Quileute RPG || Twilight || O3 - Speeltopics

|| Regels
# Niemand doden zonder toestemming
# Leden van de roedels luisteren naar de alfa’s
# Rollen behorend tot Stephanie Meyer behouden hun karakter etc. zoals in de boeken/films
# Drie rollen per account
# Maximaal vijf verzonnen rollen
# Relaties binnen de groep: Jacob en Renesmee, Quil en Claire, Sam en Emily, Jared en Kim, Paul en Rachel, Embry en Brynn
# Jezelf opgeven voor een rol kan op dit topic.

|| Rollen
# Black Roedel
Jacob Black - Alfa
Leah Clearwater - Alfa
Embry Call - Shooter
Seth Clearwater - Alfa
Quil Ateara – Shooter

# Uley Roedel
Sam Uley - PercyWood
Jared Cameron
Paul Lahote - Cionegreen
Brady Fuller - PercyWood
Collin Littlesea - PercyWood

# Mensen
Emily Young - Overexposed
Rachel Black
Rebecca Black - Cionegreen
Kim Connweller
Claire Young – MadeByHades
Renesmee Cullen - Overexposed

# Vampiers
Carlisle Cullen - PercyWood
Edward Cullen - Shooter
Bella Cullen - Overexposed

# Onbekende personen
Brynn Maddy Danec - MadeByHades
Charlie Mila Evergreen – Tsubaki
Florence Ruth Campbell - Overexposed

[ bericht aangepast op 30 sep 2012 - 22:59 ]

•

Edward Cullen
'Ga weg,' bromde ik laag, 'en kom nooit, maar dan ook NOOIT meer terug!' schreeuwde ik er bijna achterna. 'Als je ook maar één haar van mijn familie krenkt...' zei ik er ten slotte dreigend achterna.
Ik keek haar vol woede en haat aan, de blik van Renesmee had vol angst gestaan toen Florence haar handen als ketens om Renesmee had geslagen. Die blik wilde ik nooit meer in Renesmee's blik zien liggen.

Embry Call
Terwijl Brynn vrolijk aan de telefoon door ratelde bleef ik naar de regen kijken die een plasje voor mijn voeten maakte. Brynn moest de regen door de telefoon horen, ze zou het raar vinden dat ik buiten zag, schoot er even kort door mijn gedachten heen.
'Ik - Ik hou dit niet vol Brynn,' is het enige wat ik uit mijn keel kon krijgen, mijn stem klonk verdoofd, iets waaraan je precies kon horen dat ik aan het huilen was.

•

Florence Ruth Campbell

"Ga weg." bromde hij laag, ik had hem nog nooit gezien. "Je-" zijn stem ging al over de mijne voordat ik mijn zin had kunnen afmaken. "En kom nooit, maar dan ook NOOIT meer terug!" schreeuwde hij daarna. "Je snapt het niet.." klonk mijn stem zwak. "Als je ook maar één haar van mijn familie krenkt..." dreigde hij. Maar ik had niks verkeerds gedaan, ik wou hem helpen. Hij keek me met een woedende blik aan, mijn handen trilden van alle verdriet die ik voelde. Mijn felrode ogen spuwden vuur. "Ik krijg jou nog wel." zei ik doelend op Renesmee. Waarna ik wegschoot, ik had al een tijd niks van Lillian gehoord.
zei ik er ten slotte dreigend achterna.

Renesmee Carlie Cullen

Toen Florence wegschoot draaide ik me om en viel in de armen van papa. Trillend liepen de tranen over mijn wangen, ik was gewoon bijna dood geweest.

|| Ik ga slapen (: Tot morgen! ||

But calm, white calm, was born into a swan.

Brynn Maddy Danec

'Niet huilen, lieverd' fluisterde ik troostend. 'Heus wel. En je kan anders toch een keertje naar mij toekomen, als je kan. Embry, geloof me nou maar. Deels is dit zodat ik weer op dieren ga jagen. Je wilt toch dat ik in het reservaat kan blijven wonen? Oh, en je kan het ook nog zien als een vakantie. Denk eraan dat ik weer terugkom, en we dan weer samen zijn. Maar Embry, dit is belangrijk voor me. Dit is mijn droom, en die laat ik niet vallen. Maar nu moet ik ophangen, de taxi is er. Ik hou van je, daag!' Zei ik en ikk hing op.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Edward Cullen
Op het moment dat Florence weg schoot ving ik Renesmee's gedachten op, vliegensvlug draaide ik me om zodat ze zich in mijn armen kon storten en trillend snikte. 'Rustig maar meisje, papa is bij je, papa is altijd bij je,' fluister ik zacht terwijl ik kusjes op haar haren druk.

Embry Call
Voordat Brynn klaar was met haar verhaal liet ik de telefoon uit mijn handen glijden en plonsde hij in een plasje dat naast me was ontstaan. Ze was niet van plan terug te komen en daardoor was het voor mij helemaal gedaan, ik had niets meer om voor te leven in het reservaat.

•

Renesmee Carlie Cullen

"Rustig maar meisje, papa is bij je, papa is altijd bij je." zijn stem kalmeerde me, voor eventjes. In papa's armen voelde ik me veilig, altijd. Florence was heel erg vreemd, maar toch had ik medelijden met haar. Ik weet niet waarom ze mij en vooral mama wou doden, maar iets zei me dat ze er zelfs niks aan kon doen. Door de snikken die steeds sneller achter elkaar kwamen moest ik om de seconde een grote hap lucht nemen. Mijn polsen branden, heel erg.

|| Nu echt slapen, geen inspi + moe (: ||

But calm, white calm, was born into a swan.

Claire Young

Samen met Quil liep ik door de regen. Opeens zag ik Embry zitten. Vrolijk rende ik naar hem toe. 'Embry! Embry mee naar Emily?' Vroeg ik blij. Quil kwam ook aangelopen. 'Embry verdrietig?' Vroeg ik zachtjes. 'Quil, Embry verdrietig!' Melde ik en ik keek een beetje beteuterd.

[MyDreamStory = MadeByHades]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Edward Cullen
Voorzichtig tilde ik Renesmee in mijn armen, terwijl ik met een hand zachtjes over haar polsen ging, die volgens haar gedachten enorm veel pijn deden. Zo liep ik op een rustig mensentempo terug naar huis, waar Bella op ons zou wachten en zich dood zou schrikken als ze zou horen wat Florence bij Renesmee had gedaan. Wat had me bezield vroeger die korte tijd met Florence op te schieten?

Embry Call
'Embry mee naar Emily? Embry verdrietig!' hoorde ik vaag het kinderlijke stemmetje van Claire zeggen. Ik keek niet op of om en mijn telefoon lag nog steeds in een plasje naast me op de grond, terwijl ik zelf helemaal doorweekt was.
'Em? Em?!' hoorde ik toen Quil's stem zeggen. 'Kom op Em!'
Twee armen werden onder mijn oksels geduwd en zo werd ik half meegesleept richting het huisje van Sam en Emily.

Quil Ateara
Lachend liep ik met Claire door de regen, die er enorm van genoot, wat allang genoeg was voor mij. Als zij kon genieten dan kon ik ook genieten van zulke kleine dingen, zolang ik maar bij haar was.
'Quil, Embry verdrietig!' riep Claire ineens.
'Em, Em?!' probeerde ik Embry te bereiken, die apatisch in de regen op de grond zat. Snel tilde ik hem half overeind en begon hem mee te trekken naar het huisje van Sam en Emily.
'Kom Claire! We moeten Embry helpen! Naar ome Sam en tante Emily kleine meid!'

•

Claire Young

Bij Emily prikte ik in Embry's wang. 'Prinses Claire tpvert Embry beter!' Riep ik uit en ik tikte op Embry's neus. 'Embry al beter?' Vroeg ik aan hem. Meteen rende ik naar Quil en keek gefronst. 'Is Embry dood?' Fluisterde ik in Quil's oor en ik keek vragend. 'Of Embry slapen?' Vroeg ik daarna.

Brynn Maddy Danec

Het was mooi, maar ik bleef denken aan Embry. Als ik terug zou gaan, dan zou ik niet op wereldreis kunnen gaan. Maar als ik hierbleef, zou Embry instorten. Ik wist het niet meer. Deed ik wat fout of juist goed? Deed ik het gemeen, of hoorde het zo? Vragen schoten door mijn hoofd en i wist er geen antwoord op. In het hotel, werd ik doorverwezen naar mijn hotelkamer waar ik me op het bed neer liet vallen.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Embry Call
Vaag voelde ik dat er iets in mijn wang aan het porren was, het leek me beter als ik niet zou reageren en gewoon verder zou gaan met voor me uit staren, naar de deur, wachtend tot zij weer binnen zou komen en me zou vertellen dat alles een grote grap geweest was. Diep van binnen, ergens vlak bij mijn hart, wist ik dat dat niet ging gebeuren, dat die deur voor altijd dicht bleef, dat er niemand naar binnen kwam om me te vertellen dat het een grapje was, het bleef gewoon een dichte, houten deur.

Quil Ateara
'Is Embry dood?' hoor ik Claire fluisteren, 'of Embry slapen?' hoor ik daarna iets harder. Even schud ik mijn hoofd en ga met mijn hand door Claire's haartjes. 'Nee Claire, Embry is verdrietig, Brynn is weg.'
De blik in Embry's ogen hadden me meteen duidelijk gemaakt wat er allemaal aan de hand was, er was iets verschrikkelijks met Brynn gebeurd of ze was vetrokken. Ik had Embry nog nooit zo apatisch gezien, hij zat naar de deur te staren of Brynn ieder moment weer binnen kwam lopen.
Ik laat zijn telefoon - die ik had opgeraakt bij de kampvuurplaats - even door mijn vingers glijden en zoek uiteindlijk toch het nummer van Brynn op. Snel stuur ik een kort smsje voordat ik op Embry wil gaan inpraten: Hee B., E. is zo'n beetje dood, wat heb je gedaan? X Quil

•

Seth Clearwater

'Ja. Er zijn er meer. Vijf van de Black-roedel, vijf van de Uley-roedel. Ben je bang?'

Because I love him, do I need another reason?

Renesmee Carlie Cullen

Ik voelde er weinig van dat papa me optilde, maar merkte het toen ik zijn gezicht boven me zag hangen. Voorzichtig en zachtjes wreef hij met zijn hand over mijn beide polsen. Nog steeds trillend en huilend kroop ik wat dichter tegen hem aan, het voelde veilig. Toen we thuis waren stond mama nog nietsvermoedend in de keuken, lunch voor me te maken.

Bella Cullen

"Heb je haar-" ik kon mijn zin niet afmaken toen ik me omdraaide. In de armen van Edward lag een huilende Renesmee, ongedeerd maar toch. Ik was zo geschrokken dat ik niks wist te zeggen, en eigenlijk wist ik al wat er gebeurd was. "Florence?" vroeg ik.

Florence Ruth Campbell

Ik schoot langs de rivier heen, soms sprong ik in een boom en rende zo verder. Door het rennen kon mijn gedachten op orde brengen, goed nadenken en verzinnen wat ik nu moest doen. Ik had een prioriteit, Lillian. Een dag geleden had ik haar voor het laatst gezien, en haar geur hing nog vaagjes in de lucht. Snel volgde ik het spoor, maar kwam uit op iets wat ooit een vuurtje was geweest. Ik vreesde het ergste, maar het wordt allemaal bevestigd door haar ring, midden in het hoopje as. Een diepe, lage grom kwam uit mijn keel. Lillian was dood, Lillian was dood, Lillian was dood. Schiet er door mijn hoofd heen, nu moest ik alles helemaal alleen doen. Plots droog er een vreselijke stank mijn neus binnen, en ik wist maar al te goed waar die vandaan kwam.

But calm, white calm, was born into a swan.

Edward Cullen
Zoals ik al had verwacht stond Bella's blik direct geschrokken en bezorgd toen ik binnen kwam gelopen met een huilende Renesmee in mijn armen. 'Florence?' vroeg ze, waarop ik zachtjes moest knikken terwijl ik sussende woordjes tegen Renesmee fluisterde. Voorzichtig ging ik op de bank zitten, zodat Renesmee op mijn schoot zat, nog steeds liet ik mijn handen over haar polsen glijden, proberend de pijn minder te maken. 'Ze komt niet meer terug,' fluister ik zachtjes, zowel tegen Renesmee als Bella.

•

Brynn Maddy Danec

Ik kreeg een smsje. Het was van Quil. Ik ben op wereldreis. Gaat jou voor de rest niks aan, kom over een half jaar terug en ga dan niet meer weg. Is er wat met Embry gebeurd? X Brynn sms'te ik terug. Meteen begon ik te ijsberen. Wat was er met Embry gebeurd? Ik wilde overwegen het vliegtuig terug te nemen, maar twijfelde. Wat als er niks was? Dan zou Embry me niet meer laten gaan. Maar wat als ie pijn leed? Voor de zekerheid besloot ik te wachten.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Quil Ateara
Met opgetrokken wenkbrauwen keek ik naar het smsje dat ik zojuist had terug gekregen van Brynn, haar mening was dat ik er niets mee te maken had. Even gromde ik kort en begon toen als een razende terug te typen. 'Het gaat me wel iets aan als mijn vriend hier apatisch zit te wezen doordat iemand hem heeft verlaten.'
Direct nam ik een foto van Embry die doorweekt en rillend met donkere, holle ogen naar de deur zat te staren en stuurde die mee. Voorzichtig trok ik Claire op mijn schoot en gaf een kus op haar neusje. 'Jij verlaat mij niet toch, Clairetje beer?'

•

Claire Young

Ik schudde nee en knuffelde Quil. 'Wie Brynn?' Vroeg ik zachtjes. Ik keek naar Embry en kreeg een idee. Even later kwam ik terug met een muffin. Kvoor Embry' zei ik en ik hield de muffin voor zijn neus, wachtend tot ie hem zou pakken en snel op zou eten. Maar er geneurde niks.

Brynn Maddy Danec

Ik brak bij Embry's foto. Snel keek ik op internet naar de website van het vliegveld. Morgen zou pas weer een vliegtuig gaan. Embry hoeft geen pijn te lijden, als ie het zo zwaar heeft kom ik terug. Puur omdat Embry niet mag lijden. Zeg dat het me spijt en dat ik morgen weer naar huis kom. Ik had dit niet moeten doen. X Brynn[/b] typte ik. Even twijfelde ik, maar ik drukte op verzenden. Ik was vastbesloten om naar huis te gaan.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."