Quileute RPG || Twilight || O3 - Speeltopics

|| Regels
# Niemand doden zonder toestemming
# Leden van de roedels luisteren naar de alfa’s
# Rollen behorend tot Stephanie Meyer behouden hun karakter etc. zoals in de boeken/films
# Drie rollen per account
# Maximaal vijf verzonnen rollen
# Relaties binnen de groep: Jacob en Renesmee, Quil en Claire, Sam en Emily, Jared en Kim, Paul en Rachel, Embry en Brynn
# Jezelf opgeven voor een rol kan op dit topic.

|| Rollen
# Black Roedel
Jacob Black - Alfa
Leah Clearwater - Alfa
Embry Call - Shooter
Seth Clearwater - Alfa
Quil Ateara – Shooter

# Uley Roedel
Sam Uley - PercyWood
Jared Cameron
Paul Lahote - Cionegreen
Brady Fuller - PercyWood
Collin Littlesea - PercyWood

# Mensen
Emily Young - Overexposed
Rachel Black
Rebecca Black - Cionegreen
Kim Connweller
Claire Young – MadeByHades
Renesmee Cullen - Overexposed

# Vampiers
Carlisle Cullen - PercyWood
Edward Cullen - Shooter
Bella Cullen - Overexposed

# Onbekende personen
Brynn Maddy Danec - MadeByHades
Charlie Mila Evergreen – Tsubaki
Florence Ruth Campbell - Overexposed

[ bericht aangepast op 30 sep 2012 - 22:59 ]

•

Edward Cullen
Naarmate ik verder het bos in schoot werd mijn woede tegen Florence steeds groter, hoe had ze aan Renesmee durven zitten, hoe had ze haar pijn kunnen doen? Ze moest van mijn familie afblijven, iedereen moest van mijn familie afblijven.
Grommend liep ik een open plek op, ik rook dat Florence hier dichtbij moest zijn dus ik rechtte mijn rug en liet mijn ogen langs de bosrand flitsen. 'Florence,' riep ik toen met een heldere en duidelijke stem.

•

Florence Ruth Campbell

Mijn blik schoot naar de richting van waar het geluid vandaan kwam, zijn naam was helder en duidelijk en hij zei mijn naam. Hij kwam me om hulp vragen, vast. Me smeken om hem terug te nemen, hij wist nu vast dat hij helemaal fout zat. Over de wolven maakte ik me totaal geen zorgen meer, Edward was nu mijn eerste prioriteit. En toen zag ik hem, aan de overkant van de open plek. Hij zag er mooi uit als hij boos was, ik wist waarom hij boos was. Het is niet niks als je beseft dat je eigen vrouw je heeft bedrogen en je hart eigenlijk ligt bij het meisje waarvan je weg gegaan bent. Ik hef mijn hoofd op en glimlach zacht. Ik was geen vrouw met veel woorden, hij was degene die moest beginnen. "Edward.." fluisterde ik zachtjes toen er niks gebeurde, hij durfde het vast niet toe te geven.

But calm, white calm, was born into a swan.

[Kondigen jullie het aan wanneer het nacht is?]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Sam Uley
Zo snel als we konden renden we in de richting van de vampier, allemaal vanuit andere hoeken doordat we op andere plaatsen waren veranderd.
Ik werd overweldigd door alle vragen over de reden dat ze moesten komen, Jacob vroeg de reden zodat hij de rest kon inlichten van zijn roedel.
'Jongens, er is een vampier, ik heb geen idee of het een man of een vrouw is. De vampier heb ik ook nog niet gezien, ik heb haar alleen geroken.' Ik verklaarde alles zo snel mogelijk.
En toen kwamen we op een open plek. Aan de overkant, netjes nog aan zijn kant van de grens stond Edward Cullen. In het midden van het veld, net aan onze kant, stond een vrouw te kijken naar Edward. Aan de rand van haar voeten lag een nog na-smeulend vuurtje.
'Edward, wat is hier aan de hand?'

"Some day you will be old enough to start reading fairy tales again.” - C.S. Lewis

Edward Cullen
De wolven die aan de andere kant van de open plek waren verschenen had ik aan zien komen. Hun gedachten en geur waren steeds meer deze richting op gekomen, als gevolg van Florence.
'Edward, wat is hier aan de hand?' hoor ik Sam denken.
Opnieuw recht ik mijn rug en begin dan met harde stem te praten, 'dit is Florence, een oude bekende, ze zal nu vertrekken en nooit meer terugkomen. Ze zal mijn familie met rust laten, ze zal de wolvenroedels met rust laten.'
Mijn blik die ik naar Florece wierp was vol met haat, 'en ze blijft van mijn dochter af,' sis ik er zacht achterna.

•

Sam Uley
Edward leek echt boos te zijn op die Florence. Mijn blik ging van de één naar de ander, proberend te achterhalen wat de relatie tussen die twee was, want volgens mij was het wel meer dan 'een oude bekende' als ik het zo zag.
'Ik geloof er niks van,' klonk Jareds stem in mijn hoofd. Ik grinnikte.
'Ze is op ons land, we moeten haar straffen.' Zo te merken had Brady zin in een beetje actie.
Vertwijfeld keek ik naar de vrouw voor me.

"Some day you will be old enough to start reading fairy tales again.” - C.S. Lewis

Florence Ruth Campbell

Mijn blik gleed naar de wolven die vanuit de bosjes kwamen en me langzaam omsingelde, ik sisste vol haat. Een van hen had Lillian gedood, dus ze kwamen er niet zomaar vanaf. "Dit is Florence, een oude bekende, ze zal nu vertrekken en nooit meer terugkomen. Ze zal mijn familie met rust laten, ze zal de wolvenroedels met rust laten." zei Edward, hard en duidelijk. De blik die daarna naar mij wierp, was vol met haat. "En ze blijft van mijn dochter af." ik hoorde een wolf grommen, hij stond schuin tegenover me en had een roestbruine vacht. Meteen verscheen er een naam in mijn gedachten, Renesmee. Hij was degenen die een sterke band met haar had, een die ik niet kon beschrijven. Uitdagend gooide ik mijn haar naar achter en rechte mijn rug, als het met een gevecht moest om hem terug te krijgen dat moest dat maar. Ik keek de kring nog even rond, en besefte dat ik echt zwaar in het nadeel was. Maar ik wad snel, en lenig. Misschien kon ik het net halen.

But calm, white calm, was born into a swan.

Edward Cullen
Zachtjes knikte ik naar Sam, als antwoord op zijn gedachten, Florence was inderdaad iets meer dan een oude bekende, maar dat zou ik nooit over mijn lippen durven krijgen nu ik een gelukkig gezin had gevonden. Florence daarintegen gooide uitdagend haar haren over haar schouder en direct stapte ik dreigend een aantal passen naar voren. 'Je kan nu nog weg, Florence, levend. De wolven zullen je zo aanvallen, je staat op hun grondgebied. Ga weg en kom nooit meer terug,' sis ik zacht.

•

Florence Ruth Campbell

Klaar om aan te vallen keek ik de kring nog een keer rond, op zoek naar ontsnappingswegen, als ik deze nodig ging hebben. "Je kan nu nog weg, Florence, levend. De wolven zullen je zo aanvallen, je staat op hun grondgebied. Ga weg en kom nooit meer terug." ik keek verward nog een keer rond. Ik wist dat als ik weg zou gaan Edward nooit meer bij me terug zou komen, ik had alles voor hem over. Mijn schouders duwde zich en stukje naar achter en ik ging nog rechter staan. Zonder iets te zeggen vormden mijn lippen het woord sorry, en ik wachte tot de eerste mij aan zou vallen, ik was er klaar voor.

But calm, white calm, was born into a swan.

Sam Uley
Brady deed langzaam een pasje naar voren klaar om haar aan te vallen samen met Jacob. Brady wilde gewoon even zijn gedachten opzij zetten, vergeten dat Collin er niet bij was terwijl hij wel een deel van de roedel was.
Ik verplaatste een beetje zodat ik Brady blokkeerde. Ik wilde niet dat hij gewond raakte, dat zou Collin nog meer pijn doen dan hij nu al had.

Collin Littlesea
Mijn poten maakten diepe groeven in de aarde, terwijl ik in de richting van de open plek rende. Iedereen van het pack was daar vanwege één of andere vampier genaamd Florence.
Ik stormde de open plek op en hield even halt om te kijken naar iedereen die daar stond.
Ik zag hoe Florence daar stond te wachten tot iemand haar aanviel. Ik gromde, ze zag me niet doordat ik achter haar stond en ik begon te rennen. Binnen een paar seconden tackelde ik haar.

"Some day you will be old enough to start reading fairy tales again.” - C.S. Lewis

Florence Ruth Campbell

Met een harde, ongeverwachte klap kwam ik op de grond terecht. Ik keek recht tegen de ongelofelijk grote kop van een wolf aan, binnen een seconde gaf ik hem een keiharde trap tegen zijn borstkast. Jammer genoeg was ik niet zo krachtig om zijn botten meteen te breken, maar snel was ik wel. Binnen een kwart van een seconde, misschien nog wel sneller stond ik op en keek behoedzaam om me heen. Mijn ogen spuwden vuur, en ik wist dat mijn plaats in het midden niet goed uitgekozen was. Maar ik kon moeilijk ergens anders heen. Een tweede, en een derde wolf kwamen op me afgerend. Ik sprong over de eerste heen, en de tweede sprong over mij heen waardoor ik er onder door gleed. Binnen een halve seconde stond ik weer op, met mijn rug richting het bos gekeerd had ik nu uitzicht over alles en iedereen. Mijn haar vloog over mijn rug heen. "Is dat alles wat jullie kunnen?" vroeg ik uitdagend.

But calm, white calm, was born into a swan.

Edward Cullen
Woest keek ik toe hoe Florence de arme, kleine Collin tegen zijn borst stampte en vervolgens een tweede en derde wolf ontweek. Snel flitste ik naar haar toe en kwam op een neusafstand van haar tot stilstand.
'Ze vechten niet alleen,' bromde ik, terwijl ik een aantal meter achteruit flitste en zo tussen de wolven en Florence in kwam te staan. Ik voelde hoe Sam naast me kwam staan en glimlachte kort zijwaarts naar hem.
'Ga weg Florence! Je hoort hier niet!' riep ik toen.

•

[Like BOEM]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

|| Arme Florence, wacht nog even op reactie van Percy (: ||

But calm, white calm, was born into a swan.

Brady Fuller
Zodra ze Collin trapte, ging er een steek door me heen. Ik begon op haar af te rennen tegelijkertijd met Jacob. We voelden beiden dat we onze inprenten moesten beschermen voor deze vampier, Florence.
Ze ontweek ons makkelijk en we gromden. Ik ging beschermend naast Collin staan en keek haar woedend aan. Jacob voegde zich weer bij de rest van het pack.

Sam Uley
Ik zag hoe twee leden van mijn pack en een andere alfa het gevecht aangingen met de vampier en dat kon ik niet toestaan.
'Edward, doe alsjeblieft iets, help ons. Voor mijn part kom je daarvoor nu even op ons land, maar doe iets.' Hij keek me aan en voegde zich daarna naast mijn zijde terwijl hij 'ze vechten niet alleen' zei.
'Ga weg! Je hoort hier niet!,' kwam er toen ineens uit zijn mond. Alle wolven gromden en gaven zijn woorden kracht bij. Langzaam bewoog ik haar kant op en ik zag hoe verschillende leden mijn bewegingen volgden en me achterna gingen. Ik gromde dreigend en maakte me klaar om haar aan te vallen.

"Some day you will be old enough to start reading fairy tales again.” - C.S. Lewis