• Regels;

    • Geen mensen vermoorden zonder toestemming van diegene
    • Als je op een gegeven moment op de een of andere manier niet meer kunt meedoen aan de RPG laat dan eerst even je personage doodgaan in een stukje
    • We beginnen wanneer de tributen net in de tubes zitten
    • Niet iedereen kan een wapen krijgen aan het begin, als iedereen dat wel heeft worden er sowieso een paar vermoord


    Happy 75th annual Hunger Games, and may the odds be ever in your favor !

    Mensen die nog leven
    Nathaniel
    Austin

    [ bericht aangepast op 17 sep 2012 - 22:25 ]


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Austin
    ik trek het mes uit mijn been en haal het armbandje ervan af. Ik stop hem in mijn zak en kijk even naar de armbandjes van James. Ik loop daarna naar James toe terwijl de tranen over mijn wangen glijden, wij hadden hier samen over moeten zijn, met ze tweeën naar huis moeten gaan. Ik til het levenloze lichaam van James op en knuffel het. Daarna leg ik zijn lichaam vlak bij het water. Ik slik even en draai me dan om. Ik had de hunger games gewonnen! Ik was de enige die hier overleefde.

    Nu moest ik door alle districten reizen. Als ik door district 4 ga zie ik iemand die op James lijkt. Dit moest zijn broer zijn. Ik stap het podium af terwijl ik het armbandje van James van me pols afschuif. Ik stop het n zijn hand en kijk hem aan. 'Sorry dat ik hem niet in leven kon houden'zeg ik zacht en draai me dan om. Het was tijd om weer veder te gaan.Als ik door het district van Nathaniel kom steek ik het armbandje in de lucht. 'Wie is Angeline?'vraag ik terwijl ik het armbandje in de lucht hou en wacht op iemand om het te geven.

    Angeline

    Ik haal een hand door mijn blonde haren en loop naar hem toe.
    Ik kijk hem aan met een kille blik, hij had Nathaniel vermoord...


    El Diablo.

    Austin
    Het meisje komt naar voren en ik geef haar het armbandje. Ze kijkt me met een kille blik aan wat ik eigenlijk wel snap. Ik ga weer staan en kijk even om me heen.

    Mike

    De tranen staan in mijn ogen als de vriend van James naar mij toe komt en mij het armbandje geeft. Snel doe ik hem om en bedank Austin. Hij had het verdient om te winnen. Mijn kleine broertje... Ik kijk toe hoe Austin vertrekt en loop naar het ziekenhuis. 'Hoi mam, hoi pap.' zeg ik zacht. Ik geef het armbandje aan mijn vader. 'James?' zegt hij plotseling. Hij had al twee jaar niks gezegt, op gekreun na dan. Somber, maar verbaast schud ik mijn hoofd. 'Ik ben Mike, maar dat bandje was inderdaad van James. Hij is weg.' zeg ik terwijl de tranen nu over mijn wangen stromen. Mijn vader glimlacht een beetje triest. 'War ies 'ij 'een?' mompeld mijn vader. Ik bijt op mijn lip, ik had hun verteld over de hungergames, maar nog niks over James. Wel dat hij mee deed, maar niet dat..., 'Hij is naar een plek toegegaan waar wij allemaal een keer komen.' zeg ik. De zuster zegt dat ik weg moet gaan, maar vind het wel erg jammer dat James dood is. Ik knik en loop naar huis.

    (ik verveelde meXD)


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!