Stephanie Rosanna Swift.
Ik draai me zuchtend om en sluit mijn ogen. Langzaam val ik in slaap, maar zo geweldig is het niet. Ik weet niet waarom, maar altijd als ik ging slapen en ik sliep niet in mijn eigen bed kreeg ik nachtmerries over mijn moeder die steeds opnieuw dood ging in mijn gedachten... Het was gewoon vreselijk om het te zien, hoeveel pijn ze leed en ik machteloos moest toekijken hoe ze steeds verder weg vaagde. Ik schreeuwde, net als vandaag, weer eens om mijn moeder. Ik werd niet eens wakker van de tranen die over mijn wangen stroomden.
(Tja... Ik kan niet de hele tijd slapen.:$)
Reading a good book is like taking a journey.