You cant hurry love ||RPG|| ~BRL - Speeltopics

Wat als een paar ouders van drie 16 jarige jongens ineens bedenken dat die jongens eindelijk maar eens een vriendin moeten zoeken? Wat als ze negen 16 jarige meisjes uitnodigen om samen met de jongens voor een tijdje in een huis te gaan zitten? Zal het plan van de ouders slagen en vind elke jongen een meisje of gaat het helemaal mis? Zullen er nieuwe vriendschappen ontstaan of zal iedereen elkaar gewoon vervelend gaan vinden of erger zelfs, haten? Aan het einde is het wel de bedoeling dat de jongens een keuze maken tussen de meisjes, maar willen de meisjes dan nog wel? Of vinden de meisjes de jongens helemaal niet leuk meer? De keuze ligt bij jullie

Huisregels
Iedereen is aanwezig bij het avond eten van 6.00 tot 7.00
Voor de rest van de dag staat er een buffet met eten waar je van mag eten wanneer je maar wilt
Elke vrijdag avond is er een feestje van 8.00 tot later
Iedereen mag na 11.30 niet meer naar buiten
Elke dinsdag ochtend kunnen de mensen uit het huis naar de stad
Contact met de rest van de wereld kan allen met brieven die verstuurd worden vanuit de stad waar je ze dinsdagochtend heen kan brengen
Op elke kamer hangt een belletje waar je aan kan trekken voor je bediendes

Regels:
- Alle normale regels van quizlet gelden ook hier
- Geen mensen buitensluiten of afkraken
- Geen andere personages besturen, wil je een gesprek met iemand voeren vraag het dan even
- Minimaal 200 woorden per stukje! Dat is makkelijk te halen!
- Maximaal 2 personages per persoon
- Niemand behalve ik opent hier topics voor
- Niet in een dagje stoppen doe dan gewoon niet mee
- Melden als je afwezig zal zijn voor een aantal dagen
- 16+ mag, maar zet het erbij voor de mensen die het liever niet lezen
- OOC tussen haakjes [({})]

Rollen:
Jongens
-James Julian Mathers BigFatLiar
-Damian Nathaniël Wright ShatterMe
-Murno Parker Hunter Seaver

Meisjes
-Melody Sarah McNeckle BigFatLiar
-Leah Isabella McGeorge pebble
-Abdel "Abbey" Felicia Thompson chocolover13
-Rosely Moore Ruexx
-Amy-Louisa Flora Campbell Squib
-Hailey Mary King Squib
-Ness Allison Candler nessje
-Cat Summers xJules001
-Nereah "Reah" Aserianachtkat

De slaapkamers (voor de jongens blauw met groen in plaats van geel rood):

Zitkamer:

Kamerindeling
Kamer 1: James Julian Mathers, Damian Nathaniël Wright en Murno Parker Hunter
Kamer 2: Leah Isabella McGeorge, Ness Allison Candler en Abdel "Abbey" Felicia Thompson
Kamer 3: Amy-Louisa Flora, Melody Sarah McNeckle en Cat Summers
Kamer 4: Rosely Moore, Hailey Mary King en Nereah "Reah" Aseria

Het begin
Alle drie de jongens net in het huis. Dat betekent dat ze het zelf ook nog niet hebben verkent. De meisjes zullen nu langzaam 1 voor 1 binnen komen. Het is ongeveer 3 uur in de middag.

Nu ergens
Iedereen gaat langzaam maar zeker naar het eten, het eten is alles wat jullie kunnen verzinnen en het is de bedoeling dat ze elkaar ook tijdens het eten beter leren kennen omdat ze dan ook echt met ze allen zitten. Verzin maar wat, een voorstel rondje, ik kan ik kan wat jij niet kan etc

Het praat topic

[ bericht aangepast op 27 feb 2013 - 20:11 ]

---

Dont say why me, say try me

[What did I mis?]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[Srry wil wel schrijven, maar heb nu ff geen idee wat ik zou kunnen doen en ik wil geen on-liner schrijven dusyea.... Als jullie willen kunnen jullie mij gewoon me naam laten zeggen en dat soort dingen met melody]

---

Dont say why me, say try me

Brookie schreef:
[What did I mis?]

( niets eigenlijk. Iedereen is er nu, op een iemand na. Umh, op Munro, Leah, James, hailey en melody na is volgens mij iedereen gewoon beneden.)

[ bericht aangepast op 11 jan 2013 - 21:00 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

[haily was ook boven toch?]

---

Dont say why me, say try me

Nereah 'Reah' Aseria

`Ho Scarlet!´ Riep ik terwijl ik mijn paard stopte. Achter me aan kwam een zwarte auto van mijn ouders. Ik hoorde hoe ze uit stapte, en liet me van Scarlet afglijden.
`Wij nemen Scarlet wel mee, je koffers zitten in de auto en de stal waar je paard zal staan is ongeveer tien minuten lopen vanaf hier.´
`Oké,´ Antwoordde ik terwijl ik de teugels aan mijn moeder gaf. `Mam, moet ik dit echt doen? Ze kiezen me toch niet.´
`Onzin, je gaat er gewoon naar toe, of je bent Scarlet voor een maand kwijt.´
Ik zuchtte: Ze wiste ook precies waar ze me mee konden pakken.
Ik liep naar de auto, en haalde daar mijn koffer uit net als een schoudertas en een poetskist van Scarlet. Snel liep ik nog naar mijn paard om hem gedag te zeggen, en liep daarna naar het huis toe. Achter me hoorde ik hoe ik werd geroepen door Scarlet. Sorry schatje, ik kan je vanavond pas weer zien, als het dan al kan.

(wie doet er open voor Nereah??)

---

Ik ben niet gek, ik ben een vliegtuig. En als je me niet gelooft stap je maar uit.

BigFatLiar schreef:
[haily was ook boven toch?]

Idd en je schrijft Hailey

---

Remember to be ridiculous.

[sorry dyslexie meestal kopieer ik namen haha]
James Julian Mathers
Buiten op de gang stond een hele groep mensen. 'Voor de gene die het nog niet weten ik ben James' zei ik. Voor dat er nog iemand iets terug kon zeggen vervolgde ik mezelf snel, 'het maakt me niet uit wie er mee gaan, maar ik ga vast wat eten zoeken. Het duurt toch nog zeker een uur voordat we echt gaan eten'. 'Ik ga mee!' Riep Het meisje die Melody heette. 'Of wacht laat me eerst snel mijn spullen wegzetten'. Ze liep snel een kamer in ik hoorde een groote plof en toen kwam ze weer naar buiten. 'Dus we hadden het over eten? Overgens ik heet Melody voor de mensen die het niet wisten', zei ze. 'Ik heb geen idee waar het is, maar ik denk beneden', Zei ik waarna ik haar bij haar arm pakte en naar beneden trok.

---

Dont say why me, say try me

||Ik dacht al dat ik de enigste was die hier dyslexie had. Ik ben blij van niet.(;||

Damian Nathaniël Wright

Ik zuchtte een beetje opgelucht toen ik zag dat Amy me niet was achterna gekomen. Ik had even tijd om te denken nodig en ik zat al niet zo graag tussen de drukte. Ik vervolgde mijn weg opzoek naar eten. Het is vrij ambetant als je honger hebt en je vindt niet direct eten. Ik geraak er meestal zwaar geïrriteerd van. Ik wist niet hoe dat kwam. Misschien kwam het om het feit dat ik meestal mijn gevoelens verstop. Ik had niet graag dat mensen wisten dat ik gevoelig was of snel prikkelbaar ben op sommige momenten. Ik zuchtte zachtjes. Waarom kon ik gewoon niet meer een sociaal iemand zijn? Ik weet het niet. Ik liep een kamer binnen waar een buffet stond en liep automatisch naar het fruitgedeelte. Ik pakte een appel en leunde tegen de tafel terwijl ik er rustig van at. Wat zou de rest momenteel doen? Waarschijnlijk hadden ze al een paar meisjes gevondene die ze aardig vonden of geclaimd hebben. Ik was de enigste die maar één iemand had ontmoet en daar had ik waarschijnlijk alleen maar één ding mee gelijk, hardlopen. Hoe konden mijn ouders nu weten wat ik leuk vond en waar ik opval? Ik had nooit echt interessen getoond aan een meisje en ik wist dat ik geen homo ben. Ik zocht gewoon iemand die anders is dan de andere meisjes en die had ik momenteel niet gevonden. Oké, het meisje met lila haar was anders dan de anderen , maar die kende ik nog niet. Ze kan bijvoorbeeld een rot karakter hebben en dan zag ik er waarschijnlijk nog niets in. Ik zucht nog is, maar dit keer luider en beet nog is een stuk van men appel af. We zullen wel zien wat er gebeurde, besluit ik dan uiteindelijk.

[ bericht aangepast op 12 jan 2013 - 10:41 ]

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Cat Summers
Ik merkte dat ik best wel honger begon te krijgen. Ik stond dus op en liep naar het buffet. Ze hadden daar zo veel. Hoe moest ik nu ooit kiezen wat ik wilde eten. Zachtjes grinnikte ik in mezelf en besloot toch maar een broodje te nemen. Er stond ook nog een andere jongen bij het buffet. Hij pakte een appel. Ik zag aan hoe zijn schouders op en neer gingen dat hij zuchtte. Zou ik naar hem toe gaan om te praten? Had hij daar wel behoefte aan? Ik besloot het er toch maar op te wagen en liep naar hem toen. 'Hoi, alles goed?' zei ik zachtjes.

---

Never explain yourself. Your friends don’t need it and your enemies won’t believe it.

[hmm ik had niet door dat t topic al begonnen was(A) waar is iedereen nu? dan kan ik ook inspringen met Rose]

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

[ Cat en Damian zijn aan het buffet, een paar zitten boven en voor de rest heb ik niet echt opgelet. ;s]

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Damian Nathaniël Wright

'Hoi, alles goed?' zei iemand zachtjes naast me en ik verschoot me even.
Ik had gedacht dat ik hier alleen was. Ik glimlachte naar haar als teken dat het oké was dat ze tegen me praatte. Ik had wel het gevoel dat ik er wat afstandelijk uit zag toen ik hier stond. Dat was niet mijn bedoeling geweest.
'Hey, het gaat wel. Ik ben gewoon niet gewend dat er zoveel mensen in één huis zijn.' zeg ik en ik schonk haar nog een glimlach voor ik nog een hap van mijn appel nam. 'En alles goed met jou? Hoe heet je eigenlijk?'
Ik vond het wel aardig dat ze de moet had om me aan te spreken, ook al zag ik er waarschijnlijk afstandelijk uit. Ik bekeek haar is goed. Ze heeft mooie grote bruine ogen en mooi lang bruin haar. Haar lippen hadden een mooie roze kleur, ik weet niet of het komt door lipgloss of dat ze het van haar zelf had. Haar onderste lip leek on wel een beetje te pruilen. Ze zag er best wel schattig en mooi uit, moest ik wel toegeven. Ik nam nog een hap van mijn appel en probeerde niet betrapt te kijken en te blozen omdat ik haar zo openlijk aan had zitten kijken.

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Cat Summers
Hij verschoot even toen ik hem aansprak. Het zag er best schattig uit. Daarna schonk hij mij een glimlach. Het was een mooie vriendelijk glimlach. Ik lachte terug. 'Ik ben ook niet gewend aan zoveel mensen bij elkaar. Het maakt het moeilijk om alles te volgen. Maar ach, ook dat moet goed komen toch? Ik heet trouwens Cat. Eigenlijk Catarina maar dat vind ik zo'n tuttige naam' Vertelde ik hem lachend. Ik zag dat hij me bekeek. Ergens voelde ik me er ongemakkelijk over maar ik deed hetzelfde bij hem. Hij was best wel een mooie jongen en redelijk gespierd ook zover ik kon zien door zijn shirt heen.

---

Never explain yourself. Your friends don’t need it and your enemies won’t believe it.

Damian Nathaniël Wright

'Ik ben ook niet gewend aan zoveel mensen bij elkaar. Het maakt het moeilijk om alles te volgen. Maar ach, ook dat moet goed komen toch? Ik heet trouwens Cat. Eigenlijk Catarina maar dat vind ik zo'n tuttige naam' zei ze.
'Ik vind dat je een mooie naam hebt, Cat. Mijn naam is Damian.' zeg ik en beet nog is van mijn appel. 'Heb je hier zin in?' Ik gebaar rond me om duidelijk te maken dat ik het over het idee van onze ouders had. Ik keek rond om te zien of ik ergens een vuilbak zag om de appel weg te smijten waar alleen het klokhuis van over is gebleven. Toen ik er één zag gebaar ik naar Cat dat ze op een stoel mocht gaan zitten en dat ik direct kwam. Ik liep naar de vuilbak toe en gooide het klokhuis weg. Ik liep naar de stoelen toe maar in plaats van op een stoel te gaan zitten ging ik op de tafel zitten. Ik sprong er soepel op en glimlach naar Cat.

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Cat Summers
'Ik vind dat je een mooie naam hebt, Cat. Mijn naam is ....' Las ik uit zijn lippen. Ik kon zijn naam niet volgen omdat ik nog nooit iemand had gekend met die naam. Namen zijn soieso moeilijk om te liplezen. Ik besloot er verder niet naar te vragen. Het zou zo dom overkomen en misschien wilde hij dan wel helemaal niet meer verder met me praten. Ik zou zijn naam vast wel een keer ergens lezen. Tot die tijd hoopte ik niet dat ik zijn naam nodig had.. Hij vroeg of ik er zin in had en liep daarna weg. Dat ga mij de kans om over zijn vraag na te denken. Langzaam liet ik mezelf op een stoel zakken. Hij sprong naast me op de tafel waarvan ik een beetje schrok. Snel herstelde ik me en draaide me een kleine slag naar hem toe zodat ik zijn gezicht kon zien. 'Aan de ene kant heb ik er wel zin in. Aan de andere kant totaal niet. Ik vind het wel leuk om nieuwe mensen te leren kennen maar ik ben bang dat ze me stom, raar of dom vinden' bekende ik. 'Heb jij er zin in?'

---

Never explain yourself. Your friends don’t need it and your enemies won’t believe it.