• Twee dagen geleden was de grote heropening van Alvida Resort. Nadat het gehele gebouw was ingestort, was het weer helemaal opnieuw opgebouwd. Natuurlijk hadden ze nieuwe werknemers nodig. Maar dat waren niet precies de normaalste werknemers van de wereld. Niet dat de gewone mensen daar iets van wisten, integendeel. De elfen, vampieren, halfelfen en nog veel meer buitengewone wezens, namen hun intrek in het resort. Als personeel én als toerist.

    REGELS:
    -Je neemt de acties van iemand anders' personage niet over.
    -Maak alsjeblief een deftige post, met leestekens en hoofdletters, zodat het voor iedereen duidelijk is.
    -Er wordt NIET gepest off-topic.
    -Geen one-liners.
    -Als ik, Stornoway, niet online ben, opent de laatste een nieuw topic.
    -Activiteiten, verandering van dagen,... worden enkel door mij, Stornoway, aangekondigd. Behalve als ik weg ben, dan zeg ik wel wie dat mag doen. :]
    -Max. 3 rollen en niet allemaal van hetzelfde geslacht.
    -Naam, leeftijd, locatie en status [Bijvoorbeeld dat je toerist bent, of chefkok of weet ik veel wat] bovenaan een post zetten.
    -Als ik, Stornoway, er niet ben, dan zijn WillNotLearn en Progeny in charge.


    In te vullen:
    Volledige naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd:
    [Voor personeel: 22-30. Toeristen: 18-30]
    Mens/Magisch wezen: [Bij magisch wezen, zet ook even bij welk magisch wezen en wat dan precies je krachten zijn. Bijvoorbeeld: een elf heeft versterkte zintuigen. En dan bedoel ik niet zo'n elfje met vleugels. Want dat zijn van die minidingen die altijd piepen. :]]
    Persoonlijkheid:
    Biografie:
    Uiterlijk:
    [Liefst foto]
    Job: [Als je een toerist bent, vul je in "toerist".]
    Extra:

    Beschikbare jobs voor het personeel:
    Activiteitenbegeleider
    -Rivera Alina-Marie Beauregarde || 24 || Elf || Stornoway
    Chef
    -Celie Willow Crowe || 22 || Double Walker || Adores
    -Sebastian Jack Hudson || 26 || Mens || Clarisse
    Piccolo
    -Daniël Emilio Night || 24 || Mens || WillNotLearn
    -
    -
    -

    Serveersters/Serveerders
    -Adelina Jordan Castamere || 23 || Magiër || Clarisse
    -Lise Sophie Knight || 22 || Mutant || Progeny

    -Damen Edward Scagotti || 100+ || Onsterfelijke || WillNotLearn
    -Charles Matthew Alvida || 23 || Mens || Iluva

    Schoonmakers/Schoonmaaksters
    -
    -
    -

    -Samanta Springfield || 24 || Vampier || Nyan
    -Allison Caitlin Hope || 22 || Nix || BlueHope
    -Valentina Riley Romérez || 22 || Zeemeermin || Prisoner



    Toeristen:
    -Steven Reed Hastings || 22 || Mens Stornoway
    -Aiden James Evans || 25 || Mens || Adores
    -Liam Oliver Sanz || 23 || Mens ||Iluvia
    -Thomas van Eyk || 18 || Mens || lisalove1D

    -Eva Felicia Coeur || 19 || Engel || lisalove1D
    -Porcelaneous
    -Ann Sfalma Tianshi || 18 || Gevallen Engel || MoonAngel

    -
    -
    ...



    Je kan er altijd bijkomen!
    Niemand weet van elkaar of ze mens of magisch wezen zijn!
    Magische wezens weten dat er magische wezens bestaan, mensen niet, tenzij ze er zelf een kennen!
    Maak alsjeblief ook wat mensen en niet allemaal elfjes, pixies en weet ik veel wat nog allemaal!


    Samenvatting: Het is avond en Charlie en Lise hebben ein-de-lijk gekust. Ondertussen is het al nacht, eigenlijk.

    [ bericht aangepast op 3 aug 2012 - 23:27 ]


    help

    Lise Sophie Knight
    Ik schud mijn hoofd. 'Dat is niet goed, Charlie. Biecht op, waar pieker jij allemaal over met dat mooie hoofdje van je? Wij volwassenen hebben minstens zes uur slaap nodig, anders breekt het je op den duur, hoor.'


    everything, in time

    Charles Matthew Alvida

    Ik haal mijn schouders op. 'Ik heb nog geen blessures dus het gaat best goed.' Antwoord ik haar echte vraag ontwijkend en haal om iets te doen te hebben opnieuw mijn vingers door mijn haar terwijl ik haar aan blijf kijken.

    Lise Sophie Knight
    'Oké, duidelijk,' zeg ik. Typisch mannen weer, nooit over hun gevoelens praten. Charlie zou voor mijn studie een prima uitdaging zijn om te ontrafelen, maar ik wil hem niet zien als project. Omdat mijn hoofd echter vol blijft zitten met vragen die ik hem wil stellen, kunnen mijn hersenen geen ander gespreksonderwerp bedenken en valt er weer een ongemakkelijke stilte.


    everything, in time

    Charles Matthew Alvida

    'Oké, duidelijk,' ik zucht en kijk haar aan als er een ongemakkelijke stilte valt. 'Ik denk gewoon aan wat ik beter had kunnen doen toen Mary nog leefde en wat mijn ouders anders hadden moeten aanpakken en ik probeer gewoon mijn herineringen aan haar te bewaren. Ik wil haar niet nog eens kwijt raken.' Zeg ik dan en kijk naar de tafel.

    Lise Sophie Knight
    Mijn mond valt een stukje open en ik sluit het snel weer. 'Maar Charlie toch, in de tijd dat Mary ziek was, was het niet jouw verantwoordelijkheid om voor je ouders te zorgen. Het was niet eens je verantwoordelijkheid om voor Mary te zorgen, al kan ik me voorstellen dat je dat graag wilde. Het was voor jou net zo moeilijk om je zusje af te zien glijden als dat voor je ouders was. Je mag dan niet jouw gevoelens opzij schuiven om je ouders op te vangen. Haar leukemie was iets dat buiten jullie macht stond en met de liefde die jij nog altijd voor je zusje voelt, is het onmogelijk haar ooit te vergeten.' Als teken van begrip plaats ik nu mijn hand op de zijne en wrijf er zachtjes over heen.


    everything, in time

    Charles Matthew Alvida

    Ik kijk van de tafel op naar onze handen. 'Dat is het niet Lise. Ik ben gewoon bang dat na verloop van tijd zelfs mijn herinneringen aan haar verdwijnen.' Ik kijk haar aan. 'Dan verlies ik haar voor de tweede keer snap je?'

    Lise Sophie Knight
    'Dat gebeurt echt niet, je vergeet een dierbare heus niet zomaar. Ze blijft altijd bij je en er zullen altijd dingen zijn die je aan haar herinneren. Je krijgt de kans niet eens om haar te vergeten. Maar aan 's nachts ervan wakker liggen heb je ook helemaal niets en als je hardloopt, ren je eigenlijk alleen maar voor haar weg, omdat je dan wel als een blok in slaap valt en niet eens de kans krijgt om aan haar te denken. Sporten is goed, denken aan een overleden dierbare is ook goed, maar de manier waarop jij het doet niet, lieve Charlie.' Ik glimlach voorzichtig. 'Ga nog even mee naar mijn appartement, daar is het heel wat rustiger en kunnen we verder praten, als je dat wilt.'


    everything, in time

    Charles Matthew Alvida

    'Ga nog even mee naar mijn appartement, daar is het heel wat rustiger en kunnen we verder praten, als je dat wilt.' Ik knik kort. 'Goed.' Ik betaal de rekening en neem Lise dan aan haar hand mee naar mijn auto. Ik weet de weg naar haar flat nog. 'Hier woon ik.' Ik wijs naar het lege appartement naast ons terwijl we remmen voor het stoplicht.

    [in wat voor appartement woont Charlie?:3]


    everything, in time

    klik zo'n huis :3

    [Dat doet 'ie goed!'

    Lise Sophie Knight
    'Ah, sehr schön,' prevel ik bewonderend. Het stoplicht springt op groen en ik zie het appartement uit mijn zicht verdwijnen. 'Daar is mijn kleine woning niets bij. Maar, ik heb vast iets wat jij niet hebt en daar word je jaloers op, de kan niet anders.' Charlie parkeert voor mijn flat en ik trek hem zowat mee naar boven. Daar open ik opnieuw de der en loop naar het grote raam, wat ik met een simpele beweging open maak. 'Volg mij,' lach ik. Omdat ik op de bovenste verdieping woon, kan ik op de rand van het kozijn gaan staan, om vervolgens behendig om het dak te klimmen. Dat doe ik dan ook, waarna ik me over de reling buig. 'Kom je nog?'


    everything, in time

    Charles Matthew Alvida

    'Kom je nog?' Ik kijk verbaast omhoog maar klim dan net zoals zij deed het dak op. Het is al donker en de sterren staan helder aan de hemel. 'Dit is echt geweldig.' Glimlach ik en kijk rond.

    (wil er iemand met Samanta praten? )


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Ann Sfalma Tianshi

    ik zat op mijn kamer, ik verveelde me.


    Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.

    [ MoonAngel en Nyan, als jullie je allebei vervelen, doe dan samen wat?^^]

    Lise Sophie Knight
    'Dat zei ik toch,' lach ik trots. Op het dak lag het kleedje wat ik er altijd heb liggen. Ik neem daar plaats en klop naast me. 'Dat heb jij zeker niet bij jouw appartement hè?' grijns ik vervolgens. Het duurt niet lang voor mijn kat tevoorschijn komt. Het is een jong, zwart katje met witte pootjes, waardoor het net sokken lijken. 'Ah, goedenavond, Poes,' groet ik mijn kat en aai over haar vacht.


    everything, in time