The Revenge Games || 023 - Speeltopics

- U I T L E G -
Katniss en Peeta hebben de opstand verloren, het Capitool is weer aan de macht gekomen en de genadeloze moorden beginnen weer. Na een tijdje lijkt de stilte en koelte terug te zijn gekeerd, tótdat er bekend wordt gemaakt dat de jaarlijkse Hungergames weer voor de deur staan. Maar plots, één dag vóór de reaping komt er een verplichte uitzending die iedereen moet kijken, waarbij iedereen's hart in zijn keel stokt. The revenge games. Vol afschuw moeten de bewoners te horen krijgen hoe verschrikkelijk de spelen dit jaar zullen worden...

WAAR BEGINNEN WE?
De tributen zijn de Arena ingegooid.

Rowan James Biggerstaff || District 4
'Mooi.'
'Al kan ik daar aan beginnen te twijfelen als je zo gemeen blijft doen.' Een beetje kinderachtig stak ik mijn tong naar haar uit.
'Maar daar ga ik niet vanuit.' Even keek ik haar vragend aan. 'Tenzij je andere plannen had. Denk dat je dan helaas moet oppassen voor mijn awesomeheid.'

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Destiny Alexia Fernandes Rodriguez || District 1

'Al kan ik daar aan beginnen te twijfelen als je zo gemeen blijft doen.' Hij stak zijn tong naar me uit en ik ging even door met plagen.
'Maar daar ga ik niet vanuit. 'Tenzij je andere plannen had. Denk dat je dan helaas moet oppassen voor mijn awesomeheid.' Ik stopte en lachte. 'Wat zij je?' vroeg ik toen en streelde met mijn vingers het nu rode plekje in zijn hals.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Carmenta schreef:
Artemis Sapphire Stone || District 7

Ik voel zijn stevige sterke armen om me heen sluiten en hem genietend terug zoenen. Ik grijns bijna automatisch en trek hem een stukje naar mijn toe. Een verwarrend maar o zo fijn gevoel overspoeld me en wanneer de kus is afgesloten zie ik dat zijn wangen rood kleuren en ik voel dat mijn wangen ook een lichte kleur krijgen.
Mijn lange lichtbruine haar hangt over één schouder en ik bijt op mijn lip terwijl er een lachje op mijn gezicht verscheen. Moest ik hier eigenlijk wel blij om zijn?
"Wow," Mompelt Steefs stem dan en hij haalt diep adem. Ik bijt op mijn lip en herhaal alleen een enkele zachte. "Wow.."

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Ik doe wel gewoon dat Luca plots de weg terug weer weet >.< Of dat Lisa het hem in z'n gedachte verteld ;33]

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Steef Philippe Rogers || District 2.

Wanneer ik zie dat ook Artemis' wangen rood kleuren, wordt dit momentje al een beetje minder ongemakkelijk. Ook zij kan het blijkbaar niet geloven, want de woorden; "Wow.." komen vreemd over haar lippen.
Ik probeer mezelf te herpakken, maar dat gaat behoorlijk moeilijk. Het duurt even voordat ik weer wat kan uitbrengen. "Vanwaar dit?" vraag ik voorzichtig, terwijl ik haar toch doordringend aankijk.
Wat wil ze hier mee bereiken? Wat is haar gedachte hierachter? Alle vragen spoken door mijn hoofd heen. Helaas zal ik ze voorzichtig moeten stellen, aangezien ik niet opdringerig over wil komen. En dan de belangrijkste vraag voor mij; Vind ík Artemis leuk?

Artemis Sapphire Stone || District 7

Ik beet op mijn lip. "Vanwaar dit?" vraagt hij dan voorzichtig, maar zijn doordringende blik houdt hij vast. Ik zucht en een zachte. "Impulsief?" vraag ik meer en sla mijn ogen neer. "Ik weet het niet..het was zo.." Ik kon niet op het woord komen en ik zuchtte.
Had ik er wel goed aan gedaan? Hij had me teruggezoend en me een teken gegeven, maar misschien had ik het verkeerd begrepen?
Ik vroeg me af als ik hem daadwerkelijk zó leuk vond..Het was zo uit het niets..waarom had ik hem nou gekust?

The duty of youth, is to challenge corruption.

Steef Philippe Rogers || District 2.

Artemis zucht zachtjes. "Impulsief?" Komt er twijfelend uit haar mond. "Ik weet het niet, het was zo.."
Ik knik, als bevestiging dat ik haar snap, maar eigenlijk begrijp ik haar helemaal niet. Impulsief? Nee, volgens mij is dat niet iets wat ze zomaar verzonnen heeft, maar ik zou nooit iemand impulsief kussen. Ik.. Eerlijk gezegd mag ik helemaal nergens over oordelen, aangezien dit pas de tweede keer is dat ik een meisje heb gekust. Dat wil niet zeggen dat ik ooit een jongen heb gezoend.
Maar toch voelde het fijn. Het was een momentje van ons tweeën en als ik erop terug denk, kan ik geen slechte bedoelingen in haar daad terug vinden. Volgens mij raakt iedereen de kluts kwijt in de spelen. Ik loop te janken, Artemis kust me en een van mijn beste vrienden in de Spelen overleefd de Spelen niet.
Terwijl ik diep in mijn gedachten ben, schud ik mijn hoofd en alle gedachten die door mijn hoofd spoken weg.
Ik staar van het vuur, naar de konijnenpoot die ik in mijn handen heb. Voorzichtig ben ik er aan te knabbelen, omdat ik toch een leegte in mijn maag voel.
Wanneer ik de poot op heb gegeten, gooi ik het botje in het vuur. De leegte is nog steeds niet verdwenen. En volgens mij is er maar één iets dat die leegte kan opvullen. Het zien of horen van mijn broertje of zusje.
Ik slik de tranen weg en hou mijn handen bij het vuur. Ondertussen kijk ik voorzichtig naar Artemis. Het is akelig stil tussen ons. Ik moet wat zeggen, maar wát?
"Eh, ik denk dat ik je wel begrijp. Iedereen doet anders dan dat hij of zij normaal zou doen. Ook ik merk dat ik mezelf niet helemaal ben." Na mijn woorden kijk ik weer naar het vuur. Waarom kon ik nou niets beters bedenken, dan de vage woorden die ik zojuist gezegd heb?

( EN JE WAS LUI TOCH!? :OOOOO IK GA NU LEZEN )

The duty of youth, is to challenge corruption.

Carmenta schreef:
( EN JE WAS LUI TOCH!? :OOOOO IK GA NU LEZEN )

( Gheheh same here maar ik ga even wat schrijven )

The duty of youth, is to challenge corruption.

Artemis Sapphire Stone. || District 7

Hij is té diep in gedachte en hij begint aan het konijnenpootje te knabbelen.
Het zag er eigenlijk wel schattig uit en ik betrapte mezelf erop dat ik even iets te lang naar hem keek. Ik zuchtte en de stilte was te ongemakkelijk en te akelig. Hij had nog geen woord gezegd en ik wist zelf niet wat ik moest zeggen. Ik zat nog steeds in zijn armen en hij opende zijn mond om wat te zeggen.
"Eh, ik denk dat ik je wel begrijp. Iedereen doet anders dan dat hij of zij normaal zou doen. Ook ik merk dat ik mezelf niet helemaal ben." Ik beet op mijn lip en hij keek naar het vuur. Voor enkele seconde deed ik dat ook en ik slikte.
Ik vond hem leuk, het was de enige verklaring van mijn lompe en wisselvallige gedrag van de laatste tijd. Waarom ik zo extreem bot deed tegen hem en dan geen houding meer wist aan te geven.
Ik beet op mijn lip en een simpele. "Uhuh." kwam uit mijn lippen. Ik keek om me heen en het werd al donker. "Ik ga alvast een slaapplek maken.." mompelde ik en stond bij hem op waarna ik het touw pakte en zo een hut voor ons bouwde.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Luca Naud Myron Clinston. || District 6.

Ik laat mijn hoofd in mijn handen zakken en vat even samen van wat er tot nu toe in de Arena is gebeurd. Eigenlijk is het te veel om op te noemen en nadat ik weer bij het overlijden van Lisa ben aangekomen, stop ik met het samenvatten, want wat heeft het nou eigenlijk voor zin? Het is gebeurd en veel kan er niet aan veranderd worden. Toch geef ik op de een of andere manier Steef de schuld van haar overlijden. Als hij haar niet zou hebben ontvoerd, wat niet had gekund als Freya en ik niet in de tent lagen en Jonah haar niet alleen het bos in had laten gaan, waren we haar niet gaan zoeken en belandden we niet met zijn allen bij elkaar.
De spelmaker heeft van dát moment gebruik gemaakt en heeft mij toen pas écht duidelijk gemaakt waar ik me nu eigenlijk in bevind. Ik bevind me in een spel. Een spel waar iedere tribuut aan mee doet. Je kunt niet weigeren aan je deelname. Nee, je moet en zal een pion in hun spelen zijn. Zij en de andere tributen zullen er voor zorgen dat je niet levend thuis komt. Tenminste, dat proberen ze te doen. De Spelmaker vind het leuk om te doen, maar heeft geen keuze om ons in leven te laten. De tributen hebben wél een keuze, maar of ze de goede maken is altijd nog maar de vraag geweest. Ik weet dat ik niet iedereen kan vertrouwen. En dat doe ik ook niet.
Ik weet dat ik vrij bescheiden en aardig overkom, maar als het om de mensen van wie ik houd gaat, dan moet je oppassen. Ook al weet ik dat het overlijden van Lisa niet alleen de schuld van Steef is, voelt het toch zo. Snel rennen kan ik op dit moment niet, maar messen werpen is nog altijd één van mijn sterkste punten. Dus als ik hem tegenkom, waar en met wie dan ook, zal hij boeten voor wat hij met Lisa heeft gedaan.
"Luca, je moet verder. Je moet winnen, weet je nog? Van binnen weet je wel welke kant je op moet gaan." Ik laat mijn handen door mijn haar glijden en kijk dan op. Zachtjes schud ik mijn hoofd. Hoe had ik ook kunnen denken dat het Lisa was. Ze is er niet meer en ze zal ook niet meer terug komen. "Sta op, sukkel. Je hebt een spelen te winnen." Snel kijk ik om me heen. Jody's stem. Ik mis hun zo. Ik had nooit gedacht dat ik Jody zo erg zou gaan missen. Niet alleen Jody, maar ook mijn ouders, Myra en Annelore. Mijn beste vriend Phillip en natuurlijk de familie van Lisa. Niet alleen mensen. Ik mis mijn hele district, district 6. Ik mis mijn vertrouwde bed, waar Myra altijd in kroop als ze bang was of gewoon bij me wilde zijn. Ik mis de geur van het versgebakken eten. De hyperactiviteit van Annelore. Ik mis zoveel dingen, waarvan ik niet eens wist dat ik ze zou kunnen gaan missen. Zoals de geit van onze buren die altijd begint te mekkeren wanneer ik langs loop, zodat zijn baasje van acht jaar oud hem een knuffel geeft en mij een felle blik toewerpt.
Langzaam sta ik op. Ik weet dat ik deze strijd niet kan winnen, maar ik zal mijn best doen om toch op de een of andere manier terug te komen bij mijn dierbaren en míjn district. District 6.
Ik adem even diep in en weer langzaam uit. Ik zal mijn gevoel volgen en via de linkerkant de anderen proberen te bereiken. Ik weet niet zeker of het de goede weg is, maar als ik het niet probeer, zal ik er ook nooit achter komen. Ik draai mezelf een kwartslag om, naar de linkerkant toe en begin te lopen.

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

( Aww, look there's our lovely and cute Luca )

The duty of youth, is to challenge corruption.

Rowan James Biggerstaff || District 4
'Wat zei je?' Ze streek met haar vingers over de plek in mijn hals. Het leverde haar weer een kreun, afkomstig uit mijn mond, op. Alleen maar aanleiding tot lachen. Ik pakte haar polsen vast en hield ze van me af.
'Je hebt het dus niet geleerd.' Weer maakte ik een beweging om ons om te draaien. Zo nu waren de rollen omgedraaid en dit keer positief voor mij.
'Zo nu is het mijn beurt,' fluisterde ik dicht bij haar oor, waarna ik mijn mond in haar nek plaatste. Eerst drukte ik een paar kusjes.

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Destiny Alexia Fernandes Rodriguez || District 1

Het gestreel leverde me weer een kreun uit zijn mond en ik stond grijnzend toe te kijken. Hij pakte mijn polsen vast en hield ze van me af.
'Je hebt het dus niet geleerd.' Weer maakte hij een beweging om ons om te draaien.
'Zo nu is het mijn beurt,' fluisterde hij dicht bij mijn oor, waarna hij zijn mond in mijn nek plaatste. Een paar kusjes volgde en ik beet op mijn lip. Iedere aanraking gaf me een vaag gevoel in mijn buik, tot hij dicht genoeg bij mijn oor kwam en ik mezelf voelde huiveren.

The duty of youth, is to challenge corruption.