[RPG] Greenfields Coven ~ 8 - Speeltopics

Greenfield California, 2012. Population: 16,330. In dit relatief kleine stadje gebeurd iets bijzonders, iets wat al jarenlang aan de gang is. Een coven gevult met heksen, goedaardige heksen en een enkele kwaadaardige. Daarnaast heb je degene die op hun jagen, de hunters.

De regels:
- Geen perfecte karakters.
- Orginele karakter die je niet ergens anders gebruikt.
- Geen tijd = niet meedoen.
- Niemand buitensluiten.
- 16+ is toegestaan.
- Geen one-liners.
- Alleen ik open nieuwe topics.
- Naamsveranderingen graag melden.
- Blijf realtisch, je kan geen onmogelijke krachten hebben.
- Alle krachten komen uit spreuken, niet uit jezelf.
- Maximaal 2 rollen per persoon, alleen in variatie.

Het hoofdkwartier van de hunters. Dit is hun vergaderzaal.
Dit is waar de Coven bijeenkomt.
In dit eeuwenoude gevecht proberen de heksen niet op te vallen en normaal te doen terwijl ze terugvechten tegen de hunters. Gaan ze alleen in de verdediging of slaan ze keihard terug met een aanval? Dat is aan de heksen.
De hunters stellen ondertussen allerlei missies op om erachter te komen wie de heksen zijn en hoe ze ze uit hun tent kunnen lokken in hun hoofdkwartier. Het liefst willen ze deze heksen vangen om erachter te komen waar hun coven bij elkaar komt en welke leden er allemaal zijn.

Heksen:

- Susanna Olive Penn Souvenir
- Phoenix Riley Rossella Rechazame
- Rosalyn 'Rose' Janice Agney Aragog
- Abbigail Sapphire Stone Carmenta

- Ray(mond) Benedict Taylor TheMarauders
- Kyle Dyer Soubi
- - -
- - -

Hunters:

- Angelica 'Angel' Wolfe Assassin
- Katherine Chérie Molyneux Aragog
- Alice Hale Frodo
- Avery Violet Stone Cocon

- Blaise Wolf Hunter Cocon
- - -
- Ian Sadler LostMagic
- - -

Rollenstory
Rollentopic

[ bericht aangepast op 27 sep 2012 - 22:48 ]

---

Your make-up is terrible

Ian Sadler
'Ik herinner me sommige dingen.' stamel ik verwart en kijk haar aan. 'Hoe kan dat? In het begin herinnerde ik me niets.'

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

-mijn topics -

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Blaise Wolf Hunter, Hunter.
Zacht lachte ze om vervolgens de mok koffie tegen haar mond te zetten en hier een slokje van te nemen. “Je doet maar wat je wilt, daarna mogen jullie het zelf opruimen.” Lacht ze, iets waar ik ook zacht om moest grinniken. Mijn armen deed ik ondertussen over elkaar. “En zolang ik geen klachten van de buren of Kyle krijg vind ik van alles best.”
      Ze zet de mok op het aanrecht neer en ik kijk naar de beweging, maar wanneer ze me vastpakt bij mijn schouders, iets wat bij mij onverwachts komt, blik ik verward haar richting op. “Of klachten van mij, want ik kan nu al een hele lijst opnoemen.” Gniffel ik en bedacht me dat het waarschijnlijk beter is om niet te laten merken dat ik lichtelijk verward was door die onverwachte beweging. Ze duwde me richting de deur van de keuken, om me hieruit te duwen en ik protesteerde lichtelijk, wat het haar wat moeilijker maakte.
      “Hup, hup, opschieten. Anders ga je ik je vertellen over de stof en de kleur rok die ik ga kopen. Misschien neem ik je wel mee op mijn urenlange zoektocht naar de perfecte rok.” Lacht ze. Het is fijn te horen dat zij erom kan lachen, want als het over winkelen gaat, haak ik gelijk af. Dat is niet aan mij besteed, aangezien als ik kleding aan ga schaffen enkel kijk of het mijn maat is en of ik het wel degelijk leuk vind, verder niets.
      “Goed, ik zal wel gaan,” meld ik haar dan, waarna ik me naar haar toedraai en mijn hand op haar blonde krullen leg, welke nog steeds koppig zijn en achter haar oren vandaan springen. “Maar doe voorzichtig, je weet wat ik gezegd heb over niet met vreemden praten hé?” Grinnik ik met een vaderlijke toon, woel door haar haren heen en draai me vervolgens om naar de trap, loop deze op richting Kyle en klop even op de deur van zijn kamer. “Ik meld me om dozen te verslepen, man,” grijns ik naar hem.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Angelica Wolfe

"Goed, ik zal wel gaan." meld hij mij, waarna hij zich naar mij omdraait en zijn hand op mijn hoofd legt. Zodra hij dat doet, springt alles waar weg van waar ik het gestopt heb. Volgens mij houd het nooit op, misschien is het gewoon te kort. Het laat me er opnieuw aan herinneren waarom ik het het altijd vast draag. Ik knik kort maar blijf naar hem glimlachen.
"Maar doe voorzichtig, je weet wat ik gezegd heb over niet met vreemden praten hé?" grinnikt hij op een vaderlijke toon, woelt door mijn haren heen terwijl ik mijn tong kinderlijk uitsteek. Hij draait zich om en ik tracht nog om mijn omgewoelde haar nog normaal te krijgen.
"Ja, ga jij maar weg met je lijst van klachten." grinnik hem na terwijl hij de trap op loopt. Ik pak mijn mok op en drink de koffie er in op in een recordtempo. Het scheelt dat hij al een beetje was afgekoelt. Ik zet de mok weg en loop door naar de hal waar de trap zich ook bevind. In een kleine spiegel aan de wand fatsoeneer ik mijn haar nog een beetje, volgens mij tevergeefs. Het wilt gewoon niet meer, zeker niet na Blaise zijn wilde handeling in mijn haar. Ik maak me er weinig zorgen om en trek een paar sandalen aan waarna ik onderaan de trap blijf staan.
"Ik ben zo terug hoor, vermoord elkaar niet. Ik vermoord de overlevende op een gruwelijke manier." roep ik naar ze toe. Zonder op het antwoord te wachten pak ik de sleutels op en loop ik mijn huisje uit, de straat op. Ik ga gelijk richting het centrum. Wat een rare wending heeft deze dag genomen. Met Blaise zit het nu wel weer goed, met Kyle kan het nog een beetje awkward worden, al mag ik hem heel erg. En nu ga ik verplicht kleding kopen die ik in jaren niet gekocht heb, alleen.

---

Your make-up is terrible

[mijn topics]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

LostMagic schreef:
Ian Sadler
'Ik herinner me sommige dingen.' stamel ik verwart en kijk haar aan. 'Hoe kan dat? In het begin herinnerde ik me niets.'

[Zou je iets langer willen schrijven?]

---

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

[ja sorry maar was even bezig met iets anders.]

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

LostMagic schreef:
[ja sorry maar was even bezig met iets anders.]

[Nu nog steeds?]

---

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

[koken xd]

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Kyle Dyer

Voetstappen hoorde ik. Ik was ondertussen al weer bezig geweest met dozen verplaatsten en nam heel eventjes een pauze. Ik keek om mij heen terwijl ik de voetstappen hoorde. De ruimte was al aardig ruimer geworden. Geklopt hoorde ik op de deur. Ik draaide mijzelf om en keek naar de deur waar ik Blaise zag staan.
'Ik meld me om dozen te verslepen, man,' grijnsde hij naar mij. Ik lachte zacht en schudde iets met mijn hoofd. Ik pakte een doos op en liep ermee naar Blaise toe.
'Begin dan maar,' glimlachte ik en duwde de doos in zijn handen. Zodra ik doorhad dat hij hem ook vast had liet ik los en pakte voor mijzelf ook een doos. 'Ze moeten in de kamer hiernaast. Beetje stapelen, maar het moest kunnen volgens Angel.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Alice Hale | Hunter

Hoeveel ik het ook probeerde te verbergen: het ongeloof om Blaise zijn woorden gonsde als een berg bijen in mijn hoofd en wilde me niet gerust laten. Het liefst stopte ik nu de auto aan de zijkant van de weg om hem te bellen en een verklaring op te eisen. Maar zijn woorden waren erg duidelijk geweest en de boodschap was niet moeilijk om te ontcijferen: laat me gewoon met rust.
Dus reed ik op volle snelheid naar het hoofdkwartier, hopend dat met de druk op het gaspedaal ook mijn woede af zou nemen. Al gauw reed ik door het centrum van de stad, waar ik iets trager reed. Vanuit mijn ooghoeken zag ik aan de rechterkant een blonde vrouw lopen, wiens tred ik uit duizend kon herkennen. Angel.
Nu Blaise toch alleen wilde zijn had ik iemand anders nodig om me te vergezellen op mijn missie. Alleen zou ik het nooit aankunnen; hoewel ik dat nooit toe zou geven. Dus stopte ik bij de eerste beste parkeerplaats, stapte uit en riep haar naam.

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Angelica Wolfe - Hunter

De zachte wind speelt met mijn haar, ik moet erom glimlachen dit keer, hoewel ik het irritant vind. Daarnet heeft mijn humeur echt een stuk beter gedaan dan het gedoe van vanmorgen. In mijn broekzak vind ik een paar speldjes en ik speld mijn haar alsnog naar achteren en omhoog, zodat de wind het niet meer mee trekt. Soms zijn die krullen een vloek. Nog één krul danst langs de zijkant van mijn hoofd naar beneden, ik laat het gewoon. Het ziet er wel speels uit.
Als ik mijn word geroepen, draai ik mijn hoofd verbaasd naar de kant waarvan het geluid komt. Mijn ogen zoeken het meisje dat me geroepen moet hebben, een bekende in de wirwar van vreemden die langs lopen. Mijn ogen glijden over een parkeerplaats, al snel zie ik Alice naast haar auto staan. Enkele secondes lang ben ik verbaasd, dan besef ik dat Blaise haar alleen op hun missie achter gelaten moet hebben en zwaai ik vrolijk naar haar. Arm kind, helemaal alleen op die enge heksen los gelaten.
Vlug wijzig ik mijn route en loop ik op Alice en haar auto op. Met een klein glimlachje op mijn lippen, die zal er de rest van de dag vast niet af te vegen zijn. Als hij bij haar ben, schenk ik haar een hartelijke glimlach en begroet ik haar vriendelijk.
"Hey Alice!" zeg ik met mijn twinkelende stem. "Heeft Blaise je alleen gelaten tussen die heksen?"

---

Your make-up is terrible

(Sorry dat ik nu pas reageer, ik voelde me helemaal niet goed en ben nu nog steeds ook fucking moe.)

Blaise Wolf Hunter, Hunter.
“Ja, ga jij maar weg met je lijst van klachten.” Grinnikt ze me na terwijl ik de trap opliep, maar ik gniffel enkel en schud mijn hoofd zacht lachend. “Ik ben zo terug hoor, vermoord elkaar niet. Ik vermoord de overlevende op een gruwelijke manier.” De deur ging dicht, blijkbaar wachtte ze dus niet op een antwoord van mij, wat ik niet erg vond. “I bet you do…” fluisterde ik zacht, terwijl ik al doorliep richting Kyle. Het zou me ook niet verbazen als ze het echt zou doen, maar gelukkig was dat van mij enkel een grapje.
Kyle draaide zichzelf om en keek naar mij, terwijl ik terug recht naar hem keek met een uitdagend grijnsje. Waarom wist ik eigenlijk niet, het was gewoon een deel van me, denk ik. Er waren al wat dozen verplaatst en de kamer werd zo steeds leger. Kyle pakte een dood op en liep ermee naar mij toe. “Begin dan maar,” glimlachte hij en duwde de doos die hij vasthad in mijn handen, die ik automatisch gelijk aanpakte. Hij liet het los toen hij merkte dat ik het aan had gepakt. “Ze moeten in de kamer hiernaast. Beetje stapelen, maar het moest kunnen volgens Angel.”
Ik grinnikte en knikte vervolgens, “Aye, aye, Captain, dat kan ik nog wel.” Lachte ik zacht en draaide me alweer om met de doos om weg te lopen. Ik liep de andere kamer in en stapelde de doos op een paar andere dozen, waarvan ik zeker wist dat er niets breekbaars in zat natuurlijk. Hierna liep ik weer terug en pakte nog een doos op, maar dit keer bleef ik stilstaan en keek afwachtend richting Kyle. Angel was nu weg, we waren alleen, dus het kon toch geen kwaad om wat meer te weten te komen? “Wat voel je voor Angel?”

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

(sorry dat ik nog altijd niet gereageerd heb maar het ene moment werkt mijn internet en het andere niet. Meestal valt hij gewoon uit wanneer ik net op Q zit, ik heb al 5 keer moeten herstarten om dit bericht te kunnen typen. Morgen of zo snel mogelijk gebruik ik een andere pc om een post neer te zetten!)

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Dat snap ik wel. Hum, wat lastig zeg. Ik hoop maar dat alles snel genoeg weer werkt, arme jij. :c

---

Your make-up is terrible