• || Regels
    # Niemand doden zonder toestemming
    # Leden van de roedels luisteren naar de alfa’s
    # Rollen behorend tot Stephanie Meyer behouden hun karakter etc. zoals in de boeken/films
    # Drie rollen per account
    # Maximaal vijf verzonnen rollen
    # Relaties binnen de groep: Jacob en Renesmee, Quil en Claire, Sam en Emily, Jared en Kim, Paul en Rachel, Embry en Brynn
    # Jezelf opgeven voor een rol kan op dit topic.

    || Rollen
    # Black Roedel
    Jacob Black - Alfa
    Leah Clearwater - Alfa
    Embry Call - Shooter
    Seth Clearwater - Alfa
    Quil Ateara – Shooter

    # Uley Roedel
    Sam Uley - PercyWood
    Jared Cameron
    Paul Lahote - Cionegreen
    Brady Fuller - PercyWood
    Collin Littlesea - PercyWood

    # Mensen
    Emily Young - Overexposed
    Rachel Black
    Rebecca Black - Cionegreen
    Kim Connweller
    Claire Young – MadeByHades
    Renesmee Cullen - Overexposed

    # Vampiers
    Carlisle Cullen - PercyWood
    Edward Cullen - Shooter
    Bella Cullen - Overexposed

    # Onbekende personen
    Brynn Maddy Danec - MadeByHades
    Charlie Mila Evergreen – Tsubaki

    Florence Ruth Campbell - Overexposed

    [ bericht aangepast op 30 sep 2012 - 22:59 ]


    •

    Edward Cullen
    'Je was ineens weg,' bracht ze als enige uit, zwakjes.
    Even zuchtte ik, dit had ik nooit verwacht. De enige reden waarom ik Florence tot me had genomen was het feit dat ik niet goed nadacht. Het was in de periode geweest dat ik mensenbloed dronk, en nadat ik had ingezien dat ik terug moest gaan naar Carlisle heb ik haar verlaten. In werkelijkheid had ze niets voor me betekend, alleen gezelschap voor een korte - hele korte - periode.
    'Luister, Florence,' begin ik zakelijk, 'ik was mezelf niet in die tijd, ik wil die tijd achter me laten en er niet meer aan denken. Ik ben gelukkig nu, met Bella en Renesmee.'


    •

    Brynn Maddy Danec

    'Veranderen? Ben je gek?' zei ik verbaasd. 'Ik ben hier degene wie het fout doet, dat weet je' grinnik ik. 'Ik heb mijn ticket al, heb al ingepakt en...' ineens dacht ik aan gister. 'En Embry, ik ben verkeerd' zei ik kil. 'Ik heb gister weer een mens vermoord. Als er mensen zijn, kan ik me niet inhouden, Embry' fluisterde ik. 'Ik vind het leuk om te moorden. Nee, niet als iemand onschuldig is maar als er bijvoorbeeld iemand is die me uitscheld heb ik de neiging om hem al te vermoorden. Ik hoor gewoon niet bij je, jij beschermt mensen en ik vermoord ze. Het spijt me' kwam er allemaal uit en een traan rolde over mijn wang.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Embry Call
    'Die ticket kan me niets schelen en dat inpakken ook niet!' onderbreek ik Brynn middenin haar verhaal over de redenen waarom ze toch naar Griekenland moet vertrekken. Ik val stil als ze begint over het feit dat ze gisteren weer een mens heeft vermoord en ze vaker die behoefte heeft. Ik staar even naar de traan die over haar wang naar beneden rolt en veeg hem uiteindelijk weg, voordat hij op de grond kan vallen.
    'Ik - Het geeft niet Brynn, het maakt me niets uit wat ik moet doen, ik zou voor jou iemand vermoorden, ik zou álles voor jou doen! Jij bent mijn leven! Als jij vertrekt dan ... dan ...'


    •

    Florence Ruth Campbell

    "Luister, Florence." zijn toon was bitter en koel. Hij klonk als een zakenman. " Ik was mezelf niet in die tijd, ik wil die tijd achter me laten en er niet meer aan denken. Ik ben gelukkig nu, met Bella en Renesmee." dus zo heete de trut die Edward had gedwongen of wat ze ook met hem gedaan. "Nee, je bent niet gelukkig." fluister ik zacht en staar in zijn ogen. "Je bent niet gelukkig, je houd jezelf een grote leugen voor." ik schud zwak mijn hoofd.


    But calm, white calm, was born into a swan.

    Brynn Maddy Danec

    'Dan wat? Dan ga je dood? Heus niet, zo belangrijk ben ik niet, hoor' mompel ik. 'En trouwens, ik moet sowieso al weg. Van prinses Sam mag ik hier niet wonen als ik mensenbloed drink. Ik... Ik moet vertekken. Sorry, Embry. Hopelijk zie ik je binnenkort weer' mompel ik. Ik trek de deur van mijn auto open en startte mijn auto. Zo reed ik weg, Embry weer achterlatend. Bij het vliegveld aangekomen, stapte ik uit mijn auto en pakte mijn koffers. Langzaam slofte ik naar binnen en zorgde dat ik erdoor mocht. Nog 15 minuten. Dan zou het vliegtuig komen. Ik ging op een van mijn koffers zitten en verborg mijn hoofd tussen mijn handen.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Edward Cullen
    'Je bent niet gelukkig, je houdt jezelf een grote leugen voor.'
    Verward keek ik Florence aan, haar gedachten vertelden precies hetzelfde en net als haar schudde ik mijn hoofd terwijl mijn blik wat donkerder werd.
    'Luister, Florence. Ik hou van Bella, ik hou van Renesmee, ik hou van mijn gezin. Ik heb hier zelf voor gekozen, ik heb er alles aan gedaan om mijn gezin bij elkaar te houden. Het is beter als je gaat.'
    Langzaam draai ik om en begin terug te lopen naar huis.


    •

    Embry Call
    Direct nadat Brynn in haar auto was weggereden stormde ik achter haar aan. Gedeeltelijk legde ik de afstand af in mijn wolvenvorm, maar in de buurt van het vliegveld moest ik overgaan in mijn mensenvorm omdat ik anders te veel zou opvallen.
    Sprintend kwam ik de vertrekhal binnen gerend en zag Brynn door de poortjes van de douane lopen. Schreeuwend rende ik er ook op af en schoot door een van de poortjes waardoor ik direct achtervolgd werd door drie beveiligingsmannen. Voordat er een kast van een vent op mijn rug zit waardoor ik vol op mijn borstkast op de grond viel zag ik Brynn zitten op haar koffer, haar gezicht verborgen in haar handen.
    'BRYNN!' probeer ik nog een laatste keer, vechtend tegen de klerenkast op me.


    •

    Florence Ruth Campbell

    Zijn ogen werden donkerder, en zijn toon klank steeds botter. "Luister, Florence. Ik hou van Bella, ik hou van Renesmee, ik hou van mijn gezin." weer schudde ik mijn hoofd. "Je liegt." klonk mijn trillende stem. "Ik heb hier zelf voor gekozen, ik heb er alles aan gedaan om mijn gezin bij elkaar te houden." nee, hij heeft hier niet voor gekozen. "Nee.." fluisterde ik. "Het is beter als je gaat." het laatste sloeg in als een bom, en wanhopig keek ik hoe hij terug liep naar huis. Het duurde even voordat ik mezelf bij elkaar had geraapt en mezelf weer tot rust kon brengen. "Ja, ik ga." een kleine, zwakke glimlach verschijnt op mijn gezicht. "Met jou." het zou niet makkelijk worden, vooral niet omdat Edward er heilig in gelooft dat hij van dat wijf hield. Dat kind, dat was een makkie. Ik moest gewoon een moment vinden waarop ze alleen was, die Bella kon ik vast ook wel aan.

    Bella Cullen

    "Wie is Florence?" ik vuurde de vraag op hem af zodra Edward thuis kwam, mijn stem klonk ietwat jaloers. Ik kon het niet laten, ik had gezien dat die Florence bloedmooi was. Met verwarde ogen keek ik hem aan, had hij een ander? Dat zou hij toch nooit doen?


    But calm, white calm, was born into a swan.

    Brynn Maddy Danec

    Ik hoorde iemand mijn naam roepen, maar keek niet op. Het kon me allemaal niks meer schelen. 'Het vliegtuig naar Griekenland vertrekt over 10 minuten' hoorde ik de vrouw door de luidsprekers. Toen ik opkeek, zag ik Embry vechtend met een bewaker. Snel rende ik erheen en haalde de man van Embry af. Ik duwde de bewaker weg en keek hem dodelijk aan. Daarna liep ik naar Embry en keek een beetje omhoog. 'Embry' begon ik zuchtend. 'Ik wil je niet achterlaten, maar mijn doel is om in alle landen te komen. Over een paar jaar zal ik terug zijn' knikte ik.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Edward Cullen
    Niet luisterend naar wat Florence nog zei flitste ik naar huis, de veranda op naar de woonkamer, waar ik het hele gedoe zo snel mogelijk wilde vergeten. Bella dacht daar helaas anders over, 'wie is Florence?!' vraagt ze direct met een ietwat jaloerse toon in haar stem.
    Zuchtend plof ik op de bank neer en kijk naar Bella's gezicht terwijl ik rustig begin te praten, 'ik heb Florence leren kennen in de tijd dat ik bij Carlisle ben weggegaan, ze is een tijdje met me opgetrokken, maar toen ik het besef kreeg dat het verkeerd was waar ik mee bezig was ben ik terug gegaan naar Carlisle en heb haar nooit meer gezien.'

    Embry Call
    Brynn hielp om me de bewaker van mijn rug te krijgen en schonk hem nog een dodelijke blik. 'Embry, ik wil je niet achterlaten maar mijn doel is om in alle landen te komen. Over een paar jaar zal ik terug zijn,' zegt ze vastbesloten. Als versteend blijf ik in de vertrekhal naar haar staan kijken, terwijl mijn ogen zich opnieuw met tranen vulden.
    'Dan ga ik mee, dan laat ik hier wel alles achter, het maakt me niets uit, de roedel niet, school niet, het reservaat niet, niks niet, als ik maar bij jou kan zijn Brynn!'


    •

    Bella Cullen

    Zuchtend ploft hij op de bank neer en kijkt naar me terwijl hij kalm begint te praten. "Ik heb Florence leren kennen in de tijd dat ik bij Carlisle ben weggegaan, ze is een tijdje met me opgetrokken, maar toen ik het besef kreeg dat het verkeerd was waar ik mee bezig was ben ik terug gegaan naar Carlisle en heb haar nooit meer gezien." mijn wenkbrauwen vliegen omhoog, dat heeft hij me nooit verteld. "En wat wilt ze nu?" zei ik met nog steeds een likje jaloezie in mijn stem.

    Renesmee Carlie Cullen

    Ik deed alsof ik niet luisterde en keek naar het beeldscherm van mijn ipad, ik had hem voor mijn vorige verjaardag gekregen en was er erg blij mee. Geïnteresseerd luisterde ik mee met het gesprek tussen papa en mama, die Florence was wel raar hoor. Ik was heel erg nieuwsgierig, en besloot om te gaan kijken. Heel langzaam stond ik op, en probeer geen geluid te maken zodat ik ongemerkt weg kon sluipen.


    But calm, white calm, was born into a swan.

    Brynn Maddy Danec

    'Embry,' begon ik en ik pakte zijn schouders vast 'Je hebt familie hier, je moeder, je roedel, en je moet naar school. Over je moeder gesproken, ze heeft je nodig, Embry. Hoe zou het zijn als jou zoon ineens weg was zonder te zeggen waar ie heen ging? Embry, luister naar me en ga naar huis. Niet dat ik je weg wil hebben, maar ik heb hier geen familie ofwat. Jij wel. Die tijd dat ik weg ben is niks, en ik zal er alles voor doen dat we contact blijven houden door bellen, mailen, webcam enzovoort' zei ik vastbesloten. 'Over vijf minuten vertrekt het vliegtuig naar Griekenland' hoorde ik. 'Ik moet snel weg, anders haal ik het vliegtuig niet' zuchtte ik.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Edward Cullen
    'En wat wil ze nu?' vraagt Bella, met nog een klein spoortje jaloezie.
    Voorzichtig haal ik mijn schouders op, 'ik weet het niet, Bella. Ik heb haar verteld dat ik gelukkig ben met mijn gezin, dat ik er alles aan gedaan heb om te zorgen dat mijn gezin nog steeds heel is.'
    Langzaam sta ik op van de bank en loop naar Bella toe, haar gezicht neem ik voorzichtig in mijn handen. 'Ik heb haar ook verteld hoe veel ik van Renesmee houdt, en nog veel belangrijker, hoe veel ik wel niet van jóu houdt.'


    •

    Embry Call
    Ik luisterde niet naar wat Brynn te zeggen had, het ging allemaal langs me heen, ik kon me er niet op concentreren, het was niet belangrijk.
    'Nee,' fluisterde ik daarom, 'nee, ik ga mee, het maakt me niets uit Brynn.' Even aarzelde ik, 'heb je nou nog niet door hoe het inprenten werkt? Jij bent mijn léven Brynn, als jij weg zou gaan dan ... dan overleef ik het niet hier!'

    || Ben vanavond toch thuis, wat miscommunicatie met de boyfriend dus ga er morgen pas naartoe ;) ||


    •

    Bella Cullen

    Ik glimlach en alle jaloezie valt van me af, hoe had ik ooit zo over hem kunnen denken. Glimlachend omhelsde ik hem, en ik liet niet los totdat ik gekraak van een stoel achter me hoor. Het was gewoon grappig hoe je kon horen dat Renesmee voorzichitg was, iets wilde uit halen. Ik herkende het van toen ze klein was, zo deed ze altijd als ze iets stouts wou doen. "Ness?" vroeg ik op een strenge toon. "Ja?" haar stem klonk neutraal, maar het klonk wel een beetje schuldig. "Wat ga je doen?" ik hoor haar zachtjes zuchten. "Ik bedenk me net dat mijn jas nog in het bos ligt, ik had hem laten vallen." het klonk geloofwaardig en ik keek Edward vragend aan.

    Renesmee Carlie Cullen

    Ik deed vreselijke moeite om mijn gedachten neutraal te houden, zodat papa niet doorhad dat ik heel erg hard aan het liegen was. Langzaam glimlachte ik en schoof de stoel naar achter, wachtend op antwoord.


    But calm, white calm, was born into a swan.