Een gedicht - Creativiteit

Ik dicht eigenlijk bijna nooit, maar nu heb ik er toch eentje geschreven omdat het me niet lukte om mijn gevoelens te verwerken in een Stand Alone, zoals ik meestal doe, en het moet er toch uit.

You don't know
You can't see
I won't tell you
My misery

The scars are fading
The memories pushed away
Pretending the pain is forgotten
Hiding the tears of truth

Holding onto my own lies
Pleading for the fake hope
Only searching for the unknow strenght
To keep me holding on

You don't know
You can't see
I won't tell you
My misery

Klik

[ bericht aangepast op 17 juni 2011 - 13:21 ]

Your make-up is terrible

Wow, ik vind hem heel mooi. Vooral dat stukje dat je in het begin en op het einde gebruikt, dat klinkt echt leuk, bijna als een melodie.

Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

Vet goedd (:

Chaos, panic and disorder. I see my work is done here.

Created schreef:
Vet goedd (:

If you keep looking for that happy ending, you are never gonna get it right

Wauw.

I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'

Bedankt.

Your make-up is terrible