-3- This is my life now -RPG- - Speeltopics

Deze RPG is in principe een vervolg op; My school's Glee club. die dood is gelopen.

Toen kwam er iemand op het idee er nieuw leven in te blazen;
Vijf jaar later. Iedereen is opgegroeid, nog samen of uit elkaar. Heeft een super baan of juist helemaal niet. Heeft kinderen of studeert nog verder. Woont in een groot huis of in een klein huisje in een achterbuurt.

Dit speelt zich dus af na hun schooltijd en dezelfde personen.
-Natuurlijk mag je meedoen, maar doe dan wel een goed verleden met hoe het was op die school en wat die allemaal heeft meegemaakt.-

Wil je meedoen? Klik dan hier.

===================
Nieuwe mensen;
-
-
-

De al bestaande mensen;
- Levi Unknown Ninuturu
- Michael Thomas Brown Boira
- Charlotte Suavez Roane
- Mary Elizabeth Santiago Colfer
- Kyle Noah Morgan. KellyBelly
- William Irial Smelting Roane
- Arion O'Leary Roane
- Donna Banu Ganj Heimersson - Jalili Boira
- André Sean Stenvers KellyBelly
- Maya Hart AroonCat
- Dimitry Hart AroonCat
-

Jongeren/Kinderen;
-Diederik Jared Morgan - Mengelmoes
-Nathan Connor Finley - quin98
===================
Regels;
*Schrijf gelieve meer dan 5 regels.
*Ga niet aanstellen of juist niets doen.
*Speel alleen je eigen personage, niet die van andere.
*Géén perfecte personen.
*Wees beleefd -in RPg hoeft dat niet persé-
*Personen hoeven elkaar niet persé meer te kennen, het kan zijn dat ze elkaar niet meer herkennen of niet willen kennen.

[ bericht aangepast op 30 maart 2013 - 15:39 ]

[ bericht aangepast door een moderator op 31 dec 2012 - 16:10 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[Daarom hoef je toch geen dingen te posten die niks met het rpg te maken hebben?]

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Gancanagh schreef:
[Daarom hoef je toch geen dingen te posten die niks met het rpg te maken hebben?]

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

[shh, das iets tussen Mengelmoes en mij]

« The "earth" without "art" is just "eh." »

[Arja maak er niet zo een probleem van... pffffffffff! Gewoon in mijn gb of helemaal niet oké? ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Boira schreef:
(...)

[:'D. Ik zal zo trouwens weer Michael posten. Haha.]

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[wooow rustig, ik maak helemaal nergens een probleem van? ik stop al]

« The "earth" without "art" is just "eh." »

[Pom Potes]

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Mary

"Hé, wat krijgen we nou? Waarom huil je?"
Ik schud mijn hoofd, maar hij tilt mijn hoofd op zodat ik hem wel moet aankijken en sluit mijn ogen wanneer ik zijn hand op mijn wang voel.
"Het is niets," zeg ik zachtjes.
Ik kuch even en veeg nog een enkele traan weg. Kort druk ik een kusje op zijn lippen en kijk hem voorzichtig aan terwijl ik een glimlachje tevoorschijn tover.
"Ik besefte gewoon even hoe gelukkig ben, en dat ik nooit had gedacht dat iemand zoals jij..."
Abrupt onderbreek ik mijn zin en bijt op mijn lip. Mijn onzekerheid steekt de kop weer boven en ik begraaf mijn gezicht in zijn hals. Stiekem vervloek ik mezelf, dat ik eraan dacht. Vroeger is een periode die ik soms wel eens wil vergeten, teveel slechte herinneringen. Maar dan, er zijn ook de mooie momenten die ik voor altijd wil koesteren. De meeste ervan zijn met Arion. Of Charlie. En dat is het zowat.
"Je moet je geen zorgen maken, liefje," zeg ik zacht.
Geruststellend kijk ik hem aan en glimlach even.
"Ik ben echt dolgelukkig met jou, ongelooflijk, en soms is dat nogal moeilijk te geloven," geef ik toe.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Irial

"Proper? Misschien nog niet helemaal."
Ik grinnik even als ik merk dat hij dezelfde zwoele stem opzet als ik eerst deed. Mijn kleine aapje. Monkey see, monkey do. Een rilling loopt over mijn rug als ik hem hoor zuchten en hij me dichter tegen zich aantrekt. Er verschijnt een brede glimlach op mijn gezicht als ik zijn zachte haren tegen mijn borstkas voel. Ik zucht zelf ook zachtjes en haal een hand door zijn zwarte haren.
De dag dat hij zijn eerste grijze haar krijgt zal ik diep betreuren. Ik ben zo dol op zijn zwarte koppie.
Langzaam zet ik de kraan uit en wrijf mijn natte haren even uit mijn gezicht. Zonder Kyle los te laten, buig ik mijn lichaam zo dat ik onze handdoeken kan. Ik sla er eentje om Kyle heen en droog zijn rug alvast een beetje af. Ik druk een kusje op zijn lippen en stap vervolgens uit de douche zodat ik mezelf ook kan afdrogen.
Wanneer ik hiermee klaar ben, hang ik mijn handdoek netjes aan het rek zodat die kan drogen. Ik weet dat Kyle het graag ordelijk heeft. Te lui om een boxershort uit de kast te nemen, trek ik gewoon de trainingsbroek aan waarmee ik doorgaans slaap.
Ik wacht geduldig op Kyle om terug naar de slaapkamer te gaan.

Arion

"Het is niets.cIk besefte gewoon even hoe gelukkig ben, en dat ik nooit had gedacht dat iemand zoals jij... Je moet je geen zorgen maken, liefje. Ik ben echt dolgelukkig met jou, ongelooflijk, en soms is dat nogal moeilijk te geloven."
Ik kijk haar even ongelovig aan omdat ik enkele seconden nog steeds niet snap waarom ze nu precies aan het huilen was. Slechts langzaam valt het kwartje. Ik kan het niet laten even te lachen en wrijf zachtjes met mijn duim over haar wang.
"Bleitsmoel," plaag ik haar met een kleine grijns.
Ik breng mijn gezicht langzaam dichter bij het hare en druk mijn lippen zachtjes op die van haar. Wanneer ik de kus weer langzaam afgebroken heb, kijk ik haar in de ogen en glimlach.
"Iemand zoals ik?" vraag ik dan. "Ik ben ook maar een gewone jongen, MaryMary," fluister ik. "Maar dan wel eentje die zich heel gelukkig met je prijst. En als je er aan twijfelt of ik echt ben, dan draai je me maar een flinke neep," voeg ik er met een lachje aan toe.
Ik trek een knipoog en druk nog een kusje op haar voorhoofd. Ik lig haar nog even aan te staren en leg een hand voor mijn mond als ik moet geeuwen. Het is me wel een dagje geweest.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Bleitsmoel."
Ik lach eventjes en kus hem zacht terug wanneer ik zijn lippen op de mijne voel.
"Iemand zoals ik? Ik ben ook maar een gewone jongen, MaryMary. Maar dan wel eentje die zich heel gelukkig met je prijst. En als je er aan twijfelt of ik echt ben, dan draai je me maar een flinke neep."
Grinnikend kijk ik hem aan en schud mijn hoofd.
"Nee, ik zou je nooit pijn doen."
Ik druk nog een klein kusje op zijn lippen en zie hoe hij geeuwt. Ik haal even mijn hand door zijn haren en kijk hem liefjes aan.
"Arion moe?" vraag ik zacht.
Het is inderdaad al laat, misschien kunnen we beter slapen. Ik kruip dichter tegen hem aan en leg mijn armen om zijn middel.
"Mimsy in elk geval wel," zeg ik met een korte geeuw.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Nathan Conner Finley

Ik kijk naar de film die inmiddels alweer halverwege is, het is een best spannende film. Als ik even opzij kijk zie ik dat Diederik er ook echt helemaal in verdiept is. Gauw kijk ik weer naar het scherm om niet al te veel te missen van de film. Ik pak wat popcorn uit de zak en stop dat in me mond. Een grijns komt op me gezicht en ik pak nog een handje. Lachend gooi ik een paar tegen Diederik zijn hoofd. 'Headshot!' roep ik grijnzend en kijk hem aan. Ik kijk gauw weer naar de film maar wel een schuin hoofd op Diederik gericht omdat je maar nooit weet wat die nu van plan is. Hem kennende komt er wel wat terug en daar moet ik natuurlijk wel goed opletten. Ik maak het mezelf nog wat gemakkelijker op de bank met mijn blik gericht op de film maar ook nog af en toe op Diederik. Mijn hand gaat de popcorn zak weer in en stop er nog gauw wat in mijn mond. Ik kijk even gauw naar de klok, pff het is al best laat eigenlijk maar ja wat maakt dat nou uit?

Kyle

Irial haalt zijn hand door mijn haren en ik maak een genietend geluidje. Ik hou er zo van als Irial me zo zacht behandeld.
De kraan gaat uit en Irial buigt iets en pakt de handdoeken. Niet veel later voel ik er een om mij heen en dat Irial mijn rug een beetje droog maakt. Hij drukt een kusje op mijn lippen en stapt onder de douche vandaan. Ik kijk Irial met een brede glimlach na en droog me zelf ook nog een beetje meer af. Dan stap ik ook onder de douche vandaan en tref ik Irial in zijn joggingbroek aan. Ik loop naar hem toe en druk nu op mijn beurt een kusje op zijn lippen. Vervolgens pak ik, zoals Irial het noemt, mijn 'oudemannen' pyjama en trek hem aan. Ik heb hem al vaak gezegd er dan een voor me te halen die hij ook leuk vind, maar het komt er gewoon niet van.
Ik loop naar het rek toe en hang mijn handdoek naast die van Irial. Dan loop ik naar de wasbak en pak mijn tandenborstel en doe er tandpasta op. Vervolgens begin ik mijn tanden te poetsen en kijk ik via de spiegel naar Irial, en ik stuur hem een knipoogje.


Diederik

Ik zit helemaal in de film verdiept. Spannend, avontuurlijk en drama. Nathan en mijn favoriete genres. Het gekraak van de popcornzak doet me even iets uit de film komen. Ik schrik wanneer ik ineens allemaal harde dingetjes tegen mijn hoofd aankrijg en dat Nathan luidop ; "Headshot!" roept.
Met een gespeeld vuile blik kijk ik naar Nathan. Deze gaat hij terug krijgen, let maar op. Ik zie Nathan af en toe eens naar mij kijken, zijn hand gaat de popcornzak in en hij pakt een handje. Op het moment dat hij de popcorn in zijn mond propt, pak ik heel snel een handje popcorn en pluk er een aantal vanaf om ze dan in mijn mond te stoppen. Als hij even niet oplet grijns ik en haal ik de voorkant van zijn shirt iets naar voor en gooi de popcorn erin.
"Bellyshot!" zeg ik dan droogjes en lachend kijk ik hem aan. Snel gris ik de popcornzak weg tussen ons in en houd ik hem ver van Nathan vandaan. Met een opgetrokken wenkbrauw kijk ik hem aan. "Vrede?" vraag ik dan en ik steek mijn hand naar hem uit, natuurlijk met een brede grijns op mijn gezicht.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Nathan

Ik grom als ik al het popcorn in mijn shirt voel, nu had ik toch niet goed genoeg opgelet. Lekker slim was ik weer, ik zeg mezelf om goed op te letten en dan laat ik hem alsnog dit bij me doen. Ik kijk Diederik aan, 'Bedankt voor de popcorn' zeg ik dan droog.Ik schud mijn shirt even waardoor de popcorntjes er bijna allemaal uitvallen en ik kijk Diederik aan die met een grijns op zijn gezicht zijn hand uitsteekt en vraagt om vrede. Dat had die gedacht. Ik breng mijn hand richting de zijne maar met mijn andere hand pak ik het kussen naast me onopvallend vast. Als onze handen elkaar bijna raken zwiep ik met het kussen wat tegen zijn borstkas aankomt. Lachend kijk ik hem aan, 'Dat had je gedacht!' zeg ik en pak nu met mijn andere hand ook het kussen vast om er vervolgens weer een paar keer tegen Diederik aan te slaan met het kussen. Ik voel nog wat popcorn tussen mijn shirt en buik zitten, fijn dit. Dat voelt dus echt niet lekker, popcorn was om op te eten, niet om in je shirt te zitten. Bij deze gedachte woorden mijn wraak gevoelens groter en kijk ik met een grijns naar Diederik. Ik duw hem achterover op de bank en ga op hem zitten. 'Hmm, dit zit veel beter' grijns ik en hou ondertussen zijn armen vast zodat die niks kan doen. Lachend stuit ik een paar keer op en neer en begin hem dan grijnzend te kietelen. Ik weet dat hij hier echt niet tegen kan, dat maakt het zo leuk. 'Wil Diederikje toevallig wat zeggen?' vraag ik en kijk hem grijnzend aan. Ik wil sorry horen, gewoon omdat ik dat leuk vindt en ik moet toch een reden hebben om door te kietelen?

[ bericht aangepast op 3 jan 2013 - 18:38 ]

Arion

"Nee, ik zou je nooit pijn doen." Ondertussen geniet ik ervan hoe ze haar hand door mijn haren haalt, dat heeft hetzelfde effect op mij als een flesje melk op een kind. Instant slaapmiddel.
"Arion moe? Mimsy in elk geval wel."
Ik sluit haar zachte lichaam in mijn armen als ze tegen me aankruipt en knik even. Mijn ogen lijken plots loodzwaar en zelfs al zou ik er alle wilskracht van de wereld instoppen, ik denk niet dat ik ze nog open zou kunnen houden. Te moe en rustig om tegen de slaap te vechten, laat ik ze toe zakken.
"Kus- kusje... haartje," breng ik slaperig uit.
Ik tuit mijn lippen en ga op de tast op zoek naar Mary's ranke vingers. Het duurt niet lang voor ik ze gevonden heb, omdat ze op mijn lichaam voel branden. Langzaam haal ik één van haar handen weg en leg deze vervolgens op mijn haren. Zoals ik al zei, als een baby met een flesje. Geduldig hou ik mijn lippen getuit voor mijn welterusten-kusje terwijl ik met de arm die nog om Mary heen ligt haar wat dichter tegen me aantrek. Met het kleine beetje bewustzijn dat ik nog heb laat ik mijn vingertoppen zachtjes haar rug strelen.

Irial

Ik grinnik als Kyle zijn oudemannen pyjama weer aan trekt. Het is niet zozeer dat ik het lelijk vind, maar het past gewoon niet bij Kyle. Hij is altijd zo fris en jeugdig en bruisend en schattig en dan draagt hij... nou dát.
Wanneer Kyle zijn tanden begint te poetsen en naar me knipoogt, besef ik dat ik de mijne ook nog niet gepoetst heb. Ik heb er eigenlijk ook helemaal geen zin meer in. Liefst van al wil ik me zo snel mogelijk tegen Kyle aan nestelen in ons lekker warme bedje. Ik ga met mijn tong even over mijn tanden, en kom dan tot een idee waarmee ik een vieze ochtendadem kan vermijden.
Ik ga naast Kyle staan en neem de fles mondwater uit het kastje. Ik neem er een flinke slok van en begin vervolgens mijn mond te spoelen. Een keer links, een keer rechts, twee keer boven en onder en dan nog een keer herhalen. Als kers op de taart gorgel ik een paar keer en spuug het naar munt smakende goedje dan in de wasbak uit. Ik trek even een gekke bek omdat het nogal brandt in mijn mond en laat dan de kraan lopen om de wasbak weer schoon te krijgen. Eén keer was ik het vergeten en toen ging Kyle een hele week elke keer dat ik mijn tanden poetste na of ik het die keer wel onthouden had. En stiekem werkt het wel. Ik geniet er namelijk ook van als mensen ons complimenteren dat we een net huis hebben, al gaat alle eer naar Kyle toe. Ik geef mijn ventje een klapje op zijn kont en kijk hem glimlachend aan.
"Ik zeg niet vaak genoeg dat je geweldig bent," zeg ik zacht.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Kus- kusje... haartje."
Glimlachend kijk ik toe hoe hij haast in slaap valt. Hij ziet er zo kwetsbaar uit. Kwetsbaar, maar vredevol en gelukkig. Haast te mooi om waar te zijn. Ik voel zijn vingers om de mijne en lach zachtjes wanneer hij mijn hand naar zijn haren brengt. Vertederd kijk ik hem aan en streel liefdevol door zijn haren.
Wanneer ik zijn getuite lippen zie, moet ik even giechelen. Zachtjes druk ik een kusje erop en houd mijn lippen even daar en sluit genietend mijn ogen. Glimlachend breek ik de kus af, en na nog een kort kusje laat ik mijn hoofd op zijn borst rusten. Zijn hartslag werkt rustgevend, en zo val ik het liefst in slaap. Mijn vingers strelen nog steeds door zijn goudblonde haren en ik kan het niet laten nog een kusje op zijn borst te plaatsen.
"Slaapwel, mijn lieve prins," zucht ik zacht.
Ik nestel me nog een laatste keer dicht tegen hem aan en voel mezelf langzaam wegzakken in een wereld vol dromen die onmogelijk mooier kunnen zijn dan mijn werkelijkheid.

But I still have this faith in the truth of my dreams.