-3- This is my life now -RPG- - Speeltopics

Deze RPG is in principe een vervolg op; My school's Glee club. die dood is gelopen.

Toen kwam er iemand op het idee er nieuw leven in te blazen;
Vijf jaar later. Iedereen is opgegroeid, nog samen of uit elkaar. Heeft een super baan of juist helemaal niet. Heeft kinderen of studeert nog verder. Woont in een groot huis of in een klein huisje in een achterbuurt.

Dit speelt zich dus af na hun schooltijd en dezelfde personen.
-Natuurlijk mag je meedoen, maar doe dan wel een goed verleden met hoe het was op die school en wat die allemaal heeft meegemaakt.-

Wil je meedoen? Klik dan hier.

===================
Nieuwe mensen;
-
-
-

De al bestaande mensen;
- Levi Unknown Ninuturu
- Michael Thomas Brown Boira
- Charlotte Suavez Roane
- Mary Elizabeth Santiago Colfer
- Kyle Noah Morgan. KellyBelly
- William Irial Smelting Roane
- Arion O'Leary Roane
- Donna Banu Ganj Heimersson - Jalili Boira
- André Sean Stenvers KellyBelly
- Maya Hart AroonCat
- Dimitry Hart AroonCat
-

Jongeren/Kinderen;
-Diederik Jared Morgan - Mengelmoes
-Nathan Connor Finley - quin98
===================
Regels;
*Schrijf gelieve meer dan 5 regels.
*Ga niet aanstellen of juist niets doen.
*Speel alleen je eigen personage, niet die van andere.
*Géén perfecte personen.
*Wees beleefd -in RPg hoeft dat niet persé-
*Personen hoeven elkaar niet persé meer te kennen, het kan zijn dat ze elkaar niet meer herkennen of niet willen kennen.

[ bericht aangepast op 30 maart 2013 - 15:39 ]

[ bericht aangepast door een moderator op 31 dec 2012 - 16:10 ]

Ich liebe dich 27.12.23

Arion

Ik kijk haar vragend aan als ze mijn kin zachtjes optilt en me in de ogen kijkt.
"Enorm veel." Ik krijg een kusje. "Zielsveel." Nog een kusje. "Of misschien wel meer." Ik grinnik even wanneer ik haar zie grijnzen.
Mijn hart gaat fladderen als een vlinder in mijn borstkas wanneer ze haar armen om me heen slaat en haar lippen op de mijne drukt. Ik ben een beetje verbaasd dat wanneer ik mijn ogen open ik merk dat ik me in een andere positie bevind. Niet dat die me niet bevalt, in tegendeel. Ik kreun zachtjes als Mary op mijn onderlip bijt. Voorzichtig maak ik mijn lippen los van de hare als haar hand door mijn haren glijdt.
"Hmm, probeer je me weer in slaap te krijgen?" grinnik ik.
Ik kijk haar in de ogen, in haar prachtig groene ogen terwijl ik een van mijn handen langs haar lichaam laat glijden. Haar zachte huid onder mijn vingertoppen doet me rillen. Ik breng mijn gezicht weer wat naar beneden en druk een kusje op haar sleutelbeen, zo naar beneden, over haar borsten en buik tot k bij haar navel ben en dan weer langzaam omhoog naar haar lippen. Zachtjes schuur ik met mijn lichaam tegen het hare terwijl ik haar liefdevol kus.

Irial

"Ik denk dat ik zo een steen neem. Nou, ik ga je ontbijtje maken."
Ik pruil een beetje terwijl ik kijk hoe Kyle de kamer uitloopt, liefst van al was ik nog zo'n vijf minuutjes in zijn armen blijven staan. Ik kan er zo van genieten om dicht bij hem te zijn. Zo nuchter als ik kan zijn, zo irrationeel ben ik bij Kyle. Soms voelt het alsof ik een stukje van mezelf mis als hij er niet is. En dan te bedenken dat ik vroeger dacht nooit iets voor hem te kunnen voelen.
Ik zucht even en besluit dan toch maar mijn kleren aan te trekken. Nadat ik in de badkamer mijn haar gekamd heb en mijn tanden netjes gepoetst zijn, slenter ik naar de woonkamer. Ik glimlach als ik merk dat Kyle als een kommetje yoghurt voor me heeft klaar gezet. Hij is niet te schatten. Ik besluit dat ik voordat ik Diedje's fiets ga halen, nog even langs ga bij de juwelier om iets speciaals voor hem te regelen. Hij verdient het meer dan veel.
Ik wandel naar de keuken en ga achter Kyle staan en laat mijn armen om hem heen glijden. Zachtjes druk ik een kusje op zijn wang.
"Wat zou ik toch zonder jou moeten," fluister ik glimlachend.
Gisteren, die reünie, terug op school zijn waarom het allemaal begon heeft volgens mij de vlinders weer doen wakker worden.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Gancanagh schreef:
Charlotte

"Bijzonder kind." Ik trek een wenkbrauw op en grinnik even. Volgens mij was dat niet echt als een compliment bedoelt. Ze is inderdaad bijzonder, mijn Koekje, op de meest positieve manier die je je maar kan bedenken. Met haar cocktail van genen gedraagt ze zich zoeter dan ik ooit had durven dromen. Hoe vaak heb ik tijden mijn zwangerschap niet gevreesd dat ze zo koppig als Michael zou zijn -nou dat is ze ook maar niet op de verkeerde momenten. Hoe vaak ben ik niet wakker geworden met de angst dat ze zo naïef als ik zou zijn. Gelukkig is daar niks van in huis gekomen.
"Ik denk dat ik zo maar naar huis ga. Ik zal morgen zorgen dat ik vrij ben."
Ik draai me om en kijk even op de klok. Ik schrik er van, dat het al zo laat is.
"Maar je bent met mij meegekomen," besef ik luidop. "Je wilt op dit uur toch geen taxi meer nemen?" Ik haal even een hand door mijn haren en kijk hem vragend aan. Ik wil hem best de huurauto lenen maar het stond specifiek in het contract dat dat niet mocht omwille van de verzekering.
"Je kunt best in mijn bed slapen," stel ik dan voor. "Er liggen verse lakens op en ik heb er geen probleem mee om bij Koekje te slapen. Om eerlijk te zijn slapen we allebei veel beter zo."
Ik verwacht niet dat hij het aanbod zal aannemen, maar het minste dat ik kan doen is het vragen. Voor mijn part slaapt hij op de bank en ik in mijn eigen bed, maar ergens zou ik niet gerust zijn wetende dat hij nu nog de straat op moet en een taxi moet nemen. Je hoort heel wat verhalen over die taxichauffeurs en ik kan niet zeggen dat ze goed aflopen.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Hmm, probeer je me weer in slaap te krijgen?" vraagt hij als reactie op mijn vingers die door zijn haren strelen.
Meteen schud ik mijn hoofd en houd op met waarmee ik bezig ben. Ik laat mijn hand afdwalen naar zijn hals, waar ik die laat rusten en kijk hem giechelend aan.
"Nee, ik heb liever dat je wakker bent."
Zodra ik mijn woorden heb uitgesproken, merk ik dat zijn lippen alweer over mijn lichaam dwalen. Een zucht verlaat mijn mond wanneer ik ze overal kusjes voel plaatsen en sluit genietend mijn ogen. Wanneer ik ze plots weer op de mijne voel, open ik mijn ogen een fractie van een seconde, om ze vervolgens weer genietend te sluiten. Ik leg mijn armen om zijn hals en trek hem iets dichter tegen me aan. Ik ben gedwongen uit ademnood de kus af te breken en kijk hem geamuseerd aan in zijn prachtige ogen en kan een giechel niet onderdrukken.
"En je bent blijkbaar goed wakker," fluister ik zacht voordat ik zacht mijn lippen over de zijne laat vegen.
Ik til mijn onderlichaam iets op, zodat het dichter tegen het zijne drukt en voel een verliefd gevoel mijn lichaam overspoelen. Ik begrijp mensen niet die sceptisch doen over ware liefde, of mensen die negen keer trouwen en twaalf keer scheiden. Ik kan het me gewoon niet voorstellen mijn leven met iemand anders te delen dan de man in mijn armen, of dat ik uberhaupt zou wakker worden naast een man die niet Arion is. Elke dag wordt het gevoel groter, ga ik meer van hem houden en heb ik het gevoel dat ik de wereld aankan, gewoonweg omdat hij bij me is.
Zacht plaats ik mijn lippen op de zijne en kijk hem dolverliefd aan.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Diederik

"Slaapt inderdaad niet echt geweldig maar als je die bank zat ben kom je maar gewoon weer een keer op dat harde matras van mij slapen," grinnikt Nathan waardoor ik even lach. "Kijk ik echt naar uit," knik ik droogjes.
Nathan zet zijn spullen bij mij op het aanrecht en gaat er vandoor. Ik besluit op de bank te gaan zitten en ik kijk wat om me heen. Niet veel later komt Nathan terug gelopen en gaat ook op de bank zitten. Hij zet de tv aan en zapt wat, maar er is totaal niets leuks op tv op dit moment.
"Zullen we vast richting school gaan?" Vraagt hij als hij de tv heeft uit gezet. Ik haal mijn schouders op.
"Kunnen we wel doen? Er is cheerleader training," zeg ik met een benkbrauwwiebel en ik spring op. Ik rek me een beetje uit. Heerlijk is dat gevoel.
"Dat is wel even leuk," zeg ik er achteraan en ik loop naar de gang waar ik mijn schoenen pak en ze op de bank weer aantrek.

André

"Nou ja, het was een grote schok voor me om Dave terug te zien, na al die tijd-" Ik merk hoe haar stembreekt en ik heb wat medelijden. Het is erg om mijn meisje zo te zien. Ze balt haar vuist en knijpt haar ogen hard dicht.
"Shh," Zeg ik en ik draai haar om. "Het is een hele schock geweest en ik snap dat je het nu allemaal veel erger terug ziet dat gisteravond zelf," zeg ik en ik pak haar gezicht tussen mijn handen. Met mijn duimen veeg ik haar tranen weg.
"Schreeuw, huil. Doe alles wat je wilt om het los te laten," zeg ik zachtjes en ik druk een kusje op haar voorhoofd. "Dave word gevonden en zal jou nooit meer lastig vallen. Echt nooit meer, daar zorg ik persoonlijk voor," zeg ik dan met een klein glimlachje en nu druk ik mijn lippen even kort op de hare.
Het doet me pijn haar zo te zien. Toen ik weg ging ook... Ik kon het niet vergeten, die blik die ze toen in haar ogen had. Dat deed mij pijn.

Kyle

Ik ben rustig bezig met jus maken en hoor Irial de woonkamer in komen. Ik hoor hem gewoon lopen. Ik herken het uit duizenden. Zet mij tussen vijfhonderd mensen in en ik kan er zo uitpakken wie Irial is. Ik lach even zacht ommiijn gedachten. Yeah right, ik denk weer eens té veel over mijzelf. Van Irial mag ik dan soms wel eens doen, want dat vind hij soms wel leuk.
Ik hoor zijn voetstappen achter mij en voel zijn armen om mijn middel glijden. Kort daarna voel ik een kusje op mijn wang.
"Wat zou ik toch zonder jou moeten," fluisterd hij en ik bijt op mijn onderlip. Ik geniet van zijn lichaam tegen mij aan en sluit mijn ogen even, terwijl ik wat naar achter leun. Grappig, dit deden we net ook, maar toen andersom. Dat is zo leuk, we wisselen gewoon steeds af met de dingen. Dat is gewoon iets dat automatisch gaat bij ons.
"Je kunt eerder zeggen; Wat zou ík zonder jóú moeten," zeg ik zacht en ik grinnik. Irial heeft me gemaakt zoals ik nu ben. Zelfzekerder, ik durf, en doe meer. Ik trek mijn mond open als iets me niet aanstaat. Dat heb ik aan Irial te danken. Ook wel aan mezelf. Maar toch vind ik meer aan Irial.
Een tevrede zucht verlaat mijn mond en ik pak Irial zijn handen vast die hij om me heen heeft geslagen.

Ich liebe dich 27.12.23

[Moffat --> Galinda]

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Arion

"En je bent blijkbaar goed wakker," fluistert Mary voor ze me zachtjes kust. Ik grinnik even.
Ik voel de opwinding in mijn lichaam toenemen wanneer ze haar onderlichaam tegen het mijn drukt. Een kleine zucht rolt over mijn lippen. Ik laat mijn ogen even over haar lichaam glijden, langzaam naar omhoog.
"Zo mooi," prevel ik terwijl ik mijn ogen weer de hare laat vinden.
Heel zachtjes laat ik mijn vingertoppen langs haar zij gaan, over haar arm tot ik bij haar pols ben. Ik neem hem zachtjes vast en breng hem naast haar hoofd terwijl ik mijn lippen rustig op de hare druk. Na een tijdje maak ik voorzichtig mijn lippen los en breng ze naar haar pols om de getatoeëerde vogeltjes erop elk een kusje te geven. Vervolgens breng ik ook haar andere pols naast haar gezicht en laat mijn beide handen in de hare glijden.
"Weet je nog," fluister ik terwijl ik mijn lippen in haar hals druk. Langzaam laat ik ze weer naar beneden dwalen. "Die ene keer," ga ik verder voor ik zachtjes even aan haar tepel zuig. Wanneer mijn lippen bij haar navel zijn aangekomen, geef ik er even een likje over. "Op school?"
Ik laat mijn handen uit de hare naar beneden glijden, over haar hele lichaam, terwijl ik steeds verder naar beneden toe kusjes zet.
Ik grijns even tegen haar huid aan en sla bewust de meest gevoelige plek over om haar lies te kussen.

Irial

"Je kunt eerder zeggen; Wat zou ík zonder jóú moeten," kaatst Kyle de vraag terug.
Ik grinnik even en druk een klein kusje in zijn hals. Hij is inderdaad heel wat veranderd sinds we een koppel zijn. Ik voel me nog elke dag vereerd dat ik heb mogen meemaken hoe hij van een verlegen, gepeste jongen veranderd is in een sociale, zelfverzekerde jongeman. Hij maakt me zo trots, omdat hij eindelijk zichzelf heeft leren zijn zonder bang te zijn voor anderen.
"Nou, om te beginnen; alleen slapen en zelf met je broer's fiets zeulen straks," lach ik.
Een warm gevoel overspoelt me wanneer ik zijn handen op de mijne voel.
"Maar dat hoef je nooit te ondervinden," beloof ik hem zachtjes. "Niet zolang ik er zelf controle over heb."
Ik druk mijn wang tegen de zijne aan en neurie zacht een liedje terwijl ik wat heen en weer beweeg. Ik weet dat ik naar de klok zou moeten kijken, maar dat deert me op dit moment gewoon even niet.
"Gaat Diederik mee naar Victor?" vraag ik dan zachtjes.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Zo mooi."
Ik giechel zachtjes en voel mijn wangen rood kleuren. Dolverliefd kijk ik hem aan en ben haast gedwongen mijn ogen te sluiten wanneer zijn vingers over mijn lichaam strelen. Ik draai mijn hoofd even om te zien hoe hij mijn hand verplaatst, maar kijk algauw weer naar Arion wanneer ik zijn lippen op de mijne voel. Ik glimlach tegen zijn lippen aan en kijk verliefd toe hoe hij een kusje op mijn pols drukt. Ik voel zijn handen in de mijne glijden en verstrengel automatisch onze vingers.
"Weet je nog die ene keer op school?"
Zijn zin valt in stukjes uiteen terwijl zijn lippen over mijn lichaam dwalen en genietend sluit ik mijn ogen, af en toe houd ik mijn adem in. Er rolt een gefrustreerde zucht over mijn lippen wanneer hij net mijn gevoelige plek overslaat om verder te gaan bij mijn lies. Met een lichte grijns open ik mijn ogen weer en til mijn hoofd wat op om hem aan te kijken. Ik geef mezelf steun door op mijn ellebogen te leunen, zijn handen jammer genoeg niet meer in de mijne.
"Ik herinner me nog wel iets vaags," zeg ik zacht en kijk hem geamuseerd aan.
"Misschien kan je mijn geheugen wat opfrissen?" vraag ik zo lief mogelijk.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Maya

"Dave word gevonden en zal jou nooit meer lastig vallen. Echt nooit meer, daar zorg ik persoonlijk voor,"
Ik voel een kusje op mijn lippen, en ben even stil.
Dan laat ik een waterig lachje zien en duik in André zijn armen.
Ik sla mijn armen stevig om hem heen en snuif zijn geur op.
'Laat me nooit meer gaan André' zeg ik met mijn gezicht in zijn shirt, en ik haal eens diep trillerig adem.
Ik moet niet deken aan de keer dan hij me verliet, nooit heb ik meer omgekeken naar jongens, altijd hopend dat hij terug zou keren.

« The "earth" without "art" is just "eh." »

Kyle

"Nou, om te beginnen; alleen slapen en zelf met je broer's fiets zeulen straks," zegt Irial en ik lach even zachtjes. Hij heeft altijd zijn antwoorden wel, echt leuk als hij zulke directe antwoorden kan geven.
"Maar dat hoef je nooit te ondervinden. Niet zolang ik er zelf controle over heb." beloofd hij mij zacht en ik glimlach om zijn woorden. Dat hoef ik nooit te ondervinden...
Ik voel hoe Irial zijn wang tegen de mijne drukt en hij neuried een liedje die ik ook ken. Zacht doe ik ook even mee.
"Gaat Diederik mee naar Victor?" hoor ik zijn stem dan en ik denk na. Zou hij komen?
"Ik weet het niet, komt hij vandaag?" vraag ik zacht en ik denk even na. Ik weet er eigenlijk niets van, maar het zou wel beleefd zijn van Diedje als hij mee zou gaan naar Victor. Ik beweeg zelf wat meer heen en weer omdat ik het wel lekker vind hoe we zo staan te bewegen. Het voelt vertrouwd en heerlijk.

André

Maya glimlacht waterig en werpt zich dan in mijn armen. Ik houd haar stevig vast en wrijf over haar rug heen. Ik voel haar armen ook stevig om mij heen gaan en ik glimlach lichtjes.
"Laat me nooit meer gaan André," zegt ze met haar gezicht in mijn shirt. Ze haalt diep adem en ik bijt even op mijn lip. Ik maak haar rustig van mij los en ik duw haar zo, dat ze me aan kan kijken.
"Maya, ik zou jou voor geen goud laten gaan. Nooit," zeg ik dan en ik druk mijn lippen even kort op de hare. Voor geen goud? Nog niet eens al zou ik de hele wereld in mijn handen krijgen. Één ding zit mij wel dwars, dat ik met die ander naar bed ben gegaan... Ik was gewoon in de war. Denken lukte niet, en voor ik het wist lag ik met haar in bed. Ik wil Maya er niet over vertellen, maar dat is liegen. Maar het is voor mijn eigen bestwil om het niet te vertellen. Maya zal boos worden. at is gewoon een feit. En ik wil haar niet kwijt...
"Maya, ik hou van je," zeg ik zacht en ik trek haar weer tegen me aan. Zacht wrijf ik over haar rug.

Ich liebe dich 27.12.23

Arion

"Ik herinner me nog wel iets vaags. Misschien kan je mijn geheugen wat opfrissen?"
Wanneer ik opkijk naar haar gezicht, doet haar blik een ondeugende grijns op mijn lippen glijden en heel even moet ik mijn kussen staken erdoor. Ik grinnik even en bijt heel zachtjes in haar bovenbeen. Langzaam ga ik terug op haar liggen en veeg met mijn lippen plagerig over de hare, je kan het niet echt een kus noemen.
"Nou, ik vroeg me eigenlijk net hetzelfde af," fluister ik zwoel.
Voor de tweede keer kus ik me een weg naar beneden, zo mogelijk nog trager dan net. Deze keer neem ik de tijd om bijna letterlijk elk plekje van haar huid te kussen. haar warme huid bezorgt me rillingen die op hun beurt kippenvel veroorzaken.
"Wat deed ik nou ookalweer?" fluister ik tegen haar lies aan.
Ik laat mijn vingertoppen over haar lichaam glijden maar ontwijk ook hiermee de plekjes waarvan ik weet dat ze liefst zou hebben dat ik ze streel.

Irial

"Ik weet het niet, komt hij vandaag?"
Ik haal mijn schouders lichtjes op en schud zacht mijn hoofd.
"Dat weet ik niet, hij was gisteren ineens pleite."
Ik druk een kusje in Kyle's hals terwijl ik me niet teveel zorgen om Diedje probeer te maken. Hij is volwassen voor zijn leeftijd. Toen ik zo oud was als hij, kwam het niet in me op een vaste relatie aan te gaan.
Wanneer ik mijn maag hoor rammelen, moet ik zachtjes lachen en ik geef Kyle nog een kusje op de wang.
"Eerst maar wat eten, daarna bellen we hem."
Ik loop terug naar de woonkamer en ga aan tafel zitten. Met veel smaak stop ik een lepel yoghurt in mijn mond.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Nou, ik vroeg me eigenlijk net hetzelfde af."
Ik sluit mijn ogen en bijt op mijn lip terwijl zijn lippen weer over mijn hele lichaam dwalen. Mijn gedachten zijn een rommeltje, en nadenken lukt me ook niet meer zo goed. De opwinding begint zich langzaamaan een weg te banen door mijn lichaam en ik fluister zacht zijn naam.
"Wat deed ik nou ook alweer?"
Er rolt een gefrustreerde kreun over mijn lippen wanneer hij net de gevoelige en speciale plekjes ontwijkt. Mijn lichaam voelt plots veel gevoeliger aan waardoor ik elke aanraking intenser voel, en het lijkt of ik in brand sta.
"Het is nogal wazig," fluister ik zacht, "maar ik denk dat ik het me vaag herinner."
Ik til mijn bekken wat op en kijk hem opgewonden aan.
"Arion," smeek ik zachtjes.
Ik bijt weer even op mijn lip en laat mijn hand door zijn haren strelen.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Levi
Eindelijk was ik bij de basis aan gekomen, ik ging de trap naar beneden en kwam in de kelder, toen ging ik helemaal de gang door naar achter en naar rechts, waar een deur is die open is, achter een fiets is een luikje naar beneden, pfff wat ik er wel niet voor over heb. Ik liep nog 2 deuren door en kwam eindelijk aan bij mijn "baas". "Hallo ik verwachte je al, maar zou je eerst even al je wapens op tafel willen leggen voor mijn veiligheid?" Dat was zeker weten nieuw, ik pak de 4 pistolen uit de houders op mijn borst, ik pak het pakje met de blauwe pilletjes en haal een aantal zakmessen uit mijn zakken en schoenen. "Is dat alles?" vraagt hij, het enige dat ik zie zijn zijn ogen die glimmen in het kleine stukje licht dat wel naar binnen schijnt. "Ja" antwoord ik. Het licht flitst aan en ik knipper wat ongemakkelijk met mijn ogen, achter mijn opdracht gever tegen de muur zit een andere jongen met een in klapmes te spelen, hij klapt het ding in en uit en draait er rondjes mee "Levi mag ik je voorstellen aan D-" "David.." onderbreek ik hem. "Ah jullie kennen elkaar al, dat is mooi, jullie volgende opdracht is samen, maar dat leg ik later wel uit." Hij smijt een pak geld op tafel dat bij elkaar gehouden word door een elastiekje, ik pak het en stop het on mijn borst vak.
Ook stop ik al mijn spullen weer terug, ik had eigenlijk geen idee waarom ik die moest laten zien. David loopt naar me te gluren, ik kijk niet terug en laat mijn gezicht emotieloos.

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Maya

Ik merk dat André diep met zijn gedachten zit, over iets wat ik waarschijnlijk niet weet.
Dan zegt hij opeens 'Maya, ik hou van je' en trekt hij me tegen zich aan.
'Ik hou ook van jou André' beantwoord ik hem, en voor ik hem loslaat adem ik zijn geur nog eens diep in.
Ik bekijk hem vragend, ik ben Lerares, zuster, en ik heb sociale opleiding gedaan.
Ik weet wel wat over mensen, hij houd wat voor me binnen.
Ik druk een lange kus op zijn lippen en pak zijn handen vast.
Als ik hem loslaat heb ik nogsteeds zijn handen vast en kijk ik hem zacht lachend aan.
Het feit dat hij wat geheimhoud vreet aan me, maar ik laat niks merken en wenk naar de gedekte tafel.

« The "earth" without "art" is just "eh." »

Nathan

'Kijk ik echt naar uit' zegt Diederik droogjes waardoor ik even grinnik '.Kunnen we wel doen? Er is cheerleader training .Dat is wel even leuk' zegt hij op mijn vraag of we naar school gaan waardoor ik even grijns. 'Nou waar wachten we nog op' zeg ik lachend. Naar de cheerleaders kijken is natuurlijk altijd leuk. Ik loop de gang in en pak mijn jas om die vervolgens aan te doen. Daarna trek ik mijn schoenen aan en als laatste pak ik mijn schooltas die gelukkig dik keer niet zo heel zwaar is. Ik loop nog richting de keuken en gris een pakje me koekjes uit de la en prop die in me tas. Hetzelfde doe ik met een pakje drinken en daarna loop ik richting de deur. Ik had echt helemaal geen zin in school, dat saaie gepraat over die dingen die me helemaal niet interesseren, nee ik zat liever thuis. Het liefst ging ik nu gewoon buiten rondhangen of binnen wat doen. Eigenlijk is alles beter dan die saaie school maar helaas moeten we daar wel heen.Het enige leuke was de pauze waar ik met me vrienden een beetje kon kloten.Ik kijk even naar Diederik, 'Kunnen we gaan?' vraag ik hem terwijl ik ondertussen al mijn hand op de deurkruk heb om die open te doen.

Kyle

Irial haalt zijn schouders lichtjes op en schud zijn hoofd even.
"Dat weet ik niet, hij was gisteren ineens pleite." Dat is waar, hij was ineens weg. Hij zal wel bij zijn vriendinnetje of bij een van zijn vrienden zijn. Hij gaat daar meestal naar toe als hij het hier ook even niet trekt.
Irial drukt een kusje in mijn hals en ik geniet er even van. Vervolgens hoor ik zijn maag rammelen en hij lacht. Dan krijg ik nog een kusje op mijn wang.
"Eerst maar wat eten, daarna bellen we hem." zegt hij en ik knik. Ik pak mijn bord op, waar ik twee sneetjes brood belegd met smeerkaas op heb liggen en ik loop naar de tafel toe waar ik tegenover Irial ga zitten.
"Hij zal wel bij zijn vriendinnetje zitten," zeg ik dan toch met wat bezorgdheid in mijn stem. We hebben al sinds gisteravond niets gehoord van Diederik. Ik pak het broodje vast en neem er een hapje van. Langzaam kauw ik erop en kijk ik even naar Irial. Heerlijk om zijn gezicht zo als eerste in de morgen mogen te bezichtigen. Ik kan maar geen genoeg van hem krijgen. "Maar zoals je al zei; We bellen hem zo," glimlachje. "Dan weten we ook meteen waar hij zit," zeg ik dan en ik neem nog een hapje van mijn broodje.

André

"Ik hou ook van jou André," zegt Maya en ik glimlach. Ik zie haar wat vragend naar mij kijken waardoor ik vragend terug kijk.
Vervolgens drukt ze haar lippen op de mijne en pakt ze mijn handen vast. Wanneer ze mijn lippen loslaat kijkt ze me lachend aan. Dan wenkt ze me naar de gedekte tafel en loop ik er samen met haar naartoe.
"Je bent veranderd die jaren, maar zo mooi geworden," zeg ik met een glimlach en ik pak een broodje die ik begin te smeren en er wat hagelslag op strooi. Ik snij het broodje in vier stukken en pak er een van. Vervolgens breng ik die naar mijn mond.
"Je was ook wel al mooi," begin ik met volle mond. "Maar nu ben je gewoon oogverblindend," zeg ik en ik knipoog naar haar. Ik kauw nu stil op het stukje brood.

Diederik

Ik zie Nathan grijnzen waardoor ik moet lachen.
"Nou waar wachten we nog op?" Ik trek mijn jas aan en kijk naar Nathan. Hij loopt al naar de deur en ik denk even na. Cheerleaders. Er komt een kleine grijns op mijn gezicht. "Kunnen we gaan?" hoor ik Nathan dan vragen en ik snel naar hem toe.
"Natuurlijk kunnen we gaan," grinnik ik en ik loop langs Nathan, trek de deur open en loop naar buiten. Dan graai ik in Nathan zijn zakken, pak zijn mobiel en ren ermee weg. "Oh! Bam! snelheid!" zeg ik en ik sprint de straat door. Voordeel van zo lang zijn; In een korte tijd ergens heen kunnen rennen. Ik sta te springen van mijn ADHD. Ik ben de pilletjes vergeten, als het goed is liggen er bij Kyle en Irial nog wel een aantal stripjes. Ik kijk om me heen voor Nathan en ik kijk op zijn mobiel. Ik doe niet veel, ik kijk gewoon een beetje welke apps hij heeft. Als ik zie dat hij Temple run heeft druk ik die aan en begin ik die te spelen. Ik ben helemaal weg van dat spel.

Ich liebe dich 27.12.23