Quileute RPG || Twilight || O5 - Speeltopics

|| Regels
# Niemand doden zonder toestemming
# Leden van de roedels luisteren naar de alfa’s
# Rollen behorend tot Stephanie Meyer behouden hun karakter etc. zoals in de boeken/films
# Vier rollen per account
# Maximaal vijf verzonnen rollen
# Relaties binnen de groep: Jacob en Renesmee, Quil en Claire, Sam en Emily, Jared en Kim, Paul en Rachel, Embry en Jezebel, Collin en Brady.
# Jezelf opgeven voor een rol kan op dit topic.

|| Rollen
# Black Roedel
Jacob Black
Leah Clearwater - MadeByHades
Embry Call - Shooter
Seth Clearwater - Alfa
Quil Ateara – Shooter

# Uley Roedel
Sam Uley - PercyWood
Jared Cameron
Paul Lahote
Brady Fuller - PercyWood
Collin Littlesea - PercyWood

# Mensen
Emily Young - Overexposed
Rachel Black
Rebecca Black
Kim Connweller
Claire Young
Renesmee Cullen - Overexposed

# Vampiers
Carlisle Cullen - PercyWood
Edward Cullen - Shooter
Bella Cullen - Overexposed

# Onbekende personen
Brynn Maddy Danec - Halfvampier - MadeByHades
Charlie Mila Evergreen – Mens - Tsubaki
Florence Ruth Campbell - Vampier - Overexposed
Jezebel Odys Fray - Halvampier - Leave
Eva Aiden Brooks - Mens - VolturiBoss

[ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 13:01 ]

•

Jezebel Odys Fray
‘Ithuriël?’ Frons ik vragend wanneer de blondharige jongen grijnzend voor me verschijnt. Zijn witte hoektanden blinken in het zwakke maanlicht.
Hij trekt me overeind en ik nestel me vrijwillig in zijn vertouwde, ijskoude armen. Hij ruikt naar het bos, bloed en muskus. Een aangename geur.
‘Gaat het wel goed met je?’ Ithuriël pakt mijn kin vast en kijkt peinzend in mijn ogen waarna hij zijn hoofd iets kantelt. ‘Ja, het gaat best. Ik moet gewoon nog wat wennen aan alles en iedereen.’ De zestienjarige jongen kijkt me hoofdschuddend aan terwijl hij me opnieuw in zijn armen trekt. ‘Het komt wel goed Jez, je bent altijd in je eentje geweest. Dat iemand dag en nacht aan je zijde zit is wennen. Bovendien is het moeilijk om de enige vampier te zijn tussen een natuurlijke vijand - hoe veel je ook om diegene geeft.’ Verbeterd hij zichzelf meteen, waarna hij liefdevol over mijn wang strijkt en me vervolgens loslaat. ‘Kom, ik breng je terug. Je hebt slaap nodig en een douche. Je ruikt naar natte hond.’ Plaagt hij me, waardoor ik mijn tong uitsteek. ‘Jij ruikt naar een bloedzuiger.’ Ihuriël grinnikt waarna ze zwijgend naast elkaar richting de vertrouwde, houten huisjes lopen. ‘Hoe gaat het met Symera?’ Vraag ik hem met een glimlachje wanneer ik me zijn zwartharige vriendin herinner. ‘Ze mist jou en jullie meidenavondjes.’ Geeft hij zacht toe. ‘Tjha, drinken en jongens gaat er voor mij niet meer in zitten.. Maar ik heb het over voor Embry en onze kleine.’ Er verschijnt een dromerige glimlach rond mijn lippen terwijl ik me op de veranda laar zakken. Ithuriël gaat naast me zitten en we staren beide naar de donkere zee. ‘Weet je, een kind opvoeden is niets voor jou, Jezebel. Je blijft voor altijd zestien, en hij of zij zal ook jouw eigenschappen erven. Zo lang hij maar bloed drinkt, dan is het goed. Ik wed dat ook hij op een bepaalde leeftijd zal stoppen met verouderen en dan kun je opnieuw jong zijn.’ Glimlacht hij, waarna hij zijn blik op een punt in de verte richt.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Embry Call
Sloffend begin ik terug te lopen richting thuis, naar mijn warme bed en de vertrouwde geluiden die me snel weer in slaap zouden brengen. De maan verlicht mijn pad maar half waardoor ik vooral op mijn gevoel de takken en boomstronken ontwijk. Op het punt dat ik mijn oude, vertrouwde huisje tussen de bomen door zie verschijnen stap ik met mijn blote voet op iets glibberigs waardoor ik snel achteruit sprint en een walgend geluid uitstoot. Als ik dichterbij kom om te bekijken waar ik zojuist met mijn voet in ben gaan staan zie ik de contouren van een bloedzak, precies een bloedzak zoals ik net aan Jezebel heb gegeven, alleen deze zat nog vol. Verward pak ik hem op en draai hem voor mijn gezicht heen en weer, had Jezebel het bloed niet opgedronken? Ze had het nodig voor ons kleintje, wat had haar weerhouden om het niet te doen?
Verward en vol met vragen liep ik verder het bos uit, de bloedzak in mijn rechterhand, tot ik stokstijf stil bleef staan in onze voortuin. Mijn blik was gericht op Jezebel en de blonde jongen die naast haar zat op de veranda, zo te ruiken een vampier. Ik kon me hem vaag herinneren, hij was bij Jezebel thuis geweest op de avond dat ik haar heb leren kennen, maar nu zat hij lekker innig met haar op de veranda te wezen. 'Wat moet dit bekenen?' grom ik zacht terwijl ik dichterbij begin te lopen en mijn linkerhand tot een vuist bal. 'Je wil het bloed niet drinken dat ik voor ons kind haal en dan ga je maar met die blonde patser hier op mijn veranda zitten?' snauw ik er kort achterna. Met een ruk pak ik de jongen zijn schouder vasft en trek hem overeind. 'Wegwezen,' sis ik, waarna ik de bloedzak met een knap kapot gooi in de tuin.

•

Jezebel Odys Fray
‘Wat?’ Ik frons mijn wenkbrauwen verbouwereerd wanneer hij Ithuriël bij zijn schouders grijpt en hem wegduwt. ‘Well, Embry. Ik wilde het bloed niet drinken omdat je het walgelijk vind. En deze blonde 'patser' is mijn broer. Nee, aan incest doe ik niet. Jammer.’ Ik voel me zowel gekwetst als boos. Hoe had Embry ooit kunnen denken dat.. ‘Ik ben het zat om me overal voor te moeten verontschuldigen, Embry! Het spijt me dat ik ben geboren als deels vampier, het spijt me dat ik je heb doen vergeten wie Brynn is en het spijt me dat ik me zwanger heb laten maken.’ Ik negeer Ithuriël die bezorgd dichterbij stapt en voel hoe mijn handen vlam vatten. Mijn huid is één kolkende massa vuur en ook mijn groene irissen branden als vlammen. ‘Jezebel.’ Fluistert Ithuriël geschrokken, maar het is al te laat. Mijn lage bloedspiegel en de uitputtende kracht van mijn gave zorgen ervoor dat zich witte vlekken voor mijn zicht vormen. Mijn hoofd brand pijnlijk wanneer mijn lichaam met een klap het hout raakt.Ik had alles.. Alles kunnen verwoesten. Mijn huid gloeit nog gevaarlijk, want hoewel het vuur dat ik gebruik vaak onschadelijk oogt, weet ik ook echt wel hoe ik écht vuur moet gebruiken.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Embry Call
Even heb ik de neiging om een aantal stappen achteruit te zetten als Jezebels gave totaal oncontroleerbaar lijkt te worden, maar als ik zie dat de blonde vampier - schijnbaar Jezebels broer - dichter naar haar toe begint te komen laait de woede binnen in me weer op. Als ik zie hoe Jezebels lichaam plotseling tegen het hout van het huisje aanknalt schiet ik naar voren terwijl ik gelijkertijd de blonde vampier opnieuw achteruit trek. De woede die ik binnen in me voel wordt in een klap omgezet in ongerustheid en spijt. 'Mijn moeder zit daar binnen!' stoot ik wanhopig uit waarna ik mijn handen om Jezebels armen sluit en mijn kaken even op elkaar klem door de intense hitte die mijn huid verbrand. 'Toe Jez, ik meende het niet zo, dat weet je wel, ik wist het gewoon allemaal niet meer oké, en het kan me helemaal niets schelen, dat je zo bent, dat je bent wie je bent ...' haperend en stamelend krijg ik moeizaam eruit wat ik wil zeggen. 'Toe Jez, ik hou van jou, dat weet je ...'

•

[Zo, was even Ellen kijken]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Jezebel Odys Fray
Zijn woorden komen maar half aan. Hij zal nooit weten hoeveel pijn hij me heeft gedaan omdat ik enkele seconden later happend naar lucht overeind kom. Er gaat een felle steek door mijn borst wanneer ik hoestend tegen Embry's borst in elkaar stort. Hij weet dat ik hem alles zou vergeven, maar hij had nooit zo mogen denken over mij. Ithuriël is echt praktisch mijn broer, bovendien heeft hij een vriendin. ‘Ik verdenk jou toch ook niet van een affaire met Leah?’ Stoot ik moeizaam uit. Mijn keel voelt een brandende poel stollend lava. ‘Wees.. alsjeblieft.. nooit meer zo.. zelfzuchtig.’ Weet ik er moeizaam uit te krijgen. Mijn vingers trillen wanneer ik deze pijnlijk ophef om uit gewoonte de plukjes haar uit zijn gezicht te strijken. Een moment lang vraag ik me af of het mogelijk is of vuur écht in je keel kan branden. Die gedachten wordt al snel onderbroken door een nieuwe steek. Ze volgen elkaar op tot ik uiteindelijk snikkend ineen ben gekrompen tegen Embry's schoot. Bloeddorst is écht een overgewaardeerd woord.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Embry Call
Opnieuw moet ik mijn kaken op elkaar klemmen als Jezebel tegen mijn naakte borst valt en vervolgens op mijn schoot in elkaar zakt. Ze had waarschijnlijk geen idee hoe warm haar huid nog was, hoe gloeiend heet hij wel niet tegen mijn borst voelde. Snel liet ik mijn blik over mijn borst glijden, grote verbranden stukken huid smeulden zachtjes en sidderend heen en weer. 'Wees, alsjeblieft, nooit meer zo, zelfzuchtig,' weet Jezebel er moeizaam uit te brengen. Ze had me net zo goed een klap in mijn gezicht kunnen geven of me met haar vampierkracht honderd meter ver weg kunnen slingeren, dat zou waarschijnlijk nog minder hard aankomen dan de woorden die ze nu moeizaam wist uit te brengen.
Half snikkend zit Jezebel in mijn schoot, terwijl er verschillende gedachten door mijn hoofd flitsen. Ik was degene die haar op deze manier pijn had gedaan, ik was degene die haar had laten huilen en ik was degene die zelfzuchtig was en niet dacht aan onze toekomst en die van ons kleine kindje. Ik open mijn mond, maar na drie pogingen krijg ik er eindelijk uit wat ik wilde zeggen, op een stamelende en hese manier. 'Ik - Ik - Het spijt me. Het - Het spijt me zo, Jez,' fluister ik zacht en hees terwijl ik mijn hoofd op mijn borst laat zakken en de tranen via mijn wangen over mijn verbrande borst glijden. 'Ik heb je teleurgesteld...'

•

Leah Clearwater

Ik was onderhand weer terugveranderd, dit keer had ik een groen shirt met korte mouwen en een shortje aan. Natuurlijk geen schoenen, ik was niet gek. Net toen Jezebel iets zei over een affaire, liep ik naar hun toe. De rest wat ze zeiden hoorde ik niet. 'Een affaire? Met Embry? Nee bedankt, nog liever met een dode vogel vol maden' lachte ik. Toen ik uitgelachen was, zag ik de vampier. Gelijk stond ik klaar. 'Ik houd niet van onbekende bloedzuigers. Die stinken erger' gromde ik en ik keek weer woedend. 'Wat doet die parasiet hier in het reservaat?' siste ik, lichtelijk nieuwsgierig. Als ie ook maar een centimeter verschoof, kon ik gelijk ingrijpen.

[ bericht aangepast op 17 okt 2012 - 20:16 ]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Jezebel Odys Fray
Ik schud mijn hoofd langzaam terwijl Ithuriël dichterbij komt en me vervolgens op de veranda zet. Hij duwt me een bloedzak in handen en ik weet dat ik niet kan weigeren. De inhoud glijd geluidloos langs mijn keel terwijl Ithuriël voor Embry gaat staan zodat hij niets meekrijgt van mijn bloeddorst.
Hij geneest Embry's verwondingen. Verwondingen die ík hem heb gegeven. Wanneer de zak leeg is, voelt het alsof ik eindelijk écht wakker ben. Mijn huid voelt koel, mijn lichaam voelt beter en ik kan helder denken. Ik werp de zak ergens ver weg in de bosjes, waarna ik Ithuriëls plek inneem en mijn armen om Embry's nek sla. ‘Ik dacht dat je me een monster vond.’ Fluister ik gesmoord tegen de huid van zijn schouder, waarna ik daar een zacht kusje op druk. Ithuriël begreep de situatie en is verdwenen. Hij is een betere vriend dan ik me kan wensen. ‘Ik moet er gewoon aan wennen, snap je? Ik ben gewend aan vampiers die hier geen moeite mee hebben. Je moet goed begrijpen dat ik helemaal alleen ben opgegroeid. Het is.. Moeilijk.’ Prevel ik zachtjes, terwijl ik mijn vingers vertrouwd door zijn lokken laat glijden en hem vervolgens diep in zijn bruine ogen aankijk. ‘Maar ik wil niets liever dan jou, Embry Call.’

Feel the fire, but do not succumb to it.

Embry Call
Glimlachend sluit ik Jezebel opnieuw in mijn handen, probeer de bloedgeur die rond het huis is gaan hangen te negeren en grinnik dan zacht om Leah. 'Hij is al weg Leah, en eh - bedankt voor het bloed,' fluister ik zacht als ik haar nog steeds in een aanvalshouding zie staan. 'Ga maar slapen Leah, ik zie je morgen weer,' glimlach ik warm naar haar, waarna ik Jezebel in mijn armen til en met haar in het huis en daarna naar mijn slaapkamer loop. Met kleren en al ga ik bij haar in het bed liggen terwijl ik de dekens ver over ons heen trek. 'Ik hou van jou Jez,' fluister ik zachtjes, 'het spijt me zo erg dat ik dat van je had verwacht, ik was mezelf niet echt schatje...' Mijn rode wangen zijn gelukkig niet op te merken in het donker van mijn slaapkamer. 'Vergeef me alsjeblieft voor alle stomme dingen die ik heb gedaan.'

[ bericht aangepast op 17 okt 2012 - 21:51 ]

•

Jezebel Odys Fray
Er vormt zich een glimlach rond mijn lippen wanneer ik voorover buig en hem een zachte kus op zijn lippen schenk ten teken dat ik het hem al lang heb vergeven. Mijn vingers glijden zacht over zijn warme wangen. ‘Ik kan er nog steeds niet bij dat je dacht dat Ithuriël en ik.. Ithuriël gaat trouwen, gek.’ Gniffelde ik hoofdschuddend, terwijl ik me verstopte tegen zijn warme borst. ‘Bovendien is het echt zo dat we zijn opgevoed als broer en zus. En dáárnaast: ik heb de aller geweldigste vent uit deze wereld al. Wat moet ik met een zoveelste bloedzuiger?’ Plaag ik hem grijnzend, terwijl ik hem zacht tegen zijn keel kus. Ik weet zeker dat hoe boos Embry en ik ook op elkaar kunnen worden - we altijd in hetzelfde bed zullen eindigen. ‘Trouwens, jij houd het nog geen dag uit zonder mijn geweldige seks.’ De onmogelijke grijns op mijn gezicht word nog groter terwijl ik een kusje tegen zijn neus druk en de deken vervolgens over me heen trek.
‘Ik zorg dat morgen alles weer netjes is. Tiffany krijgt anders een hartverzakking.’ Murmel ik onschuldig tegen Embry's borst, waarna ik lichtjes glimlach. ‘Ik zorg ervoor dat Ithuriël snel een huis vind, dan kunnen we in ieder geval iedere plek van het huis uitkiezen in plaats van dit krakende bed.’ Gniffel ik opgetogen, terwijl ik mijn ogen half wat sluit.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Leah Clearwater

'Ik ben niet moe' gromde ik nogal aangebrand naar Embry. 'En ik zeg het niet al te graag, maar zorg dat ze het bloed drinkt. Ze heeft het nodig' mompelde ik nog. Snel rende ik nog naar het raam van Embry. 'Boe' zei ik droogjes. 'En dan nog wat, Seth is ingeprent' fluisterde ik pijnlijk. Ik rende de bossen in, maar voordat ik er helemaal in was, zag je me vernaderen in een wolf. Dit was de tweede keer in mijn leven dat ik me zo ellendig voelde. Derde keer, dan. Waarom moest nou uitgerekend ik een monster zijn?

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Embry Call
Kort verstijf ik even als ik Leah hoor zeggen dat Seth was ingeprent, echt waar, ik was hartstikke blij voor dat ventje, maar de pijn die in Leahs stem doordringt is het allemaal niet waard, ze verdient veel beter dan dit, ook een leven vol liefde en geluk in plaats van de bitterheid die ze nu voelt.
Zachtjes zucht ik even waarna ik me weer op Jezebel richt. 'Stiekem ben je hartstikke seksverslaafd jij,' lach ik zacht, 'dat kan ik begrijpen want ik ben natuurlijk een natuurtalent,' kuch ik er zachtjes achteraan. 'En in dat nieuwe huis wil ik ook een aantal plekjes uitzoeken, zoals ... de keukentafel.' Ik moet moeite doen mijn lach in te houden om Tiffany niet wakker te maken. Om mijn gedachten te verzetten - omdat ik tot mijn woede alweer een erectie voel op komen zetten - begin ik zachtjes de huid van Jezebels nek te strelen. 'Slaap lekker, mooiste meisje van de wereld.'

•

Jezebel Odys Fray
Ik glimlach een moment naar Leah, voor ik me grinnikend tot Embry richt. ‘Natuurtalent?’ Herhaal ik hem proestend terwijl ik zachtjes in zijn buik prik.
‘Hm, ik prefereer het aanrecht.’ Grijns ik hem schaapachtig, plagerig toe. ‘Jij ook, mijn liefste seksgod.’ Ik grijns als een onschuldig kind wanneer ik een kusje op zijn mond druk, en me vervolgens heerlijk moe tegen zijn lichaam nestel. Ik voel me schuldig tegenover Leah. Zij verdiend het eveneens om gelukkig te zijn. Hoewel ze enorm verbitterd overkomt - sta ik enorm bij haar in het krijt. Ze doet me aan mijzelf denken, toen ik nog alleen was. ‘Embry?’ Ik streel vragend over de huid van zijn onderbuik, terwijl ik een lichte gaap onderdruk. ‘Denk je dat Leah echt niet kan inprenten? Of op zijn minst verliefd kan worden? Ik bedoel.. Iedereen gaat verder en het lijkt me zo lullig dat zij alleen achterblijft. Ze is geweldig en ik weet dat er enorm veel jongens om haar aandacht zouden roepen als ze een nachtje zou doorbrengen in een club. Waarom doet ze dat niet?’ Vraag ik hem zacht. Hij kan immers in haar hoofd kijken, iets dat in sommige gevallen inderdaad van pas kan komen.

Feel the fire, but do not succumb to it.

[Oke nu ben ik benieuwd naar Embry's reactie]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."