• DarrenCrissy schreef:
    Deze RPG is in principe een vervolg op; My school's Glee club. die dood is gelopen.

    Toen kwam er iemand op het idee er nieuw leven in te blazen;
    Vijf jaar later. Iedereen is opgegroeid, nog samen of uit elkaar. Heeft een super baan of juist helemaal niet. Heeft kinderen of studeert nog verder. Woont in een groot huis of in een klein huisje in een achterbuurt.

    Dit speelt zich dus af na hun schooltijd en dezelfde personen.
    -Natuurlijk mag je meedoen, maar doe dan wel een goed verleden met hoe het was op die school en wat die allemaal heeft meegemaakt.-

    Wil je meedoen? Klik dan hier.

    ===================
    Nieuwe mensen;
    -
    -
    -

    De al bestaande mensen;
    - Levi Unknown Ninuturu
    - Michael Thomas Brown Nadal
    - Charlotte Suavez Gancanagh
    - Mary Elizabeth Santiago Calantha
    - Kyle Noah Morgan. MakeMeIrish
    - William Irial Smelting Gancanagh
    - Arion O'Leary Gancanagh
    - Donna Banu Ganj Heimersson - Jalili Nadal
    - André Sean Stenvers MakeMeIrish
    - Maya Hart AroonCat
    - Dimitry Hart AroonCat
    -
    ===================
    Regels;
    *Schrijf gelieve meer dan 5 regels.
    *Ga niet aanstellen of juist niets doen.
    *Speel alleen je eigen personage, niet die van andere.
    *Géén perfecte personen.
    *Wees beleefd -in RPg hoeft dat niet persé-
    *Personen hoeven elkaar niet persé meer te kennen, het kan zijn dat ze elkaar niet meer herkennen of niet willen kennen.

    [ bericht aangepast op 22 nov 2012 - 20:06 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Ik reageer morgen weer ^^]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Mary

    Ik wieg zachtjes mee op de muziek en glimlach even om zijn handen op mijn zij en de mijne op zijn schouders. Ik kan het niet laten mijn handen in zijn hals te laten rusten en wat door zijn haren te strelen. Verliefd kijk ik in zijn ogen en kan het niet laten ze toch even te sluiten wanneer ik zijn lippen op de mijne voel.
    "Als huwelijksreis neem ik je mee naar Disneyland," zegt hij zacht.
    Ik bijt even op mijn lip en kijk hem stapelverliefd aan.
    "Echt?" vraag ik zacht.
    Ik giechel even en druk een kusje op zijn lippen.
    "Dat zou zo geweldig zijn. Stel je voor, dan ben ik Mary O'Leary. Mevrouw O'Leary," zucht ik dromerig.
    De vlinders in mijn buik gaan hevig tekeer bij de gedachte hieraan. Ik zou er alles voor over hebben om eindelijk de zijne te zijn, op papier.
    Glimlachend ga ik iets dichter tegen hem aan staan.
    "Voor altijd en eeuwig. En er is niets dat ik liever zou willen."
    Verliefd verlies ik mezelf weer in zijn ogen en blijf zachtjes door zijn haren strelen.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Maya

    Ik kijk André ongelovig aan, meent hij dat nou?
    Ik zie hem na 5 jaar, net een half uurtje en meteen willt hij achter Levi aan?!
    Hoe kan hij dat nou zeggen?
    Een brok vormt zich in mijn keel en tranen branden achter mijn ogen.
    ''levi is een vriend! hij zou nooit misdaden doen!'' roep ik pissig naar André, hoe kan hij dat nou denken.
    Een traan glinstert in mijn ooghoek en baant zich een weg naat beneden.
    Dit was de eerste keer dat ik heb geschreeuwt tegen André.
    Hij is verandert...

    [ bericht aangepast op 20 nov 2012 - 17:12 ]


    « The "earth" without "art" is just "eh." »

    Levi
    Ik geef een trap tegen de knipperende lantaarn. Hij knippert wat slomer en doet het daarna weer, hey wie had dat gedacht? Het werkte.
    Ergens ruzieen twee mensen, of tenminste iemand is boos, een vrouw. Ik kijk om me heen, en verdwijn dan in een smal zij straatje waar waarschijnlijk maar net een auto in past. Het kon erger, het kon ook nog eens regenen. "Hey, ppssst" doet een jongen die tegen de muur staat tegen me. Hij heeft ook zijn capuchon op en ziet er niet ouder uit dan 15. "Hey, Wil je drugs kopen?" fluistert de jongen zacht en kijkt wantrouwig om zich heen. "Ben je gek geworden? Jij bent te jong om drugs te dealen, en je hoort in bed te liggen" de jongen krimpt wat inelkaar, bang dat ik hem zou slaan. Een sluwe glinstring krijg ik in mijn ogen. "Weetje, ik weet een plek waar je dat kan verkopen. Steek hier de straat over, ga dan naar rechts en loop naar die school die daar staat, als je daar een jongen ziet met bruin haar moet je het aan hem proberen te verkopen" "Wat echt? Bedankt!" de jongen schiet weg, en nu maar hopen dat André ergens buiten is, jammer dat ik dit niet zal zien, het agentje zou de jongen moeten oppakken, hij zal vast wat flinke boetes krijgen.


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    [Oeh whahahaha Levi! x3 Ik ga even eten dan reageer ik (;]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [xD goed op 2 manieren (puh)]


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    [kan niet w8ten op andreeee, dit word geniaal]


    « The "earth" without "art" is just "eh." »

    [xD en Levi kan nu vluchten]


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    [Ik ga nu direct reageren ;)]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Kyle

    "Wil je slapen, a ghrá?" vraagt Irial nadat hij mij heeft overladen met allemaal kleine kusjes in mijn hals.
    Hij komt omhoog en drukt zijn lippen op de mijne. Hij haalt zijn hand nog even door mijn haar en gaat naast me liggen Ik draai me naar Irial toe en kijk hem aan, zijn ogen gaan over mijn gezicht en een klein glimlachje komt op mijn gezicht.
    "Ik wil nog helemaal niet slapen," zeg ik met een pruillipje en kijk Irial aan. "Mijn lichaam wil dat, ik niet." zeg ik dan hevig knikkend en ik kruip tegen hem aan. Een lachje komt uit mijn mond en ik leg mijn arm over Irial heen.
    "Ik hou zo ontiegelijk veel van je, het valt gewoon niet te omschrijven. Ik voel honderden- Nee, duizenden dingen door elkaar als ik jou zie, en dat zijn alleen maar goede dingen. Hele goede dingen," zeg ik zachtjes en nestel mijn hoofd precies in de overloop van zijn kin naar zijn hals. Mijn ademhaling die daarbij tegen zijn borstkas aankomt weerkaatst en komt op mijn gezicht.

    André

    Ik schudt mijn hoofd naar Maya en kijk haar aan. Ze schreeuwde naar mij, voor de eerste keer. Ik slik even en open de autodeur, waarna ik uitstap en naar haar toe loop.
    "Maya, dat wil ik uit gaan zoeken, echt. Ik-" er wordt ineens op mijn schouder getikt, ik draai me met een ruk om. Een jongen van rond de, tja wat zal ik zeggen, zestien, zeventien staat voor me.
    "Ik heb van iemand door gekregen dat jij wel interesse hebt," ik kijk de jonge jongen vragend aan. Ik zie hem in zijn zak graaien en niet veel later haalt hij er en zakje uit. Meteen bal ik mijn vuisten. "Mag ik even weten hoe oud jij dan wel niet bent?" Vraag ik en kijk de jongen doordringend aan.
    "D-dat is geheim, ik bedoel. Dat zeg ik niet," een onzichtbare grijns vormt zich op mijn gezicht.
    "Dus, je wil niet tegen een agent vertellen hoe oud je bent, maar je biedt hem wel drugs aan?" vraag ik, voor de jongen de benen kan nemen, wat hij ook van plan was, grijp ik hem bij zijn arm en draai hem op zijn rug. Dan duw ik hem tegen de wagen aan. "Maya, alsjeblief, doe dit voor me- Pak de handboeien uit het handschoenenkastje." zeg ik en kijk haar met een gehaast gezicht aan. De jongen spartelt wild tegen en ik druk mijn elleboog in zijn onderrug, waarna hij een pijnlijke kreun laat horen. "Laat me los!" Hierdoor duw ik alleen maar harder. Deze jongen geeft het niet snel op, moet ik eerlijk zeggen.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [wiehie :P]


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    [Barack --> Calantha]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Maya

    Ik schrik van de jongen, het is de zoon van een vriendin haar zus.
    Ik heb een keer op hem moeten oppassen, en hij is atijd al geheimzinnig geweest, en had altijd ruzie met zijn stiefvader.
    Ik zucht en pak de handboeien.
    Dan loop ik naar André, zorg dat André hem loslaat en maak de boeien vast, ik heb veel geleerd bij het ziekenhuis, van een agent.
    ''Johnny, waaom? je bent nog maar 16, je had zeker weer ruzie met Alex?'' zucht ik, en draai hem om, terwijl ik hem doordringend aankijk.
    Ik weet vele geheimen van dit jochie, hij nam me in vertrouwen, niet zijn moeder.
    Ik heb zijn arm stevig vast wetend dat hij niet zal durven weg te rennen bij me.
    Zijn ogen lopen langzaam vol, en ik kijk weg, ik kan hem niet zo aanzien.


    « The "earth" without "art" is just "eh." »

    Levi
    Ik liep met stevige passen door naar mijn huis, maar het was eigenlijk nog best wel ver weg.
    Ik ben nog niet eens halfverwege ik moest nog om dat grote winkelcentrum heen lopen.
    Ik voel mijn maag protesteren, kwam vast door de cola, cola is slecht voor je maag.
    Ik voelde met mijn handen aan de bovenkant van een muurtje en ging eraan hangen zodat ik de andere kant kon zien.
    Er was niks te zien, behavle een duif die me raar aan keek, voor zover duiven raar kunnen kijken.
    Ik klom op het muurtje, als ik via het winkelcentrums dak ging was ik een stuk sneller.
    Ik begon over de muur te rennen zodat ik genoeg aanloop had voor de sprong.


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    Arion

    "Echt? Dat zou zo geweldig zijn. Stel je voor, dan ben ik Mary O'Leary. Mevrouw O'Leary. Voor altijd en eeuwig. En er is niets dat ik liever zou willen."
    Ik moet zachtjes lachen en geniet ervan hoe ze mijn haren streelt.
    Voor de zoveelste keer raak ik verloren in haar ogen. Nog steeds weet ik niet welke kleur ze zijn, volgens mij bestaat er gewoon geen naam voor. Ze zijn zo fel, zo levendig, alsof je haar hele ziel er in kan lezen.
    "Echt," verzeker ik haar. "Voor altijd en eeuwig, je laat het zo sprookjesachtig klinken, Mary," fluister ik.
    Zelfs na vijf jaar weet ze me nog steeds te betoveren, elke dag opnieuw.
    "Leefden ze nog lang en gelukkig en kregen ze vele kinderen?" vraag ik met een hoopvolle glimlach.

    Irial

    "Ik wil nog helemaal niet slapen. Mijn lichaam wil dat, ik niet. Ik hou zo ontiegelijk veel van je, het valt gewoon niet te omschrijven. Ik voel honderden- Nee, duizenden dingen door elkaar als ik jou zie, en dat zijn alleen maar goede dingen. Hele goede dingen."
    Zijn gezicht rust in mijn hals en ik krijg kippenvel van zijn warme adem. Heel even ben ik sprakeloos. Mijn vingers blijven gewoon door zijn haren aaien en heel langzaam wordt mijn ademhaling rustiger.
    "Ik begrijp heel goed wat je bedoelt," fluister ik.
    Ik neem zijn hand en leg die op mijn borstkas, boven mijn hart. Ik kan het hem niet vertellen wat ik voel, maar ik hoop dat dit gebaar een beetje in de buurt komt. Mijn lippen laten een kleine afdruk achter op zijn voorhoofd.
    "Trouw met me?" vraag ik zacht.
    Ik weet dat ik het verkeerd doe, ik heb geen ring, geen romantische plaats of manier om het te vragen maar op dit moment voelt het gewoon zo goed, zo juist aan.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.