• De Russische maffia, een grote villa net buiten Moskou. Het hoofdkwartier van een enorme criminele bende. Ze zijn gevaarlijk, hebberig en bezitterig. Het ergste is nog wel dat ze overal zijn, je ontkomt er niet aan. Grote, stoere mannen en mooie maar gevaarlijke vrouwen, hier vind je ze. Hier hebben ze geen medelijden met bange en gevoelige types, die komen er niet in. Alleen de meest meedogenloze wonen in werken in deze villa. Dit alles gaat natuurlijk gepaard met veel alcohol, geweld en seks.


    Meedoen als je:
    1) Graag langere stukken schrijven (rond de 200/300 woorden of meer, minstens 5 tot 10 zinnen) en bereidt zijn dit te doen. Als je dit niet doet, krijg je een waarschuwing. Je rol word geschrapt als je je er niet aan houd.
    2) Graag meedoen aan RPG's die beter uitgewerkt zijn waarin geen Mary Sue's meespelen en die dit zelf ook niet doen.
    3) Graag meedoen aan RPG's waarbij het topic niet na één dag alweer vol zit, waardoor als je het wat drukker met school hebt, ook gewoon nog mee kan doen, omdat er simpelweg minder vaak gepost wordt (maar wel langer geschreven natuurlijk).
    4) Het prettig vinden dat het gemeld wordt als iemand wilt stoppen met de RPG en als ze dit zelf ook doen.
    5) Hun personages niet enkel één op één gesprekken laten voeren, met één dezelfde persoon en snel relaties vormen.
    6) Graag lange en uitgebreide rollen schrijven.

    De rollen:
    Leden van de Maffia -met een leider- Houd er rekening mee dat er vaak meer mannen zijn dan vrouwen.
    - Arkadiy ~ Boss Porcelaneous
    - Sergey Dmitri Bogdanov ~ Underboss Cyberlord
    - Alexander Sjovenic Carmenta
    - Andrei Daniël Belikov Tortura
    - Ivar Nuriyev Ebola

    - Yelena Katya Bogdanov Ebola
    - Khristina Nyusha Valentina Tortura
    - Rosali Isabella Rivoja Carmenta
    - Darya Nastya Budian/Bohgana Yunter Corallo


    Spionnen van de politie -1 man, 1 vrouw-
    - Chase Verkerk/Rafal Fedor Hallvor Sessions
    - Leighanne Heather Rutherford/Raisa Yuliya Bezrukov Khione

    Hier een paar plaatjes van de villa.
    Rollentopic



    We beginnen aan het begin van een dag, vroeg in de lente. De meesten wonen gewoon in de villa. Het is niet een hele normale dag, er is net een grote drugstransactie mislukt en de sfeer kan behoorlijk gedrukt zijn. Pas maar op voor de baas vandaag.

    [ bericht aangepast op 18 okt 2012 - 1:08 ]


    I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

    Sergey Dmitri Bogdanov

    Hij keek me aan en schraapte eventjes zijn keel. "De discussie? Die ging over mijn gedrag tegenover haar. Ik vond dat ze zich nog moest bewijzen. Evenals iedereen. Ze vond dat moeilijk denk ik." Hij haalde zijn schouders op en schreef alles neer. Dat was verdacht. Nog niet erg verdacht, maar wel.. verdacht.
    "Ik vertrouwde haar niet en ik vond het gewoon irritant om met haar te moeten werken en ik was er ook duidelijk in." Hij keek even door de kamer en toen weer naar mij. "Toen we werden aangevallen zag ik iemand twijfelen om Raisa te slaan. Kon ook best zo zijn omdat ze er niet bepaald gevaarlijk uit ziet maar het leek erop alsof ze het niet wouden. Trouwens. Laat haar oefenen met het schieten want ze schoot best wel mis. Vreemd genoeg." Ik keek hem met grote ogen aan. "Ik weet genoeg. Dankjewel." zei ik tegen hem, waarna ik alles opschreef en mijn stoel naar achteren schoof om op te staan. "Ik weet meer als genoeg." Ik wachtte totdat hij uit mijn kamer was en liep toen naar de kamer van Arkadiy toe. "Sir, Sir. Ik moet u nu spreken en wel direct. Het is dringend!" zei ik duidelijk terwijl ik op de deur klopte.

    [ bericht aangepast op 18 okt 2012 - 10:10 ]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Yelena Katya Bogdanov

    Aan het begin knikt hij alleen maar op de woordenstroom die uit mijn mond komt. Niet dat het mij wat uitmaakt, ik ga toch wel verder met praten. Vooral omdat ik veel te enthousiast word aangezien ik van Andrei zo half een snitch aan het maken ben. Toch houd ik me nog lichtelijk in door de strenge blik waarmee hij me aan kijkt. Als hij zijn ogen half dichtknijpt en rechtop gaat staat om met zijn hand over zijn kin te wrijven met een bedenkelijk blik in mijn ogen, hou ik mezelf echter niet meer in. Nu is het zover.
    Zijn bedenkelijk blik is echter allang weer verdwenen en in plaats hiervan kijkt hij met een emotieloos gezicht. “Hoelang zit Raisa al bij onze familie?” vraagt hij dan. Ik kijk hem verbaasd aan. Raisa? Ik vertel verdomme iets over Andrei! Maar ik ga er niet op in, dat kan nog een slecht aflopen. Hem moet je de les niet lezen. "Samen met Rafal het kortst." antwoord ik, mijn toon klinkt ook lichtelijk verbaasd. "Maar Andrei gedraagt zich nog veel vreemder..." begin ik.
    Net op dat moment word er op de deur geklopt en richt ik mijn blik daar kort naartoe, waarna ik weer naar beneden kijk. Misschien was dat wel niet het slimste om te zeggen. Gelukkig is er waarschijnlijk redding gekomen. "Sir, sir. Ik moet u nu spreken en wel direct. Het is dringend!" zegt hij duidelijk terwijl hij op de deur klopt. Er komt een wat opgelucht zuchtje over mijn lippen, het is Sergey.

    [Ze moet sowieso niet voorgetrokken worden door hem hoor, dat word ze al door Sergey haha. Anders word het ook niet zo leuk meer.]


    I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

    Arkadiy, de boss.
    Yelena's gezicht vertrok in een verbaasde gezichtsuitdrukking, zodra ik de vraag had gesteld over Raisa. 'Samen met Rafal het kortst.' Antwoordde ze met een lichtelijke verbazende toon.
    Ik denk dat we die twee dan even een bezoekje gaan brengen, grinnikte ik geniepig terwijl ik naar Yelena keek. Yelena had goed werk verricht en het voorval zou ik hierdoor zeker vergeten.
    'Maar Andrei gedraagt zich nog veel vreemder...' Begon ze erachter aan.
    Ik knarste mijn tanden weer op elkaar en keek haar fel aan. “Stil.” Zei ik met duidelijke, dwingende stem. Met ferme stappen kwam ik achter mijn bureau vandaan en ik bleef stilstaan vlak voor Yelena en dus ook zo voor het bureau. Mijn mond opende ik weer om wat te zeggen, maar werd verstoord door het geklop op de deur en ik zag Yelena er naar kijken, maar mijn blik volgde niet die van haar. Yelena had geluk gehad door degene die nu op de deur klopte.
    'Sir, sir. Ik moet u nu spreken en wel direct. Het is dringend!' Hoorde ik een duidelijke, haastende stem achter de deur vandaan.
    Sergey. Yelena is gered door haar broer. Hoe ironisch. Ik grinnikte weer geniepig, maar merkte toen hoe hectisch het nu eigenlijk had, dus de geniepige grijns verdween snel van mn gezicht. Als die andere acties dan nog wel door konden gaan, want anders moest ik 't afbellen en dat zou niet zo goed staan.
    Een zacht opgelucht zuchtje hoorde ik over de lippen van Yelena gaan en keek toen ook maar naar de deur waarna ik zo snel mogelijk zei: “Binnen.”
    Ik ging half op mn bureau zitten en wachtte met een vermakelijk gezicht tot Sergey binnen kwam stormen.

    [Haha, maar Arkadiy is zoiezo niet van de voortrekkerij, dus hij zal dit ook niet bij Yelena doen.]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    [Als je haar wat doet ben je dood Arkadiy.]

    Sergey Dmitri Bogdanov

    "Binnen." zei Arkadiy en ik gooide de deur snel open waarna ik binnen kwam rennen. Arkadiy zat half op zijn bureau en keek me vermakelijk aan. Toen pas zag ik dat Yelena ook hier was. "Wat doe jij hier?" vraag ik verbaasd aan haar en keek toen naar Arkadiy. "Meneer, ik heb goede redenen om te geloven dat Raisa ons verraad heeft. Volgens Alexander, die bij haar was op het moment, twijfelden de agenten om haar neer te slaan en zou ze telkens weer heel erg mis hebben geschoten." vertelde ik toen ratelend. Toen ik klaar was ging ik weer rechtop staan en keek recht voor me uit. "Sorry voor mijn gehaastheid en het plotselinge binnenvallen, Sir. Maar dit is een duidelijk aanwijzing op wie ons verraden heeft en door het uitschakelen van de mol zouden eventuele latere problemen kunnen worden voorkomen."


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Yelena Katya Bogdanov

    Hij knarst tanden weer op elkaar en kijkt me fel aan. “Stil.” zegt hij met een duidelijke, dwingende stem. Ik hou gelijk mijn mond dicht. Met ferme stappen komt hij achter mijn bureau vandaan en blijft hij stilstaan vlak voor mij en dus ook zo voor het bureau. Hij opent zijn mond om iets te zeggen, wat word verstoord door het geklop. In mijn ogen was voor een moment angst te zien, maar het veranderd al snel naar een opgeluchte en daarna verveelde blik.
    Arkadiy grinnikt weer geniepig, maar de grijns verdwijnt al snel van zijn gezicht af. “Binnen.” zegt hij en hij gaat op zijn bureau zitten. Ik doe snel een stap achteruit, weg van Arkadiy. Sergey opent daarop al snel de deur en rent zo half binnen. Arkadiy heeft een vermakelijke blik op zijn gezicht, maar Sergey kijkt eerst naar mij. "Wat doe jij hier?" vraagt hij verbaasd, waarop ik mijn schouders licht ophaal. Dezelfde vraag als Arkadiy eerder gesteld heeft en plots vraag ik me ook af wat ik eigenlijk kom doen hier.
    "Meneer, ik heb goede redenen om te geloven dat Raisa ons verraad heeft. Volgens Alexander, die bij haar was op het moment, twijfelden de agenten om haar neer te slaan en zou ze telkens weer heel erg mis hebben geschoten." vertelt hij ratelend. Daarna gaat hij rechtop staan en kijkt hij recht voor zich uit. Waar haalt hij dan ook de discipline vandaan om elke keer zo te doen. "Sorry voor mijn gehaastheid en het plotselinge binnenvallen, Sir. Maar dit is een duidelijk aanwijzing op wie ons verraden heeft en door het uitschakelen van de mol zouden eventuele latere problemen kunnen worden voorkomen."
    Hier grijns ik licht op, hopelijk krijg ik een royale beloning omdat ik eerder heb opgemerkt dat er iets met Raisa was en het vertelt heb. Nu bevestigd hij mijn woorden en dat verbeterd mijn humeur sterk. Mijn hand haal ik door mijn licht geverfde haren heen en ik kijk even naar Sergey, dan naar Arkadiy. "Told you." mompel ik.


    I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

    Arkadiy, de boss.
    Niet snel erna kwam Sergey binnen rennen nadat hij de deur opengegooid had. Met nog steeds mijn vermakelijke blik zat ik half op mijn bureau. Sergey zag Yelena zitten en vroeg wat ze hier deed op verbaasde toon voordat hij tegen mij begon te praten.
    'Meneer, ik heb goede redenen om te geloven dat Raisa ons verraad heeft.' Oh, wat interessant. Er wijzen wel veel hints naar haar toe wat haar de huichelaar maakt. 'Volgens Alexander, die bij haar was op het moment, twijfelden de agenten om haar neer te slaan en zou ze telkens weer heel erg mis hebben geschoten.' Vertelde Sergey doorkletsend. Hierna ging hij rechtop staan en keek hij recht voor zich uit.
    Mijn vermakelijke blik veranderde in een valse, moordlustige blik. Hoe erg ik ook de wraak voelde, ik mocht geen overhaaste beslissingen maken hierdoor.
    'Sorry voor mijn gehaastheid en het plotselinge binnenvallen, Sir. Maar dit is een duidelijke aanwijzing op wie ons verraden heeft en door het uitschakelen van de mol zouden eventuele latere problemen kunnen worden voorkomen.' Had Sergey zich later verklaard.
    Ik knikte rustig en keek Sergey aan. “Haal Raisa.” Zei ik luid en duidelijk. Zelf liet ik me niet graag zien aan de mensen en zelfs niet aan mijn eigen familie, maar omdat dit zeer duidelijke aanwijzingen waren voor de snitch wilde ik graag de martelingen meemaken die er de komende tijd zou gebeuren. Eindelijk krijg ik dan mijn wraak en plezier.
    Toen keek ik Yelena aan en zag haar met een lichte grijns zitten. 'Told you.' Mompelde ze. Ik had er de neiging om iets op te zeggen, maar liet dit achterwege, omdat er simpelweg geen tijd verloren kon worden.
    “Doorzoek haar kamer nogmaals, Yelena. Je hebt mijn goedkeuring.” Zei ik richting Yelena. “Als de deur op slot is trap je 'm in.”

    [Ik bespeur hier enig verraad aan Arkadiy, haha.]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Sergey Dmitri Bogdanov

    Hij knikte rustig en keek me aan. "Haal Raisa." zei hij luid en duidelijk. Ik knikte. "Natuurlijk meneer." Toen keek hij naar Yelena en ik keek ook. Ze grijnsde lichtjes. "Told you." mompelde ze. Ik grinnikte eventjes en vroeg me af waarover ze net gepraat hadden. "Doorzoek haar kamer nogmaals, Yelena. Je hebt mijn goedkeuring. Als de deur op slot is trap je 'm in." zei Arkadiy en ik grinnikte nog wat meer. Dat leek me een leuke opdracht.
    Yelena en ik liepen zijn kamer uit en toen ik de deur van zijn kamer had dicht gedaan keek ik haar aan. "Wat was daar aan de hand?" vroeg ik toen nieuwsgierig en toch lichtelijk bezorgd. Arkadiy kon op dit moment best gevaarlijk zijn, dat had ik bij het vorige gesprek met hem al gemerkt. "Hem nu uitdagen is niet zo'n goed idee."


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Yelena Katya Bogdanov

    De vermakelijke blik van Arkadiy veranderd in een valse, moordlustige blik. Eigenlijk is het er toch wel één die mijn lichtelijk angst aanjaagt. Hij knikt rustig op Sergey en kijk naar hem. "Haal Raisa." zegt hij luid en duidelijk. Sergey knikt. "Natuurlijk meneer." Daarna gaat zijn blik naar mij, ook door mijn woorden. Misschien niet geweldig getimed op dit moment, maar het moest er even uit. Toch ben ik wel bang voor zijn reactie. "Doorzoek haar kamer nogmaals, Yelena. Je hebt mijn goedkeuring.” zegt hij. “Als de deur op slot is trap je 'm in.” Mijn grijnsje word groter en ik knik braaf, deze kans laat ik niet liggen. Nu kan ik alles uitgebreid doorzoeken zonder dat ik bang moet zijn dat ze erachter komen.
    "Met alle plezier." zeg ik en ik draai me om, om samen met Sergey zijn kamer uit te lopen. Hij doet de deur dicht en kijkt me dan aan. "Wat was daar aan de hand?" vraagt hij dan nieuwsgierig en toch lichtelijk bezorgd. "Hem nu uitdagen is niet zo'n goed idee." Ik grinnik zacht. "Nou, daar heb ik echt niets van gemerkt." antwoord ik plagerig. "Ik was daar om eerder te vertellen over Raisa dan jou." Hierna steek ik kort mijn tong uit naar hem. "U jelly?"


    I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

    Sergey Dmitri Bogdanov

    Ze grinnikte zacht. "Nou, daar heb ik echt niets van gemerkt." antwoordde ze plagerig. "Ik was daar om eerder te vertellen over Raisa dan jou." Ze stak kort haar tong tegen me uit. "U jelly?" Ik gromde eventjes, maar schudde toen haar hoofd. "Je had gewoon geluk dat ik binnen kwam, anders had je vast meer problemen gehad dan nu." Ik schudde mijn hoofd en liep met haar mee. Misschien was ze wel op haar kamer. "Wat was er dan met haar? En weet je trouwens waar ze is?" vroeg ik vlak achter elkaar, "Anders moet ik weer gaan zoeken en daar heb ik geen zin in."


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Yelena Katya Bogdanov

    Hij gromt eventjes, maar schud dan met zijn hoofd. "Je had gewoon geluk dat ik binnen kwam, anders had je vast meer problemen gehad dan nu." Hij schud zijn hoofd en loopt met mij mij. "Ja, vast. Praat jezelf niet zo'n ego aan joh." lach ik en stoot hem aan met mijn elleboog, hoewel hij wel gelijk heeft. Ik wil niet weten wat er gebeurd zou zijn als hij er niet was. Nouja, vast niets al te vreselijk.
    "Wat was er dan met haar? En weet je trouwens waar ze is?" vraagt hij snel achter elkaar. "Anders moet ik weer gaan zoeken en daar heb ik geen zin in." Ik grijns even. "Veel zoekplezier dan. Ik ben geen helderziende hoor." grinnik ik. Oh, het is toch echt mijn hobby om die arme jongen te plagen. Maar hij kan best tegen een stootje. "Toen ik haar moest halen voor jou, was haar kamerdeur op slot. Toen ze wegging, liet ze hem open. Ik heb haar kamer doorzocht maar niets gevonden, toch is het verdacht, vind je niet?" ratel ik tegen hem.


    I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

    Arkadiy, de boss.
    'Natuurlijk meneer.' Had Sergey gezegd. Ik liet hem Raisa halen, omdat ze misschien zou tegenstribbelen en Sergey kan haar gemakkelijk met een pink aan.
    En nadat ik tegen Yelena had gezegd dat ze de deur mocht intrappen en Raisa's kamer mocht doorzoeken, kreeg ze een grote grijns op haar gezicht. Ze knikte braaf en antwoordde: 'Met alle plezier.'
    Ze draaiden zich beiden om en liepen mijn werkkamer uit. Nu deed ik de knoopjes van mijn overhemd wel allemaal dicht en greep ik naar het dichtstbijzijnde pakje sigaretten op het bureau.
    De aansteker die erbij lag, en waar ik stiekem blij mee was, griste ik ook van de tafel en stak ermee mijn sigaret aan. Ik werd nu al ongeduldig van het wachten, maar het werd allemaal beloond door de martelingen die erna volgden.
    Automatisch kreeg ik een enorme sadistische grijns op mijn gezicht toen ik hieraan dacht en ik nam een enorme hijs van mijn sigaret. Ik liep naar mijn stoel vanachter het bureau en ging zitten. Mijn voeten gooide ik op het bureau en mijn ogen bleven de deur in de gaten houden.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Khristina Nyusha Valentina
    Lachend schud Darya haar hoofd op mijn woorden, en ik grinnikte nog kort na. Ik vroeg het me daadwerkelijk af, aangezien hij me wel een persoon leek die dat regelmatig nodig had. ‘Nou je het zegt… Ik kan me zijn laatste onenightstand ook niet meer herinneren…’ voegt ze er grijnzend aan toe, waarop ik knikte en kort met mijn wijsvinger over mijn lippen ging. ‘Inderdaad, ja,’ antwoordde ik, waarna ik al naar haar toe gelopen was.
    Darya glimlacht breed. ‘Daar zeg ik geen nee tegen.’ Het sigarettenpakje stopte ik in mijn leren jacket, terwijl Darya al voor me uit de gang door liep, de trap af en naar buiten. Ik liep ook mijn kamer uit, maar keek nog één keer de kamer door of ik niets vergeten was. Nope. De deur gooide ik dicht, waarna ik Darya al snel volgde. Toen we beide buiten stonden, haalde we alle twee het pakje sigaretten uit onze jaszakken, haalde een peuk eruit en staken deze aan. ‘Ik begrijp nog steeds niet waarom we niet binnen mogen roken, iedereen rookt toch, dus niemand kan zich er aan storen,’ merkt ze op. Ik neem een hijs van mijn sigaret en frons even.
    ‘Misschien omdat er binnen anders een sigarettenwalm hangt. Niemand houdt daar echt van, ofwel?’ Ik neem nog een hijs en kijk kort rond. ‘Sigaretten smaken ’s ochtends altijd beter,’ mompelt ze. Ik grinnik en knik even. ‘Ja, maar dan heb ik het ook nodig, aangezien ik het nodig heb voor ’t sleutelen,’


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Sergey Dmitri Bogdanov

    Ze grijnsde eventjes. "Veel zoek plezier dan. Ik ben geen helderziende hoor." grinnikte ze Ik zuchtte diep. "Oh grote Yelena, dankjewel voor alle informatie die ik toch altijd weer van je krijg." zei ik heel erg sarcastisch en grinnikte toen even. Wat zei kon, kon ik ook. En nog veel beter ook.
    "Toen ik haar moest halen voor jou, was haar kamerdeur op slot. Toen ze wegging, liet ze hem open. Ik heb haar kamer doorzocht maar niets gevonden, toch is het verdacht, vind je niet?" ratelde ze tegen me. "Hmmm, hoeft niet perse. Maar als ze zich verdacht gedroeg op dat moment wel. En als jij naar Arkadiy gaat moet dat wel verdacht gedrag zijn geweest." zei ik nadenkend. "Ik denk dat er inderdaad iets aan de hand is. Doorzoek alles, probeer ook geheime verstop plekken te vinden. Dit is een redelijk oud huis, dus meer als genoeg mogelijkheden." Ik keek haar aan en ging snel met mijn hand door haar haar.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Yelena Katya Bogdanov

    "Oh grote Yelena, dankjewel voor alle informatie die ik toch altijd weer van je krijg." zegt hij heel erg sarcastisch en grinnikt dan even. Ik steek mijn tong uit naar hem. "Ik vind tenminste informatie zonder mensen te ondervragen." Wat trots sla ik mijn armen over elkaar heen. Ik vind het leuk om waardevol te zijn, zonder dat ik iets verkeerds doe of het met seks te maken heeft. Nu heb ik er eens geen spijt van dat ik niet drie dagen achtereen stoned op mijn kamer zit zonder iemand te zien of iets uit te voeren.
    "Hmmm, hoeft niet perse. Maar als ze zich verdacht gedroeg op dat moment wel. En als jij naar Arkadiy gaat moet dat wel verdacht gedrag zijn geweest." zegt hij nadenkend. "Ik denk dat er inderdaad iets aan de hand is. Doorzoek alles, probeer ook geheime verstop plekken te vinden. Dit is een redelijk oud huis, dus meer als genoeg mogelijkheden." Hij kijkt me aan en gaat snel met zijn hand door mijn haar. Lachend duik ik weg voor zijn hand en probeer mijn haar wat te fatsoeneren.
    "Goed, goed. Dat zal ik dan doen." grinnik ik en geef hem even een klein duwtje. Niet dat het iets uit maakt, aangezien ik zo weinig kracht kan zetten en hij behoorlijk zwaar is vergeleken bij mij schamele 52 kilo. Toch weeg ik nog liever ietsjes minder, een rond getal is mooier... "Ik zie je straks dan wel weer bij Arkadiy, denk ik. Ik ben benieuwd." Ik grijns even naar hem en maak al aanstalten om de trap op te lopen.


    I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

    Sergey Dmitri Bogdanov

    "Goed, goed. Dat zal ik dan doen." grinnikte ze en gaf me een klein duwtje. Ik deed alsof ik bijna omviel en grinnikte toen eventjes. "Ik zie je straks dan wel weer bij Arkadiy, denk ik. Ik ben benieuwd." Ze grijnsde eventjes en maakte toen aanstalten om de trap op te lopen. "Is goed, goodluck." zei ik met een glimlach en begon Raisa te zoeken. Ik liep zo'n beetje door het hele huis. Waar zou ze toch kunnen zijn? "Raisaaaa!" riep ik luid en duidelijk in de hoop dat ze dat zou horen. Waar was dat mens naartoe? Als ik haar vind sleur ik haar mee naar Arkadiy en dan zouden we veel plezier kunnen hebben. Ik grinnikte luid en zocht verder. Waar was ze!?

    [ bericht aangepast op 18 okt 2012 - 14:59 ]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.