[RPG] Alcatraz - Ten. - Speeltopics

[ bericht aangepast op 3 feb 2013 - 19:44 ]

Nicole Joy Eastwood
'Heb jij überhaupt enig idee in welke situatie je zit? Ik kan alles wat ik wil met je doen, dus ik zou die grote mond van je maar houden,' gromt Drew. 'Maar over dat baby gebeuren, als jij dat wilt, moet je het doen. Het is zinloos om je nog tegen te houden, mama Nicole'. Dan zucht hij en kijkt hij naar zijn voeten. Een triomfantelijke glimlach verschijnt op mijn lippen, maar die laat ik snel weer verdwijnen voor het geval dat hij ineens weer op kijkt.
'Je kan alles doen wat je wilt met mij?' zeg ik. 'Als ik jou was zal ik ook maar opletten met wat je zegt, papa Drew. Anders komen de andere cipiers er zeker achter wat je gedaan hebt,' dreig ik. 'En als je nog ook nog maar één keer iemand verkracht, dan kan ik je verzekeren dat ze er ook achter komen. Dus je kan beter je vuile handjes thuis houden en jezelf bevredigen door pornoblaadjes in plaats van aan de vrouwen hier te zitten,' vervolg ik. 'Begrepen?' vraag ik dan op een poeslieve toon.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

"Je kan alles doen wat je wilt met mij?" zegt ze. "Als ik jou was zal ik ook maar opletten met wat je zegt, papa Drew. Anders komen de andere cipiers er zeker achter wat je gedaan hebt," dreigt ze. "En als je nog ook nog maar één keer iemand verkracht, dan kan ik je verzekeren dat ze er ook achter komen. Dus je kan beter je vuile handjes thuis houden en jezelf bevredigen door pornoblaadjes in plaats van aan de vrouwen hier te zitten," vervolgt ze. "Begrepen?"
Wat voel ik me zwak nu. Alsof ik een kind ben die door zijn moeder op zijn vingers getikt wordt, omdat hij een snoepje heeft gestolen. Ik voel me klote.
"Ja, Nicole," antwoord ik braafjes. Vervolgens draai ik een knop om in mijn hoofd en zeg het volgende; "Wil je terug naar je cel? Wil je een glaasje puur bronwater? Moet ik je dragen?" zeg ik sarcastisch. "Ik zal je even zachtaardig naar je cel brengen, koningin," mompel ik. "En over dat kind, we zien we hoe het afloopt hé? Maar als je op een dag plotseling in het ziekenhuis ligt, moet je niet mij verdenken,"
Ik loop naar haar toe, draai haar armen op haar rug en loop naar de deur. Deze open ik en ik duw haar erdoor. "Lopen, trut," brom ik naar haar. Nee, ik laat me niet zomaar kennen. Wat denkt ze wel niet?

Nicole Joy Eastwood
'Ja, Nicole,' antwoordt hij braaf. 'Wil je terug naar je cel? Wil je een glaasje puur bronwater? Moet ik je dragen?' vraagt hij dan sarcastisch, het lijkt wel alsof hij ineens een knop heeft omgedraaid. 'Ik zal je even zachtaardig naar je cel brengen, koningin,' mompelt hij. 'En over dat kind, we zien we hoe het afloopt hé? Maar als je op een dag plotseling in het ziekenhuis ligt, moet je niet mij verdenken'. Ik rol met mijn ogen. 'Stoer hoor. Sla je nu ook al meisjes naast dat je ze verkracht?' vraag ik spottend. 'Je moeder zal wel erg trots zijn, met zo'n zoon als jou,' vervolg ik sarcastisch.
Drew loopt naar me toe, draait mijn armen op mijn rug en loopt naar de deur die hij open waarna hij mij er doorheen duwt. 'Lopen, trut,' bromt hij. Ik zucht even en trek dan, met veel moeite dat wel, mijn armen los. 'Alleen als jij met je poten van me afblijft'.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Winchesterr schreef:
Blythe Durance
‘Nee, je zegt het verkeerd, Blythe,’ meld hij me met een halve grijns. ‘Ik heb hersens juist omdat ik hier werk, anders zouden er vast geen gevangenissen zijn die jullie konden opsluiten'.
Ik rol met mijn ogen. 'Tuurlijk, want jij bent natuurlijk zo fantastisch en sterk dat je alle gevangen aan kan,' zeg ik sarcastisch.
Nadat ik hem heb gemeld dat ik niet naar mijn cel gaat kijkt hij me ietwat geïrriteerd aan en slaat hij zijn armen over elkaar. ‘Kies dan wat,’ eist hij. ‘Ik heb ook nog meerdere dingen te doen dan wachtertje te spelen over jou'. Ja vast, roken en zichzelf aftrekken bedoelt hij zeker.
Hij kijkt me afwachtend, maar ook ongeduldig aan. Tegelijkertijd probeert hij langs me te kijken, de kantine in. Hij is vast opzoek naar één van de andere cipiers.
'Hmmm,' zeg ik op een nadenkende toon terwijl ik een stap opzij zet, zodat het zicht op de kantine nu grotendeels geblokkeerd wordt. Ik zou aardig kunnen zijn en hem mij naar mijn cel kunnen laten brengen, zodat hij tenminste iets zinnigs te doen heeft maar aan de andere kant, ik heb er niet veel zin in om in mijn eentje in de cel te gaan zitten, wachtende tot het ontbijt afgelopen is en mijn celgenote terug komt. 'Ik denk dat ik dan maar gewoon voor de kantine ga, je zou het toch niet voor elkaar kunnen krijgen mij in mijn cel te krijgen, dus ik bespaar je de moeite, is dat niet lief van me?' vraag ik op een onschuldige toon waarna ik liefjes naar hem glimlach.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Tye Shade Steele
Wanneer ik Luca tegen de koude douchemuur aandrukte, kwam er iets pijnlijks over zijn gezicht heen, al trekt hij deze snel weer in plooi. Na mijn uitgesproken woorden, welke meer op een eis lijken dan dat ik het hem aardig vraag. Natuurlijk doe ik dat ook niet, ik ben niet gek, Luca moest maar gewoon naar mij luisteren, anders zal ik hem eens wat anders aanleren…
Gelukkig hoef ik niet op die maatregelen over te stappen, want Luca laat zich uiteindelijk toch door zijn knieën zakken. Hoewel ik juist verwacht had dat hij me tegen zou spreken, zou grommen of wat dan ook, maar zelfs dat kwam niet. Waarom luistert hij nu wel vrijwillig? Vond hij het werkelijk waar fijn? Ik keek toe terwijl hij naar beneden ging, het duurt echter even want zijn rug wil niet mee werken. Als hij er dan toch is, pakt hij wat aarzelend mijn lid vast en zijn hand begint traag en nogal onwennig heen en weer te bewegen.
Er komt een grote grijns op mijn gezicht terecht, terwijl ik me enkel kan bedenken hoe fijn dit gaat worden. Het viel me niet echt op dat hij zichzelf moest dwingen, al wist ik het wel, ik lette er gewoonweg expres niet op. Bovendien was ik te druk met de verwachtingen wat het met me zou doen, dat is veel leuker dan het andere op te merken. Ten slotte neemt Luca eens diep adem voordat hij voorzichtig zijn tong tegen mijn eikel aan zet, waarna zijn lippen er tegen aan drukt en vervolgens zijn mond opent. Een kleine grom rolt er tussen mijn lippen vandaan, als teken dat hij verder moet gaan, wat hij dan ook doet, aangezien hij mijn lid langzaam in zijn mond laat glijden. Zijn hand beweegt nog altijd wat traag door, maar ik ben al tevreden dat hij dit doet, dus zal ik hem eens niet de les lezen.
Goedkeurend grom ik weer, waardoor ik hem aan probeer te kijken. Misschien kon hij dan erin zien dat hij wel verder mocht gaan, moest zelfs. Hoewel hij het nog wat traag doet allemaal, te traag voor mijn doen, voelt de aanraking erom heen toch goed, dus kantel ik mijn hoofd iets en zucht van lichtelijk genot als ik mijn hand dan toch in zijn haarlokken wikkel. Ik doe er echter nog niets mee, eerst even aanzien wat hij nog gaat doen.

†

Luca Jones

Er komt een kleine grom tussen zijn lippen vandaan, als teken dat ik verdermoet goed, wat ik dan ook doe. Dan gromt hij opnieuw, dit keer goedkeurend en onze blikken kruisen als ik omhoog kijk naar hem. Ik kan zien dat hij wilt dat ik verder ga, dat ik eigenlijk geen keus heb. Ik grom iets omdat ik er een hekel aan heb als dingen mij opgelegd worden, maar ik ga toch verder. Tye kantelt zijn hoofd iets en zucht lichteljk van genot als hij zijn hand in mijn haarlokken wikkelt. Het verbaasd me enigszins dat hij er verder niets mee doet, aangezien ik dat dan toch echt wel deed bij hem. Vooral omdat hij zo dwingend bezig is, verbaasd het me nog meer, waarom zou hij mij nu de tijd geven?
Ik probeer me ondertussen te herinneren wat ik zelf zo lekker vind als meisjes het doen, wat ik zo lekker vond toen Tye het daarnet deed, zodat ik dat alles kan uitvoeren op dit moment om hem te plezieren. Het voelt vreemd voor mij, maar toch doe ik mijn uiterste best. Mijn hand beweegt zich al wat sneller en mijn mond volgt automatisch mee in dat tempo, terwijl ik hem verder in mijn mond probeer te nemen zonder te kokhalsen. Plotseling vind ik het maar knap dat meisjes zoiets kunnen doen. Mijn vrije hand begint ondertussen de ruimte om zijn geslacht heen af te tasten en ik sluit mijn ogen eventjes als ik hiermee bezig ben. Ik heb er echter al snel weer genoeg van en trek mijn handen alweer terug, terwijl ik mijn hoofd naar achteren duw om te stoppen.

Your make-up is terrible

Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

"toer hoor. Sla je nu ook al meisjes naast dat je ze verkracht?" vraagt ze spottend.
Ik snuif opnieuw minachtend. Nicole moet haar mond leren houden of anders zorg ik daar wel voor.
"Je moeder zal wel erg trots zijn, met zo'n zoon als jou," vervolgt ze sarcastisch.
"Hou je mond over mijn moeder. Dat mens is dood, dus wees een beetje aardig voor de doden," mompel ik.
Nadat ik haar vast gepakt had, trok zij haar armen al weer los. "Alleen als jij met je poten van me afblijft," snauwt ze.
"Jij moet leren die grote smoel van je te houden," grom ik naar haar. "En nu lopen!" brul ik luidt.

Tye Shade Steele
Luca gromt iets, al komt het niet echt bij me binnen, omdat ik te veel let op wat hij aan het doen is. Ondertussen had ik mijn hand al in zijn haarlokken gewikkeld. Het zou me niets verbazen als hij zich bedacht waarom ik deze gewoon nog liet liggen en niets mee deed. De reden was simpel, doodsimpel omdat, als hij abrupt wilde stoppen of iets anders wilde flikken, kon ik hem nog altijd laten herinneren wie er op dit moment de baas was. Dondersgoed wist ik dat hij me een keer wel terug zou pakken, maar dat was voor later en nu was het mijn moment. Geen zorgen, niets. Zeker niet voor de Luca in deze staat.
Zijn hand beweegt al wat sneller en zijn mond volgt mee in dat tempo, terwijl hij hem verder in zijn mond neemt. De gedachte dat hij hier vast straks over zijn nek moet gaan, komt voor enkele seconden mijn gedachtegang binnen, waardoor ik kort hees grinnik. Het zou wel grappig zijn, ik zou er vast om moeten lachen. Hoewel ik eerst, net zoals Luca eerder, de kreunen in wilde houden, kwam er toch een zacht kreuntje over mijn lippen gerold.
Wanneer hij zijn vrije hand ondertussen de ruimte om mijn lid liet aftasten, hijg ik iets en bijt onbewust op mijn lip om geen verdere kreunen of wat dan ook eruit te laten. Toen Luca echter zijn handen terug trok en hierbij ook zijn hoofd naar achter duwde om te stoppen, vlogen mijn ogen snel vervaarlijk zijn kant op. De vingers die in zijn haar gewikkeld waren, kneep ik even hard mee, terwijl mijn kaken op elkaar knarsten. ‘Wat gaan we doen Luca?’ Vroeg ik hem dreigend. ‘Volgens mij heb ik nog altijd de leiding nu en dat betekend dat je niet stopt, voordat ik je dat toelaat.’ Eindig ik net zo dreigend, maar kwaad. Hierna lik ik expres langzaam over mijn tanden en duw zijn hoofd iets terug.

Rhett Zane Colt, Cipier.
Ze rolt met haar ogen, maar ik let er wijselijk niet op, dus antwoord ik ook niet. ‘Tuurlijk, want jij bent natuurlijk zo fantastisch en sterk dat je alle gevangen aan kan,’ antwoord ze sarcastisch, waarop ik kort lach om haar domme, naïeve antwoord. ‘Dat zei ik niet, maar ik kan er ook niets aan doen dat jij het zo op vat.’ Vertelde ik haar, waarbij ik mijn schouders nonchalant ophaalde, mijn armen over elkaar deed en hierna geïrriteerd mijn spieren aanspanden. Deze waren goed te zien in het zwarte shirt dat ik aan had.
Nadat ik haar gezegd had dat was ze wat moest kiezen, keek ik kort verveeld naar het plafond. Ik moest gewoon Nathalie hebben, waarom dit nu weer? ‘Hmmm,’ zegt ze op een nadenkende toon, terwijl ze een stap opzij zet, zodat ze ook nog eens het grotendeelse zicht op de kantine blokkeert. Gelukkig ben ik langer dan dat ukkie en kan ik nog altijd over haar heen kijken, waardoor ik groot grijns. ‘Ik denk dat ik dan maar gewoon voor de kantine ga, je zou het toch niet voor elkaar kunnen krijgen mij in mijn cel te krijgen, dus ik bespaar je de moeite, is dat niet lief van me?’ vraagt ze op een onschuldige toon, waarna ze liefjes naar me glimlacht.
Hierdoor begin ik ook te glimlachen, sluw echter en begeef me met grote, snelle passen naar haar. Ik kijk naar haar met datzelfde glimlachje, leg mijn hand op haar schouder en schuif haar vervolgens aan de kant. ‘Inderdaad, wat jij wilt,’ gaf ik haar zin maar, aangezien ze anders nog steeds door zou zeuren en daar had ik op het moment niet veel zin in. ‘Dan ga ik maar hé. Doei.’ Zonder haar antwoord af te wachten, liep ik langs haar heen de kantine in en ging op zoek naar Nathalie.

†

Nicole Joy Eastwood
Drew snuift minachtend. 'Hou je mond over mijn moeder. Dat mens is dood, dus wees een beetje aardig voor de doden,' mompelt hij. Ik rol met mijn ogen. 'Oja, want je gaf natuurlijk ook heel erg om je moeder,' zeg ik. Het zou me niks verbazen als hij niet eens op haar begrafenis is geweest, daar zie ik hem tenminste wel voor aan.
'Jij moet leren die grote smoel van je te houden,' gromt hij. ''En nu lopen!' brult hij dan op een luide toon. 'Ja, en jij moet die lul van je in broek houden maar dat doe je ook niet,' mompel ik waarna ik toch maar begin te lopen waarbij ik er voor zorg dat ik een paar meter bij Drew vandaan blijf. Alleen loop ik niet richting mijn cel, maar richting de kantine.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Luca Jones

Ik hoor de zachte kreun en het hijgen wel, maar meer ook niet. Misschien kan ik het ook gewoon niet zo goed, wat best logisch is omdat ik het liever niet doe en het ook nog nooit gedaan heb. Toch geeft het me een best bevredigend gevoel dat hij zacht heeft gekreunt, hij vind tenminste iets lekker wat ik doe. Als ik stop, vliegen zijn ogen snel vervaarlijk mijn kant op. Met de vingers die in mijn haar gewikkeld zijn, knijpt hij even hard mee, terwijl zijn kaken op elkaar knarsen. "Wat gaan we doen Luca?" vraagt hij me dreigend. "Volgens mij heb ik nog altijd de leiding nu en dat betekend dat je niet stopt, voordat ik je dat toelaat." eindigt hij net zo dreigend, maar kwaad. Hierna likt hij expres langzaam over zijn tanden en duwt hij mijn hoofd iets terug. Ik besluit wijselijk om er geen antwoord op te geven.
Natuurlijk laat ik gelijk zijn dat ik niet de makkelijkste ben en laat ik mijn hoofd niet zomaar en makkelijk terug duwen. Ik stribbel lichtelijk tegen, gewoon omdat ik hem niet het idee wil geven dat ik ermee in stem dat hij echt de leiding heeft en zomaar de baas kan spelen over me. Aan de andere kant laat ik zien dat hij dat wel kan omdat ik zijn lid gewoon weer vast grijp en er dit keer wat ruwer en sneller aan begin te trekken. Mijn mond sluit zich zelfs gulziger om zijn geslachtsdeel heen en ik begin hem behoorlijk af te zuigen, mijn tong draait rondjes in mijn mond en mijn hand blijft nog altijd ruwer en sneller trekken. Met mijn vrije hand streel ik nu niet de ruimte er om heen maar die leg ik op zijn bil neer, waar ik zo af en toe hard mijn afgekloven nagels in zet.

Nathalie Leyla Alix

Nadat ik Cameron ergens gedumpt heb, loop ik verder. Die sigaret deed me echt goed, hoewel er nu weer een rookgeur om mij heen hangt. Ikzelf vind het niet zo erg, maar ik weet dat anderen het niet zo erg waarderen. Ik trek me er niet heel veel van aan, maar als ze gaan klagen bij de directie ben ik de lul omdat ik veel te vaak rook en koffie pauzes neem en daarbij nog wel eens te laat op mijn diensten verschijn. Ach, ze mogen al blij zijn dat ik hier wil werken, vind ik.
Ik loop op mijn rustige gemakje door, richting de kantine. Daar zou Rhett vast zijn, mocht die zich afvragen hoe het met Tye was gegaan en waar ik zolang geweest ben, voordat hij denkt dat 'ie ondertussen met mij bezig zou gaan. Al zou hij zoiets wel willen, dat is iets wat ik me niet weer zou laten overkomen en iets wat hem gewoon niet zou lukken. Je leert je tegen zulk soort perverselingen te verdedigen.
Als ik de kantine inloop, zie ik hem al bijna gelijk en loop ik op mijn dooie gemak naar hem toe. "Daar ben ik weer." merk ik op. "Heb je nog iets uit dat nieuwe meisje kunnen krijgen." vraag ik, haar naam ben ik ondertussen allang weer vergeten. Mijn geheugen is wel eens beter geweest, namen ben ik niet zo geweldig in, maar na een tijdje weet ik het wel weer, samen met de misdaad. Mijn handen steek ik nonchalant in mijn vestzakken als ik naast hem kom staan.

Your make-up is terrible

(Hahahahaha. "Die lul in je broek houden," )

Tye Shade Steele.
Hij zegt er niets op en dat is misschien maar goed ook, want anders kon hij wel eens een geheel andere aanpak tegemoet gekomen zijn. Hoewel hij wel direct laat zien dat hij niet de gemakkelijkste is, door zijn hoofd niet zo gemakkelijk terug gaat. Ik voel hoe hij lichtelijk tegen stribbelt, maar nog steeds geef ik hem geen reden om er dan ook mee te stoppen. Natuurlijk niet, Luca is degene die mij er weer toe aan gezet heeft mensen dit aan te doen, in de gevangenis. Hij moet van geluk spreken dat hij de eerste is, wat een eer met zich meedraagt. Misschien, als hij niet meer mee wil werken, moet ik het wel tegen iedereen gaan zeggen. Iets wat eigenlijk best jammer is, want ik had gedacht dat ik dit voor een keer geheim kon laten, zodat ik meer plezier met hem kon hebben. Luca handelt echter zeer irritant nu.
Wanneer hij abrupt laat zien dat ik wel de baas over hem kan spelen, stokt mijn adem voor enkele seconden en laat zelfs even de greep op zijn haar los. Luca grijpt namelijk gewoon weer mijn lid vast en begint hier ruwer en sneller aan te trekken. Zijn mond sluit zich zelfs gulziger om mijn geslachtsdeel heen en begint deze behoorlijk af te zuigen. Luca’s tong draait rondjes in zijn mond en zijn hand blijft nog altijd ruwer en sneller trekken. Met zijn vrije hand streelt hij nu niet de ruimte er omheen, maar legt deze neer op mijn bil, waar hij zo af en toe zijn afgekloven nagels in zet.
Goed geschokt door deze actie van Luca, kreunde ik luid en duidelijk. Ik had het niet van hem verwacht, want ik dacht dat hij iets zou flikken zodat ik ergere maatregelen in moest zetten, al had ik nog geen idee wat dan. Door zijn handelingen schoot mijn ademhaling de lucht in, deze begon ook direct heser en zwaarder te worden. Mijn hart sloeg hard tegen mijn borstkas aan en regelmatig was er nog een kreun te horen, terwijl ik dit keer wel met mijn vingers in Luca’s haar greep. Zelfs mijn knieën knikte er lichtelijk van, omdat ik geen idee had dat ik dit genot kon vinden door Luca’s medewerking. Ik voelde dan ook hoe er steeds hevigere tintelingen in mijn buik kwamen, welke erger werden met de seconde. Na een klein aantal minuten kon ik het echter niet meer houden en kwam ik klaar. Nog altijd hevig hijgend zakte ik bij hem neer in de douche.

Rhett Zane Colt.
Wanneer ik de kantine in liep, keek ik direct om me heen, maar zoals ik eigenlijk al verwacht had, was ze er niet. Chagrijnige vrouw, zij leek volgens mij altijd wel ongesteld te zijn. Ze leek net een… vrouwelijke versie van mij eigenlijk. Verdomme, gromde ik iets in mezelf. Weer draaide ik een rondje om me heen. Nee hoor, echt nergens een Nathalie te bekennen.
Toen ik haar opmerkte, kwam zij er net op haar dooie gemakje aan lopen. Zij had mij klaarblijkelijk ook op gemerkt. Mooi. ‘Daar ben ik weer.’ Ik gromde. ‘Dat merk ik ja,’ De rook geur van de sigaretten drong mijn neusgaten in, waardoor deze iets rimpelden. ‘En niet alleen dat.’ Ik gaf haar een waarschuwende, strenge blik. ‘Heb je, je taak gedumpt zodat je kon roken?’
‘Heb je nog iets uit dat nieuwe meisje kunnen krijgen?’ Vraagt ze, waardoor ik de rest maar laat, waar zij vast en zeker blij mee zal zijn. Haar handen stak ze nonchalant in haar vestzakken toen ze naast me kwam staan. ‘Over Ruya gesproken,’ Ik gaf haar een blik met een wenkbrauw omhoog, als teken dat dat dus haar naam was. ‘Ik heb met haar geprobeerd te praten, maar hoewel je duidelijk kunt zien dat er iets geflikt is, geeft ze het nog steeds niet toe. Misschien is het beter als een vrouw met haar gaat praten.’ Het was geen vraag, het was duidelijk dat ik doelde op Nathalie.

†

Luca Jones

Het maakt me tevreden als hij zo reageert, nog beter dan ik verwacht had. Zijn adem stokt voor enkele seconden en hij laat zelfs de greep op mijn haar even los. Hij kreunt zelfs luid en dudelijk. Door mijn handelingen schiet zijn ademhaling ook nog eens de lucht in, die ook gelijk heser en zwaarder word. Er is nog regelmatig een kreun te worden, terwijl hij dit keer wel met zijn vingers in mijn haar grijpt, wat mij er alleen maar toe zet om het nog intenser voor hem te maken, vooral als ik merk dat zijn knieën er lichtelijk van beginnen te knikken. Na een klein aantal minuten merk ik dat hij klaar komt en haal ik mijn mond van zijn lid af, ik hoef zijn zaad dus echt niet in mijn mond. Toch blijf ik door trekken, totdat hij nog altijd hevig hijgend bij mij neerzakt in de douche.
Ik grijns groots, triomfantelijk omdat ik dit voor elkaar gekregen heeft. Ondertussen spoelt de douche alles weg, elk stukje bewijs dat je maar zou willen vinden. Ik geef Tye een wat spottende blik, terwijl mijn grijns nog altijd triomfantelijk staat en ik krabbel omhoog, de pijn negerend. Door het warme water lijkt het wel iets verzacht te worden zelfs. Ik heb heb het idee dat ik heb overwonnen heb met mijn acties, de volgende keer dat hij zoiets probeert, zal ik de tering uit hem slaan, dat weet ik wel. Maar voor nu vond ik het wonderbaarlijk niet eens echt erg.
Ik pak snel een handdoek en een boxer als ik terug loop naar het cel gedeelte, waar ik mezelf afdroog en mijn boxer over mijn nog half natte lichaam aan trek, gewoon omdat ik er haast bij heb. Ik wil niet dat hij me nog meer flikt als ik kwetsbaar ben, zoals nu. Daarna haal ik de handdoek kort over mijn haar heen en begin ik zacht en tevreden te hummen. Waarom kon ik zoiets eigenlijk nou niet bij Ruby flikken en kreeg ik wel een stijve van Tye? Het menselijk lichaam is iets raars en daar zal het wel zeker aan liggen, niet aan mij natuurlijk.

Nathalie Leyla Alix

"Dat merk ik ja." merkt hij gelijk op. "En niet alleen dat." Hij geeft me een waarschuwende, strenge blik. 'Heb je, je taak gedumpt zodat je kon roken?" Ik zucht geïrriteerd door die opmerking, ik heb iets veel beters gedaan dan hij ooit zal doen, volgens mij. "Over Ruya gesproken." Hij geeft meteen blik met zijn wenkbrauw omhoog, als teken dat dat dus haar naam is. Dat is waar ook, maar ze lijken allemaal zo op elkaar. "Ik heb met haar geprobeerd te praten, maar hoewel je duidelijk kunt zien dat er iets geflikt is, geeft ze het nog steeds niet toe. Misschien is het beter als een vrouw met haar gaat praten." Het is wel duidelijk dat hij gewoon wilt dat ik het doe.
Ik lach even kort, maar spottend. "Nee." antwood ik als ik abrupt ophoud met lachen. "Ik heb heus wel iets beters te doen, Rhett. In die tijd dat jij Ruya naar haar cel wist te brengen en verder niets uit haar wist te krijgen, ben ik naar Tye geweest die niets los wilt laten behalve zijn lul en heb ik van Cameron onze bondgenoot gemaakt, vandaar dat ik naar rook ruik." Ik sla mijn armen over elkaar heen als ik hem aan kijk. "Hij houd Luca en Tye zo goed mogelijk in de gaten en als hij iets ziet, hoort of merkt, rapporteert hij." Hoewel ik hier toch wel tevreden mee ben, blijven mijn ogen op een felle manier door Rhett heen kijken.

Your make-up is terrible

Winchesterr schreef:
Nicole Joy Eastwood
Drew snuift minachtend. 'Hou je mond over mijn moeder. Dat mens is dood, dus wees een beetje aardig voor de doden,' mompelt hij. Ik rol met mijn ogen. 'Oja, want je gaf natuurlijk ook heel erg om je moeder,' zeg ik. Het zou me niks verbazen als hij niet eens op haar begrafenis is geweest, daar zie ik hem tenminste wel voor aan.
'Jij moet leren die grote smoel van je te houden,' gromt hij. ''En nu lopen!' brult hij dan op een luide toon. 'Ja, en jij moet die lul van je in broek houden maar dat doe je ook niet,' mompel ik waarna ik toch maar begin te lopen waarbij ik er voor zorg dat ik een paar meter bij Drew vandaan blijf. Alleen loop ik niet richting mijn cel, maar richting de kantine.

Nicole Joy Eastwood
'Dat zeg ik niet. Ze was een fantastisch mens, maar ik kan er niets aan doen dat ze door een zelf veroorzaakt ongeluk is overleden,' mompelt Drew geërgerd. Ik grinnik spottend. 'Dat zou ik ook doen als ik jou als zoon zou hebben,' grinnik ik.
We zijn al vlakbij de kantine als Drew me ineens vast pakt en mij tegen de muur aan drukt. 'Hoe zou jij je voelen als je als man in een gevangenis zit met lekkere wijven? Dan zou je hetzelfde doen,' mompelt hij nadat hij zijn mond dichtbij de mijne heeft gebracht.
Ik kan zijn warme adem op mijn gezicht voelen. 'Dat jij nou één en al testosteron bent en je lust niet kan bedwingen betekent niet dat ik als man hetzelfde zou doen. Quinto verkracht toch ook geen meisjes of wel soms?' zeg ik.
'En geef toe, je vond het fijn, aangezien het voor jou ook wel al een langere tijd terug was, maar de manier waarop was minder, hé?' Ik trek mijn wenkbrauwen op en doe een vruchtloze poging om mezelf los te trekken. 'Nee, ik vond het niet fijn,' antwoord ik kortaf.

To the stars who listen — and the dreams that are answered