||RPG|| De vondst van Athene 3 - Speeltopics

Nieuwe Topic

http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=142060

[ bericht aangepast op 24 sep 2012 - 16:32 ]

©1998

Het maakt me geen zak uit of Beth weer leeft, alleen Brookelle moet gewoon normaal doen.

Brookelle doet normaal. Brookelle is hoe ze altijd is. Brookelle gaat niet meer mee doen. Brookelle was toch een kreng?

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Nou oke. Je moet het zelf weten. Ik ga nu verder met de RPG.

Rose

We waren uitgepraat over Sarah en ik bedacht dat ik nog wel even wou gaan jagen. Clair had niet echt zin, dus ging ik maar alleen. Ik rende door het bos en zag de stad al. Het was donker dus ik zou niet gezien worden. Daar liep een strompelende dronkaard. Nee ik heb geen zin in alcohol bloed, dacht ik. Ik sloop dus maar verder. Daar zag ik een jong meisje, ze zag er erg mager en ziek uit. Zo te zien lag ze een beetje dood te gaan op straat. Ze rook vrij lekker, dus ik besloot haar maar te nemen. Ik sleepte haar mee naar het bos, en net toen ik mijn tanden in haar keel wou zetten, hoorde ik iets. Ik keek op en keek recht in de rode ogen van een bloedorstige jongens vampier.

Ferdi

Ik volgde de geur van bloed. Zwak en ziek. Niet bijzonder, wel makkelijk te vangen. Vlak voordat ik m'n prooi vond, rook ik iets anders. Een vampier. Ik was absoluut niet van plan om te delen, maar veel zin om verder te jagen had ik ook niet.
Ze wilde net haar tanden de keel van het meisje zetten, nu moest ik snel zijn. Ze hoorde me een keek op, mijn ogen vonden haar blik en de geur van het bloed was plotseling verdwenen. Nog nooit had ik me iets van iemand anders aangetrokken, maar deze vampier had iets wat me aantrok.
Ik had even tijd nodig om de controle over mijn lichaam terug te krijgen. Toen stak ik wat onhandig mijn hand naar haar uit.
"Ehm.. Ik ben Ferdi."

You oughta know

Rose

Ik keek de jongen aan alsof ik gek geworden was. Waarom deed ik zo. Ik stotterde: 'H...hoi...Ik..b..en Rose' en wou zijn hand pakken, maar mijn benen voelde als pudding. Ik keek hem aan en hij was het mooiste wat ik ook had gezien. Hij rook naar citroen en taart en alle geuren van de wereld. Ik bloosde, ook al kon dat niet als vampier.

Ferdi

Ik grijnsde. "Hallo Rose" Ik knielde aan de andere kant van het stervende meisje neer en zette mijn tanden ik haar arm. Haar bloed smaakte zoet en ik voelde mijn lichaam gretig de voedzame stoffen opnemen. Toen ik opkeek zag ik dat Rose inmiddels ook was gaan drinken en ik besloot dat zij de rest mocht hebben.
Ze keek even op toen ik opstond en naar een boom liep waar ik tegenaan kon leunen. Met een lichte beweging van mijn hand veegde ik wat bloed uit mijn mondhoek. Het was moeilijk mijn ogen van haar af te houden...

You oughta know

Rose

Toen ik klaar was met me voeden, gooide ik het meisje over mijn schouder en glimlachte naar Ferdi. 'Waar zullen we haar laten?' vroeg ik. We besloten haar onder een rots te verstoppen. Ik wist niet zo goed wat we moesten doen, en ik raakte in paniek, want straks ging hij weg. 'Eh, waar kom je vandaan?' vroeg ik hem toen we op het dak van een oud huisje waren gaan zitten.

Ferdi

Een spottend lachje kroop om m'n mond, ik rook de paniek die door Rose's lichaam racede.
"Overal waar je wilt dat ik weg kom. In mijn leven ben ik inmiddels bijna overal wel geweest." Het lachje werd een brede grijns. "Tenslotte is de hele dag op school zitten ook niet alles, toch?"
Een vogel vloog over en ik volgde hem met mijn ogen.
"En jij? Waar kom jij weg?"

You oughta know

Rose

'Ik zit op...school' zei ik voorzichtig. Ik vertelde wat er allemaal gebeurd was en hoe moeilijk het was om als enige volbloed vampier op een school met allemaal mensen te zitten. Ik vertelde hem over mijn vriendinnen, en over de lessen. Al die tijd luisterde hij en zei verder niks. Toen mijn verhaal afgelopen was, werd het al weer licht. Onze lichamen schitterden in de ochtendzon. Ik bedacht me dat ik nu helemaal niks over hem wist, en zei: 'oh, sorry, nu weet ik niks over jou.... Maar ik moet terug naar school'. Ik wou niet weg, maar ik moest wel. Hopelijk zou ik hem ooit weer zien.

Ferdi

"Ik leg je later alles wel eens uit." zei ik zachtjes. Ze keek me niet-begrijpend aan. "Lang verhaal" legde ik vlug uit en boog iets naar haar toe.
Ze rook zoet, naar verse aardbeien en bloemen. Rozen, hoe kan het ook anders?
Zachtjes kuste ik haar op haar hoofd en snoof haar geur op. Vanavond zal ik haar weer vinden, dat beloofde ik mezelf.
"Ik spreek je later wel weer." zei ik en liep weg. Na een meter of vijf begon ik te rennen en binnen korte tijd was ik al ver weg.
Eigenlijk zou ik ook naar m'n eerste lessen moeten, maar dat zou morgen ook nog wel kunnen, bedacht ik.

You oughta know

Rose

Ik liep terug naar school, maar wist niet hoe. Ik zat in de lessen maar kreeg niks mee. Toen ging ik naar de zolder, en ging op mijn bed zitten. Ik kon aan niets anders denken. Ik voelde me vreselijk. Ik deed mijn ogen dicht en sloeg mijn armen om mijn benen heen. Zo bleef ik zitten, ik heb geen idee hoe lang. Ik had geen besef meer van tijd. Maar zelfs toen ik zo zat, zag ik zijn gezicht nog duidelijk op mijn netvlies.

[ bericht aangepast op 19 sep 2012 - 12:36 ]

Ferdi

Zodra de schemering inviel liep ik terug naar de school, daar bleef ik even staan en deed mijn ogen dicht om alle geuren te identificeren. Tot ik die ene zoete geur opving.
Ik volgde de geur en vond Rose op haar kamer. Ik nam een aanloop en redde het net tot de zolder.
Gelukkig stond het raam open en ik ging rustig zitten en ontspande. Even bleef ik naar haar kijken.
"Maak je altijd zo je huiswerk?" vroeg ik zachtjes en lachte.

You oughta know

Rose

Ik keek op. Ik dacht dat ik zijn stem had gehoord. Waarschijnlijk droomde ik.. Maar dat kon niet, want ik sliep niet.... Daar stond hij, in het maanlicht. 'Maak je zo altijd je huiswerk?' vroeg hij. Ik lachte, 'nee ik maak het niet, ik weet alles al. 'Maar wat doe je hier?' vroeg ik hem.

Ferdi

"Als je alles al weet, wat doe je hier dan nog?" vroeg ik. Ze lachte, zelden had ik zo'n mooie lach gezien.
"Wat doe je hier?" vroeg ze, ik sloeg m'n ogen neer. "Ik had niks te doen. Maar als je liever niet hebt dat ik hier ben, dan ga ik weer."
Ik voelde een diepe teleurstelling opkomen en zette me schrap om weer uit het raam te klimmen.

You oughta know