Rpg ~ A trip around the world '1' - Speeltopics

A trip around the world is een actie die georganiseert werd voor jongeren die thuis ondankbaar zijn voor hun familie,dankzij deze actie kunnen ze inzien dat er veel meer mensen zijn met grotere problemen dan een gebroken nagel of een video game die ze niet mochten hebben. 10 jongeren uit Londen mochten mee en kunnen een stukje Zuid-Amerika,Europa ,Afrika en Oceanië zien.Ze zullen hun luxe moeten missen en hard moeten werken om de trip te mogen meemaken,ookal is het tegen hun zin of niet.
De begelijders kennen de problemen van de jongeren ,maar al te goed en proberen hen te laten inzien dat hun leven toch niet zo slecht.

5 meisjes [5/5] VOL !
-Amarante Fillipine Sympantos Kwijt
-Andrea Maddelyn Laurens Curlies
-Dani Kelly ScarsAgentP
- Marybelle MooreBlueHope
-Sierra Kayla NevarezAria

5 jongens [5/5] VOL !
-Grayson Calvin Meyers
- Nathan Finny HarriesAdores
- Nathaniel Christoper Raphael CampbellBlueHope
- Aiden Samuel WaldHurtedHeart
-Andrew Cole quin98

4 begeleiders [4/4] VOL !
-Maxwell Scotish ~Nyan
- Annabelle (Annabel) Rose MillerMimsi
-Liam Levy MooreBarack
-Caitlynn Lianne Bushwell xClove

Regels
Reserveringen blijven 24 uur staan.
~Ruzies alleen IC
~OOC tussen haakjes
~Het liefst mensen die wat vaker online zijn en mee hebben gedaan aan meer dan 3 topics (ervaring)
~als je niet meer wil meedoen met deze Rpg meld het dan even aub
~Naamsverandering melden
~Speel niet voor een ander
~ +16 is toegestaan ,maar hou het netjes aub !
~Geen one liners minimun 3 regels .
~Begrijp je iets niet of zijn er vragen gb mij dan
INFO STORY !

De jongeren moeten om 10:30 stipt aan de Londen eye staan,daar zal een rood busje van maximum 14 personen hun staan op te wachten.Ze mogen 1 grote of 2 kleine kofers meenemen niet meer.Van geld mogen ze kiezen,maar de begelijding zal zorgen voor de nodige dingen zoals eten of tenten.Ze moeten zeker een dikke jas meenemen en goede stapschoenen.

[ bericht aangepast op 18 nov 2012 - 20:36 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Liam Levy Moore

"Je zus."
Ik zucht even en weet niet goed of ik het hier wel over wil hebben. Terwijl ik nog enkele seconden de tijd neem om na te denken, raap ik een steen op en gooi die met al mijn kracht het zeewater in.
"Zes jaar," zeg ik dan zacht.
Ik houd mijn blik op het water gericht en doe mijn best om mijn gezicht zo neutraal mogelijk te houden.
"Ze was twee jaar ouder dan mij en stierf aan kanker toen ze twintig was."
Ik kijk Sierra even aan. Nog nooit heb ik iemand verteld over Levy, tenzij die persoon haar ook kende uiteraard. Ik haal mijn hand even door mijn haren en staar weer naar het water.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Sierra Nevarez
"Zes jaar," Moeizaam kijk ik vooruit. Ik weet dat ik er zelf om gevraagd heb, maar dit soort onderwerpen vind ik altijd zo verschrikkelijk om het over te hebben. De dood, maar alsnog, het gesprek bloeit en dat stelt me meer dan tevreden. Ondanks dat blijf ik stil, afwachtend of hij nog wat te zeggen heeft. Ik kijk toe hoe ook Liam een steen in het water mikt, een stuk verder komt het dan de mijne.
"Ze was twee jaar ouder dan mij en stierf aan kanker toen ze twintig was." Ik slik even, het idee alleen al. Afschuwelijk, verschrikkelijk. Ergens diep van binnen voel ik medelijden opwekken, maar houd me in. Daar ben ik hier niet voor gekomen.
Precies op het moment dat ik hem voorzichtig aan wil kijken, doet hij hetzelfde. Ik kijk recht in zijn ogen en glimlach lichtjes, mijn tanden niet bloot.
"Je praatte in verleden tijd over haar, de tatoeage op je pols, de manier waardoor je stem op het punt stond om te breken. Je bent een open boek wat dat betreft, heel makkelijk te doorgronden." legde ik hem voorzichtig uit en glimlachte voorzichtig. Ik bood geen excuses aan, condoleerde hem niet, dat vond ik nergens op slaan en ik betwijfelde zelfs of dat ook maar iets goed zou doen. Hij wist waarschijnlijk toch wel dat het me weinig interesseerde en zou daardoor hoogstwaarschijnlijk alleen maar boos worden.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Liam Levy Moore

"Je praatte in verleden tijd over haar, de tatoeage op je pols, de manier waardoor je stem op het punt stond om te breken. Je bent een open boek wat dat betreft, heel makkelijk te doorgronden."
Ik glimlach kleintjes terug naar haar en haal mijn schouders op.
"Ze was mijn beste vriend, altijd geweest. Mijn rots in de branding, begrijp je wel?"
Met al mijn kracht gooi ik een tweede steen het water in. Het lucht op.
"En wanneer dat wegvalt... Het voelde alsof een deel van mij miste, en nog steeds."
Ik zucht en staar weer over het water.
"Dit is de eerste keer dat ik echt wegga van haar, letterlijk dan."
Voorzichtig kijk ik haar aan en vraag me af waarom ik haar dit allemaal vertel.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Sierra Nevarez
"Ze was mijn beste vriend, altijd geweest. Mijn rots in de branding, begrijp je wel?" Ik knik, hoewel ik eigenlijk geen flauw idee heb waar hij het over heeft. Nu moet ik heel eerlijk zijn. Vriendinnen heb ik wel, een handje vol zelfs, en zelfs een beste vriendin, maar ik denk dat de vriendschap die hij met zijn zus deelde, anders is. Ik als enig kind, kan dat hoogstwaarschijnlijk niet snappen.
Ik volg zijn voorbeeld, raap een steentje op en laat hem over het water stuiteren totdat hij met een plons naar de bodem zinkt. Tevreden kijk ik toe.
"En wanneer dat wegvalt... Het voelde alsof een deel van mij miste, en nog steeds. Dit is de eerste keer dat ik echt wegga van haar, letterlijk dan." Ik denk even na over zijn woorden. Ergens klinkt het nog best zielig. Ik snap wel waar hij op doelt, maar ik heb nooit veel waarde gehecht aan graven, vind het eerder een smerige en ongeregelde boel daar. Ik vermijd het. Ik draag mensen mee in het hart.
"Je moet niet zoveel waarde aan een graf hebben, want geef nou eerlijk toe. Wat heb je eraan?" De botte waarheid komt weer naar boven. Ik moet mezelf inhouden om nog redelijk te blijven. Op een antwoord wacht ik echter niet.
"Helemaal niets. Een foto en herinneringen hebben meestal meer waarde dan een steen, weet je." Ik weet niet of ik hem hiermee beledig, het is in ieder geval verre weg van de bedoeling. Ik loop iets dichter naar de rand van het water toe.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Liam Levy Moore

"Je moet niet zoveel waarde aan een graf hebben, want geef nou eerlijk toe. Wat heb je eraan? Helemaal niets. Een foto en herinneringen hebben meestal meer waarde dan een steen, weet je."
Ik kijk haar even aan met een ongelovige blik. Meent ze dit nou serieus?
"Als dat is wat jij vindt," zeg ik.
Ik gooi nog een steen in het water en na haar nog even aangekeken te hebben, draai ik me om en loop langzaam weer richting de groep.
Ja, waarom hecht ik zoveel belang aan het graf van Levy? Omdat het me veilig doet voelen, het lijkt of ik nog steeds tegen haar praat. Thuis word ik alleen maar gek tussen die vier muren, het herinnert me allemaal aan haar. Wanneer ik alleen ben, bij haar ben, voelt het alsof ze er is, alsof ze me hoort en tegen me praat, hoewel het onmogelijk is.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Sierra Nevarez
"Als dat is wat jij vindt," Ik knik geruisloos. Dat is inderdaad wat ik vind en niemand zal die mening van me af kunnen nemen. Ik heb gewoon een hekel aan begraafplaatsen en hoewel ik het nooit of te nimmer toe zal geven, ik vind ze doodeng.
Ik blijf hem even aankijken, kijk toe hoe hij nog een steen in het water gooit en dan weer richting de groep wandelt. Verbaasd staar ik hem na, maar besluit hem dan toch langzaam te volgen, een paar meters van hem verwijderd.
De melodie die in mijn hoofd speelt, neemt de boel weer over en toch nog redelijk vrolijk voor een dag als deze loop ik terug naar de groep. Tenminste, dat neem ik aan, want ik wijk geen meter af van Liam zijn voetpad. Ik ken de weg hier niet en ik heb wel vaker gehoord dat er vieze ventjes in de havens van Dover rondwandelen.
"Het was niet gemeen bedoeld hoor." zeg ik dan uiteindelijk als ik Liam heb ingehaald en me bedenk dat mijn opmerking misschien nog wel eens redelijk bot over heeft kunnen komen. Begrip, ook iets waar ik misschien aan kan werken, wil hij me mogen om zo mijn plan te kunnen voltooien.
"Ik bedoelde eigenlijk gewoon dat je er niet zo mee moeten zitten, aangezien je de herinneringen toch wel meedraagt. Niet?"

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

(Wie wil met Max praten? )

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

[RememberYoux -> xClove ]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Aislinn schreef:
Sierra Nevarez
"Als dat is wat jij vindt," Ik knik geruisloos. Dat is inderdaad wat ik vind en niemand zal die mening van me af kunnen nemen. Ik heb gewoon een hekel aan begraafplaatsen en hoewel ik het nooit of te nimmer toe zal geven, ik vind ze doodeng.
Ik blijf hem even aankijken, kijk toe hoe hij nog een steen in het water gooit en dan weer richting de groep wandelt. Verbaasd staar ik hem na, maar besluit hem dan toch langzaam te volgen, een paar meters van hem verwijderd.
De melodie die in mijn hoofd speelt, neemt de boel weer over en toch nog redelijk vrolijk voor een dag als deze loop ik terug naar de groep. Tenminste, dat neem ik aan, want ik wijk geen meter af van Liam zijn voetpad. Ik ken de weg hier niet en ik heb wel vaker gehoord dat er vieze ventjes in de havens van Dover rondwandelen.
"Het was niet gemeen bedoeld hoor." zeg ik dan uiteindelijk als ik Liam heb ingehaald en me bedenk dat mijn opmerking misschien nog wel eens redelijk bot over heeft kunnen komen. Begrip, ook iets waar ik misschien aan kan werken, wil hij me mogen om zo mijn plan te kunnen voltooien.
"Ik bedoelde eigenlijk gewoon dat je er niet zo mee moeten zitten, aangezien je de herinneringen toch wel meedraagt. Niet?"

Liam Levy Moore

Ik merk hoe ze me na een tijdje volgt en zelfs naast me komt lopen. Ik weiger haar even aan te kijken, uit angst dat ze de gevoelens in mijn ogen leest.
"Het was niet gemeen bedoeld hoor. Ik bedoelde eigenlijk gewoon dat je er niet zo mee moeten zitten, aangezien je de herinneringen toch wel meedraagt. Niet?"
Ik haal mijn schouders even op.
"Ik kan er niet veel aan helpen dat het voor mij beter voelt wanneer ik bij haar ben, toch?"
Deze keer kijk ik haar wel aan.
"Heb jij al iemand dierbaar verloren? Misschien ervaar jij het gewoon anders. Dat kan."

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Nyan schreef:
(Wie wil met Max praten? )

(Nathan of Snatch wil wel met Max praten)

---

We've lived in the shadows for far too long.

(Ok stuur maar iemand op hem af ,hij is net uitgestapt en staat naast de auto)

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Nathaniel Christoper Raphael Campbell
Ik zat mijn mijn benen over elkaar een boek te lezen. Ik had niet echt zin om iets te gaan doen, maar lezen was altijd leuk. Het was nogal warm in de bus en mijn bril die zat in mijn koffer. Nou had ik hem niet altijd nodig, of wilde ik hem niet altijd op, maar mijn ogen begonnen pijn te doen. zuchtend stond ik op en rekte mij even uit. Ik kon net zo goed nog even naar de WC gaan hier of een broodje kopen. Niet dat ik wist of dat hier kon maar ik had honger. Ik had die morgen nogal ligt ontbeten en aangezien ik echt heelveel at op een dag, werkte dat niet. Voorzichtig stap ik uit de bus en stop mijn boek weg. "Waar zijn we nu trouwens?" Vraag ik aan Max die bij het busje staat.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Maxwell Scotish
We hadden nu even een stop gedaan,want we moeten nu wachten tot de boot hier is.Ik had al uit gestapt en al eens rondgekeken of er ergens een winkeltje was,maar ik zag momenteel nog niets."Waar zijn we nu trouwens?" hoorde ik iemand naast me vragen en ik keek om,het was Nathaniel."Wel,nu zitten we in Dover."zeg ik tegen hem en glimlach licht.Je kon hier echt de zee ruiken.Liam en Sierra waren al ergens naarote gegaan.Ik hoopte dat hij wist dat de boot aankwam om 15 u 45.En nu was het iets van 13 uur,tijd om broodjes te halen."Wat denk jij ervan dat we broodjes gaan halen voor de groep?"vroeg ik dan aan Nathaniel.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Sierra Nevarez
Hoeveel oogcontact hij maakte, het lijkt nu helemaal verdwenen. Heb ik hem iets misdaan waardoor hij oogcontact probeert te vermijden.
"Ik kan er niet veel aan helpen dat het voor mij beter voelt wanneer ik bij haar ben, toch?" Ik haal mijn schouders nadenkend op. Als hij dat zo vind, ga ik hem daar niet in tegenspreken. Hij doet maar lekker, vind ik best.
"Heb jij al iemand dierbaar verloren? Misschien ervaar jij het gewoon anders. Dat kan." Ik knik hevig, al een tijd geleden. Ik was veertien, waardoor het nu vier jaar geleden wordt.
"Mijn opa," Herhaal ik, de woorden die ik net al had uitgesproken. "Alweer een tijdje geleden, ik was veertien gok ik, van de ene op de andere dag was mijn vader naar Spanje gevlogen. Vanuit school werd ik opgehaald door mijn moeder, we zijn hem achterna gevlogen, niet veel dagen later was de crematie." Maak ik het verhaal kort en bijt eventjes op mijn lip. Hij heeft er vast niet zoveel zin in om dit allemaal aan te horen, toch kan ik er een stuk makkelijker over praten dan hem. Omdat ik mijn opa minder vaak zag dan hij zijn zus? Ik weet het niet, misschien is dat wel zo. Misschien ga ik er makkelijker mee om dan hem.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Nathaniel Christoper Raphael Campbell
Dover. Zo heette het hier dus. Ik maakte een foto en glimlach even. "Het ruikte hier heel apart." Zei ik en deedde camera terug in de tas. Zijn voorstel om broodjes voor de rop te halensloeg ik niet af, ik had honger ."Zolang ik maar even uit die bus ben." Zei ik met een kleien glimlach. Ik hadhet de heletijd bloed heet gehad, wat waarchijnlijk kwam omdat we met zoveel mensen in dat busje gepropd zaten. Niet dat het uitmaakte, behalve dan dat ik het nog maar een dg wist vond ik de trip meteen al leuk. Iets doen wat ik normaal niet deed. "Ik Weet alleen niet waar we heen moeten, dusgaat u voor."

---

We've lived in the shadows for far too long.