[RPG]Born To Raise Hell - 16 - Speeltopics

Verhaal
Een groep van zestien probleemjongeren heeft de kans om naar een streng internaat te gaan om hun leven proberen te beteren inplaats van hun straftijd uit te zitten in detentie. Ze zijn allemaal al jong het crminele wereldje ingerold en krijgen nu waarschijnlijk hun laatste kans om er iets aan te veranderen. Wie kan zijn leven nog beteren en wie is er Born To Raise Hell?

Meiden
1. Jade Skyler White - HurtedHead
2. Rikki Madeleine Beck - Assassin
3. Laurene Ameliah Billington - Aragog
4. Sanne Hoogdoorn - Squib
5. Eva Graspriet -Kimology
6. Ignis Sualume Pendel - DreamerN
7. Lauren Campbell - Demi1309
8. Mysha Jae Lachesis - Chantrea

Jongens
1. Jasper de Ridder
2. Nathan Deleon - Soubi
3. Jason van Huyse - Nyan
4. Ayden Jayson Bright - HurtedHead
5. Daniël Emilio Scagotti - WillNotLearn
6. Gereserveerd - WillNotLearn
7. Finn den Bakkere - Nyan
8. Samuel Rick Jones - NiallsMofo

Kamerindeling:
Jongenskamer 1
Ayden Jayson Bright
Daniël Emillio Scagotti
Jongenskamer 2
Nathan Deleon
Finn den Bakkere
Jongenskamer 3
Jasper de Ridder
Jason van Huyse
Jongenskamer 4
Samuel Rick Jones
gereserveerd door WillNotLearn
Meidenkamer 1
Ignis Sualume Pendel
Laurene Ameliah Billington
Meidenkamer 2
Sanne Hoogdoorn
Eva Graspriet
Meidenkamer 3
Rikki Madeleine Beck
Lauren Campbell
Meidenkamer 4
Myscha Jae Lachesis
Jade Skylar White

---

Remember to be ridiculous.

Rikki Madeleine Beck


"Door die lieve woorden krijg ik helemaal geen zin meer in het lopen." lacht hij zacht waarna hij stopt me lopen voor mij gaat staan en hij slaat zijn beide armen om mij heen. "Ik wil dan niets liever dan mijn armen zo houden. Je bent zo leuk en stiekem dacht ik eerst, leuke uitdaging.. Kijken hoe lang het duurde voordat ik je zo ver kreeg,' zei ik zacht en keek beschamend omlaag. 'Maar ik zeg er wel gelijk bij, voordat ik ook maar één kleding stuk bij je uit deed, was die gedachte al gauw weg. Toen wou ik het omdat ik je ook echt leuk begon te vinden, anders deed ik het niet." Mijn hart lijkt te zijn gestopt met kloppen en alle warmte lijkt ineens uit mijn lichaam te zijn verdwenen. Ik vergeet zelfs adem te halen en te knipperen. Even is het alsof de wereld gestopt is, de rest van zijn woorden dringen amper tot mij door.
"Natuurlijk, natuurlijk, je bent een jongen." murmel ik. "Wat had ik anders verwacht, dat je me wilde helpen en aardig was?" Ik schud kort met mijn hoofd, maar maak me alsnog niet los uit zijn omhelzing. Vooral omdat het lijkt alsof ik me verder niet kan bewegen, mijn benen lijken we van lood. Mijn vingers tintelen alsof ze niet genoeg bloed krijgen.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

'Natuurlijk, natuurlijk, je bent een jongen,' murmelde ze. 'Wat had ik anders verwacht, dat je me wilde helpen en aardig was?' Ze schudde kort haar hoofd en ik wachtte erop dat ze zich los maakte en mij boos aan ging kijken en weet ik veel wat nog maar, maar ze deed niets.
'Het spijt me dat ik zo eerst dacht. Ik heb niet zo gek lang met die gedachte in mijn hoofd gezeten,' fluisterde ik zacht. 'Mijn foute gedachten begonnen toen ik je voor het eerst zag. Ik wist niet wie je was, hoe je was.. Me gedachten sloegen om toen ik je zo bang zag worden toen ik je aanraakte, toen wou ik je echt helpen. Echt waar.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

"Het spijt me dat ik zo eerst dacht. Ik heb niet zo gek lang met die gedachte in mijn hoofd gezeten." fluistert hij zacht. "Mijn foute gedachten begonnen toen ik je voor het eerst zag. Ik wist niet wie je was, hoe je was.. Me gedachten sloegen om toen ik je zo bang zag worden toen ik je aanraakte, toen wou ik je echt helpen. Echt waar." Ik kijk hem stomverbaasd aan, waarna het me uiteindelijk toch lukt om mezelf los te maken uit zijn armen.
"Oh, dus ik denk dat dit de eerste keer is dat ik dankbaar ben voor het feit dat ik bang geworden ben voor aanrakingen omdat iemand mij vroeger op de verkeerde momenten en op de verkeerde plekken heeft aangerand." zeg ik, mijn stem snauwerig en gebroken. "Wie weet wat er anders was gebeurd." Ik kijk hem aan, mijn blik vol walging en onbegrip. "Ik snap niet dat ze jou in een internaat met meisjes gestopt hebben, dat zou niet mogen."

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

Stomverbaasd keek zij mij aan, waarna ze zichzelf dat toch losmaakte van mij.
'Oh, dus ik denk dat dit de eerste keer is dat ik dankbaar ben voor het feit dat ik bang geworden ben voor aanrakingen omdat iemand mij vroeger op de verkeerde momenten en op de verkeerde plekken heeft aangerand,' snauwde ze met een gebroken stem. 'Wie weet wat er anders was gebeurd.' Ze keek mij aan, haar blok vol walging en onbegrip. Ik wist niet wat ik nou erger vond, dit of de lege blik van net. 'Ik snap niet dat ze jou in een internaat met meisjes gestopt hebben, dat zou niet mogen.' Geschrokken en verbaasd keek ik haar aan. Mijn woorden, ze hadden elke keer maar weer het verkeerde effect. Ik schudde mijn hoofd en deed enkele stappen naar achteren.
'Het spijt me,' fluisterde ik zacht. 'Zo wou ik het niet laten over komen. Al waren die nare dingen niet met jouw gebeurd, dan was er iets anders gekomen waardoor mijn gedachten omsloegen! Zoals jouw woorden! Ik hou zo veel van jouw woorden. Jouw lieve woorden zijn zo mooi of jouw aanrakingen! Je knuffels en je kusjes, ze voelen zo goed. Nog nooit heb ik ze zo fijn gevonden en nog nooit verlangde ik er na zoals ik dat bij die van jouw doe.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Hij kijkt mij geschrokken en verbaasd aan, waardoor ik me plotseling de aanstichter ga voelen, alsof ik die slechte woorden heb gezegd. Hij schud met zijn hoofd en doet enkele stappen naar achteren.
"Het spijt me." fluistert hij zacht. "Zo wou ik het niet laten over komen. Al waren die nare dingen niet met jouw gebeurd, dan was er iets anders gekomen waardoor mijn gedachten omsloegen! Zoals jouw woorden! Ik hou zo veel van jouw woorden. Jouw lieve woorden zijn zo mooi of jouw aanrakingen! Je knuffels en je kusjes, ze voelen zo goed. Nog nooit heb ik ze zo fijn gevonden en nog nooit verlangde ik er na zoals ik dat bij die van jouw doe." Nu ben ik degene die mijn hoofd schud.
"Ik kan het niet geloven. Ik dacht dat die slechte kant van jou verdrongen was, maar hij is er gewoon, jij bent het gewoon. Ik kan niet geloven dat ik voor jou gelogen heb over wat er is gebeurd daarnet en wat ik mezelf er allemaal voor heb voorgehouden." Ik bijt op mijn lip en schud nog eens met mijn hoofd. "Je hoort echt niet hier maar in de gevangenis." Ik doe een paar stappen naar achteren terwijl mijn sigaret opbrand tussen mijn vingers. "Ik zou er nooit in zijn getrapt als ik niet ben zoals ik nu ben. Dan had je me nergens mee over kunnen halen..."

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

'Ik kan het niet geloven. Ik dacht dat die slechte kant van jou verdrongen was, maar hij is er gewoon, jij bent het gewoon. Ik kan niet geloven dat ik voor jou gelogen heb over wat er is gebeurd daarnet en wat ik mezelf er allemaal voor heb voorgehouden,' zei ze na haar hoofd te hebben geschud. Vragend keek ik haar aan. Gelogen? Wat had ze gelogen? Weer schudde ze haar hoofd en ze beet op haar lip. 'Je hoort echt niet hier maar in de gevangenis,' zei ze en ze deed een paar stappen achteruit. Ik schudde mijn hoofd. Wat gebeurde er? 'Ik zou er nooit in zijn getrapt als ik niet ben zoals ik nu ben. Dan had je me nergens mee over kunnen halen...' Ik slikte, schudde weer mijn hoofd, maar ik kwam niet dichterbij. Mijn adem werd gejaagder.
'Ik ben niet slecht. Ik ben dat niet! Ik wil dat niet! Ik ben niet slecht, ik ben veranderd echt! Geloof me alsjeblieft,' jammerde ik zacht en ik slikte. 'Ik ben niet meer zoals vroeger.' Een klein stapje zette ik dichterbij, maar zette hem ook weer terug. 'Wat heb je eigenlijk gelogen? Wat heb je voorgehouden? Alsjeblieft Beck, zeg het mij! Wat is de waarheid?'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Nathan slokt, schud weer met zijn hoofd en zijn ademhaling word gejaagder.
"Ik ben niet slecht. Ik ben dat niet! Ik wil dat niet! Ik ben niet slecht, ik ben veranderd echt! Geloof me alsjeblieft." jammert hij zacht en hij slikt. "Ik ben niet meer zoals vroeger." Na deze woorden zet hij een stapje naar voren, tegelijk zet ik een stap naar achteren. Gelukkig zet hij hem ook weer naar achteren.
"Wat heb je eigenlijk gelogen? Wat heb je voorgehouden? Alsjeblieft Beck, zeg het mij! Wat is de waarheid?" smeekt hij me zowat. Ik wrijf over mijn gezicht heen.
"Je bent wel slecht! Je bent helemaal niet veranderd, anders zou je niet zo denken..." Ik slik, ik breek. Ik kan dit helemaal niet, waarom heb ik het toegelaten? Ik had moeten zijn zoals ik altijd geweest ben, afstandelijk en gemeen. "Gelogen over net, over..." Mijn stem stokt in mijn keel, de opgebrande sigaret valt uit mijn hand. "Je hebt mij pijn gedaan, je raakte jezelf kwijt. Je bent echt slecht." fluister ik.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

'Je bent wel slecht! Je bent helemaal niet veranderd, anders zou je niet zo denken...' zei ze na over haar gezicht te hebben gewreven. Ze slikte. 'Gelogen over net, over...' haar stem stokte en de opgebrande sigaret viel uit haar hand. 'Je hebt mij pijn gedaan, je raakte jezelf kwijt. Je bent echt slecht,' fluisterde ze. Vol ongeloof keek ik haar aan en er vormde zich een brok in mijn keel.
'Nee,' piepte ik zachtjes. Ik ging met mijn hand door mijn haar en schudde lichtjes mijn hoofd. 'Ik wil niet slecht zijn. Ik wil jou geen pijn doen, ik wou helemaal niet zo ver gaan!! Maar jij wou het en ik.. jij..' Ik schudde mijn hoofd. 'Ik had moeten stoppen en weggaan, maar ik mocht niet weggaan van jou. Ik wil niet slecht doen. Ik wil niet slecht zijn, alsjeblieft. Help me,' fluisterde ik zacht en smekend. 'Alsjeblieft Beck, kan jij mij helpen?'

[ bericht aangepast op 20 sep 2012 - 21:14 ]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

"Nee." piept hij zacht, nadat hij me vol ongeloof aangekeken heeft, alsof ik iets heel raars gezegd heb. Ik had ook gewoon niet moeten liegen! Hij gaat met zijn hand door zijn iets langere haar en schud lichtjes met zijn hoofd.
"Ik wil niet slecht zijn. Ik wil jou geen pijn doen, ik wou helemaal niet zo ver gaan!! Maar jij wou het en ik.. jij.." Hij schud met zijn hoofd. "Ik had moeten stoppen en weggaan, maar ik mocht niet weggaan van jou. Ik wil niet slecht doen. Ik wil niet slecht zijn, alsjeblieft. Help me," fluistert hij zacht en smekend. "Alsjeblieft Beck, kan jij mij helpen?" Ik schud kort met mijn hoofd.
"Nee, ik ga je niet meer helpen." antwoord ik. "Je bent ziek in je hoofd, daarmee kan ik je niet helpen. Ik wil geen slachtoffer worden. Net was mijn eigen schuld, dat weet ik. Maar ik wist niet dat het zo pijnlijk zo zijn, ik wist niet dat jij jezelf zo zou kunnen gedragen tegen over mij. Maar ik weet wel meer niet blijkbaar. Ik kan je niet helpen." herhaal ik mezelf, waarna ik mezelf omdraai en wegloop. Ik loop steeds sneller, tot ik begin te rennen. Met een hijgende en piepende ademhaling natuurlijk, mijn conditie is nog altijd erg slecht, evenals mijn luchtwegen.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

'Nee, ik ga je niet meer helpen,' antwoordde ze nadat ze kort haar hoofd had geschud. 'Je bent ziek in je hoofd, daarmee kan ik je niet helpen. Ik wil geen slachtoffer worden. Net was mijn eigen schuld, dat weet ik. Maar ik wist niet dat het zo pijnlijk zo zijn, ik wist niet dat jij jezelf zo zou kunnen gedragen tegen over mij. Maar ik weet wel meer niet blijkbaar. Ik kan je niet helpen,' herhaalde ze zichzelf, waarna ze omdraaide en wegliep. Ik liep achter haar aan, maar ze ging steeds sneller totdat ze ging rennen. Ik stopte en de brok in mijn keel werd groter en groter, totdat er tranen over mijn wangen begonnen te stromen.
'Beck!' riep ik en ik wou de brok weg slikken, waar ik gigantisch in faalde. Ik veegde de tranen weg, wat niet wou want ze bleven maar komen. Was het nou uit tussen ons? Door mijn eigen schuld. Ik had zo net niet door moeten gaan. Ik had mezelf moeten bewijzen en niet naar haar moeten luisteren. Ik moest haar verzoek weigeren. Ik had het niet moeten doen en toch deed ik het. Ik slikte en liet mezelf op de grond zakken. Later zou ik wel op gaan staan en terug gaan naar mijn kamer. Nu niet.. Nu had ik er de kracht niet voor.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

"Beck!" hoor ik hem achter mij aan roepen, ik kan duidelijk de brok in zijn keel horen, die zijn stem naar een verdrietige toon vormt. Ik stop alleen niet, ik kan het niet. Ik wil het niet. Bij de deur blijf ik staan, ik steun met mijn handen op mijn bovenbenen terwijl ik op adem probeer te komen. Vreselijk dit, mijn ademhaling giert alsof ik in geen jaren adem heb gehaald. Ik moet er zacht van hoesten. Ik kijk voor een laatste keer op naar Nahtan, net op het moment dat hij op de grond zacht. Zelfs vanaf hier kan ik zijn tranen zien. Hij vind wel iemand anders die het wel wilt.
Ik draai me weer om en loop de hal binnen. Nu pas sta ik mezelf toe om emoties te voelen. De angst, schaamte, de pijn en het verdriet. Hoe kan ik hier in getrapt zijn, ik heb tot nu toe iedereen, met elk mogelijke excuses op afstand gehouden. Zelfs dat mooie meisje met die kuiltjes in haar wangen als ze lacht. Ze had mij bijna... Maar niemand heeft ooit gedaan wat Nathan gedaan heeft. In de hal probeer ik normaal adem te halen, wat grandioos mislukt door die drie sigaretten die ik net op een snel tempo achter elkaar gerookt heb.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

Hoe kon het mis gaan.. Ik had niet moeten zeggen hoe mijn gedachten eerst waren. Dan was alles goed, maar ik kan niet liegen tegen haar en door het niet kunnen liegen is ze weg. Weer veegde ik wat tranen weg. Ik prikte op mijn borst waar mijn hart zat. Hem wakker houden en te voorzien dat hij niet stopt met kloppen. Ik zuchtte en stond dan met moeite op. Iets doen.. Ik weet niet wat. Weggaan.. Zo verdoofd als ik was liep ik naar binnen toe, richting mijn kamer.
Ik trok mijn schoenen aan, haalde een klein, dun, simpel rugtasje uit mijn koffer vandaan. Ik stopte daar alleen mijn schriftje in. Onder de kussen haalde ik het kettinkje vandaan en deed die bij mijzelf om. Toen ik mijn muts ook had op gedaan liep ik weer naar buiten toe, daar keek ik naar de muren en de deuren. Voorzichtig deed ik dat, zodat het niet opviel wat ik doe. Beck wou me niet meer, ze wou me niet helpen. Waarom hier blijven? Haar idee over weggaan was geweldig! Waarom zou ik het dan niet doen?

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Ik loop half struikelend naar mijn kamer toe, mijn ademhaling nog altijd niet normaal. Misschien moet ik er toch maar iets aan doen... Als ik op mijn bed plof en mijn armen omhoog houd, word mijn ademhaling eindelijk normaal. Ik blijf zo liggen, stil. Ik wil me niet bewegen helemaal niets meer. Langzaam aan maak ik mezelf boos. Steeds bozer, boos op mij, boos op Nathan. Ik voel me gebruikt, misbruikt en vies. Ik had me nog beter moeten wassen in de douche. Ik sta weer op, mijn vuisten gebalt. Daarna loop ik terug naar beneden, naar buiten. Daar is Nathan, hij kijkt naar de muren en de deuren. Mijn lippen zijn samen getrokken tot een smalle streep en ik loop recht op hem af.
"Jij klootzak!" roep ik naar hem. Mijn arm trekt naar achteren, haalt uit tegen Nathans kaak aan. Ik slaak een gil van de plotselinge pijn die door mijn knokkels en pols schiet, waarna ik wild begin te wapperen met mijn hand.
"Godverdegodver." scheld ik luid.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

Ik bleef kijken, maar ik kwam er maar niet op hoe ik hier weg zou kunnen komen zonder gezien te worden. Ik zuchtte, ging met mijn hand over mijn voorhoofd en voelde pleister die er zat. Met mijn vingers ging ik langs de randen.
'Jij klootzak!' hoorde ik iemand roepen. Die stem herkende ik, maar weigerde te geloven dat ze me zo noemde. Een klap tegen mijn kaak, waardoor ik achteruit stapte en verward naar Beck keek. Ze slaakte een gil en ze begon te wapperen met haar hand. 'Godverdegodver,' schold ze luid. Ik hapte naar adem en ging met mijn hand over mijn kaak. Mijn vingers volgde een het vocht wat uitkwam bij mijn lippen. Ik keek naar mijn vingers en zag wat het was. Ik fronste en keek weer naar Beck.
'Dat verdiende ik,' zei ik tegen haar. Waarom was ze hier nu? Alleen maar om mij te slaan? 'Ik ga er even naar kijken.' zei ik, draaide mij om en liep richting de deur toe.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Nathan doet in eerste instantie alleen een stap achteruit en kijkt verbaasd naar mij toe. Dan hapt hij naa adem en gaat hij met zijn hand naar zijn kaak. Terwijl ik met mijn pijnlijke hand schud, ik wist niet dat een jongensgezicht zó hard kon zijn, kijk ik toe hoe hij de beweging maakt en zijn vinger over het rode bloed van zijn lippen gaat. Hij kijkt ernaar, dan fronst hij en kijkt hij naar mij. Nou, ik heb hem mooi wel een bloedlip geslagen, daar ben ik nog aardig trots op ook. Ik ben allang bang voor zijn reactie.
"Dat verdiende ik." zegt hij alleen tegen mij. "Ik ga er even naar kijken." zegt hij en hij draai zich om waarna hij naar de deur begint te lopen. Ik frons, verbaasd, verward. Ik snap niet hoe hij zo kalm kan reageren of wat voor reactie ik dan had willen uitlokken. Het is gewoon een stomme opwelling geweest om hem óók pijn te doen.
"Ja, die verdiende je inderdaad." murmel ik hem verbaasd na en ik grimas zo dat mijn neus ervan rimpelt. Jezus, ik weet niet wat ik hiermee aan moet...


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

Your make-up is terrible