Zane Blade Reynolds
Avery knikt direct op mijn sarcastische opmerking. waardoor ik hier direct op knik. "Ja, echt." zegt ze me beslist, waarna ze haar verhaal doet. Als ik daarna, naar mijn idee misschien iets te bot, op haar afgeef voor het mengen in mijn leven, slikt ze hoorbaar een brok in haar keel weg en bijt ze op haar onderlip, terwijl haar blik iets van me weg dwaalt. "Dat was mijn bedoeling ook niet, ik wilde alleen tijd inhalen toen ik weg was. Meer niet. Ik had het eigenlijk met z’n alle willen doen, maar alleen jou ken ik dus nu. Vind je het erg dat ik jou dan vraag?" murmelt ze en ze klinkt neerslachtig, waardoor ik me gelijk rot voel dat ik zoiets tegen haar gezegd heb. Ze heeft gelijk, ze zoekt alleen wat bekende gezichten op nadat ze zolang weg geweest is en ik hou haar weg daarvan, één van de enige die nog over is gebleven, met één of ander rottige smoes dat ik mijn eigen leven heb, terwijl ik die nog niet eens heb.
Ze wrijft even pijnlijk over haar benen en schouder heen nadat we in de berm beland zijn en de motor is afgeslagen. Als ik vraag of het gaat, richt ze haar blik mijn kant op, maar ze ziet er erg geschrokken uit. "Prima." weet ze er nog best luchtig uit te krijgen, al zeggen haar ogen iets heel anders. Ik kan haar hart hier horen kloppen, zo luid gaat het. Nog veel luider dan die van mij, omdat het voor mij misschien iets minder onverwachts was. "Nu hebben we weer wat bij geleerd… Oogcontact is dodelijk, vooral tussen ons. Ogen op de weg." vertelt ze me, proberend er een grapje van te maken, waardoor ik haar een water glimlachje geef. Dan komt er een bezorgde blik in haar ogen. "En hoe gaat het met jou?" ze legt haar hand op mijn arm, terwijl ze me even bekijk of ik misschien iets heb. Door deze opmerking let ik nu voor het eerst op mezelf, waardoor ik merk dat ik een beetje beurs aanvoel en dat de schrik er flink inzit, maar meer niet. "Prima, prima." mompel ik tegen haar en ik zucht eens.
Ik leg mijn armen voor een momentje op het stuur, terwijl ik eens diep adem haal om de schrik te laten zakken van daarnet, waarna ik op kijk naar Avery. "Het spijt me van wat ik net zei..." zucht ik tegen haar, alsof ik haar dat verschuldigd ben. Eigenlijk ben ik dat dan ook gewoon. "Het leek gewoon te erg alsof ik geen leven heb, wat ik eigenlijk ook niet heb, en dat jij dat lekker benadruk." Ik bijt kort op mijn lip en kijk voor een moment door de voorruit, er is geen enkele auto gestopt om te komen kijken, zelfs niet degene die zo plotseling afremde daarnet. "Gaat het echt? Dan rijd ik weer verder. Als de motor wilt starten tenminste."
Angelica Wolfe
Kyle schud met zijn hoofd. Bedoeld hij daarmee dat hij niet van komedies houd? Dat lijkt me ergens toch best onmogelijk... Niet iedereen houd van dezelfde humor, maar daar heb je verschillende films voor. "Nou niet van onderwerp veranderen." zegt hij tegen me en hij kijkt me serieus aan. "'Niet alle mensen zijn zo. Er bestaan mensen die er geen slechte dingen mee zal doen. Nou niet zo slecht erover denken. Als ik het had, dan zou ik echt nooit slechte dingen ermee doen. Ik doe nu geen slechte dingen, waarom zou ik ze wel gaan doen als ik opeens tover krachten had?"
Ik frons eventjes terwijl ik hem aan kijk en lach dan zacht. "Omdat macht misbruik van je maakt en jij misbruik van macht maakt. Zo gaat het nou eenmaal, Kyle." vertel ik hem dan serieus en daar ben ik dan ook heilig van overtuigt. "Niemand is heilig en iedereen heeft aanleg tot het kwade." Hierna neem ik een slokje van mijn wijn. "Goed, komedies." zeg ik dan.
[ bericht aangepast op 19 nov 2012 - 21:18 ]
Your make-up is terrible
