• DarrenCrissy schreef:
    Deze RPG is in principe een vervolg op; My school's Glee club. die dood is gelopen.

    Toen kwam er iemand op het idee er nieuw leven in te blazen;
    Vijf jaar later. Iedereen is opgegroeid, nog samen of uit elkaar. Heeft een super baan of juist helemaal niet. Heeft kinderen of studeert nog verder. Woont in een groot huis of in een klein huisje in een achterbuurt.

    Dit speelt zich dus af na hun schooltijd en dezelfde personen.
    -Natuurlijk mag je meedoen, maar doe dan wel een goed verleden met hoe het was op die school en wat die allemaal heeft meegemaakt.-

    Wil je meedoen? Klik dan hier.

    ===================
    Nieuwe mensen;
    -
    -
    -

    De al bestaande mensen;
    - Levi Unknown Ninuturu
    - Michael Thomas Brown Nadal
    - Charlotte Suavez Gancanagh
    - Mary Elizabeth Santiago Calantha
    - Kyle Noah Morgan. MakeMeIrish
    - William Irial Smelting Gancanagh
    - Arion O'Leary Gancanagh
    - Donna Banu Ganj Heimersson - Jalili Nadal
    - André Sean Stenvers MakeMeIrish
    - Maya Hart AroonCat
    - Dimitry Hart AroonCat
    -
    ===================
    Regels;
    *Schrijf gelieve meer dan 5 regels.
    *Ga niet aanstellen of juist niets doen.
    *Speel alleen je eigen personage, niet die van andere.
    *Géén perfecte personen.
    *Wees beleefd -in RPg hoeft dat niet persé-
    *Personen hoeven elkaar niet persé meer te kennen, het kan zijn dat ze elkaar niet meer herkennen of niet willen kennen.

    [ bericht aangepast op 22 nov 2012 - 20:06 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Ahum (cat) On-topic alsjeblief]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Arion

    "Awh, een Leonberger, dat is zo schattig. Maar niets is schattiger en liever dan jij."
    Ik grinnik even en haal gespeeld ijdel een hand door mijn haren. Als ze haar lippen tuit, grijp ik mijn kans schoon er een kusje op te drukken.
    Voor ik het weet heb ik haar gezicht alweer in mijn handen en is het kleine kusje in een niet zo klein kusje veranderd.
    Ik heb nog helemaal geen zin om te gaan slapen.
    Mijn ene hand glijdt rustig door haar haren terwijl de andere naar haar hals zakt. Het is altijd zo rustgevend als ik haar hartslag kan voelen.
    Onbewust kruip ik nog wat dieper onder het deken.
    Het is vreemd dat ik er nu ook nog aan denk, maar iin mijn hoofd stapelen de namen voor de pup die we dus hoogstwaarschijnlijk gaan nemen zich op.

    Charlotte

    Ik kijk Michael nieuwsgierig aan als hij begint te lachen. Heb ik iets grappigs gezegd? Ik kan me niet inbeelden dat het grappig was, maar Michael heeft altijd al kantjes gehad die ik niet begreep.
    "De dierentuin klinkt goed. Ik moet het alleen even regelen met een maatje dat hij morgen even mijn aantekening moet maken. Geen probleem verder."
    Ik trek mijn knieën op en sla mijn armen er om heen terwijl ik mijn kin er op laat rusten.
    "Aantekeningen? Studeer je nog? En je zou spijbelen om naar de dierentuin te gaan, volgens mij heb ik nog steeds een slechte invloed op je."
    Ik probeer het zo serieus mogelijk te zeggen, maar al snel moet ik lachen. Ik kan me niet inbeelden hoeveel keer Michael door mij lessen gemist heeft, maar dan moet ik er wel bij zeggen dat het andersom net zo erg was.
    Ik ben gewoon nooit het schoolse type geweest. En net daarom ben ik nu zo trots dat ik mezelf er toch toe kan verplichten mijn diploma te halen. Al heb ik een vaag vermoeden dat dat Frans me zal nekken. Spaans? Geen probleem. Sergei leerde me zelf een paar woordjes Russisch. Maar Frans, ho maar. Dat wil er maar niet in.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Mary

    Ik giechel even wanneer hij dieper onder het deken kruipt, en volg zijn voorbeeld.
    "Boe," fluister ik zacht.
    Grinnikend druk ik een kusje op zijn lippen.
    "Mhiii, ik hou van je," zeg ik giechelend.
    Ik kruip dichter tegen hem aan en laat mijn handen op zijn borstkas rusten. Ik neurie zacht een liedje en streel met mijn duim over zijn huid. Glimlachend geniet ik van dit moment, gewoon bij elkaar liggen, helemaal verstrengeld en het enige wat telt zijn wij twee op deze hele wereld, in ons veilige bed. En ik zou het niet anders willen.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Michael

    "Aantekeningen? Studeer je nog? En je zou spijbelen om naar de dierentuin te gaan, volgens mij heb ik nog steeds een slechte invloed op je."
    Ik schud mijn hoofd.
    “Dan moet ik je teleurstellen,” grinnik ik. “Zo vaak ga ik namelijk niet. Ik studeer Frans, wat ik eigenlijk in Quebec heb leren spreken dus het is geen probleem over het algemeen. Ik heb gewoon wel graag al mijn aantekeningen.” Wanneer ik het mezelf zo hoor zeggen klinkt het bizar. Michael die aantekeningen wilt. Sowieso, Michael die überhaupt naar school gaat. Ik haal mijn schouders op en glimlach.
    “Dus ja,” lach ik. “Ik zit nu in mijn laatste jaar en vanaf volgend jaar mag ik echt geld maken.”
    Ik denk dat Frans de meest simpele taal is om aangeleerd te krijgen. Zoveel logica heb ik nog nooit in een taal gezien. Zo weinig uitzonderingen, alles is hetzelfde opgebouwd. En het lijkt extreem op Engels. Zelfs zonder enige vocabulaire zou je een tekst nog redelijk kunnen lezen.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Kyle

    "Oh," zegt Irial en kijkt me verontschuldigend aan. Het maakt mij niet uit, het klonk wel leuk moet ik eerlijk zeggen.
    Hij recht zich en drukt zijn lippen op de mijne. Ik voel het punjte van zijn tong over mijn lippen gaan en hij opent zijn mond een stukje. Mijn tong gaat vrijwel meteen op zoek naar het zijne.
    Irial geeft me een klapje op mijn kont en nu pas besef ik echt wat ik aan het doen was. Hij grijnst tegen mijn lippen aan en bijt op mijn onderlip. Ik voel zijn handen overal op mijn lichaam, overal waar hij zijn handen begeeft lijkt het wel te branden, het is heerlijk.
    "Kyle," kreunt Irial en ik weet dat het niet langer te rekken valt, voor mij ook niet moet ik eerlijk zeggen. "Irial, ik blijf het zeggen-" een kreun verlaat mijn mond. "Ik hou van je," zeg ik en druk mijn lippen weer op de zijne. Opnieuw kreun ik even en kijk hem aan. Ik voel dat de warme vlagen in mijn onderbuik erg toenemen.
    Zoals Irial mij met een signaal gaf dat hij het bijna niet meer hield doe ik dat ook door zijn naam te zeggen. Ik stoot nog iets sneller en voel dan al mijn spieren in mijn onderbuik aanspannen. Luid zijn naam kreunend kom ik klaar. Ik ga nog even door tot Irial zijn hoogtepunt ook heeft berijkt.


    [Sorry dat ik vanmiddag niet heb gereageerd maar ik ben bij een vriendin en blijf daar ook overnachten haha,. Daarom dus, :P]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Arion

    "Boe. Mhiii, ik hou van je."
    Ik moet lachen om haar gegiechel en druk een kusje op haar voorhoofd. Ondertussen sluit ik mijn ogen en geniet van het melodietje dat ze neuriet. De naam ervan ligt op het puntje van mijn tong maar ik kan er maar net niet op komen.
    "Hoe heet dat liedje nou?" fluister ik zacht.
    Ik open mijn ogen en staar in die van Mary. Mijn handen rusten op haar rug en strelen de zachte huid, net zoals haar vingers bij mijn borstkas doen.
    Figuurlijk gezien zou ik hier eeuwig met haar kunnen liggen.
    Ik neurie zelf vrolijk verder, maar de tekst en de naam ontgaan me volledig.

    Charlotte

    “Dan moet ik je teleurstellen. Zo vaak ga ik namelijk niet. Ik studeer Frans, wat ik eigenlijk in Quebec heb leren spreken dus het is geen probleem over het algemeen. Ik heb gewoon wel graag al mijn aantekeningen. Dus ja. Ik zit nu in mijn laatste jaar en vanaf volgend jaar mag ik echt geld maken.”
    Ik zit hem even met open mond en opgetrokken wenkbrauwen aan te staren, om twee redenen. Ten eerste omdat hij Frans spreekt en ten tweede omdat hij aantekeningen maakt.
    "Wacht, wat?" Ik steek mijn hand op en schud mijn hoofd even. "Blijf zitten. Niet weglopen."
    Ik spring overeind en loop naar mijn slaapkamergedeelte waar ik mijn cursus uit mijn koffer opdiep. Ik begeef me er weer mee naar "de woonkamer" en plof naast Michael neer. Het boek gooi ik op zijn schoot en ik kijk hem met een pruillip aan.
    "Ik snap er niks van," zeg ik met een klein stemmetje. "Al die tijden, ik sla ze steeds maar door elkaar en dat un/une dingetje verwar ik steeds met Spaans."
    Mijn lip pruilt opnieuw en ik zet mijn grootste ogen op.
    "Help?" vraag ik liefjes.

    Irial

    "Irial, ik blijf het zeggen- Ik hou van je."
    Zelfs al was ik mentaal in staat geweest te antwoorden, door me te kussen verhindert Kyle het me fysiek. Ik grijp zijn hoofd vast en mijn vingers raken verstrengeld met zijn haar. Ik geef me helemaal over aan alle gevoelens de me dreigen te overspoelen.
    Als Kyle mijn naam kreunt wordt het me te veel; het lijkt alsof iemand mijn buikspieren in zijn vuist gegrepen heeft en er nu hard aan trekt. Mijn ogen vallen vanzelf toe en ik kan het geluid dat over mijn lippen rolt niet meteen benoemen.
    Ik weet mijn vingers los te krijgen voor ik zijn haar uit trek en lig hem hijgend aan te kijken.
    "Fffffuuuuuuuck," zucht ik buiten adem.
    Wat ik had willen zeggen was "Fuck, dat was echt lekker." maar tot dat soort zinnen ben ik nog even niet in staat.
    Ik haal diep adem en druk zachte kusjes op Kyle's lippen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    ~Ik zit nu bij de bingo van ugh- mijn vader. ik reageer wanneer ik thuis ben~


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Michael

    "Wacht, wat? Blijf zitten. Niet weglopen."
    Lachend schud ik mijn hoofd. Alsof ik enige keuze heb. Ze spring op en verdwijnt in een andere kamer. Even trek ik mijn wenkbrauw op als ze terug komt met een boek. Ze gooit hem op mijn schoot.
    "Ik snap er niks van. Al die tijden, ik sla ze steeds maar door elkaar en dat un/une dingetje verwar ik steeds met Spaans. Help?” Lachend kijk ik naar haar overdreven uitdrukking en ik knik zachtjes.
    “Waarom leer jij Frans?” grinnik ik terwijl ik het boek open en zoek naar de juiste bladzijde bij het grammatica gedeelte.
    “Eigenlijk is het heel simpel,” lach ik. “‘Un/une’ gebruik je hetzelfde als ‘een’. ‘Une’ gebruik je bij vrouwelijke woorden, voornamelijk woorden die eindigen op een ‘e’ of op ‘ion’. Bij de meeste andere woorden gebruik je de mannelijke vorm ‘Un’. Wanneer een woord mannelijk of vrouwelijk is, is een kwestie van leren.” Met een lach sla ik het boek dicht. “‘Une’ en ‘un’ gebruik je niet in het meervoud zoals hij het Spaans daarvoor gebruik je ‘les’ of ‘des’. Dus ‘une fille’ is ‘une niña’ en ‘un garçon’ is ‘un niño’.”
    Ik haal mijn schouders op. Zo moeilijk is het niet. Dit is eigenlijk de basis die je moet hebben en je Spaans kan je eigenlijk alleen maar in je voordeel gebruiken. Als je weet hoe.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Mary

    "Hoe heet dat liedje nou?"
    Glimlachend kijk ik hem aan.
    "Give your heart a break," fluister ik zacht.
    Ik luister naar zijn stem en stop even met neurien en glimlachend sluit ik mijn ogen.
    Ik kruip nog wat dichter tegen hem aan en druk een kusje in zijn hals.
    "Ik heb honger," zucht ik plots.
    Grinnikend kijk ik hem aan.
    "Sfeerbreker. Sorry."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Charlotte

    Ik zucht en krab in mijn haren terwijl ik luister naar zijn uitleg. Het houdt wel meer steek dan zoals het in het boek beschreven staat maar ik denk niet dat Frans en ik ooit beste vriendjes zullen worden.
    "Dus de voorzetsels van de meervouden hoor je niet om te vormen naar gelang het geslacht zoals in Spaans?" vraag ik hoopvol, denkend dat ik op z'n minst iets van dat taaltje doorheb. "Nu nog die tijden onder de knie krjigen," zucht ik.
    Ik neem het boek terug van zijn schoot en blader naar de juiste pagina. Als alle woorden door elkaar beginnen te zwemmen klap ik het weer dicht. Dan bedenk ik me dat ik nog niet op Michael's vraag geantwoord heb.
    "Toen Evangelynn er was werd het een beetje moeilijk om nog naar school te gaan," geef ik zacht toe. "Dat probeer ik nu in te halen. Ik probeer mijn diploma te halen via de examencommissie."

    Arion

    "Give your heart a break."
    Ik knik enthousiast. Dat liedje was het inderdaad.
    Als Mary een kusje in mijn hals drukt, ril ik even. Na vijf jaar heeft dat kleine gebaar nog steeds hetzelfde effect.
    "Ik heb honger. Sfeerbreker, sorry."
    Ik grinnik even en kijk Mary aan. Ik laat een hand over mijn buik glijden. Eigenlijk klinkt eten helemaal zo slecht nog niet.
    "Waar heb je zin in?" vraag ik.
    Ik kijk even naar de klok die aan de wand hangt. Misschien zijn er nog wel een paar restaurants waarvan de keuken nog open is. Of van die tenten die bij je thuis bezorgen. Om zelf te koken heb ik helaas niet zo'n zin dus ik denk niet dat dat 'm wordt.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Mary

    "Waar heb je zin in?"
    Ik denk even na.
    "Hmm, moeilijke vraag."
    Ik zucht even en druk kleine kusjes op zijn lippen terwijl ik nadenk.
    "Pizza? Ooof we kunnen Chinees bestellen? Waar heb jij zin in?"
    Giechelend kijk ik hem aan en druk een kusje op zijn neus.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Michael
    "Dus de voorzetsels van de meervouden hoor je niet om te vormen naar gelang het geslacht zoals in Spaans? Nu nog die tijden onder de knie krjigen.”
    Ik grinnik zachtjes.
    “Zo iets ongeveer,” lach ik.
    Ze neemt het boek over en begint er weer in te bladeren. Ik leun naar achter en leg mijn handen op mijn schoot terwijl ik met haar mee kijk.
    "Toen Evangelynn er was werd het een beetje moeilijk om nog naar school te gaan. Dat probeer ik nu in te halen. Ik probeer mijn diploma te halen via de examencommissie."
    Ik knik en haal diep adem.
    “Dapper,” zeg ik zacht. Zelf zou ik nooit meer de moed hebben om aan iets te beginnen. Dat ik voor Frans heb gekozen was meer onder Thiara’s dwang. Ik sprak het toch al dus waarom niet. Kansen voor later. Ze had het altijd over later, de toekomst en kansen. Alle drie zijn er nooit gekomen maar mijn Frans wel.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Irial

    "Irial, ik blijf het zeggen- Ik hou van je."
    Zelfs al was ik mentaal in staat geweest te antwoorden, door me te kussen verhindert Kyle het me fysiek. Ik grijp zijn hoofd vast en mijn vingers raken verstrengeld met zijn haar. Ik geef me helemaal over aan alle gevoelens de me dreigen te overspoelen.
    Als Kyle mijn naam kreunt wordt het me te veel; het lijkt alsof iemand mijn buikspieren in zijn vuist gegrepen heeft en er nu hard aan trekt. Mijn ogen vallen vanzelf toe en ik kan het geluid dat over mijn lippen rolt niet meteen benoemen.
    Ik weet mijn vingers los te krijgen voor ik zijn haar uit trek en lig hem hijgend aan te kijken.
    "Fffffuuuuuuuck," zucht ik buiten adem.
    Wat ik had willen zeggen was "Fuck, dat was echt lekker." maar tot dat soort zinnen ben ik nog even niet in staat.
    Ik haal diep adem en druk zachte kusjes op Kyle's lippen.


    Kyle

    Wanneer Irial luid kreunend komt voel ik het goedje op mij buik. Hij laat mijn haar net op tijd los.
    "Fffffuuuuuuuck," zucht hij dan. Hij haalt een keer diep adem en ik voel zijn zachte kusjes op mijn lippen. Het voelt heerlijk. Ik ga uit Irial en blijf tussen zijn benen in liggen. Ik druk mijn lippen weer terug op de zijne omdat ik even op adem moest komen. Ik bijt zacht op zijn onderlip en open mijn mond dan een stukje.
    Ik kan geen genoeg van hem krijgen, ik houd te veel van Irial. Te veel van iemand houden kan natuurlijk niet, maar het is wel zo. Té veel! Maar ik vindt het niet erg het voelt heerlijk.
    Mijn ogen vallen vanzelf dicht en ik voel hoe zijn lichaam tegen het mijne plakt, ook omdat zijn goedje op ons beiden kwam. Het maakt mij niets uit, op dit moment niet.

    [Sorry voor kort-heid xD]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Arion

    "Hmm, moeilijke vraag." Terwijl ik wacht op haar antwoord word ik getrakteerd op kusjes, om de honger te stillen vermoed ik. "Pizza? Ooof we kunnen Chinees bestellen? Waar heb jij zin in?"
    Ik smak een paar keer met mijn mond, alsof ik er zo achter kan komen waar ik nou eigenlijk zin in heb.
    "Het klinkt allebei wel lekker. Of Mexicaans... Ik weet het niet Mary!"
    Ik trek een beteuterd gezicht. Als het op eten aankomt kan ik nooit kiezen. Mij een keuze geven is erg gevaarlijk.
    "Misschien moesten we het maar alle drie bestellen," zeg ik met een kleine grijns.
    Waarschijnlijk komt daar niks van in huis, maar ik kan het toch maar proberen? Het zou ons waarschijnlijk nog twee dagen koken besparen. Al ben ik natuurlijk wel fan van Mary's kookkunsten. Het is een wonder dat ik nog geen vijftig kilo meer weeg. Hoogstwaarschijnlijk zit het schaatsen daar wel voor iets tussen, maar je snapt vast wel wat ik bedoel.

    Charlotte

    “Dapper."
    Ik schiet in de lach en haal even mijn schouders op. Als ik eerlijk ben moet ik ook wel toegeven dat ik er best trots op ben dat ik hierin wil doorzetten. School is nooit mijn favoriete tijdsbesteding geweest en nu ik zelfs geen leerplicht meer heb, kost het me af en toe wel wat moeite om me er op toe te leggen.
    "Ik doe het meer voor haar," zeg ik zacht. "Dan kan ze me niet verwijten dat ik zelf ook gestopt ben met school als ze er in haar puberteit een hekel aan heeft."
    Misschien is het een beetje vergezocht, maar eerlijk gezegd denk ik dat die kans groot is gezien Michael en ik meer niet naar de les gingen dan wel. Dan kom je natuurlijk weer uit bij het hele nature-nurture conflict, maar volgens mij heb je gewoon aanleg om te studeren of niet.
    "Alors, tu parlez la français?"
    Ik wéét dat er dingen niet aan kloppen, maar ik kan er gewoon niks aan doen. Ik weet niet welke woorden er dan wel horen te staan. Ik grijp een kussen en verberg mijn gezicht er in.
    "Merde, merde, zut alors," vloek ik. Wat er op volgt zijn iets minder nette vloekwoorden, in het Spaans.

    Irial

    Als Kyle op mijn onderlip bijt, aarzel ik geen moment om mijn tong in zijn mond te laten glijden. Hoewel ik weet dat hij nergens heen gaat, of nergens heen wil, leg ik mijn hand in zijn nek om hem zo tegen te houden.
    Ondertussen voel ik hem uit me glijden. Dat we beiden plakken, daar heb ik heen erg in.
    Ik sla mijn armen om hem heen en uiteindelijk moet ik de kus afbreken omdat ik weer in ademnood dreig te komen. Ik kijk hem glimlachend in de ogen en streel zijn haren naar achter zodat ik ze beter kan zijn.
    "Je mag wel meer mensen slaan als dit elke keer erna gebeurt," grinnik ik.
    Eerlijk gezegd had ik het echt willen zien, hoe hij Levi een dreun gaf. Dat die kerel nog niet in een gesticht zit is iets dat me echt verbaast.
    Ik besluit me niet op Levi te focussen maar op Kyle.
    Heel zachtjes druk ik mijn lippen nog een paar keer kort op de zijne.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Mary

    "Het klinkt allebei wel lekker. Of Mexicaans... Ik weet het niet Mary! Misschien moesten we het maar alle drie bestellen."
    Lachend kijk ik hem aan en schud mijn hoofd.
    "Nee, niet alles bestellen."
    Ik druk een kusje op zijn lippen en denk na.
    "Ik zou zeggen dat ik wel zal koken, maar daar heb ik absoluut geen zin in," zucht ik.
    Grinnikend trek ik het deken nog wat over ons heen.
    "Hmm, we hebben vorige week nog pizza gegeten," bedenk ik me.
    "En daarvoor Mexicaans, dus ik zou gaan voor Chinees?"
    Vragend kijk ik hem aan.
    "En dan kunnen we gelukskoekjes eten," zeg ik giechelend.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.