nog niet eens ingelicht was over mijn naam, mijn leeftijd of mijn afkomst. Ik vroeg me af of hij het zich af vroeg. Misschien vroegen vampieren zich niet zo veel af, misschien wisten ze al genoeg voor tien levens lang en deed nieuwe kennis er niet meer toe. Wie weet, ik kon geen gedachte lezen. Hoi Charles.
"Ik heb haar misschien vermoord maar ik ben er van overtuigd dat ik nog steeds verliefd op haar ben." Lelijk woord, dat verliefd. Als ze hier nog was, had ze me waarschijnlijk niet vergeven. Of wie weet wel. Wie weet hield ze te veel van me, hoe ondenkbaar dat ook mocht zijn. Ik wist op zijn minst dat ik van haar hield. Ik hield van haar als hoe zij van de maan hield. Hoe jaloers ze was op zijn schoonheid. En over het feit dat iedereen de maan kon zien, dat alle sterren voor hem schenen, dat de hele wereld, onbewust, elke dag zijn licht en pracht apprecieerde. Ze vertelde me over hoe de maan alles kon zien, en alles had kunnen meemaken. Alle rampen, alle eerste zoenen, alle tragedies en alle wonderen.
Ik denk dat de maan net zo veel van haar gehouden had als wederzijds. Hij zou voor haar zeldzame lach gevallen zijn, en hoe ze zich geneerde wanneer ze een compliment ontving dor haar bescheidenheid. Maar ze was zo prachtig, haar honingblonde haar en de donkere wenkbrauwen die haar gezicht oneindig veel karakter gaven. Hij zou zijn gevallen voor de verdrietige liedjes die ze in mijn oren fluisterde. Voor haar kleine voeten en het kleine rimpeltje bij haar neus wanneer ze blij was. De laatste dagen had ik dat rimpeltje steeds minder gezien.
Ik hield van haar zoals de maan van haar hield. Ik hield van haar zoals ik door haar prachtige hoofd geschoten had.
Ze had haar ogen wijd open.
Misschien zodat ze daarboven
nog veel beter en dichter
de beeldige maan
bewonderen
kon.

Logan
Ik had aan Yuniper gevraagt waar ze vandaan kwam toen Alex de wijn inschonk en proostte op een goede vakantie en hoopte dat de wijn goed smaakte.
'En ja, een geweldige vakantie, proost.' Stemt Yuniper in en neemt een slok van de wijn 'Tuurlijk' Stem ik in met 'een geweldige vakantie' ik moest alleen een plek zien te vinden om te kunnen veranderen wanneer dat nodig was.. En ongezien het huis uit zien te komen als het eraan zat te komen. Ik nam een slok van de wijn op het moment dat Yuniper mij dan aankijkt 'Well, Logie, ik kom uit de keuken vandaan,' zegt ze dan met een grijns, 'Volgens mij jij ook. Of niet soms?' Vraagt ze dan. Ik rol met mijn ogen, al kon ik de grap wel waarderen, het was het soort grappen die ik maakte. 'Je weet wat ik bedoelde' Zei ik simpelweg en draai met het glas wijn rond in mijn hand terwijl ik een blik werp op de omgeving.

[ bericht aangepast op 4 feb 2013 - 16:17 ]

---

Don't be like the rest of them, darling

Lucas Alexander Enwright - Communicator
"Zo zo, heb ik hier een oversekste jongen die aan pijnlijke bondage denkt?" zegt ze met een grijns. "Dus als ik dat wil weet ik dat ik bij jou terecht kan?" vervolgt ze. Ik grinnik even. "Ik had een vriendin die vijftig tinten had gelezen en die wel het een en ander wou uitproberen en tja, wie ben ik om nee te zeggen" zeg ik dan met een grijns. De herinneringen eraan zijn leuk. "Maar oversekst? Nee dat niet. Ik ben niet iemand die elke dag met een ander meisje in bed beland. Tuurlijk heb ik wel eens een one-night-stand gehad, maar ze zijn op één hand te tellen. Ik ben toch meer iemand voor een relatie" zeg ik dan.
Yuniper maakt een opmerking over dat ik een hypocriet mens ben en negeer het verder. Ik draai het glas met de wijn even rond en neem een slok. Ugh, goedkope wijn. Ik had nooit moeten luisteren naar die vriend van me. Die zei dat ik hier absoluut heen moest gaan en dat dit echt iets voor mij was. Ik had liever mijn vakantie afgesloten in een luxe villa zonder deze te hoeven delen met andere en met goede wijn. "Oke, ik ga zo wijnshoppen" zeg ik dan terwijl ik even naar mijn glas kijk alsof ik het zo beter kan laten smaken.

Charles Oliver Skyes

Hij zegt me via zijn gedachten gedag en vind het beter als ik niets van hem weet. Ik zucht en haal een hand door mijn haar. 'Seth ik weet veel meer over je dan je zult denken.' Antwoord ik en sta op. Ik had het warm en wilde dus andere kleren. Ik open mijn kast en haal er een strak wit t-shirt uit. Mijn trui doe ik uit en gooi hem op mijn bed. Dan trek ik het witte shirt aan en ga op bed zitten. 'Je hebt jezelf trouwens al voorgesteld en ik gok dat je een jaar of 18 19 bent.' Voeg ik er aan toe. 'En het is mooi dat je nog steeds van dat meisje houd ookal heb je haar vermoord.' Zeg ik. Ik vraag me af wat er zou gebeuren als hij een vampier was. Ik denk dat hij het hele land zou uit moorden. Ik haal een hand door mijn haar en trap mijn schoenen uit.

Sets Langdon
Ik had me niet voorgesteld en het feit dat hij mijn naam wist maakte me kwaad. "Flikker op." Mijn handen trilde. "Flikker op!" Flikker flikker flikker. Ik was altijd degene die gelijk had, en zelfs als ik niet gelijk had, had ik gelijk. Die rechte neus van hem had ik gebroken als dat kon.
Ik wist dat ik het niet tegen een vampier kon opnemen, maar dat deed er verder niet toe. Als hij me zou vermoorden, dan was dat het. Dan was het klaar en ik had er vrede mee. Ik zou haar weer kunnen zien, en we zouden samen de sterren tellen, we zouden samen de onderkant van vogelvleugels aaien en we zouden elke nacht samen slapen. We zouden lepeltje lepeltje liggen en ze zou fluisteren dat ze me vergaf en dat ze van me hield en ik zou zeggen dat ik ook van haar hield en dat ze net zo mooi als de maan was en dat de maan jaloers op mij zou moeten zijn voor het feit dat ze mij vast hield. Ze zou glimlachen maar ze zou me niet geloven, en ze zou me zachtjes kussen op de achterkant van mijn oor en we zouden in slaap vallen en alles zou goed zijn.

Charles Oliver Skyes

"Flikker op." Zijn handen trilde wat me een beetje verbaasde. Dit had ik niet zien aankomen. "Flikker op!" Herhaalde hij. Zijn gedachten waren een grote war boel van emoties. Ik blijf kalm en wacht tot zijn hoofd weer wat leger is. 'Gaat het weer?' Vraag ik en blijf rustig naar hem kijken. Ik vraag me af of hij zich wel beseft dat ik een vampier ben, dat ik daadwerkelijk leef op het bloed van andere en of hij ook wist dat ik hém binnen een paar seconde kon doden. Niet dat ik dat zou doen. Ik vond hem veelste interesant. Ik rek me uit en sta op. 'Zullen we de rest van het huis gaan verkennen?' Vraag ik hem. Ik mocht hem, wat je vreemd zou kunnen vinden. In zijn hoofd zag het er volgens mij zo uit: Hij was de stille vreemde jongen die iedereen maar raar vond en ik de sportheld van de school. Zo zag ik het zelf niet maar dat is wat ik uit zijn gedachten op kan maken. Ik vond mezelf helemaal niet perfect, verre van zelfs!

Yuniper Lake || Trage Heks
Even kijk ik naar Alex om te zien of hij een grapje maakt of niet, maar volgens mij vertelt hij me nu echt over zijn seksleven. 'Dude, dat hoef ik niet te weten,' zeg ik met een lachje. 'Houdt je seksleven voor je.' Ik zoen best weleens met jongens, maar... ik ben nog maagd. Ja ja, dat klinkt heel erg, maar ik ben het gewoon nog. Hoe sarcastisch en wat dan ook ik allemaal kan zijn, ik ben nog maagd. Ja, ik speel met jongens alsof ze mijn speelbal zijn, zoen met ze en whatever more, maar nooit echt seks. Wel het voorspel en alles, maar ik ben altijd dan degene die de jongen betoverd en het daarbij laat. 'Hm, leuk voor je, dat je meer iemand bent van de relatie's, zal je nu dan je vriendinnetje niet heel erg missen? Of wacht, heeft ze het met je uitgemaakt?' Ik grijns naar hem, ik hoop het eigenlijk wel. Liefde is alleen maar een verspilling. 'Ja, ik weet best wat je bedoelde,' grijns ik dan liefjes naar Logan. 'Ik kom vanuit Miami, lekker warm en veel mensen.' Hoewel ik mensen haat en dat weet Logan, daarom was mijn toon ook sarcastisch. Ik houd liever ook van koud, dood, dan warm, levendig. Alex zegt dan dat hij gaat wijnshoppen straks. 'Je doet je best maar, zolang je maar niet verwacht dat ik mee ga.'

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Logan
Yuniper en Alex praten over Alex zijn liefdes leven volgens mij 'Hm, leuk voor je, dat je meer iemand bent van de relatie's, zal je nu dan je vriendinnetje niet heel erg missen? Of wacht, heeft ze het met je uitgemaakt?' Zegt Yuniper grijnzend. Liefde was pijnlijk, zinloos en ondergewaardeerd, ik had geen vriendinnen, de meisjes waar ik mee omging hielden het amper een dag hooguit twee uit. 'Ja, ik weet best wat je bedoelde,' Grijnsde ze vervolgens liefjes naar mij, 'Ik kom vanuit Miami, lekker warm en veel mensen.' zegt ze met een sarcastische toon, 'Hmm.. Lijkt me niet echt bij je passen, je lijkt me meer een koud moordenaresje , zo een die liever woont in een ijskasteel' Zeg ik met een grijns. Alex deelt mee dat hij gaat wijnshoppen en Yuniper zegt op haar beurt dat hij niet hoeft te verwachten dat zij mee gaat. 'Ik ga ook niet mee, maar als je toch gaat kan je net zogoed wisky of iets dergelijks meenemen. Wijn heeft nou niet echt bepaalt mijn voorkeur' Zeg ik dan en neem een slok van het glas wijn dat ik eerst een hele tijd rond had zitten draaien op het tafeltje.

---

Don't be like the rest of them, darling

Lucas Alexander Enwright - Communicator
"Hm, leuk voor je, dat je meer iemand bent van de relatie's, zal je nu dan je vriendinnetje niet heel erg missen? Of wacht, heeft ze het met je uitgemaakt?'" zegt Yuniper dan. Ik schud mijn hoofd. "Ja ik mis der wel eens, maar nee ze heeft het niet uitgemaakt" antwoord ik. "Ze is nog niet zo heel lang geleden overleden aan de gevolgen van leukemie" zeg ik dan en ik glimlach even. Tuurlijk mis ik der, maar ik heb het een plek gegeven. We hebben een hele leuke tijd gehad samen en toen bekend werd dat ziek werd heeft ze hard gevochten en ik vocht met der mee. Helaas kregen we al vrij snel te horen dat de behandelingen niet aansloegen. We hebben zoveel mogelijk leuke dingen nog gedaan en na een tijdje ging het heel snel achteruit. Ik weet dat ze van me hield en ik hield van haar, met heel mijn hart.
Yuniper zegt waar ze vandaan komt en Logan maakt weer een opmerking. Rare humor hebben die twee. Dan zegt Yuniper dat ik niet hoef te verwachten dat ze mee gaat. Dat verwachtte ik ook niet. Logan zegt vervolgens dat hij ook niet mee gaat maar dat ik best wel iets van een whisky mee mag nemen. "Ik zal zo eens kijken wat ik kan vinden. Jij nog een voorkeur Yuniper?" vraag ik dan.



[Liefde was pijnlijk, zinloos en onderovergewaardeerd]

[ bericht aangepast op 8 feb 2013 - 20:42 ]